"Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” είναι σήμερα εδώ στη Θεσσαλονίκη στο στρατόπεδο Παύλου Μελά και σε λίγες μέρες στην Αθήνα όπου ολοκληρώνεται άλλο ένα μεγάλο ταξίδι.
Το Φεστιβάλ ταξίδεψε και φέτος σε όλη τη χώρα. Μετέφερε παντού την ανατρεπτική πρόταση του ΚΚΕ, το μήνυμα της ΚΝΕ προς τους νέους ότι “πρέπει να πάρουμε και μεις μέτρα” για να “έρθει το αύριο” που μας αξίζει.
Για ένα ακόμα καλοκαίρι, δεκάδες χιλιάδες νέοι και νέες εργαζόμενοι, άνεργοι, μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, σπουδαστές των σχολών μαθητείας και κατάρτισης, άκουσαν από πρώτο χέρι και όχι διαστρεβλωμένα τι λέει το ΚΚΕ, σε ποιον αγώνα τους καλεί η ΚΝΕ.
Πολλοί για πρώτη φορά, ήρθαν σε επαφή με την ηρωική ιστορία του επαναστατικού κινήματος και του Κόμματός μας ιδιαίτερα φέτος, όπου συμπληρώνεται ένας αιώνας από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, και μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τον εορτασμό των 100 χρόνων του ηρωικού ΚΚΕ και των 50 χρόνων της ΚΝΕ το 2018.
Το Φεστιβάλ συνεχίζει να είναι χώρος έκφρασης της ερασιτεχνικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, ανοιχτός για κάθε νέο και νέα που προβληματίζεται, που έχει επιλέξει μια μορφή τέχνης ως μέσο έκφρασης.
Κόντρα στην υποκουλτούρα που πλασάρει το σύστημα σαν διασκέδαση, κόντρα στην εμπορευματοποίηση που δεν επιτρέπει στους νέους να ακολουθήσουν τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους.
Συνεχίζει να είναι χώρος μαζικής και δωρεάν άθλησης για εκατοντάδες νέους που ασφυκτιούν από την έλλειψη υποδομών στα σχολεία, στις γειτονιές, που πρέπει να “τα σκάνε χοντρά” για να παίξουν δύο ώρες ποδόσφαιρο, ή για να κάνουν λίγα μαθήματα σε ένα ωδείο.
Φυσικά, αποφασιστική συμβολή σε αυτό είχαν για μιαν ακόμη χρονιά οι δεκάδες σημαντικοί καλλιτέχνες, τους οποίους ευχαριστούμε για τη συμμετοχή τους.
Μαζί με τις εκδηλώσεις βέβαια, βρεθήκαμε και στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Αξίζει να θυμηθούμε τι έγινε αυτό το καλοκαίρι:
Βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή σε απεργίες των εργαζόμενων στον επισιτισμό – τουρισμό, εκεί που και φέτος χιλιάδες νέοι έζησαν το καλοκαίρι στην Ελλάδα σαν σύγχρονοι σκλάβοι, χωρίς να κάνουν ούτε ένα ρεπό για 2, 3 και 4 μήνες.
Παλέψαμε για να μην περάσει η αθλιότητα της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας στο Εμπόριο.
Στήσαμε μπλόκο στους ΝΑΤΟϊκούς φονιάδες, στη ΝΑΤΟϊκή πομπή αρμάτων προς τη χώρα μας, εδώ στην Κεντρική Μακεδονία.
Πρωτοστατήσαμε στην κινητοποίηση, συμβάλλοντας στην προσπάθεια που έκαναν και φέτος χιλιάδες πυροσβέστες, με ελάχιστα μέσα, για την κατάσβεση των πυρκαγιών που και φέτος το καλοκαίρι κατέκαψαν σημαντικό μέρος του φυσικού πλούτου της όμορφης πατρίδας μας, αναδεικνύοντας παράλληλα στο λαό το ποια είναι η πολιτική που καίει τα δάση.
Έτσι δυναμικά, αγωνιστικά θα συνεχίσουμε!
Στην πρώτη γραμμή όπως πάντα υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, όπως κάναμε πριν μία βδομάδα στο συλλαλητήριο για τη ΔΕΘ.
