Συλλογική δράση με θέμα τη δημόσια και δωρεάν υγεία ως κοινωνικό αγαθό στο νομό Κιλκίς, την Τετάρτη 22 Ιουλίου 2020, στο θεατράκι της Πλατείας Δημαρχείου Κιλκίς. Στη δράση συμμετείχαν τα Κλαδικά Σωματεία Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου, Τροφίμων και Τύπου – Χάρτου Κεντρικής Μακεδονίας, ο Σύλλογος Γυναικών νομού Κιλκίς μέλος της ΟΓΕ και το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Κιλκίς.
Οι ομιλίες
Ομιλία εκ μέρους του Συλλόγου Γυναικών νομού Κιλκίς μέλος της Ο.Γ.Ε., στην συνέντευξη τύπου στο Κιλκίς, Τέταρτη 20-7-2020.
Ειρήνη Χατζή πρόεδρος Δ.Σ. Συλλόγου Γυναικών νομού Κιλκίς, μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας.
Εκ μέρους όλων των φορέων σας ευχαριστούμε θερμά που μας τιμάτε με την παρουσία σας και καλύπτεται την σημερινή μας συνέντευξη.
Εμείς οι πέντε φορείς που βρισκόμαστε σήμερα εδώ με το κοινό πλαίσιο αιτημάτων που συναποφασίσαμε και το κάλεσμα που απευθύνουμε σε όλους τους κατοίκου του Κιλκίς, σε όλους τους μαζικούς φορείς της περιοχής, για την προστασία της Υγείας όλων, έχουμε ξαναβρεθεί σε κοινές δράσεις για κάθε πρόβλημα που απασχολεί τις εργατικές λαϊκές οικογένειες του νομού και αντίστοιχα προσαρμόσαμε τη δράση μας και κατά την διάρκεια της καραντίνας, με στόχο να παραμείνουμε δυνατοί αλλά όχι σιωπηλοί, κόντρα στο σιωπητήριο που ήθελε να επιβάλλει η κυβέρνηση, για να μην βγαίνουν τα προβλήματα στην επιφάνεια.
Οι ομιλίες
Ομιλία εκ μέρους του Συλλόγου Γυναικών νομού Κιλκίς μέλος της Ο.Γ.Ε., στην συνέντευξη τύπου στο Κιλκίς, Τέταρτη 20-7-2020.
Ειρήνη Χατζή πρόεδρος Δ.Σ. Συλλόγου Γυναικών νομού Κιλκίς, μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας.
Εκ μέρους όλων των φορέων σας ευχαριστούμε θερμά που μας τιμάτε με την παρουσία σας και καλύπτεται την σημερινή μας συνέντευξη.
Εμείς οι πέντε φορείς που βρισκόμαστε σήμερα εδώ με το κοινό πλαίσιο αιτημάτων που συναποφασίσαμε και το κάλεσμα που απευθύνουμε σε όλους τους κατοίκου του Κιλκίς, σε όλους τους μαζικούς φορείς της περιοχής, για την προστασία της Υγείας όλων, έχουμε ξαναβρεθεί σε κοινές δράσεις για κάθε πρόβλημα που απασχολεί τις εργατικές λαϊκές οικογένειες του νομού και αντίστοιχα προσαρμόσαμε τη δράση μας και κατά την διάρκεια της καραντίνας, με στόχο να παραμείνουμε δυνατοί αλλά όχι σιωπηλοί, κόντρα στο σιωπητήριο που ήθελε να επιβάλλει η κυβέρνηση, για να μην βγαίνουν τα προβλήματα στην επιφάνεια.
Και κατά τη διάρκεια της καραντίνας τόσο ο Σύλλογος Γυναικών όσο και τα εργατικά σωματεία που βρίσκονται σήμερα εδώ, βρεθήκαμε με συμβολικές κινητοποιήσεις και μέρες δράσεις έξω από το νοσοκομείο της πόλης, έξω από τα σούπερ μάρκετ και σε κάθε χώρο δουλειάς της περιοχής. Αναδείξαμε τα κενά σε υγειονομικό προσωπικό ιδιαίτερα του νοσοκομείου της πόλης και διεκδικήσαμε την κάλυψή τους με ευθύνη του κράτους.
Με στόχο την προστασία της υγείας των εργαζομένων από τον κορονοιό, διεκδικήσαμε την άμεση πρόσληψη και την κάλυψη των κενών σε υγειονομικούς συνολικά σε όλες τις δημόσιες δομές υγείας του νομού στα δυο νοσοκομεία και στα κέντρα υγείας. Διεκδικήσαμε με ευθύνη του κράτους την επίταξη του ιδιωτικού τομέα και την αξιοποίηση των έμπειρων επιστημόνων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του νέου κορωνοϊού.
Ως Σύλλογος Γυναικών, με όλες μας τις δυνάμεις έχουμε προσπαθήσει τα προηγούμενα χρόνια να αναδείξουμε τα όλο και πιο οξυμένα προβλήματα στην Δημόσια και Δωρεάν Υγεία, συνολικά τις ελλείψεις στις δομές του νομού Κιλκίς κι άλλες φορές στο παρελθόν, τόσο αυτοτελώς όσο και σε κοινή δράση με άλλους μαζικούς φορείς. Με ανακοινώσεις, παρεμβάσεις, εκδηλώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, κοινές συσκέψεις και κινητοποιήσεις όπως κάναμε και πέρυσι με τους Συνταξιούχους του ΙΚΑ και το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου της πόλης στις αρχές του Απρίλη.
Στο επίκεντρο βάζουμε πάντα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, την προστασία της υγείας και της ζωής των εργατικών λαϊκών οικογενειών, την Δημόσια και Δωρεάν Υγεία ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα, όπως γίνεται σήμερα. Ένα εμπόρευμα πανάκριβο που το πληρώνει ο λαός από την τσέπη του όλο και πιο ακριβά.
Στεκόμαστε ιδιαίτερα στην προστασία της υγείας του γυναικείου οργανισμού και διεκδικούμε μέτρα προστασίας ανάλογα με την ηλικία, σε κάθε φάση της ζωής της γυναίκας και ιδιαίτερα την περίοδο της εγκυμοσύνης. Διεκδικούμε μέτρα προστασίας και δομές υγείας για την μάνα και το παιδί γιατί σήμερα οι δυνατότητες από την αλματώδη ανάπτυξη της επιστήμης και της ιατρικής είναι τέτοιες που μπορούν να ικανοποιηθούν, να γίνουν πράξη, φτάνει να φύγει από τη μέση ο παράγοντας κέρδος, η επιχειρηματική δράση που ανθεί και στον τομέα της υγείας.
Ως Σύλλογος Γυναικών, με όλες μας τις δυνάμεις έχουμε προσπαθήσει τα προηγούμενα χρόνια να αναδείξουμε τα όλο και πιο οξυμένα προβλήματα στην Δημόσια και Δωρεάν Υγεία, συνολικά τις ελλείψεις στις δομές του νομού Κιλκίς κι άλλες φορές στο παρελθόν, τόσο αυτοτελώς όσο και σε κοινή δράση με άλλους μαζικούς φορείς. Με ανακοινώσεις, παρεμβάσεις, εκδηλώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, κοινές συσκέψεις και κινητοποιήσεις όπως κάναμε και πέρυσι με τους Συνταξιούχους του ΙΚΑ και το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου της πόλης στις αρχές του Απρίλη.
Στο επίκεντρο βάζουμε πάντα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, την προστασία της υγείας και της ζωής των εργατικών λαϊκών οικογενειών, την Δημόσια και Δωρεάν Υγεία ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα, όπως γίνεται σήμερα. Ένα εμπόρευμα πανάκριβο που το πληρώνει ο λαός από την τσέπη του όλο και πιο ακριβά.
