Την πρώτη μέρα με έντονη βροχόπτωση αναχωρήσαμε για το διεθνές αεροδρόμιο της Λάρνακας. Αν και πολύ πρωί ο καιρός στην Κύπρο όταν φθάσαμε ήταν καλοκαιρινός.
Η πρώτη επίσκεψη μετά την άφιξη στο αεροδρόμιο της Λάρνακας, ήταν στο Τέμενος Χαλά Σουλτάν Τεκέ. Κατά την περιήγησή μας στην πόλη ξεναγηθήκαμε στον Ιερό Ναό Αγίου Λαζάρου, επισκεφθήκαμε το Μεσαιωνικό Κάστρο-Μουσείο και περπατήσαμε στον όμορφο παραλιακό δρόμο Φοινικούδες, καθώς και στην παλιά πόλη. Αν και Νοέμβριος, η παραλία ήταν γεμάτη από λουόμενους. Αργά το απόγευμα φύγαμε για την έδρα μας την Λεμεσό, σε ένα καταπληκτικό ξενοδοχείο στην παραλία της πόλης.
Την δεύτερη μέρα αναχωρήσαμε για το όρος Τρόοδος, όπου βρίσκεται η Μονή Παναγίας Κύκκου, το Θρονί της Παναγίας και ο τάφος του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Η διαδρομή ήταν λίγο δύσκολη, αλλά το τοπίο μας αποζημίωσε με την ομορφιά του. Στην επιστροφή μας καταλήξαμε για μεσημεριανό φαγητό στο παραδοσιακό χωριό ΄Ομοδος με την Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού.
Την Τρίτη μέρα ο προορισμός μας ήταν η Λευκωσία, με πρώτο σταθμό τον Τύμβο της Μακεδονίτισσας με τους εκατοντάδες τάφους Ελλήνων και Κυπρίων που σκοτώθηκαν κατά την εισβολή. Στον χώρο του Τύμβου καταρρίφθηκε το ελληνικό αεροπλάνο με τους 32 λοκατζήδες, το 1974.
Η πρώτη επίσκεψη μετά την άφιξη στο αεροδρόμιο της Λάρνακας, ήταν στο Τέμενος Χαλά Σουλτάν Τεκέ. Κατά την περιήγησή μας στην πόλη ξεναγηθήκαμε στον Ιερό Ναό Αγίου Λαζάρου, επισκεφθήκαμε το Μεσαιωνικό Κάστρο-Μουσείο και περπατήσαμε στον όμορφο παραλιακό δρόμο Φοινικούδες, καθώς και στην παλιά πόλη. Αν και Νοέμβριος, η παραλία ήταν γεμάτη από λουόμενους. Αργά το απόγευμα φύγαμε για την έδρα μας την Λεμεσό, σε ένα καταπληκτικό ξενοδοχείο στην παραλία της πόλης.
Την δεύτερη μέρα αναχωρήσαμε για το όρος Τρόοδος, όπου βρίσκεται η Μονή Παναγίας Κύκκου, το Θρονί της Παναγίας και ο τάφος του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Η διαδρομή ήταν λίγο δύσκολη, αλλά το τοπίο μας αποζημίωσε με την ομορφιά του. Στην επιστροφή μας καταλήξαμε για μεσημεριανό φαγητό στο παραδοσιακό χωριό ΄Ομοδος με την Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού.
Την Τρίτη μέρα ο προορισμός μας ήταν η Λευκωσία, με πρώτο σταθμό τον Τύμβο της Μακεδονίτισσας με τους εκατοντάδες τάφους Ελλήνων και Κυπρίων που σκοτώθηκαν κατά την εισβολή. Στον χώρο του Τύμβου καταρρίφθηκε το ελληνικό αεροπλάνο με τους 32 λοκατζήδες, το 1974.
Αφού κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή, ψάλλαμε τον Εθνικό Ύμνο και φορτισμένοι από την όλη κατάσταση (από εδώ φαίνεται μια τεράστια σημαία εκατοντάδων μέτρων που έχουν χαράξει οι Τούρκοι στο όρος Πενταδάκτυλο) ξεκινήσαμε για τα φυλακισμένα μνήματα. Εκεί μας περίμενε ο γαμπρός του 19χρονου απαγχονισθέντα από τους άγγλους Ευαγόρα Παλληκαρίδη, ο οποίος κατάφερε να δραπετεύσει και μας αφηγήθηκε γεγονότα σχετικά με τα φυλακισμένα μνήματα και τους απαγχονισθέντες ήρωες.