Επικεντρώνοντας ιδιαίτερα στα προβλήματα της νέας γενιάς, μιας και η νέα σχολική και ακαδημαϊκή χρονιά σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ ήδη ξεκίνησε και τα προβλήματα παραμένουν οξυμμένα, θα πολλαπλασιαστούν το επόμενο διάστημα ως αποτέλεσμα των νομοσχεδίων που ψηφίστηκαν στη βουλή μεσ’ το κατακαλόκαιρο και αυτών που προωθούνται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Το 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή έχει ξεκινήσει το ταξίδι του από τις αρχές του καλοκαιριού με σύνθημα: “100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο...Το μέλλον δε θα ‘ρθει από μονάχο του …αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς”.
Από όποια μεριά και να το δει κανείς, τα λόγια αυτά του Μαγιακόφσκι παραμένουν σήμερα επίκαιρα και εύστοχα όσο ποτέ.
Το σύστημα είναι αντιδραστικό ιστορικά, είναι ξεπερασμένο, “έφαγε τα ψωμιά του”.
Κι αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός για παράδειγμα ότι οι καπιταλιστές, οι κυβερνήσεις, η ΕΕ παίρνουν τα μέτρα τους για του δώσουν “το φιλί της ζωής”, επιτίθενται με όλη τους τη μανία στον σοσιαλισμό – κομμουνισμό.
Στο πρόσφατο αντικομμουνιστικό συνέδριο στο Ταλίν, επιχείρησαν για ακόμη μια φορά να πυροβολήσουν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον.
Ματαιοπονούν! Οι λαοί θα πάρουν τα μέτρα τους! Το μέλλον θα ‘ρθει!
Εμείς από την πλευρά μας, απευθύνουμε τα λόγια του Μαγιακόσφκι όχι μόνο σε όσους το αντιλαμβάνονται και συμφωνούν, αλλά σε όσους τους ταιριάζει, σε όσους δηλαδή έχουν αντικειμενικό συμφέρον από τον ερχομό του σοσιαλιστικού μέλλοντος, ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν σήμερα.
Το σύνθημα του φεστιβάλ είναι η πιο αποφασιστική απάντηση στις αναζητήσεις, στους προβληματισμούς χιλιάδων νέων που το Κόμμα και η ΚΝΕ συναντούν καθημερινά, που αναρωτιούνται:
“Κάτι πρέπει να γίνει, αλλά τι;”
“Μπορεί να αλλάξει η κατάσταση που ζούμε;”
Εμείς απαντάμε: Ναι, ο κόσμος μπορεί ν' αλλάξει και θ' αλλάξει.
Από αύριο, παίρνοντας ορμή από την επιτυχία του φεστιβάλ μπορούν περισσότεροι εργαζόμενοι και νέοι να βαδίσουν μαζί μας το δρόμο της επαναστατικής αλλαγής.
Να παλέψουμε όλοι μαζί για την κοινωνία που μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες μας. Μια κοινωνία στην οποία με βάση τις δυνατότητές του ο καθένας από εμάς θα μπορεί να αναπτύσσει ολόπλευρα την προσωπικότητά του, να αξιοποιεί όλες τις ικανότητές του και να συμμετέχει πρωτοπόρα στην οικοδόμησή της.
Μια κοινωνία που καλλιεργεί την πρωτοβουλία, τη δημιουργικότητα, την πραγματικά καινοτόμα σκέψη και τη συνειδητή δράση, που απελευθερώνει όλες τις δυνατότητες των νέων ανθρώπων που σήμερα στραγγαλίζει το σύστημα της εκμετάλλευσης και των πολέμων, ο καπιταλισμός.
Είναι η κοινωνία που την εξουσία την έχει η εργατική τάξη, που ο εργαζόμενος λαός κουμαντάρει την οικονομία γιατί κατέχει τα κλειδιά της, γι αυτό μπορεί να απολαμβάνει όλο τον πλούτο που βγάζει με τα χέρια και το μυαλό του, τον ιδρώτα και τον κόπο του.
Την ίδια απάντηση, δηλαδή ότι ο κόσμος αλλάζει, έδωσαν και οι μπολσεβίκοι πριν 100 χρόνια, τον Οκτώβρη του 1917.