Στεκόμαστε ιδιαίτερα στην προστασία της υγείας του γυναικείου οργανισμού και διεκδικούμε μέτρα προστασίας ανάλογα με την ηλικία, σε κάθε φάση της ζωής της γυναίκας και ιδιαίτερα την περίοδο της εγκυμοσύνης. Διεκδικούμε μέτρα προστασίας και δομές υγείας για την μάνα και το παιδί γιατί σήμερα οι δυνατότητες από την αλματώδη ανάπτυξη της επιστήμης και της ιατρικής είναι τέτοιες που μπορούν να ικανοποιηθούν, να γίνουν πράξη, φτάνει να φύγει από τη μέση ο παράγοντας κέρδος, η επιχειρηματική δράση που ανθεί και στον τομέα της υγείας.
Αυτή είναι η αιτία που μπαίνει εμπόδιο στο να έχουμε σήμερα τόσες δομές όσες χρειαζόμαστε αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν. Να έχουμε νοσοκομείο με όλες τις ειδικότητες, με σύγχρονες κτιριακές υποδομές, σύγχρονα μηχανήματα και εξοπλισμό, προσωπικό που να καλύπτει τις ανάγκες των 80.000 κατοίκων του νομού, κέντρα υγείας εξοπλισμένα. Ανάγκες που να καλύπτονται σε κάθε συνθήκη και συγκυρία και μπροστά σε μια νέα πανδημία όπως αυτή του κορονοιού.
Δεν είναι διαπίστωση μόνο δική μας., είναι κάτι που ο κόσμος το αντιλαμβάνεται.
Τι τελικά φταίει και δεν γίνονται πράξη αυτά που χρειαζόμαστε; Γιατί σήμερα αναγκάζονται οι γιατροί να επιλέξουν ποιος θα πάρει το φάρμακο, ποιος θα ζήσει ή θα πεθάνει στη χειρότερη των περιπτώσεων, γιατί σήμερα με τέτοιες δυνατότητες δεν λειτουργεί ούτε ένα κρεβάτι ΜΕΘ στο νοσοκομείο της πόλης;
Η κατάσταση στην υγεία και στη συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα της, περισσότερο την τελευταία δεκαετία δεν ήρθε από μόνη της.
Όλες, χωρίς εξαίρεση οι κυβερνήσεις που πέρασαν τα τελευταία χρόνια και η σημερινή, εφάρμοσαν κατά γράμμα τις κατευθύνσεις και τη στρατηγική της Ε.Ε. για την υγεία. Συνειδητός σχεδιασμός και επιδίωξη τους όλα αυτά τα χρόνια είναι η ολοένα και παραπέρα συρρίκνωση, απαξίωση, εγκατάλειψη ή και η αναστολή λειτουργίας κλινικών στα νοσοκομεία, όπως έγινε στης Γουμένισσας, ακόμα και το οριστικό κλείσιμο δημόσιων νοσοκομείων, κέντρων υγείας, αγροτικών ιατρείων, κέντρων μητέρας και παιδιού και άλλες δομές που συνέβαλλαν στην ανακούφιση των οικογενειών.
Δεν είναι διαπίστωση μόνο δική μας., είναι κάτι που ο κόσμος το αντιλαμβάνεται.
Τι τελικά φταίει και δεν γίνονται πράξη αυτά που χρειαζόμαστε; Γιατί σήμερα αναγκάζονται οι γιατροί να επιλέξουν ποιος θα πάρει το φάρμακο, ποιος θα ζήσει ή θα πεθάνει στη χειρότερη των περιπτώσεων, γιατί σήμερα με τέτοιες δυνατότητες δεν λειτουργεί ούτε ένα κρεβάτι ΜΕΘ στο νοσοκομείο της πόλης;
Η κατάσταση στην υγεία και στη συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα της, περισσότερο την τελευταία δεκαετία δεν ήρθε από μόνη της.
Όλες, χωρίς εξαίρεση οι κυβερνήσεις που πέρασαν τα τελευταία χρόνια και η σημερινή, εφάρμοσαν κατά γράμμα τις κατευθύνσεις και τη στρατηγική της Ε.Ε. για την υγεία. Συνειδητός σχεδιασμός και επιδίωξη τους όλα αυτά τα χρόνια είναι η ολοένα και παραπέρα συρρίκνωση, απαξίωση, εγκατάλειψη ή και η αναστολή λειτουργίας κλινικών στα νοσοκομεία, όπως έγινε στης Γουμένισσας, ακόμα και το οριστικό κλείσιμο δημόσιων νοσοκομείων, κέντρων υγείας, αγροτικών ιατρείων, κέντρων μητέρας και παιδιού και άλλες δομές που συνέβαλλαν στην ανακούφιση των οικογενειών.
Το πάγωμα των προσλήψεων ή των προσλήψεων σήμερα με το σταγονόμετρο και πλέον με ελαστικές μορφές εργασίας δεν λύνουν το πρόβλημα. Την ίδια στιγμή γιγαντώνεται όμως, η επιχειρηματική δράση στην υγεία, οι επενδύσεις μεγάλων ομίλων του κλάδου, με ιδιωτικές κλινικές ειδικά μαιευτικές και υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και όχι μόνο, που υπερτερούν σημαντικά στον αριθμό έναντι των κρατικών, ακριβώς γιατί υπάρχουν τεράστια κέρδη από τέτοιες επενδύσεις.
Την ίδια ώρα που στο νοσοκομείο της πόλης μας λείπουν ή δεν υπάρχουν σε επάρκεια ή σε 24ωρη βάση σημαντικές ειδικότητες ιατρών, το κενό αυτό έρχονται να το καλύψουν τα ιδιωτικά ιατρεία, τα διαγνωστικά κέντρα που πολλαπλασιάζονται.
Στήριξη και πλάτη στο έργο των κυβερνήσεων, στο ξήλωμα του πουλόβερ, προσέφεραν και οι βουλευτές του νομού, οι τοπικές διοικήσεις και οι διοικητές που πέρασαν από τα νοσοκομεία ακριβώς γιατί ποτέ δεν διεκδίκησαν ολοκληρωτικά την πλήρη κάλυψη των κενών, με μόνιμο προσωπικό, με ευθύνη του κράτους, με αύξηση των δαπανών για την υγεία, ποτέ δεν έβαλαν στο επίκεντρο τις ανάγκες για προστασία της υγείας, για την ενίσχυση της ΠΦΥ, για πρόληψη και αποκατάσταση συνολικά για τους κατοίκους του νομού. Πάντα λειτουργούσαν και λειτουργούν στη λογική το κράτος δεν έχει λεφτά, ας ζητήσουμε αυτά που μπορούν να μας δοθούν.
Την ίδια ώρα που στο νοσοκομείο της πόλης μας λείπουν ή δεν υπάρχουν σε επάρκεια ή σε 24ωρη βάση σημαντικές ειδικότητες ιατρών, το κενό αυτό έρχονται να το καλύψουν τα ιδιωτικά ιατρεία, τα διαγνωστικά κέντρα που πολλαπλασιάζονται.
Στήριξη και πλάτη στο έργο των κυβερνήσεων, στο ξήλωμα του πουλόβερ, προσέφεραν και οι βουλευτές του νομού, οι τοπικές διοικήσεις και οι διοικητές που πέρασαν από τα νοσοκομεία ακριβώς γιατί ποτέ δεν διεκδίκησαν ολοκληρωτικά την πλήρη κάλυψη των κενών, με μόνιμο προσωπικό, με ευθύνη του κράτους, με αύξηση των δαπανών για την υγεία, ποτέ δεν έβαλαν στο επίκεντρο τις ανάγκες για προστασία της υγείας, για την ενίσχυση της ΠΦΥ, για πρόληψη και αποκατάσταση συνολικά για τους κατοίκους του νομού. Πάντα λειτουργούσαν και λειτουργούν στη λογική το κράτος δεν έχει λεφτά, ας ζητήσουμε αυτά που μπορούν να μας δοθούν.