Οι Άγγλοι τους απαγχονισθέντες δεν τους παρέδιδαν στους οικείους τους για ταφή, φοβούμενοι τις τεράστιες συγκεντρώσεις που θα γίνονταν κατά την κηδεία τους και έτσι τους έθαβαν μέσα στις φυλακές.
Γι΄αυτό και ονομάστηκαν φυλακισμένα μνήματα. Αφού καταθέσαμε στεφάνι, κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή και ψάλλαμε τον Εθνικό Ύμνο, αποχωρήσαμε συντετριμμένοι από τις εικόνες των κελιών των κρατουμένων, τα κελιά των μελοθανάτων, την καταπακτή με τις αγχόνες, τα φυλακισμένα μνήματα και γενικά τον τρόπο αντιμετώπισης των αγωνιστών της ΕΟΚΑ από τους κατακτητές-αποικιοκράτες Άγγλους.
Συνεχίσαμε με επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο, τον Μητροπολιτικό Ναό και την Αρχιεπισκοπή και το κέντρο της Λευκωσίας για ψώνια, φαγητό κλπ.
Αναχωρήσαμε για την Λεμεσό και αφήσαμε πίσω μας την Λευκωσία, την μόνη πρωτεύουσα στον κόσμο που είναι διχοτομημένη εν έτει 2017!
Την τέταρτη μέρα επισκεφτήκαμε πρώτα τον ναό της Παναγίας Χρυσοπολίτισσας και Αγίας Κυριακής και κατόπιν την όμορφη Πάφο, με τον τεράστιο και περίφημο αρχαιολογικό της χώρο, με τα σπάνια ψηφιδωτά, το Μεσαιωνικό κάστρο στην παραλία και τις ταβέρνες για φαγητό.
Επιστρέφοντας ξεναγηθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο Κουρίου με το καταπληκτικό αρχαίο θέατρο.
Την πέμπτη μέρα ξεκινήσαμε για την Αγία Νάπα, όπου καθ΄οδόν βλέπαμε με θλίψη τα κατεχόμενα μέρη της Κύπρου, τα στρατιωτικά φυλάκια, το έρημο χωριό Άχνα και όχι μόνο. Φθάσαμε στο καταπληκτικό Πολιτιστικό Κέντρο Κατεχόμενης Αμμοχώστου, όπου λίγα μέτρα πιο πέρα οι γκρίζοι λύκοι σκότωσαν τον Σολωμό Σολωμού.
Συνεχίσαμε με επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο, τον Μητροπολιτικό Ναό και την Αρχιεπισκοπή και το κέντρο της Λευκωσίας για ψώνια, φαγητό κλπ.
Αναχωρήσαμε για την Λεμεσό και αφήσαμε πίσω μας την Λευκωσία, την μόνη πρωτεύουσα στον κόσμο που είναι διχοτομημένη εν έτει 2017!
Την τέταρτη μέρα επισκεφτήκαμε πρώτα τον ναό της Παναγίας Χρυσοπολίτισσας και Αγίας Κυριακής και κατόπιν την όμορφη Πάφο, με τον τεράστιο και περίφημο αρχαιολογικό της χώρο, με τα σπάνια ψηφιδωτά, το Μεσαιωνικό κάστρο στην παραλία και τις ταβέρνες για φαγητό.
Επιστρέφοντας ξεναγηθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο Κουρίου με το καταπληκτικό αρχαίο θέατρο.
Την πέμπτη μέρα ξεκινήσαμε για την Αγία Νάπα, όπου καθ΄οδόν βλέπαμε με θλίψη τα κατεχόμενα μέρη της Κύπρου, τα στρατιωτικά φυλάκια, το έρημο χωριό Άχνα και όχι μόνο. Φθάσαμε στο καταπληκτικό Πολιτιστικό Κέντρο Κατεχόμενης Αμμοχώστου, όπου λίγα μέτρα πιο πέρα οι γκρίζοι λύκοι σκότωσαν τον Σολωμό Σολωμού.