Με επανάσταση, όπως πάντα το νέο τσακίζει το παλιό!
Καλούμε τη νεολαία να μάθει, να ρωτήσει, να ψάξει για τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο.
Να αμφισβητήσει την άποψη των εκμεταλλευτών, που ρίχνουν λάσπη στο επαναστατικό κίνημα στην Ελλάδα και διεθνώς.
Καλούμε τους νέους να μάθουν ότι πάνω από όλα, η εργατική τάξη υλοποίησε την ιστορική της αποστολή, ανέτρεψε δηλαδή τον καπιταλισμό καταλαμβάνοντας την πολιτική εξουσία, και ηγήθηκε της οικοδόμησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Έδωσε διέξοδο από τον αιματηρό Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, από τη φτώχεια και την πείνα, με την εργατική τάξη στην εξουσία.
Κι αυτό έγινε γιατί οι μπολσεβίκοι δεν πτοήθηκαν από τον αρνητικό συσχετισμό.
Με τα μάτια τους στραμμένα στην επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού, διαλύοντας τις αυταπάτες στην πράξη ότι “για πάντα όλα θα μένουν ακίνητα”, πάλεψαν για την κατάκτηση της γνώσης των νομοτελειών αυτής της αλλαγής, για την κατάκτηση της επαναστατικής θεωρίας.
Έδρασαν με όλες τις μορφές πάλης, για να συσπειρώσουν δυνάμεις από την εργατική τάξη και την αγροτιά, για να βελτιώνεται ο συσχετισμός υπέρ τον καταπιεσμένων.
Αυτό ήταν που τους έδωσε την ικανότητα να ηγηθούν στον αγώνα της εργατικής τάξης τις μέρες της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης.
Γι’ αυτό και ο Οκτώβρης φωτίζει κάθε βήμα μας, μας εμπνέει, μας δίνει δύναμη, κι αυτό φυσικά εξοργίζει τους αντίπαλους μας.
Πρώτα από όλα, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ βάζουμε στόχο να γίνει γνωστή στις νεότερες γενιές η ίδια η ιστορική πείρα, τα γεγονότα της εποχής, οι τεράστιες κατακτήσεις- που όσο περνούν τα χρόνια και σε σύγκριση με τη μαυρίλα του σήμερα – θα φαίνονται θεόρατες.
Καλούμε κάθε νέο σήμερα να προβληματιστεί, να διαβάσει, να μάθει όσα το σύστημα του κρύβει, για το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε.
Να κρίνει και να συγκρίνει. Όχι για να κάνουμε μια συζήτηση για την ιστορία και το παρελθόν, αλλά βασικά να συζητήσουμε για το παρόν και το μέλλον.
Γιατί ό,τι έχει ακούσει η νέα γενιά για το σοσιαλισμό στον 20ο αιώνα είναι αποκλειστικά από τη σκοπιά των πολέμιων του, των επιτελείων της τάξης που πρώτη φορά έχασε την εξουσία της.
Και όπως, έλεγε ο Λένιν: "Ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε":
Γι αυτό η αστική τάξη επιστράτευσε τη διαστρέβλωση, τη δαιμονοποίηση, τη συκοφαντία, τα πάντα για να κρυφθεί ότι ο εργαζόμενος άνθρωπος προσπάθησε να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, να έχει ο ίδιος την εξουσία, να βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας την τάξη των εκμεταλλευτών, των καπιταλιστών.
Γι' αυτό και αντιμετωπίστηκε η ανεργία, γι αυτό η Παιδεία, ο πολιτισμός έφτασαν στα ανώτατα όρια που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα.
Η πείρα από την πρώτη σοσιαλιστική κοινωνία, είναι αξεπέραστη. Επιβεβαιώνει ότι στο επίκεντρο της νέας κοινωνίας μπαίνει η ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου, οι ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων:
Τα τεράστια επιτεύγματα και η προσφορά σε όλους τους τομείς της ανθρώπινη ζωής στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες αναδεικνύουν την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, επιβεβαιώνουν την επικαιρότητά του σήμερα. Τα παραδείγματα πολλά:
- Αμέσως μετά την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση στην Σοβιετική Ένωση, το 1917, εξασφαλίστηκε καθολική κοινωνική ασφάλιση για όλους, δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία.