Λειτουργούσαν και λειτουργούν στην λογική του κόστους οφέλους αφήνοντας το περιθώριο στους επιχειρηματίες της υγείας να κερδοφορούν στις πλάτες μας και με τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων. Τρανά παραδείγματα τα τεστ για τον κορονοιό που έφτασαν στα ιδιωτικά διαγνωστικά να κοστολογούνται δεκάδες και εκατοντάδες ευρώ και ένα κρεβάτι ΜΕΘ να το πουλάνε έως και 1600€.
Έτσι η χρόνια συνεχιζόμενη και σταδιακή υποχρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, το τσάκισμα των δαπανών για την υγεία που αυξήθηκε περισσότερο τα τελευταία χρόνια, με αφορμή την προηγούμενη οικονομική κρίση, οδήγησαν την κατάσταση σε αυτό που γνωρίζουμε όλοι.
Όλοι οι παραπάνω βουλευτές του νομού, διοικητές, τοπικές διοίκησης, έδωσαν ξανά και ξανά ανέξοδες υποσχέσεις για την επίκληση των χρόνιων προβλημάτων και όλοι μαζί σήμερα κυριολεκτικά μας εμπαίζουν όταν πανηγυρίζουν για την μια και μοναδική πρόληψη παιδιάτρου στη Γουμένισσα και αυτή όχι μόνιμη αλλά επικουρική, δηλαδή με ημερομηνία λήξης.
Έτσι η χρόνια συνεχιζόμενη και σταδιακή υποχρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, το τσάκισμα των δαπανών για την υγεία που αυξήθηκε περισσότερο τα τελευταία χρόνια, με αφορμή την προηγούμενη οικονομική κρίση, οδήγησαν την κατάσταση σε αυτό που γνωρίζουμε όλοι.
Όλοι οι παραπάνω βουλευτές του νομού, διοικητές, τοπικές διοίκησης, έδωσαν ξανά και ξανά ανέξοδες υποσχέσεις για την επίκληση των χρόνιων προβλημάτων και όλοι μαζί σήμερα κυριολεκτικά μας εμπαίζουν όταν πανηγυρίζουν για την μια και μοναδική πρόληψη παιδιάτρου στη Γουμένισσα και αυτή όχι μόνιμη αλλά επικουρική, δηλαδή με ημερομηνία λήξης.
Πανηγυρίζουν ότι στο νοσοκομείο Κιλκίς έγιναν προσλήψεις μετρημένου στα δάχτυλα υγειονομικού και βοηθητικού προσωπικού, ενώ ποτέ δεν καλύφθηκαν όλα τα κενά σε γιατρούς με βάση το προ σαράντα έτη οργανόγραμμα. Μεγαλύτερη απόδειξη από αυτό δεν υπάρχει. Ποτέ το νοσοκομείο, ακόμα και όταν ο πληθυσμός ήταν ο μισός από σήμερα αλλά και πολύ περισσότερο σήμερα που είναι πολλαπλάσιος δεν είχε ούτε καν αυτά τα στοιχειώδη που προβλεπόταν. Η επιβάρυνση από τον όγκο δουλειάς που σηκώνουν οι υγειονομικοί είναι πολλαπλάσια.
Είμαστε επιφυλακτικοί σε ότι αφορά τον σχεδιασμό για την ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου του νοσοκομείου, κτισμένο το 1937. δεν είμαστε αντίθετοι στην όποια παρέμβαση μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα των υπηρεσιών, ειδικά όταν μιλάμε για ένα νοσοκομείο. Αλλά σκεφτόμαστε τι είδους παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν με θετικό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου σε ένα κτίριο που η φθορά του χρόνου, η έλλειψη τακτικής συντήρησης και ελέγχου με ευθύνη του κράτους, το έχει οδηγήσει στο να πέφτουν σοβάδες συχνά πυκνά, να παρουσιάζονται σοβαρά και επικίνδυνα προβλήματα και λόγο παλαιότητας.
Το επόμενο διάστημα μαζί με το κάλεσμα μας το οποίο θα φροντίσουμε να φτάσει σε όλους τους φορείς του νομού, καλούμε όλους, γυναίκες και άνδρες, εργαζόμενους, άνεργους, αυτοαπασχολούμενους, βιοπαλαιστές αγρότες, συνταξιούχους και τα νέα παιδιά, να πλαισιώσουν τους συλλόγους τους, τα σωματεία σε κάθε χώρο δουλειάς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τους συλλόγους των εμπόρων, των αγροτών, τους συλλόγους γονέων, τα αθλητικά σωματεία του νομού και φυσικά τους μαζικούς φορείς των υγειονομικών του νομού, τα σωματεία εργαζομένων των δυο νοσοκομείων, την ΕΝΙΚ Κιλκίς και άλλους, να επιδιώξουμε να συζητήσουμε μέσα από κοινές συσκέψεις, συναντήσεις, μια κοινή μαζική, οργανωμένη και συντονισμένη προσπάθεια, πολύμορφη δράση και πάλη, για την ικανοποίηση του πιο σημαντικού αγαθού την υγεία μας, με την διεκδίκηση αυτή να είναι για όλους ως δικαίωμα και όχι πολυτέλεια.
Παρέμβαση Εκπροσώπου Σωματείων Τροφίμων – Ποτών, Μετάλλου, Τύπου – Χάρτου Κεντρικής Μακεδονίας
Σταυρούλα Νικολαΐδου (μέλος του ΔΣ του Σωματείου Τροφίμων – Ποτών Κεντρικής Μακεδονίας)
Τα Σωματεία Εργαζομένων Κεντρικής Μακεδονίας, στους βασικούς κλάδους της βιομηχανίας που υπάρχουν στο Κιλκίς, όπως στα Τρόφιμα και Ποτά, στο Μέταλλο, στον Τύπο – Χαρτί, παρακολουθούμε εδώ και καιρό τη συνεχόμενη υποβάθμιση των Δομών και συνολικά της δημόσιας Υγείας στο Κιλκίς.
Είμαστε επιφυλακτικοί σε ότι αφορά τον σχεδιασμό για την ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου του νοσοκομείου, κτισμένο το 1937. δεν είμαστε αντίθετοι στην όποια παρέμβαση μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα των υπηρεσιών, ειδικά όταν μιλάμε για ένα νοσοκομείο. Αλλά σκεφτόμαστε τι είδους παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν με θετικό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου σε ένα κτίριο που η φθορά του χρόνου, η έλλειψη τακτικής συντήρησης και ελέγχου με ευθύνη του κράτους, το έχει οδηγήσει στο να πέφτουν σοβάδες συχνά πυκνά, να παρουσιάζονται σοβαρά και επικίνδυνα προβλήματα και λόγο παλαιότητας.
Το επόμενο διάστημα μαζί με το κάλεσμα μας το οποίο θα φροντίσουμε να φτάσει σε όλους τους φορείς του νομού, καλούμε όλους, γυναίκες και άνδρες, εργαζόμενους, άνεργους, αυτοαπασχολούμενους, βιοπαλαιστές αγρότες, συνταξιούχους και τα νέα παιδιά, να πλαισιώσουν τους συλλόγους τους, τα σωματεία σε κάθε χώρο δουλειάς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τους συλλόγους των εμπόρων, των αγροτών, τους συλλόγους γονέων, τα αθλητικά σωματεία του νομού και φυσικά τους μαζικούς φορείς των υγειονομικών του νομού, τα σωματεία εργαζομένων των δυο νοσοκομείων, την ΕΝΙΚ Κιλκίς και άλλους, να επιδιώξουμε να συζητήσουμε μέσα από κοινές συσκέψεις, συναντήσεις, μια κοινή μαζική, οργανωμένη και συντονισμένη προσπάθεια, πολύμορφη δράση και πάλη, για την ικανοποίηση του πιο σημαντικού αγαθού την υγεία μας, με την διεκδίκηση αυτή να είναι για όλους ως δικαίωμα και όχι πολυτέλεια.