Επίσης φαίνεται ο ιστός που ο Τάσος Ισαάκ ανέβηκε για να κατεβάσει την τούρκικη σημαία και οι Τούρκοι τον σκότωσαν. Παρότι λίγο ως πολύ έχουμε δει αυτά τα γεγονότα στην τηλεόραση, με πολλή συγκίνηση παρακολουθήσαμε βίντεο για όλα αυτά στο Πολιτιστικό Κέντρο και είδαμε με τα κιάλια την έρημη Αμμόχωστο. Αναχωρήσαμε για το τουριστικό θέρετρο Αγία Νάπα και επισκεφτήκαμε το ομώνυμο μοναστήρι.
Στην επιστροφή μας πήγαμε στο χωριό Λιοπέτρι και στον ιστορικό αχυρώνα, τον οποίο πυρπόλισαν οι άγγλοι, ρίχνοντας βενζίνη με ελικόπτερο και στη συνέχεια σκότωσαν τους τέσσερις αγωνιστές της ΕΟΚΑ.
Την έκτη μέρα της αναχώρησής μας, επισκεφθήκαμε τον τάφο και το κρυσφύγετο-μουσείο του στρατηγού-αρχηγού της ΕΟΚΑ Γεωργίου Γρίβα-Διγενή. Μας αφηγήθηκε όλη την ιστορία η κυρία Έλλη Χριστοδουλίδου, με το ψευδώνυμο Μαντώ, που έκρυβε τον Διγενή από το 1955 μέχρι το 1959. Στη συνέχεια πήγαμε στην παλιά πόλη της Λεμεσού με το Κάστρο, τα στενά σοκάκια, τις ταβέρνες και τα μαγαζιά. Επίσης στην μαρίνα με τα γιότ και στο νέο λιμάνι.
Παίρνοντας το δρόμο αργά το απόγευμα για το αεροδρόμιο της Λάρνακας, όλο το γκρουπ με συγκίνηση συζητούσε για την κατοχή της Κύπρου και την συμπεριφορά των άγγλων. Επίσης για την υποδομή, την καθαριότητα και την με γούστο ανάπλαση όλων των χώρων που επισκεφθήκαμε. Το ωραίο ξενοδοχείο με τους καλοσυνάτους και ευγενικούς υπαλλήλους του, το προσεγμένο εστιατόριο και την καθημερινή ζωντανή μουσική του, με διαφορετικό κάθε μέρα ρεπερτόριο.
Με διάφορα συναισθήματα και γεμάτες τις μπαταρίες μας, φθάσαμε τα μεσάνυχτα στο Κιλκίς, σκεπτόμενοι την επόμενη εξόρμησή μας.
Την έκτη μέρα της αναχώρησής μας, επισκεφθήκαμε τον τάφο και το κρυσφύγετο-μουσείο του στρατηγού-αρχηγού της ΕΟΚΑ Γεωργίου Γρίβα-Διγενή. Μας αφηγήθηκε όλη την ιστορία η κυρία Έλλη Χριστοδουλίδου, με το ψευδώνυμο Μαντώ, που έκρυβε τον Διγενή από το 1955 μέχρι το 1959. Στη συνέχεια πήγαμε στην παλιά πόλη της Λεμεσού με το Κάστρο, τα στενά σοκάκια, τις ταβέρνες και τα μαγαζιά. Επίσης στην μαρίνα με τα γιότ και στο νέο λιμάνι.
Παίρνοντας το δρόμο αργά το απόγευμα για το αεροδρόμιο της Λάρνακας, όλο το γκρουπ με συγκίνηση συζητούσε για την κατοχή της Κύπρου και την συμπεριφορά των άγγλων. Επίσης για την υποδομή, την καθαριότητα και την με γούστο ανάπλαση όλων των χώρων που επισκεφθήκαμε. Το ωραίο ξενοδοχείο με τους καλοσυνάτους και ευγενικούς υπαλλήλους του, το προσεγμένο εστιατόριο και την καθημερινή ζωντανή μουσική του, με διαφορετικό κάθε μέρα ρεπερτόριο.
Με διάφορα συναισθήματα και γεμάτες τις μπαταρίες μας, φθάσαμε τα μεσάνυχτα στο Κιλκίς, σκεπτόμενοι την επόμενη εξόρμησή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.