110 χρόνια από τότε που η Διεθνής Συνδιάσκεψη σοσιαλιστριών γυναικών καθιέρωσε την 8η Μάρτη ως Παγκόσμια Ημέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας, η επέτειος δεν έχει μόνο ιστορική σημασία. Οι αγώνες των εργατριών που σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της, διεκδικώντας εργασία με δικαιώματα τον προηγούμενο αιώνα, φωτίζουν και σήμερα την ανάγκη της οργάνωσης και πάλης των εργαζόμενων και άνεργων γυναικών.
Σήμερα την εποχή της ψηφιοποίησης και αυτοματοποίησης, την εποχή της ραγδαίας ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να έχουν όλες οι γυναίκες ισότιμα δικαιώματα όχι μόνο στην εργασία, αλλά σε κάθε πλευρά της ζωής τους.
Μπορεί να εξασφαλιστεί σε όλες τις γυναίκες να έχουν ελεύθερο χρόνο για να συμμετέχουν και στην κοινωνική δράση, στα σωματεία τους, στις ενώσεις αυτοαπασχολουμένων, στους αγροτικούς συλλόγους, στους φοιτητικούς συλλόγους, στους συλλόγους γυναικών.
Δεν είναι μονόδρομος η πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων των κρατών- μελών, που για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, ξεζουμίζουν όλους τους εργαζόμενους και ακόμα περισσότερο τις γυναίκες εργαζόμενες.
Οι εργαζόμενες γυναίκες, δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τις “ίσες ευκαιρίες” στην εργασιακή ζούγκλα, που χτίζουν και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας στο καλά στρωμένο έδαφος του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Η “ισότητα” και οι “ίσες ευκαιρίες” αξιοποιούνται για να πιέσουν προς τα κάτω τους μισθούς και τα εργασιακά δικαιώματα όλων των εργαζομένων.
Η ζωή γυναικών των εργατικών – λαϊκών οικογενειών και στο Κιλκίς είναι αποκαλυπτική της κατάστασης που βιώνουν:
Εκατοντάδες εργαζόμενες στα εργοστάσια του νομού, εργάζονται με χαμηλούς μισθούς, σε δύσκολες συνθήκες (με εναλλαγή κρύου – ζέστης, με μεγάλα βάρη, με κομμένα διαλείμματα), με εντατικοποίηση της εργασίας, εναλλαγή των υπερωριών με την υποαπασχόληση,δουλειά τα Σαββατοκύριακα, νυχτερινή βάρδια και άλλα πολλά, όταν το “απαιτεί” η κερδοφορία των επιχειρήσεων. Ενώ στο Κιλκίς καταγράφονται από τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα (πολλές φορές αδήλωτα) πανελλαδικά.
Εκατοντάδες εργαζόμενες στο εμπόριο και στον επισιτισμό εκτός από τους χαμηλούς μισθούς, έχουν να αντιμετωπίσουν τις απλήρωτες υπερωρίες, την εκ περιτροπής εργασίας, ακόμα και τη μαύρη εργασία.
Εκατοντάδες αυτοαπασχολούμενες και αγρότισσες «τα φέρνουν δύσκολα βόλτα» ενώ δουλεύουν όλη την ημέρα, ο ελεύθερος χρόνος ακόμα και στις γιορτές αποτελεί πολυτέλεια.
Εκατοντάδες άνεργες ζουν με την αγωνία της επόμενης μέρες, με μόνη τους ελπίδα τα διάφορα ολιγόμηνα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας.
Η πλειοψηφία των γυναικών στο Κιλκίς ζει με την ανασφάλεια της έλλειψης υπηρεσιών και υποδομών Υγείας, με ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό στα Νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας και τα Αγροτικά Ιατρεία. Με τις ελλείψεις σε υπηρεσίες και υποδομές Πρόνοιας, τις ελλείψεις σε Παιδικούς Σταθμούς, σε δομές προστασίας των ηλικιωμένων. Το γεγονός ότι η Υγεία, η Πρόνοια και η Παιδεία των παιδιών τους αποτελεί ένα ακριβό εμπόρευμα.
Η πλειοψηφία των γυναικών στο Κιλκίς έρχεται αντιμέτωπη με την έλλειψη κρατικών μέτρων πρόληψης και προστασίας των γυναικών από την πολύμορφη βία.
Μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα, οι σύγχρονες εργαζόμενες γυναίκες, απαιτείται να βγουν στο προσκήνιο, μαζικά, οργανωμένες, με σημαία τους τις Σύγχρονες Ανάγκες τους.
Γι’ αυτό χρειάζεται οι γυναίκες να είναι τουλάχιστον επιφυλακτικές σε διάφορες συντηρητικές ή και ψευτοπροοδευτικές απόψεις που ακούγονται αυτές τις μέρες, από κυβερνητικά, αυτοδιοικητικά ακόμα και εργοδοτικά επιτελεία, και να αντικρούσουν:
Τις συντηρητικές απόψεις, το σκοταδισμό που φτάνει να στοχοποιεί το δικαίωμα των γυναικών στην ασφαλή, δωρεάν άμβλωση.
Αλλά και με τον ψευτοπροοδευτισμό που στο όνομα της “αυτοδιάθεσης του σώματος” κρύβει τα οικονομικά και κοινωνικά εμπόδια που συναντά μια γυναίκα στην ατομική επιλογή της.
Τις αναπαλαιωμένες και όχι σύγχρονες απόψεις που επιδιώκουν οι νέες γυναίκες να βλέπουν ως εχθρό το φίλο, τον αδελφό, τον πατέρα, το συνάδελφο για να “ξεπλύνουν” τις πολιτικές, που μας καταδικάζουν στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Τις αντιδραστικές απόψεις “για απεργία στο σπίτι” που προβάλλουν ότι καταργούνται οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών με την καλύτερη κατανομή ανάμεσα στα δύο φύλα των υποχρεώσεων στο σπίτι και στην οικογένεια. Δηλαδή προβάλουν την ατομική λύση και όχι τη διεκδίκηση δημόσιων και δωρεάν υποδομών και υπηρεσιών για την φροντίδα της οικογένειας, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ.
Επίσης, οι γυναίκες των εργατικών – λαϊκών οικογενειών, μπροστά στις σύνθετες και επικίνδυνες διεθνείς εξελίξεις, χρειάζεται να αντιταχτούν:
Στην εμπλοκή της χώρας μας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, που μετατρέπουν την Ελλάδα σε απέραντο Νατοϊκό στρατόπεδο, σε μαγνήτη επιθέσεων και σε ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επιθέσεων σε βάρος άλλων λαών.
Στην μετανάστευση νέων επιστημονικά ειδικευμένων.
Η διέξοδος για όλες εμάς τις εργαζόμενες βρίσκεται στη συλλογική δράση, στην αγωνιστική στάση ζωής και τη διεκδίκηση για όλα όσα μας ανήκουν και μας στερούν κυβερνήσεις και συμμαχίες κρατών όπως η ΕΕ, που υπηρετούν το καπιταλιστικό κέρδος. Ενώνουμε τις φωνές μας και συντονίζουμε τη δράση μας, όχι μόνο με μια διαμαρτυρία, μια μέρα το χρόνο, αλλά σε αλλεπάλληλες και πολύμορφες δράσεις κάθε μέρα.
Η εκδήλωση που διοργανώνει ο Σύλλογος Γυναικών Κιλκίς, το ερχόμενο Σάββατο 7 Μάρτη, στις 6:00 μ.μ., στην Καπναποθήκη της Αυστροελληνικής, δεν είναι μόνο μία εκδήλωση τιμής για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, αλλά και μία μέρα να δυναμώσουμε τον αγώνα μας για τη ζωή που έχουμε ανάγκη.
Σήμερα την εποχή της ψηφιοποίησης και αυτοματοποίησης, την εποχή της ραγδαίας ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να έχουν όλες οι γυναίκες ισότιμα δικαιώματα όχι μόνο στην εργασία, αλλά σε κάθε πλευρά της ζωής τους.
Ο μεγάλος βαθμός αντικατάστασης της βαριάς σωματικής εργασίας από τις μηχανές, η μεγάλη παραγωγικότητα της εργασίας δίνει τη δυνατότητα εργασίας σ’ όλους και όλες για γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου, για γενική αύξηση των μισθών, των κοινωνικών παροχών, του ελεύθερου χρόνου.
