Της Μόνικας Σωτηριάδου
Χωριό "Ηλιόλουστο" του νομού Κιλκίς. Μόνο αυτό το όμορφο όνομα θα μπορούσε να έχει αυτό το χωριό. Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα εκεί ένιωσα την φιλοξενία των κατοίκων την άνεση και την "ζεστασιά" της παρέας που μόνο τα Ελληνικά χωριά έχουν τον τρόπο να προσφέρουν.
Πρόσφυγες οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού από την περιοχή Καρς του Πόντου μεταφέρουν με συγκίνηση και αγάπη τις παραδόσεις και τις συνήθειες τους.
Κάθε χρόνο γίνεται μεγάλο πανηγύρι προς τιμή του εορτάζοντος Ναού Αγίου Γεωργίου. Ανταμώνουν όλοι οι κάτοικοι και ζούνε στιγμές που μένουν σε όλους για να θυμούνται.
Ο ετήσιος χορός του Συλλόγου χαρακτηρίζει το χωριό για το μεγάλο γλέντι που γίνεται.
Το σχολείο καθαρό και φροντισμένο έμεινε χωρίς τις φωνές των παιδιών παράπονο των κατοίκων.
Το μνημείο των ηρώων στην μέση του χωριού θυμίζει το πατριωτικό συναίσθημα και την μνήμη ενός και μόνο στρατιώτη που δεν επέστρεψε από την Αλβανία.
Όπως ανακαλύπτω κάθε γωνιά αυτού του χωριού βρίσκομαι στην Εκκλησία.
Συγκινητικό ιερό κειμήλιο το λάβαρο που έφεραν μαζί τους οι πόντιοι πρόσφυγες, μέσα στο κέντρο του ναού φανερώνει την πίστη ενός βασανισμένου αλλά περήφανου λαού που άντεξε τον ξεριζωμό με αξιοπρέπεια.
Τέλος δεν έχω λόγια να περιγράψω το υπέροχο φράγμα λίγο έξω από το χωριό.
Τοπίο που χαρίζει ηρεμία και ομορφιά και πλαισιώνει τα λίγα λόγια που προσπαθώ να συρρικνώσω και να μαζέψω τον ενθουσιασμό και την αγάπη μου στα Ελληνικά χωριά.
Το Ηλιόλουστο αξίζει μια βόλτα... σίγουρα είναι μικρό ταξίδι... Ας μην ξεχνάμε όμως μόνο στον τόπο μας ο ήλιος ζεσταίνει τις καρδιές μας.
Ο αετός του Πόντου στο μικρό πάρκο του Χωριού είναι η συνέχεια ενός λαού που βρίσκει πάντα τον τρόπο να είναι "ψηλά".
Ευχαριστώ τον Πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Ηλιολούστου, τόσο για τις πληροφορίες όσο και για την φιλοξενία.
Πρόσφυγες οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού από την περιοχή Καρς του Πόντου μεταφέρουν με συγκίνηση και αγάπη τις παραδόσεις και τις συνήθειες τους.
Κάθε χρόνο γίνεται μεγάλο πανηγύρι προς τιμή του εορτάζοντος Ναού Αγίου Γεωργίου. Ανταμώνουν όλοι οι κάτοικοι και ζούνε στιγμές που μένουν σε όλους για να θυμούνται.
Ο ετήσιος χορός του Συλλόγου χαρακτηρίζει το χωριό για το μεγάλο γλέντι που γίνεται.
Το σχολείο καθαρό και φροντισμένο έμεινε χωρίς τις φωνές των παιδιών παράπονο των κατοίκων.
Το μνημείο των ηρώων στην μέση του χωριού θυμίζει το πατριωτικό συναίσθημα και την μνήμη ενός και μόνο στρατιώτη που δεν επέστρεψε από την Αλβανία.
Όπως ανακαλύπτω κάθε γωνιά αυτού του χωριού βρίσκομαι στην Εκκλησία.
Συγκινητικό ιερό κειμήλιο το λάβαρο που έφεραν μαζί τους οι πόντιοι πρόσφυγες, μέσα στο κέντρο του ναού φανερώνει την πίστη ενός βασανισμένου αλλά περήφανου λαού που άντεξε τον ξεριζωμό με αξιοπρέπεια.
Τέλος δεν έχω λόγια να περιγράψω το υπέροχο φράγμα λίγο έξω από το χωριό.
Τοπίο που χαρίζει ηρεμία και ομορφιά και πλαισιώνει τα λίγα λόγια που προσπαθώ να συρρικνώσω και να μαζέψω τον ενθουσιασμό και την αγάπη μου στα Ελληνικά χωριά.
Το Ηλιόλουστο αξίζει μια βόλτα... σίγουρα είναι μικρό ταξίδι... Ας μην ξεχνάμε όμως μόνο στον τόπο μας ο ήλιος ζεσταίνει τις καρδιές μας.
Ο αετός του Πόντου στο μικρό πάρκο του Χωριού είναι η συνέχεια ενός λαού που βρίσκει πάντα τον τρόπο να είναι "ψηλά".
Ευχαριστώ τον Πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Ηλιολούστου, τόσο για τις πληροφορίες όσο και για την φιλοξενία.
Επιτρεψτε μου να προσθεσω ενα λινκ με πληρη αναφορα για το χωριο μου. Διοτι ποντιοι και βλαχοι αγωνιστηκαν μαζι για το καλο αυτου του τοπου αλς μην γινεται αναφορα μονο στους προσφυγες του Ποντου. Και παντοτε συνυπηρχαν μαζι ως μια ενοτητα
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://vaskos46.blogspot.com/2013/02/blog-post.html?m=1