Παρέμβαση Εκπροσώπου Σωματείων Τροφίμων – Ποτών, Μετάλλου, Τύπου – Χάρτου Κεντρικής Μακεδονίας
Σταυρούλα Νικολαΐδου (μέλος του ΔΣ του Σωματείου Τροφίμων – Ποτών Κεντρικής Μακεδονίας)
Τα Σωματεία Εργαζομένων Κεντρικής Μακεδονίας, στους βασικούς κλάδους της βιομηχανίας που υπάρχουν στο Κιλκίς, όπως στα Τρόφιμα και Ποτά, στο Μέταλλο, στον Τύπο – Χαρτί, παρακολουθούμε εδώ και καιρό τη συνεχόμενη υποβάθμιση των Δομών και συνολικά της δημόσιας Υγείας στο Κιλκίς.
Με αφορμή της πανδημία λόγω του κορονοϊού ο προβληματισμός μας αυξήθηκε ακόμα παραπάνω, μιας και βρεθήκαμε εντελώς ανυπεράσπιστοι, εξαιτίας των σοβαρών ελλείψεων τόσο στα δύο Νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας του νομού, όσο και λόγω των στοιχειωδών μέτρων προστασίας που πάρθηκαν στους εργασιακούς χώρους, όχι μόνο στα εργοστάσια του Κιλκίς, αλλά και στα s/m, στον επισιτισμό κτλ.
Τα ΔΣ των Σωματείων μας συζήτησαν το θέμα και αποφασίσαμε να πάρουμε αυτή την πρωτοβουλία, με σύνθημα: «Η Υγεία για όλους είναι Δικαίωμα και όχι πολυτέλεια», γιατί η Υγεία μας αφορά όλους και ειδικά τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, το σύνολο των εργατικών οικογενειών.
Το καίριο ζήτημα, σίγουρα αφορά το θέμα του Νοσοκομείου Κιλκίς, για το οποίο κατά καιρούς γίνονται συζητήσεις, διάφοροι φορείς και σωματεία παίρνουν θέση, όπως θέση παίρνουν, βέβαια, και οι βουλευτές του νομού και τα πολιτικά κόμματα.
Ωστόσο, τόσα χρόνια η κατάσταση πάει «από το κακό στο χειρότερο», τα περισσότερα απ’ όσα προτείνουν – ειδικά οι βουλευτές τόσο των κυβερνήσεων όσο και της αντιπολίτευσης – είναι ευχολόγια και όχι συγκεκριμένα πρακτικά μέτρα, ενώ δεν έχει υπάρξει μία μαζική κινητοποίηση του λαού του Κιλκίς, σε σκοπό να διεκδικήσει την Υγεία που μας αξίζει που έχουμε ανάγκη στον 21ο αιώνα, πέρα από κάποιες κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν από το Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείου του Κιλκίς τα χρόνια της κρίσης και τη δράση που ανέπτυξε πέρσι ο Σύλλογος Γυναικών Κιλκίς.
Για εμάς το κύριο είναι να βάζουμε τον πήχη των απαιτήσεών μας τόσο ψηλά όση είναι η ανάπτυξη των επιστημών, της ιατρικής, της βιολογίας, της τεχνολογίας, της ικανότητας του ανθρώπινου εργατικού και επιστημονικού δυναμικού στην εποχή μας, και όχι να τον χαμηλώνουμε με βάση τα όσα μας λένε οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, η εργοδοσία, με βάση τις λεγόμενες «δημοσιονομικές δυνατότητες» και τις «δυνατότητες της οικονομίας».
Σήμερα, υπάρχει και παράγεται πλούτος, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες μας σε Δημόσια και Δωρεάν Υγεία, ώστε να υπάρχουν όλες οι αναγκαίες δομές υγείας τόσο σε Νοσοκομεία σύγχρονα και πλήρως στελεχωμένα και εξοπλισμένα, όσο και σε Κέντρα Υγείας, Περιφερειακά – Αγροτικά Ιατρεία, σε ιατρεία στις Βιομηχανικές Περιοχές του Κιλκίς, σε ιατρεία στους εργασιακούς χώρους.
Και αυτό δεν το λέμε στα λόγια. Λίγα μόνο στοιχεία αρκούν για όσα προτείνουμε.
Σήμερα το 95% των κρατικών εσόδων προέρχονται από τη φορολογία των εργαζομένων και μόλις το 5% από τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές και τους μεγαλεμπόρους και μεγαλοξενοδόχους.
Σήμερα, η χώρα μας σπαταλάει – στην κυριολεξία – πάνω από 4 δις ευρώ για τις ΝΑΤΟϊκές ανάγκες, δηλαδή για εξοπλισμό, υποδομές και προσωπικό, για να συμμετέχουν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις σε αποστολές εκτός συνόρων, σε επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, για να εξασφαλίσουν βέβαια τα συμφέροντά τους από τη μοιρασιά οι εγχώριοι μονοπωλιακοί όμιλοι.
Τα ΔΣ των Σωματείων μας συζήτησαν το θέμα και αποφασίσαμε να πάρουμε αυτή την πρωτοβουλία, με σύνθημα: «Η Υγεία για όλους είναι Δικαίωμα και όχι πολυτέλεια», γιατί η Υγεία μας αφορά όλους και ειδικά τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, το σύνολο των εργατικών οικογενειών.
Το καίριο ζήτημα, σίγουρα αφορά το θέμα του Νοσοκομείου Κιλκίς, για το οποίο κατά καιρούς γίνονται συζητήσεις, διάφοροι φορείς και σωματεία παίρνουν θέση, όπως θέση παίρνουν, βέβαια, και οι βουλευτές του νομού και τα πολιτικά κόμματα.
Ωστόσο, τόσα χρόνια η κατάσταση πάει «από το κακό στο χειρότερο», τα περισσότερα απ’ όσα προτείνουν – ειδικά οι βουλευτές τόσο των κυβερνήσεων όσο και της αντιπολίτευσης – είναι ευχολόγια και όχι συγκεκριμένα πρακτικά μέτρα, ενώ δεν έχει υπάρξει μία μαζική κινητοποίηση του λαού του Κιλκίς, σε σκοπό να διεκδικήσει την Υγεία που μας αξίζει που έχουμε ανάγκη στον 21ο αιώνα, πέρα από κάποιες κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν από το Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείου του Κιλκίς τα χρόνια της κρίσης και τη δράση που ανέπτυξε πέρσι ο Σύλλογος Γυναικών Κιλκίς.
Για εμάς το κύριο είναι να βάζουμε τον πήχη των απαιτήσεών μας τόσο ψηλά όση είναι η ανάπτυξη των επιστημών, της ιατρικής, της βιολογίας, της τεχνολογίας, της ικανότητας του ανθρώπινου εργατικού και επιστημονικού δυναμικού στην εποχή μας, και όχι να τον χαμηλώνουμε με βάση τα όσα μας λένε οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, η εργοδοσία, με βάση τις λεγόμενες «δημοσιονομικές δυνατότητες» και τις «δυνατότητες της οικονομίας».
Σήμερα, υπάρχει και παράγεται πλούτος, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες μας σε Δημόσια και Δωρεάν Υγεία, ώστε να υπάρχουν όλες οι αναγκαίες δομές υγείας τόσο σε Νοσοκομεία σύγχρονα και πλήρως στελεχωμένα και εξοπλισμένα, όσο και σε Κέντρα Υγείας, Περιφερειακά – Αγροτικά Ιατρεία, σε ιατρεία στις Βιομηχανικές Περιοχές του Κιλκίς, σε ιατρεία στους εργασιακούς χώρους.
Και αυτό δεν το λέμε στα λόγια. Λίγα μόνο στοιχεία αρκούν για όσα προτείνουμε.
Σήμερα το 95% των κρατικών εσόδων προέρχονται από τη φορολογία των εργαζομένων και μόλις το 5% από τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές και τους μεγαλεμπόρους και μεγαλοξενοδόχους.
