Της Γαρυφαλλιάς Καρβουνιάρη*
Βαδίζοντας προς τα τέλη της δεύτερης δεκαετίας της δεύτερης μετά Χριστόν χιλιετίας και παρατηρώντας την εξέλιξη των κοινωνιών σε καθεμία από τις χώρες του πλανήτη, η αλήθεια είναι, ότι διαπιστώνει κανείς μια αξιοσημείωτη πρόοδο, σε ότι αφορά στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, κατ’ επέκταση, στην αντιμετώπιση των δύο φύλων, και κυρίως σε ότι αφορά στην αντιμετώπιση των γυναικών.
Από την άλλη, όμως, δεν μπορείς παρά να διαπιστώνεις, ότι σε πολλά σημεία του πλανήτη, ακόμη και στις πιο ανεπτυγμένες και σύγχρονες κοινωνίες, η θέση της Γυναίκας, είτε παραμένει επισφαλής είτε δέχεται ισχυρή αμφισβήτηση σε πολλές από τις εκφάνσεις της, κυρίως στο εργασιακό επίπεδο.
Υπάρχουν κοινωνίες, στις οποίες ακόμη και σήμερα η μεταχείριση και ο ρόλος της Γυναίκας είναι πραγματικά άθλιος, όπου η δημόσια παρουσία της δεν ορίζεται αυτοτελώς, όπου η άσκηση σωματικής βίας και ο δημόσιος εξευτελισμός αποτελούν πολλές φορές την καθημερινότητα μιας Γυναίκας.
Υπάρχουν σύγχρονες και ανεπτυγμένες κοινωνίες, όπου η σεξουαλική παρενόχληση σε γυναίκες, οι βιασμοί και η ενδοοικογενειακή βία αποτελούν την ειδησεογραφία των μέσων ενημέρωσης, ενώ υπάρχουν και πάμπολλες περιπτώσεις, που δεν βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Βεβαίως, η φύση έχει επιλέξει την Γυναίκα να διαδραματίζει τον σπουδαιότερο και σημαντικότερο ρόλο, που θα μπορούσε να επιφυλάξει η ανθρώπινη ύπαρξη, αυτόν της μητρότητας.
Τον ρόλο, δηλαδή, της συνέχειας του ανθρώπινου είδους και η ανταπόκριση σε αυτή την ευθύνη λειτουργεί πολλές φορές ανασταλτικώς, σε ότι αφορά στην παρουσία της σε τομείς και δράσεις, όπου υπάρχει το ανδρικό φύλο.
Άλλωστε αναφερόμαστε σε δύο διαφορετικά φύλα, που από την φύση τους έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, δεξιότητες και ικανότητες και αυτό, που είναι ζητούμενο, είναι η ίση αντιμετώπιση, σε ό,τι αφορά στις ευκαιρίες, τις αρχές και τις αξίες της ζωής και στις αντίστοιχες ευκαιρίες για εργασία και κοινωνικοπολιτική ανέλιξη.
Η επίτευξη αυτών των στόχων, τουλάχιστον στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, δεν είναι πολλές φορές ούτε αυτονόητη ούτε εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται και απαιτεί καθημερινή προσπάθεια, κυρίως τον τομέα εφαρμογής του υπάρχοντος επαρκούς θεσμικού και νομικού πλαισίου. Χρειάζεται και απαιτεί την καθημερινή προσπάθεια της ίδιας της Γυναίκας.
Χρειάζεται και απαιτεί το πνεύμα των γυναικών, που με την στάση και τις διαμαρτυρίες τους στις αρχές του 20ου αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ αγωνίσθηκαν για ίσα δικαιώματα και καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου.
Τους σκοπούς αυτούς, άλλωστε, εμμέσως προωθεί η ίδρυση και λειτουργία της «Ευκράντης», του γυναικείου πολιτιστικού συλλόγου Παιονίας, στον οποίο συμμετέχουν γυναίκες, που καλούνται να διαδραματίσουν πολλαπλούς ρόλους, δίδοντας, εκτός των άλλων, το στίγμα, ότι με συστηματική και σκληρή προσπάθεια οι στόχοι επιτυγχάνονται.
* Πρόεδρος του συλλόγου γυναικών δήμου Παιονίας «Ευκράντη»
* Πρόεδρος του συλλόγου γυναικών δήμου Παιονίας «Ευκράντη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.