Του κιτς η μάνα (Και άλλα μιλιταριστικά)

Της Παναγίτσας Μιχαήλου

Τις τελευταίες μέρες σε κάθε είδους social media ο κάθε κριτής κι επικριτής σχολιάζει ποικιλοτρόπως την πρωτοβουλία της Βουλής και των Ενόπλων Δυνάμεων να προβάλλει λιγόλεπτο βίντεο στο οποίο συνδέει την ιστορία του Έθνους με τον ένοπλο αγώνα και την Ορθοδοξία. Αυτό το βίντεο κατά τη γνώμη μου κάνει την διαφορά κόντρα στο ρεύμα της αποδόμησης των εννοιών που συνθέτουν την νεότερη ιστορία του Έθνους.

Κάποιοι όμως ταρακουνήθηκαν. Ενοχλήθηκαν όταν κατάλαβαν ότι η Βουλή εκτός απ' το ουράνιο τόξο του γνωστού πλέον pride κι εκτός από το πρόσωπο του Ζακ που είχε προβληθεί από το ίδρυμα Ωνάση έχει την πρόθεση να προβάλλει και διαχρονικά σύμβολα του Έθνους μας.

Ο σύντροφος Φίλης που ήταν υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων θεώρησε προσβολή της δημοκρατίας την σύνδεση της Ορθοδοξίας με τις ένοπλες δυνάμεις. Ο Σαντορινιός είπε ότι επειδή φαίνεται το τανκ γίνονται αρνητικοί συνειρμοί, ο δε Μπάρκας είπε ότι υπάρχει ένα δέκα τοις εκατό που δεν είναι Χριστιανοί και δεν είναι δημοκρατικό να περνά το μήνυμα ότι Ορθοδοξία και στρατός ταυτίζονται.

Δηλαδή σύντροφε είναι περισσότερο δημοκρατικό το ενενήντα τοις εκατό να είναι υπό στο δέκα;

Ακόμα και βάση των αρχών του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού που είναι το ευαγγέλιο της παραδοσιακής Αριστεράς, η γραμμή της πλειοψηφίας περνάει. Αφήστε λοιπόν τέτοιου είδους επιχειρήματα γιατί αφήνουν ακάλυπτο το βαθύτερο στόχο σας που είναι να προσεγγίζετε μειοψηφίες για να διευρυνθεί η δεξαμενή των ψηφοφόρων σας.

Κι όσο για το τανκ και τους αρνητικούς συνειρμούς που προκαλεί κατά τη γνώμη του Σαντορινιού να του θυμίσω πως έχουμε φύγει προ πολλού από τα seventies. Το τανκ έγινε πλέον ένα απλό άρμα μάχης και όχι σύμβολο καταστολής κι ο αστυνομικός δεν είναι ταγματασφαλίτης.

Κι αν έχει πάθει καθήλωση σ εκείνη τη δεκαετία όπως κι άλλοι πολλοί του ίδιου χώρου ίσως να φταίει που το Πολυτεχνείο ακόμα και μετά τόσα χρόνια καπελώνεται ευκολότατα από τους δήθεν προοδευτικούς κι η ανάμνηση της εξέγερσης του ενισχύει το αντιεξουσιαστικό τους προφίλ.

Ο δε Φίλης θεώρησε αυτό το βίντεο στυγνή προσβολή της δημοκρατίας με μιλιταριστικά μηνύματα κι εμφυλιοπολεμική εθνικοφροσύνη.

Εγώ πάλι πειράζει που νομίζω ότι ενοχλήθηκε γιατί αυτό το βίντεο κάνει την διαφορά απέναντι σ' αυτούς που ένωσαν την παγκοσμιοποητική παράνοια με την εθνομηδενιστική Αριστεροθολούρα που καλύπτουν πίσω από ένα κοκτέιλ από διεθνιστικές μπούρδες.

Και πειράζει που πιστεύω ότι ενοχλήθηκαν όλοι όσοι δουλεύουν υπέρ της παγκοσμιοποητικής γραμμής που ισοπεδώνει τα πάντα και όλοι όσοι προσπαθούν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε πολυπολιτισμικό και πολυθρησκευτικό αχταρμά βαφτίζοντας ιδεολογία τη συνειδητή συνδιαλλαγή σε βάρος της χώρας και των διαχρονικών συμβόλων της;

Όχι λοιπόν. Εγώ τουλάχιστον αρνούμαι να αποκτήσω ενοχικά σύνδρομα και να ντραπώ να παραδεχτώ ότι αυτό το βίντεο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη στα μηνύματα που περνάει.

Η αναδρομή στο παρελθόν ενισχύει το ηθικό και μας θυμίζει πως όποτε χρειάστηκε οι Έλληνες στο μέτωπο ξεπέρασαν τον εαυτό τους και σε αντοχή και δύναμη.
Αλλά φαίνεται πως αυτό ενόχλησε όλους όσους νομίζουν ότι ο στρατός έχει μετατραπεί σε οικιακή βοηθό των προσφύγων μεταναστών.

Κάποιοι θεώρησαν κιτς αυτό το βίντεο.

Όμως για μένα δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο κιτς από την ιδεοληψία των διαφωνούντων η οποία πλέον έχει καταντήσει πολύ προβλέψιμη.

Κι όσο κι αν τους χαλάει, όσοι έχουν Ελλάδα μέσα τους πάντοτε θα ανατριχιάζουνε στο "Σε γνωρίζω από την κόψη....".

Και πάντα θα δακρύζουνε στο "Σήμερον κρεμάται..."