Σήμερα, η χώρα μας σπαταλάει – στην κυριολεξία – πάνω από 4 δις ευρώ για τις ΝΑΤΟϊκές ανάγκες, δηλαδή για εξοπλισμό, υποδομές και προσωπικό, για να συμμετέχουν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις σε αποστολές εκτός συνόρων, σε επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, για να εξασφαλίσουν βέβαια τα συμφέροντά τους από τη μοιρασιά οι εγχώριοι μονοπωλιακοί όμιλοι.
Σήμερα, την ίδια ώρα που ο λαός μας υπερ-φορολογείται άμεσα και έμμεσα, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι φοροαπαλάσσονται και επιδοτούνται με ζεστό χρήμα ή άλλες διευκολύνσεις (π.χ. μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους). Μόνο τα ετήσια κέρδη των βιομηχανιών και των μεγαλεμπόρων των s/m να δει κανείς εδώ στο Κιλκίς, θα αντιληφθεί για πόσες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ απλήρωτης εργασίας πηγαίνουν απευθείας στις τσέπες του μεγάλου κεφαλαίου στο νομό.
Τα παραδείγματα είναι πολλά και οι εργαζόμενοι του Κιλκίς, από την ίδια τους την πείρα, γνωρίζουν καλά, ποιος παράγει τον πλούτο του τόπου και σε ποιανού τα χέρια πηγαίνει αυτός.
Έτσι, για παράδειγμα, εκατοντάδες εργαζόμενοι κατάλαβαν την υποκρισία των διαφόρων βιομηχάνων τόσο στο Κιλκίς όσο και πανελλαδικά, που εν μέσω πανδημίας, έσπευσαν να καλύψουν τα κενά του – κατά τα άλλα πανέτοιμου – δημόσιου συστήματος υγείας, με τις δωρεές κλινών ΜΕΘ που έκαναν.
Γιατί, το ερώτημα που μπαίνει είναι: «Με ποιανού τα χρήματα έγιναν αυτές οι δωρεές;». Με τα χρήματα των βιομηχάνων ή με τα χρήματα από την απλήρωτη εργασία των εργαζομένων; Η απάντηση είναι προφανής. Με άλλα, λόγια, όπως λέει και ο λαός μας, οι βιομήχανοι του νομού έκαναν «με ξένα κόλλυβα κηδεία». Και, βέβαια, καλές οι ΜΕΘ, όμως με ποιο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό θα λειτουργήσουν; Σε ποια δωμάτια και σε ποια κτίρια;
Τα παραδείγματα είναι πολλά και οι εργαζόμενοι του Κιλκίς, από την ίδια τους την πείρα, γνωρίζουν καλά, ποιος παράγει τον πλούτο του τόπου και σε ποιανού τα χέρια πηγαίνει αυτός.
Έτσι, για παράδειγμα, εκατοντάδες εργαζόμενοι κατάλαβαν την υποκρισία των διαφόρων βιομηχάνων τόσο στο Κιλκίς όσο και πανελλαδικά, που εν μέσω πανδημίας, έσπευσαν να καλύψουν τα κενά του – κατά τα άλλα πανέτοιμου – δημόσιου συστήματος υγείας, με τις δωρεές κλινών ΜΕΘ που έκαναν.
Γιατί, το ερώτημα που μπαίνει είναι: «Με ποιανού τα χρήματα έγιναν αυτές οι δωρεές;». Με τα χρήματα των βιομηχάνων ή με τα χρήματα από την απλήρωτη εργασία των εργαζομένων; Η απάντηση είναι προφανής. Με άλλα, λόγια, όπως λέει και ο λαός μας, οι βιομήχανοι του νομού έκαναν «με ξένα κόλλυβα κηδεία». Και, βέβαια, καλές οι ΜΕΘ, όμως με ποιο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό θα λειτουργήσουν; Σε ποια δωμάτια και σε ποια κτίρια;
Ή αν θέλετε, αφού τόσο πολύ ενδιαφέρονται οι μεγάλοι επιχειρηματίες για τη ζωή μας, γιατί το κράτος δεν επίταξε τον ιδιωτικό τομέα της υγείας εν μέσω καραντίνας; Γιατί οι μεγαλο-κλινικάρχες εισέπραξαν τα διπλάσια για κάθε κρεβάτι ΜΕΘ που παραχωρούσαν για τις ανάγκες του κορονοϊού;
Εμείς, από την πλευρά μας, λέμε το εξής, ώστε να προβληματιστούν οι εργαζόμενοι και ο λαός του τόπου μας και να αναλάβουν δράση, «Τι είναι αυτό που απαγορεύει σήμερα, το 2020, να έχουμε στο Κιλκίς δύο σύγχρονα Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, όχι μόνο σε Κιλκίς, Δροσάτο και Πολύκαστρο, αλλά και σε άλλες Δημοτικές Ενότητες, όπως στο Γαλλικό, στην Πικρολίμνη, στον Ευρωπό; Τι είναι αυτό που απαγορεύει να έχουν τα χωριά μας Αγροτικά Ιατρεία εξοπλισμένα και στελεχωμένα, ώστε να εξασφαλίζεται η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας; Τι είναι αυτό που απαγορεύει να παίρνονται μέτρα υγειινής και ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους; κ.ά.»
Η απάντηση, μπορεί να μην είναι τόσο αυθόρμητη, όμως η αλήθεια είναι μία. Για να εξασφαλίζει το κράτος χρήματα για το μεγάλο κεφάλαιο και για να μην πληρώνουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι κυβερνήσεις διαχρονικά φορτώνουν τα βάρη στις εργατικές – λαϊκές οικογένειες, υποβαθμίζουν το δημόσιο σύστημα υγείας, στηρίζουν από την άλλη την ιδιωτική υγεία.
Για παράδειγμα, πρέπει να μας προβληματίσει, γιατί μια σειρά βιομηχανίες, ασφαλίζουν τους εργαζόμενούς τους σε ιδιωτικές εταιρείες; Σε τι εξυπηρετεί αυτή τους η κίνηση; Δεν εμπιστεύονται το δημόσιο σύστημα και θέλουν το καλύτερο για τους εργαζόμενούς τους; Προωθούν με τον τρόπο τους την ιδιωτική υγεία σε βάρος της δημόσιας; Στηρίζουν άλλους μεγαλοεπιχειρηματίες, με τα χρήματα από την απλήρωτη δουλειά των εργατών βέβαια; Έχουν κι άλλες «κρυφές» συμφωνίες, οι οποίες δεν γίνονται άμεσα ορατές, όπως η διαχείριση των εργατικών ατυχημάτων;
Επίσης, πέρα από το πιο γενικό ζήτημα της Δημόσιας και Δωρεάν Υγείας για όλους και εμείς λέμε ότι πρέπει να είναι εξασφαλισμένο αυτό και για τους άνεργους, για τους απολυμένους συναδέλφους μας, για όσους εργάζονται με ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας, για τους εποχικά εργαζόμενους. Είναι ζήτημα για εμάς, τι θα γίνει, για παράδειγμα με τους εργαζόμενους στο ΦΑΙΔΩΝ ο οποίος μετέτρεψε τις αρχικές 8μηνες συμβάσεις σε διάρκεια 4,5 μηνών και απέλυσε δεκάδες εργαζόμενους. Όπως και στα εργοστάσια της TORRE και αλλού, όπου έχουμε εποχικά εργαζόμενους.
Όπως, βασικό ζήτημα, είναι αυτό των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας, των μέτρων προστασίας στους εργασιακούς χώρους. Και εδώ μπαίνουνε πολλές πτυχές, τις οποίες οι εργαζόμενοι γνωρίζουν καλά, ανεξάρτητα αν σήμερα διεκδικούν ή όχι καλύτερους όρους εργασίας.
