''Γκαρδιακά χαροποιήθει και του Βάσιγκτον η γη, και τα σίδερα ενθυμήθει που την έδεναν κι αυτή...''

Γράφουν οι:
- Παράσχου Σοφία-Ζωή, Φοιτήτρια Νομικής Σχολής Ε.Κ.Παν. Αθηνών / Αρθρογράφος και
- Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, Π.Μ.Σ. Διεθνών Σπουδών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας Παν. Μακεδονίας / Επικοινωνιολόγος / Δημοσιογράφος
...τμήμα από τον συνολικό Ύμνο εις την Ελευθερίαν του Διονυσίου Σολωμού ο τίτλος μας. Αναφέρεται προφανώς στις Η.Π.Α.. Νέο αρκετά κράτος, τότε, γεμάτο νέους ορίζοντες και γοργά ανερχόμενο σε όλους τους τομείς, άρα και διεθνώς. In God We Trust!

Είναι, καταρχάς, δεδομένο ότι με την κρίση που αντικειμενικά δημιουργεί η επιθετικότητα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, η διατήρηση αρίστου επιπέδου σχέσεων με τις ΗΠΑ, είναι αποφασιστικής σημασίας για την εξασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.

 Αυτό προϋποθέτει αφενός μεν τη συνέχιση του «καλού», έως και σήμερα, κλίματος με την Αμερικανική διοίκηση, όπως αυτό φανερώθηκε από την πρόσφατη, πολύ επιτυχημένη επίσκεψη Πομπέο στην Ελλάδα αλλά και από το σύνολο των Ελληνοαμερικανικών σχέσεων (π.χ. αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, παραχώρηση της χρήσης του αεροδρομίου της Αλεξανδρούπολης για στρατιωτικούς σκοπούς κ.α.), αφ’ετέρου δε την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί η καλή σχέση Ερντογάν – Τραμπ, οι οποίοι, όπως κατ’επανάληψιν έχει γραφτεί χωρίς να διαψευσθεί, διατηρούν μέσω συγγενικών τους προσώπων μέχρι και κοινή επιχειρηματική δραστηριότητα.

Στη φάση που βρισκόμαστε, δε θα πρέπει να μας μας αφορα το ιδεολογικο προφιλ του νυν ή του επομένου προέδρου και αντιπροέδρου των ΗΠΑ. Σε αυτά τα ζητήματα οφείλουμε να είμαστε ρεαλιστές. Στο τραπέζι βρίσκονται ανοιχτά τα χαρτιά των δικών μας συμφερόντων και της διαμόρφωσης ενός συγκεκριμένου προγράμματος απέναντι στη Νέο-Οθωμανική απειλή. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει πως πλέον το Ν.Α.Τ.Ο. δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της, συνεπώς και η προεξάρχουσα, μεταξύ άλλων, βορειοατλαντική δύναμη οφείλει να αντιδράσει αναλόγως.

Κρίνοντας μόνο με βάση τα προαναφερθέντα, εάν νικητής των Αμερικανικών εκλογών είναι ο Τραμπ, θα εξακολουθήσει πιθανότατα να υπάρχει στη σκακιέρα των ελληνοαμερικανικών σχέσεων το πολύπλοκο παραπάνω πρόβλημα. Αντίθετα, η ανάδειξη στην προεδρεία των ΗΠΑ του Μπάιντεν, ο οποίος, σε όσες δηλώσεις έχει προβεί, εμφανίζεται εμφανώς φιλικά προσκείμενος προς την Ελλάδα και την Κύπρο αλλά και διατεθειμένος να επιβάλει ακόμα και κυρώσεις στην Τουρκία, για την επιθετική και κυρίως φιλορωσική πολιτική της, φαίνεται προσφορότερη.

Καταληκτικά λοιπόν, NAΙ στις άριστες σχέσεις με τις ΗΠΑ, ανεξαρτήτως Τραμπ και Μπάιντεν, οι οποίες πρέπει να επεκταθούν και πέρα από το στρατιωτικό εξοπλιστικό σκέλος, όπου έχει επιτευχθεί ιδιαίτερα ικανοποιητική πρόοδος, ιδίως στον τομέα της οικονομίας και των επενδύσεων. 

Κι ας μη ρίχνουμε πέτρες σε αυτούς που μας στήριξαν στο παρελθόν ή και σήμερα π.χ. το γειτονικό Ισραήλ. Εξάλλου μας παρέχεται η ευκαιρία να εντάξουμε τα συμφέροντά μας σε μια ευρύτερη συμπαράταξη στην Ανατολική Μεσόγειο (Γαλλία, Αραβικός Κόσμος, Ισραήλ). 

Είναι η ώρα για τις σωστές αποφάσεις. 

So... GOD bless Hellenic Rebublic and United States of America!