Σήμερα υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες που μπορούν να εξασφαλίσουν σε όλες τις γυναίκες σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Μπορεί να εξασφαλιστεί σε όλες να εργάζονται στο αντικείμενο των σπουδών τους με δημόσια και δωρεάν επανειδίκευση, με σταθερό ωράριο εργασίας.
Μπορεί να εξασφαλιστεί ολόπλευρη προστασία της μητρότητας από το κράτος, αλλά και προστασία του γυναικείου οργανισμού με μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
Σήμερα υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες που μπορούν να εξασφαλίσουν σε όλες τις γυναίκες σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Μπορεί να εξασφαλιστεί σε όλες να εργάζονται στο αντικείμενο των σπουδών τους με δημόσια και δωρεάν επανειδίκευση, με σταθερό ωράριο εργασίας.
Μπορεί να εξασφαλιστεί ολόπλευρη προστασία της μητρότητας από το κράτος, αλλά και προστασία του γυναικείου οργανισμού με μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
Μπορεί να εξασφαλιστεί σε όλες τις γυναίκες να έχουν ελεύθερο χρόνο για να συμμετέχουν και στην κοινωνική δράση, στα σωματεία τους, στις ενώσεις αυτοαπασχολουμένων, στους αγροτικούς συλλόγους, στους φοιτητικούς συλλόγους, στους συλλόγους γυναικών.
Δεν είναι μονόδρομος η πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων των κρατών- μελών, που για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, ξεζουμίζουν όλους τους εργαζόμενους και ακόμα περισσότερο τις γυναίκες εργαζόμενες.
Οι εργαζόμενες γυναίκες, δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τις “ίσες ευκαιρίες” στην εργασιακή ζούγκλα, που χτίζουν και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας στο καλά στρωμένο έδαφος του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Η “ισότητα” και οι “ίσες ευκαιρίες” αξιοποιούνται για να πιέσουν προς τα κάτω τους μισθούς και τα εργασιακά δικαιώματα όλων των εργαζομένων.
Η ζωή γυναικών των εργατικών – λαϊκών οικογενειών και στο Κιλκίς είναι αποκαλυπτική της κατάστασης που βιώνουν:
Εκατοντάδες εργαζόμενες στα εργοστάσια του νομού, εργάζονται με χαμηλούς μισθούς, σε δύσκολες συνθήκες (με εναλλαγή κρύου – ζέστης, με μεγάλα βάρη, με κομμένα διαλείμματα), με εντατικοποίηση της εργασίας, εναλλαγή των υπερωριών με την υποαπασχόληση,δουλειά τα Σαββατοκύριακα, νυχτερινή βάρδια και άλλα πολλά, όταν το “απαιτεί” η κερδοφορία των επιχειρήσεων. Ενώ στο Κιλκίς καταγράφονται από τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα (πολλές φορές αδήλωτα) πανελλαδικά.
Εκατοντάδες εργαζόμενες στο εμπόριο και στον επισιτισμό εκτός από τους χαμηλούς μισθούς, έχουν να αντιμετωπίσουν τις απλήρωτες υπερωρίες, την εκ περιτροπής εργασίας, ακόμα και τη μαύρη εργασία.
Εκατοντάδες αυτοαπασχολούμενες και αγρότισσες «τα φέρνουν δύσκολα βόλτα» ενώ δουλεύουν όλη την ημέρα, ο ελεύθερος χρόνος ακόμα και στις γιορτές αποτελεί πολυτέλεια.
Εκατοντάδες άνεργες ζουν με την αγωνία της επόμενης μέρες, με μόνη τους ελπίδα τα διάφορα ολιγόμηνα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας.
Εκατοντάδες συμβασιούχες εργαζόμενες στο δημόσιο, στην εκπαίδευση, στην υγεία, στους ΟΤΑ, εργάζονται λίγους μήνες κάθε χρόνο, γεγονός που δεν επιδρά μόνο στο εισόδημά τους, αλλά και στα συνολικά δικαιώματά τους που αφορούν ειδικά την εγκυμοσύνη, τη μητρότητα, την προστασία του γυναικείου οργανισμού και άλλα.