Είναι ένα θέμα η ύπαρξη ή όχι γιατρού εργασίας και ο ρόλος του, ή οι έλεγχοι που γίνονται από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι πολλά, όπως οι υπερωρίες, οι βάρδιες, η βραδινή εργασία ειδικά για τις γυναίκες, τα μεγάλα βάρη που αναγκάζονται να σηκώνουν οι γυναίκες, η απότομη μεταβολή κρύου – ζέστης, ειδικά στα εργοστάσια Τροφίμων, οι έντονες οσμές σε άλλες περιπτώσεις, και βέβαια η εντατικοποίηση της εργασίας, η οποία είναι καθημερινή και ολοένα και αυξανόμενη.
Εμείς, από την πλευρά μας, λέμε το εξής, ώστε να προβληματιστούν οι εργαζόμενοι και ο λαός του τόπου μας και να αναλάβουν δράση, «Τι είναι αυτό που απαγορεύει σήμερα, το 2020, να έχουμε στο Κιλκίς δύο σύγχρονα Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, όχι μόνο σε Κιλκίς, Δροσάτο και Πολύκαστρο, αλλά και σε άλλες Δημοτικές Ενότητες, όπως στο Γαλλικό, στην Πικρολίμνη, στον Ευρωπό; Τι είναι αυτό που απαγορεύει να έχουν τα χωριά μας Αγροτικά Ιατρεία εξοπλισμένα και στελεχωμένα, ώστε να εξασφαλίζεται η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας; Τι είναι αυτό που απαγορεύει να παίρνονται μέτρα υγειινής και ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους; κ.ά.»
Η απάντηση, μπορεί να μην είναι τόσο αυθόρμητη, όμως η αλήθεια είναι μία. Για να εξασφαλίζει το κράτος χρήματα για το μεγάλο κεφάλαιο και για να μην πληρώνουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι κυβερνήσεις διαχρονικά φορτώνουν τα βάρη στις εργατικές – λαϊκές οικογένειες, υποβαθμίζουν το δημόσιο σύστημα υγείας, στηρίζουν από την άλλη την ιδιωτική υγεία.
Για παράδειγμα, πρέπει να μας προβληματίσει, γιατί μια σειρά βιομηχανίες, ασφαλίζουν τους εργαζόμενούς τους σε ιδιωτικές εταιρείες; Σε τι εξυπηρετεί αυτή τους η κίνηση; Δεν εμπιστεύονται το δημόσιο σύστημα και θέλουν το καλύτερο για τους εργαζόμενούς τους; Προωθούν με τον τρόπο τους την ιδιωτική υγεία σε βάρος της δημόσιας; Στηρίζουν άλλους μεγαλοεπιχειρηματίες, με τα χρήματα από την απλήρωτη δουλειά των εργατών βέβαια; Έχουν κι άλλες «κρυφές» συμφωνίες, οι οποίες δεν γίνονται άμεσα ορατές, όπως η διαχείριση των εργατικών ατυχημάτων;
Επίσης, πέρα από το πιο γενικό ζήτημα της Δημόσιας και Δωρεάν Υγείας για όλους και εμείς λέμε ότι πρέπει να είναι εξασφαλισμένο αυτό και για τους άνεργους, για τους απολυμένους συναδέλφους μας, για όσους εργάζονται με ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας, για τους εποχικά εργαζόμενους. Είναι ζήτημα για εμάς, τι θα γίνει, για παράδειγμα με τους εργαζόμενους στο ΦΑΙΔΩΝ ο οποίος μετέτρεψε τις αρχικές 8μηνες συμβάσεις σε διάρκεια 4,5 μηνών και απέλυσε δεκάδες εργαζόμενους. Όπως και στα εργοστάσια της TORRE και αλλού, όπου έχουμε εποχικά εργαζόμενους.
Όπως, βασικό ζήτημα, είναι αυτό των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας, των μέτρων προστασίας στους εργασιακούς χώρους. Και εδώ μπαίνουνε πολλές πτυχές, τις οποίες οι εργαζόμενοι γνωρίζουν καλά, ανεξάρτητα αν σήμερα διεκδικούν ή όχι καλύτερους όρους εργασίας.
Είναι ένα θέμα η ύπαρξη ή όχι γιατρού εργασίας και ο ρόλος του, ή οι έλεγχοι που γίνονται από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι πολλά, όπως οι υπερωρίες, οι βάρδιες, η βραδινή εργασία ειδικά για τις γυναίκες, τα μεγάλα βάρη που αναγκάζονται να σηκώνουν οι γυναίκες, η απότομη μεταβολή κρύου – ζέστης, ειδικά στα εργοστάσια Τροφίμων, οι έντονες οσμές σε άλλες περιπτώσεις, και βέβαια η εντατικοποίηση της εργασίας, η οποία είναι καθημερινή και ολοένα και αυξανόμενη.
Εδώ υπάρχουν δύο πλευρές. Πρώτον, οι άμεσες επιπτώσεις που έχουν αυτές οι συνθήκες εργασίας στα εργατικά ατυχήματα, όπου ο νομός μας κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις πανελλαδικά, τόσο στα δηλωμένα, όσο και στα αδήλωτα εργατικά ατυχήματα. Δεύτερον, οι μακροχρόνιες επιπτώσεις, ειδικά στις γυναίκες, όπως τα μυοσκελετικά προβλήματα κατά κύριο λόγο. Και υπάρχουν και άλλα ζητήματα, όπως η προστασία της εγκύου γυναίκας, η προστασία της μητρότητας συνολικά.
Όλα αυτά τα ζητήματα, βέβαια, δεν λύνονται μόνο με κάποια στοιχειώδη μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Εδώ απαιτούνται πιο συνολικά μέτρα από το κράτος, όπως η εξασφάλιση διακοπών για όλους τους εργαζόμενους. Φέτος, όπως και τα τελευταία χρόνια, ας πούμε, ελάχιστοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να πάνε διακοπές με την οικογένειά τους κι μάλιστα για 3-4 ημέρες. Ειδικά, χρειάζεται να ενισχυθούν οι διακοπές σε περιοχές που προσφέρεται και θεραπεία, όπως πηλοθεραπευτήρια, ιαματικά λουτρά κ.ά. Να, για παράδειγμα, πώς ένας πλούτος που έχουμε στην περιοχή μας, όπως η Πικρολίμνη, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από το κράτος σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Το ζήτημα της ηλικίας συνταξιοδότησης. Αφορά και αυτό άμεσα το ζήτημα της υγείας. Είναι άλλο να υπάρχουν τα ΒΑΕ και να βγαίνουν στη σύνταξη 5 χρόνια νωρίτερα, γιατί καταπονείται παραπάνω ο οργανισμός αυτών των εργαζομένων, είναι άλλο να βγαίνουν στα 55 χρόνια οι γυναίκες στη σύνταξη λόγω του ιδιαίτερου ρόλου τους στη μητρότητα, και άλλο να βγαίνουν όλοι στα 67 χρόνια και αυτό με ελάχιστο εισόδημα.
Δεν είναι να απορείς μετά, γιατί πολλοί άνθρωποι από 60 – 70 ετών και πάνω έχουν μια σειρά υποκείμενα νοσήματα και είναι ευάλωτοι σε πανδημίες κτλ.
Βέβαια, όλα αυτά τα μέτρα δεν μπορούν να είναι μεμονωμένα και ασύνδετα με ένα σύγχρονο, δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας για όλο το λαό και τις οικογένειές τους, χωρίς να έχουν όλοι και όλες πρόσβαση στο φάρμακο, στις προληπτικές εξετάσεις και βέβαια στη θεραπεία.
Γι’ αυτό επιμένουμε στο πλαίσιο να μπαίνουν πρώτα απ’ όλα τα ζητήματα των δομών, των υποδομών, της στελέχωσης και της χρηματοδότησης των Νοσοκομείων, Κέντρων Υγείας και Περιφερειακών – Αγροτικών Ιατρείων, μαζί όμως με τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας που πρέπει να λαμβάνονται στους εργασιακούς χώρους, την λειτουργία Ιατρείου τουλάχιστον στη ΒΙΠΕ Σταυροχωρίου, την ίδρυση και λειτουργία Κέντρου Υγείας στη Νέα Σάντα (ΔΕ Γαλλικού), την ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στον τόπο κατοικίας (στα χωριά μας).
Εμείς, μπαίνουμε μπροστά και παίρνουμε την πρωτοβουλία για να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην Υγεία και εξηγούμε σε όσους και όσες είναι απογοητευμένοι, νομίζουν ότι «τίποτα δεν αλλάζει» και πως «ό,τι και να κάνουμε δεν θα έχει αποτέλεσμα», ότι η ίδια η ιστορία έχει αποδείξει πως οι λαοί βελτιώνουν τους όρους και της συνθήκες της ζωής τους μόνο όταν αγωνίζονται και όταν αγωνίζονται απέναντι στον πραγματικό τους αντίπαλο, ότι αναποτελεσματικό είναι να κάθεσαι και να περιμένεις κάποιος άλλος να σου λύσει το πρόβλημα και όχι να γίνεσαι εσύ πρωταγωνιστής τα ζωής σου.
Αν ο αγώνες δεν είχαν αποτέλεσμα, τότε γιατί διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και η άρχουσα τάξη επεδίωκαν να βάλουν εμπόδια ακριβώς στη διεκδίκηση, στην απεργία, στις εργατικές - λαϊκές συγκεντρώσεις, πότε συκοφαντώντας, πότε παίρνοντας μέτρα καταστολής, πότε και τα δύο μαζί;
Αν όλη αυτή η προσπάθεια είναι μάταιη, τότε γιατί η κυβέρνηση μόλις πρόσφατα ψήφισε νόμο, τον οποίο είχε προετοιμάσει η προηγούμενη κυβέρνηση, για τον περιορισμό των διαδηλώσεων;
Γνωρίζουν καλύτερα ότι οι εργαζόμενοι, οι οικογένειές τους, συνολικά ο λαός, δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια το επόμενο διάστημα, μπροστά στα πάμπολλα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει, και ειδικά στο ζήτημα της υγείας που μας καίει όλους καθημερινά.
Γι’ αυτό και εμείς απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα σε όλα τα εργατικά σωματεία του Κιλκίς, και τον επόμενο μήνα θα επιδιώξουμε να έρθουμε σε επαφή με τα ΔΣ τους, σε όλους τους εργαζόμενους να κάνουν δική τους υπόθεση την υγεία τους και την υγεία των παιδιών τους.
Η υγεία για όλους είναι δικαίωμα και όχι πολυτέλεια
Όλα αυτά τα ζητήματα, βέβαια, δεν λύνονται μόνο με κάποια στοιχειώδη μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Εδώ απαιτούνται πιο συνολικά μέτρα από το κράτος, όπως η εξασφάλιση διακοπών για όλους τους εργαζόμενους. Φέτος, όπως και τα τελευταία χρόνια, ας πούμε, ελάχιστοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να πάνε διακοπές με την οικογένειά τους κι μάλιστα για 3-4 ημέρες. Ειδικά, χρειάζεται να ενισχυθούν οι διακοπές σε περιοχές που προσφέρεται και θεραπεία, όπως πηλοθεραπευτήρια, ιαματικά λουτρά κ.ά. Να, για παράδειγμα, πώς ένας πλούτος που έχουμε στην περιοχή μας, όπως η Πικρολίμνη, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από το κράτος σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Το ζήτημα της ηλικίας συνταξιοδότησης. Αφορά και αυτό άμεσα το ζήτημα της υγείας. Είναι άλλο να υπάρχουν τα ΒΑΕ και να βγαίνουν στη σύνταξη 5 χρόνια νωρίτερα, γιατί καταπονείται παραπάνω ο οργανισμός αυτών των εργαζομένων, είναι άλλο να βγαίνουν στα 55 χρόνια οι γυναίκες στη σύνταξη λόγω του ιδιαίτερου ρόλου τους στη μητρότητα, και άλλο να βγαίνουν όλοι στα 67 χρόνια και αυτό με ελάχιστο εισόδημα.
Δεν είναι να απορείς μετά, γιατί πολλοί άνθρωποι από 60 – 70 ετών και πάνω έχουν μια σειρά υποκείμενα νοσήματα και είναι ευάλωτοι σε πανδημίες κτλ.
Βέβαια, όλα αυτά τα μέτρα δεν μπορούν να είναι μεμονωμένα και ασύνδετα με ένα σύγχρονο, δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας για όλο το λαό και τις οικογένειές τους, χωρίς να έχουν όλοι και όλες πρόσβαση στο φάρμακο, στις προληπτικές εξετάσεις και βέβαια στη θεραπεία.
Γι’ αυτό επιμένουμε στο πλαίσιο να μπαίνουν πρώτα απ’ όλα τα ζητήματα των δομών, των υποδομών, της στελέχωσης και της χρηματοδότησης των Νοσοκομείων, Κέντρων Υγείας και Περιφερειακών – Αγροτικών Ιατρείων, μαζί όμως με τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας που πρέπει να λαμβάνονται στους εργασιακούς χώρους, την λειτουργία Ιατρείου τουλάχιστον στη ΒΙΠΕ Σταυροχωρίου, την ίδρυση και λειτουργία Κέντρου Υγείας στη Νέα Σάντα (ΔΕ Γαλλικού), την ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στον τόπο κατοικίας (στα χωριά μας).
Εμείς, μπαίνουμε μπροστά και παίρνουμε την πρωτοβουλία για να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην Υγεία και εξηγούμε σε όσους και όσες είναι απογοητευμένοι, νομίζουν ότι «τίποτα δεν αλλάζει» και πως «ό,τι και να κάνουμε δεν θα έχει αποτέλεσμα», ότι η ίδια η ιστορία έχει αποδείξει πως οι λαοί βελτιώνουν τους όρους και της συνθήκες της ζωής τους μόνο όταν αγωνίζονται και όταν αγωνίζονται απέναντι στον πραγματικό τους αντίπαλο, ότι αναποτελεσματικό είναι να κάθεσαι και να περιμένεις κάποιος άλλος να σου λύσει το πρόβλημα και όχι να γίνεσαι εσύ πρωταγωνιστής τα ζωής σου.
Αν ο αγώνες δεν είχαν αποτέλεσμα, τότε γιατί διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και η άρχουσα τάξη επεδίωκαν να βάλουν εμπόδια ακριβώς στη διεκδίκηση, στην απεργία, στις εργατικές - λαϊκές συγκεντρώσεις, πότε συκοφαντώντας, πότε παίρνοντας μέτρα καταστολής, πότε και τα δύο μαζί;
Αν όλη αυτή η προσπάθεια είναι μάταιη, τότε γιατί η κυβέρνηση μόλις πρόσφατα ψήφισε νόμο, τον οποίο είχε προετοιμάσει η προηγούμενη κυβέρνηση, για τον περιορισμό των διαδηλώσεων;
Γνωρίζουν καλύτερα ότι οι εργαζόμενοι, οι οικογένειές τους, συνολικά ο λαός, δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια το επόμενο διάστημα, μπροστά στα πάμπολλα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει, και ειδικά στο ζήτημα της υγείας που μας καίει όλους καθημερινά.
Γι’ αυτό και εμείς απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα σε όλα τα εργατικά σωματεία του Κιλκίς, και τον επόμενο μήνα θα επιδιώξουμε να έρθουμε σε επαφή με τα ΔΣ τους, σε όλους τους εργαζόμενους να κάνουν δική τους υπόθεση την υγεία τους και την υγεία των παιδιών τους.