Η πλειοψηφία των γυναικών στο Κιλκίς ζει με την ανασφάλεια της έλλειψης υπηρεσιών και υποδομών Υγείας, με ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό στα Νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας και τα Αγροτικά Ιατρεία. Με τις ελλείψεις σε υπηρεσίες και υποδομές Πρόνοιας, τις ελλείψεις σε Παιδικούς Σταθμούς, σε δομές προστασίας των ηλικιωμένων. Το γεγονός ότι η Υγεία, η Πρόνοια και η Παιδεία των παιδιών τους αποτελεί ένα ακριβό εμπόρευμα.
Η πλειοψηφία των γυναικών στο Κιλκίς έρχεται αντιμέτωπη με την έλλειψη κρατικών μέτρων πρόληψης και προστασίας των γυναικών από την πολύμορφη βία.
Μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα, οι σύγχρονες εργαζόμενες γυναίκες, απαιτείται να βγουν στο προσκήνιο, μαζικά, οργανωμένες, με σημαία τους τις Σύγχρονες Ανάγκες τους.
Γι’ αυτό χρειάζεται οι γυναίκες να είναι τουλάχιστον επιφυλακτικές σε διάφορες συντηρητικές ή και ψευτοπροοδευτικές απόψεις που ακούγονται αυτές τις μέρες, από κυβερνητικά, αυτοδιοικητικά ακόμα και εργοδοτικά επιτελεία, και να αντικρούσουν:
Τις συντηρητικές απόψεις, το σκοταδισμό που φτάνει να στοχοποιεί το δικαίωμα των γυναικών στην ασφαλή, δωρεάν άμβλωση.
Αλλά και με τον ψευτοπροοδευτισμό που στο όνομα της “αυτοδιάθεσης του σώματος” κρύβει τα οικονομικά και κοινωνικά εμπόδια που συναντά μια γυναίκα στην ατομική επιλογή της.
Τις αναπαλαιωμένες και όχι σύγχρονες απόψεις που επιδιώκουν οι νέες γυναίκες να βλέπουν ως εχθρό το φίλο, τον αδελφό, τον πατέρα, το συνάδελφο για να “ξεπλύνουν” τις πολιτικές, που μας καταδικάζουν στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Τις αντιδραστικές απόψεις “για απεργία στο σπίτι” που προβάλλουν ότι καταργούνται οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών με την καλύτερη κατανομή ανάμεσα στα δύο φύλα των υποχρεώσεων στο σπίτι και στην οικογένεια. Δηλαδή προβάλουν την ατομική λύση και όχι τη διεκδίκηση δημόσιων και δωρεάν υποδομών και υπηρεσιών για την φροντίδα της οικογένειας, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ.
Επίσης, οι γυναίκες των εργατικών – λαϊκών οικογενειών, μπροστά στις σύνθετες και επικίνδυνες διεθνείς εξελίξεις, χρειάζεται να αντιταχτούν:
Στην εμπλοκή της χώρας μας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, που μετατρέπουν την Ελλάδα σε απέραντο Νατοϊκό στρατόπεδο, σε μαγνήτη επιθέσεων και σε ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επιθέσεων σε βάρος άλλων λαών.
Στη μετατροπή της χώρας μας σε μια απέραντη “φυλακή” για χιλιάδες πρόσφυγες, γυναίκες με τα παιδιά στην αγκαλιά.
Στην μετανάστευση νέων επιστημονικά ειδικευμένων.
Η διέξοδος για όλες εμάς τις εργαζόμενες βρίσκεται στη συλλογική δράση, στην αγωνιστική στάση ζωής και τη διεκδίκηση για όλα όσα μας ανήκουν και μας στερούν κυβερνήσεις και συμμαχίες κρατών όπως η ΕΕ, που υπηρετούν το καπιταλιστικό κέρδος. Ενώνουμε τις φωνές μας και συντονίζουμε τη δράση μας, όχι μόνο με μια διαμαρτυρία, μια μέρα το χρόνο, αλλά σε αλλεπάλληλες και πολύμορφες δράσεις κάθε μέρα.
Η εκδήλωση που διοργανώνει ο Σύλλογος Γυναικών Κιλκίς, το ερχόμενο Σάββατο 7 Μάρτη, στις 6:00 μ.μ., στην Καπναποθήκη της Αυστροελληνικής, δεν είναι μόνο μία εκδήλωση τιμής για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, αλλά και μία μέρα να δυναμώσουμε τον αγώνα μας για τη ζωή που έχουμε ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.