Η υγεία για όλους είναι δικαίωμα και όχι πολυτέλεια
Τα Συνδικάτα Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου, Τροφίμων και Τύπου – Χάρτου Κεντρικής Μακεδονίας, ο Σύλλογος Γυναικών Κιλκίς και το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Κιλκίς παίρνουμε την πρωτοβουλία και καλούμε όλα τα Εργατικά Σωματεία, τα Σωματεία Αυτοαπασχολούμενων και Επιστημόνων, τους Αγροτικούς Συλλόγους, τα Σωματεία Συνταξιούχων, τους Πολιτιστικούς και Αθλητικούς Συλλόγους, τους Συλλόγους Γονέων, τους Συλλόγους Γυναικών και όλους τους μαζικούς φορείς του νομού Κιλκίς, να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας στη δημόσια Υγεία, να συζητήσουμε και να συντονίσουμε τη δράση μας για να διεκδικήσουμε λύση στο τεράστιο πρόβλημα με την Υγεία στον νομό μας.
Ειδικά την περίοδο της πανδημίας έγινε ακόμα πιο αισθητή η διαλυτική κατάσταση με τις τεράστιες ελλείψεις και τα προβλήματα στις υγειονομικές δομές στο Κιλκίς.
Σήμερα, σε ένα νομό με 80.000 κατοίκους, με σημαντικό ποσοστό ηλικιωμένων και ευπαθών ομάδων, με αντίστοιχα μεγάλο ποσοστό εργατικών – λαϊκών οικογενειών με παιδιά και με 3 βιομηχανικές περιοχές και χιλιάδες εργαζόμενους:
Λειτουργούν δύο Νοσοκομεία (Κιλκίς, Γουμένισσα), τα οποία παραμένουν υποστελεχωμένα (λείπουν σχεδόν οι μισοί μόνιμοι γιατροί από το Νοσοκομείο του Κιλκίς με βάση το επίσημο οργανόγραμμα,καθώς και άλλες ειδικότητες), υποχρηματοδοτούμενα (ειδικά την τελευταία δεκαετία), με σοβαρά κτιριακά προβλήματα και σοβαρές ελλείψεις στον εξοπλισμό τους.
Ειδικά την περίοδο της πανδημίας έγινε ακόμα πιο αισθητή η διαλυτική κατάσταση με τις τεράστιες ελλείψεις και τα προβλήματα στις υγειονομικές δομές στο Κιλκίς.
Σήμερα, σε ένα νομό με 80.000 κατοίκους, με σημαντικό ποσοστό ηλικιωμένων και ευπαθών ομάδων, με αντίστοιχα μεγάλο ποσοστό εργατικών – λαϊκών οικογενειών με παιδιά και με 3 βιομηχανικές περιοχές και χιλιάδες εργαζόμενους:
Λειτουργούν δύο Νοσοκομεία (Κιλκίς, Γουμένισσα), τα οποία παραμένουν υποστελεχωμένα (λείπουν σχεδόν οι μισοί μόνιμοι γιατροί από το Νοσοκομείο του Κιλκίς με βάση το επίσημο οργανόγραμμα,καθώς και άλλες ειδικότητες), υποχρηματοδοτούμενα (ειδικά την τελευταία δεκαετία), με σοβαρά κτιριακά προβλήματα και σοβαρές ελλείψεις στον εξοπλισμό τους.
Υπάρχουν μόλις 3 Κέντρα Υγείας, με σοβαρές ελλείψεις σε όλους τους τομείς (προσωπικό,εξοπλισμό, χρηματοδότηη), τα οποία δυσκολεύονται να καλύψουν ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, ενώ ολόκληρες δημοτικές ενότητες παραμένουν χωρίς καθημερινή κάλυψη.
Τα Αγροτικά Ιατρεία, εκτελούν μόνο το έργο της συνταγογράφησης, για ένα ή δύο πρωινά την εβδομάδα, με μόλις έναν γιατρό, αφήνοντας «ξεκρέμαστους» τους κατοίκους των χωριών ειδικά στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, της εξέτασης και της πρόληψης.
Ακόμα και την περίοδο της καραντίνας, τη στιγμή που όλοι μιλούσαν για την άμεση ανάγκη αύξησης των ΜΕΘ (Μονάδων Εντατικής Θεραπείας) αφού μπορούσαν να σωθούν ζωές, το Νοσοκομείο του Κιλκίς δεν έχει ούτε μια!!! Και όλα αυτά την ώρα που μεγάλες βιομηχανίες του νομού, έσπευσαν να «δωρίσουν» κρεβάτια ΜΕΘ για τα νοσοκομεία ενώ παράλληλα με τα ιδιωτικά συμβόλαια που παρέχουν στους εργαζόμενούς τους τούς σπρώχνουν στην ιδιωτική υγεία, που όμως εξαιρέθηκε απόλυτα από την περίθαλψη ασθενών με κορωνοϊό!
Οι ελλείψεις κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήρθαν να αναδείξουν τις τραγικές συνέπειες των πολιτικών της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά που έχουν σαν αποτέλεσμα την υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας και Πρόνοιας.
Αυτή η πολιτική επιλογή «δίνει χώρο» σε επιχειρηματίες και ιδιώτες να δραστηριοποιούνται στον τομέα της Υγείας, με σκοπό βέβαια την εξασφάλιση κερδών και όχι άμεσα την υγεία του λαού. Γι' αυτό αυξάνονται τα τελευταία χρόνια τα ιδιωτικά ιατρεία, τα διαγνωστικά και άλλα ιδιωτικά κέντρα στον νομό, γι' αυτό πολλές φορές αναγκαζόμαστε να μεταφερόμαστε σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, δημόσια και ιδιωτικά, για προβλήματα που δεν μπορούν να καλυφθούν στο Κιλκίς, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη για την υγεία τους, την πρόληψη, τη θεραπεία, το φάρμακο.
Για όλους αυτούς του λόγους διεκδικούμε ΤΩΡΑ:
Πρόσληψη όλου του αναγκαίου μόνιμου ιατρικού και λοιπού υγειονομικού προσωπικού στα Νοσοκομεία Κιλκίς και Γουμένισσας, καθώς και στα Κέντρα Υγείας Κιλκίς, Πολυκάστρου και Δροσάτου, με μόνιμη και πλήρους απασχόληση σχέση εργασίας.
Επισκευή και συντήρηση των κτιρίων των δύο Νοσοκομείων του νομού. Κατασκευή νέων κτιρίων όπου απαιτείται. Να προχωρήσει άμεσα ο πλήρης έλεγχος της κτιριακής κατάστασης των δύοΝοσοκομείων. Ανανέωση του εξοπλισμού των δωματίων.
Άμεση λειτουργία και κάλυψη όλων των αναγκών σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
Αναβάθμιση των Κέντρων Υγείας Κιλκίς και Πολυκάστρου, για την παροχή ΠΦΥ, ώστε να μηνεπιβαρύνονται τα 2 Νοσοκομεία του νομού.
Ίδρυση και λειτουργία Κέντρων Υγείας πλήρως εξοπλισμένων, με όλες τις αναγκαίες ειδικότητες, με διάθεση ασθενοφόρου και μόνιμου προσωπικού, σε 24ωρη βάση, στις Δημοτικές Ενότητες Γαλλικού, Πικρολίμνης και Ευρωπού.
Επαναλειτουργία του ιατρείου στη ΒΙΠΕ Σταυροχωρίου.
Εξοπλισμένο και στελεχωμένο ΕΚΑΒ με ασθενοφόρα και προσωπικό, με διαρκή συντήρηση των οχημάτων, από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι μέσω ιδιωτών – χορηγών.
Ενίσχυση των δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού(ιατρών όλων των ειδικοτήτων, νοσηλευτών και βοηθητικού προσωπικού), με επαρκή υλικοτεχνική υποδομή, με:
- Αποκεντρωμένα ιατρεία, δηλαδή αγροτικά ιατρεία σε κάθε χωριό, με οικογενειακό γιατρό, στελεχωμένο και με άλλες ειδικότητες (π.χ. γυναικολόγο, παιδίατρο, νοσηλευτή), πλήρως εξοπλισμένο και
- Κινητές μονάδες για κατ’ οίκον επισκέψεις που να συνδέονται με τα Κέντρα Υγείας.
Ιατρείο στη Δομή Φιλοξενίας Προσφύγων στη Ν. Καβάλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.