- Το 1930 καταγράφηκε ο τελευταίος άνεργος στην ΕΣΣΔ. Κάθε νέος από την αρχή των σπουδών του ήξερε πού θα δουλέψει μόλις αποφοιτήσει.
- Το 1913 στη Ρωσία, πριν την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, οι αναλφάβητοι ήταν περίπου το 80% του πληθυσμού, ενώ το 1959 ο αναλφαβητισμός είχε πλήρως εξαλειφθεί.
-Χιλιάδες ήταν οι επιστήμονες από τις εργατικές και αγροτικές οικογένειες, ανάμεσα τους και ο αστροναύτης Γιούρι Γκαγκάριν που το 1961 ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε στο διάστημα, γύρω από τη γη.
Στο επίκεντρο της σοσιαλιστικής κοινωνίας της ΕΣΣΔ ήταν η διαμόρφωση ανθρώπων με ολόπλευρη και υψηλού επιπέδου μόρφωση, με πολύπλευρη και δημιουργική προσωπικότητα, διαπαιδαγωγημένους με τις νέες αξίες της συλλογικότητας και της συνεργασίας, κόντρα σε αυτές του κέρδους, της ατομικότητας και του ανταγωνισμού που χαρακτηρίζουν τον καπιταλισμό.
Στην ΕΣΣΔ εκφράστηκε για πρώτη φορά μια ανώτερου τύπου δημοκρατία, που βασική της προϋπόθεση ήταν η ενεργός συμμετοχή των ίδιων των εργαζόμενων και της νεολαίας στους θεσμούς της, ο έλεγχος με βάση τα γενικά συμφέροντα των νέων και των εργαζομένων.
Ο λαός και τα παιδιά του βγήκαν από το περιθώριο, συμμετείχαν στη λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων, στην επίλυση των προβλημάτων της ζωής τους. Έτσι πραγματικά εκφράστηκαν για πρώτη φορά τα συμφέροντα της πλειοψηφίας και όχι μιας χούφτας εκμεταλλευτών.
Έτσι το δικαίωμα των εργαζομένων να εκλέγουν και να εκλέγονται απέκτησε ουσιαστικό περιεχόμενο. Ιδιαίτερη ήταν οι συμμετοχή των γυναικών ξεπερνώντας τις κοινωνικές διακρίσεις που υπήρχαν στον καπιταλισμό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής, η Πάσα Αγγελίνα, εκλέχτηκε το 1937 στην ΕΣΣΔ και όχι στην καπιταλιστική Ελλάδα όπου τότε οι γυναίκες δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου.
Βεβαίως, τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ δεν μπορούμε να τα μετρήσουμε απλά με τη σημερινή κατάσταση της εργατικής τάξης στον καπιταλισμό.
Μόνο την τάση της αλματώδους ανάπτυξης για το σύνολο της κοινωνίας, για τη θεαματική άνοδο του επιπέδου της κοινωνικής ευημερίας, μας δίνει η πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Για να γίνουν όμως πράξη όλα αυτά για τα οποία παλεύουμε πρέπει να πάρουμε μέτρα από σήμερα.
Σε αυτό τον αγώνα, αξίζει να πάρει μέρος κάθε νέος και νέα που βιώνει την ανεργία, την υπερεκμετάλλευση, που συναντά εμπόδια στον αγώνα του για μόρφωση ή που οι προτεραιότητες του κεφαλαίου δεν του επιτρέπουν να υπηρετήσει το αντικείμενο που σπούδασε.
Σε αυτό τον αγώνα καλούν σήμερα το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, παίρνοντας υπόψη ότι σήμερα, 100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, η οικοδόμηση του σοσιαλισμού αντικειμενικά μπορεί να αξιοποιήσει πολύμορφα την ασύγκριτα μεγαλύτερη σε σχέση με πριν 100 χρόνια στη Ρωσία, ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την τεχνογνωσία, τα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα και τις νέες τεχνολογίες, τον εργαζόμενο άνθρωπο που είναι πιο μορφωμένος και καταρτισμένος σε σχέση με παλιότερα, θέτοντας όλη αυτή την πρωτόγνωρη κίνηση στην υπηρεσία των εργαζομένων και των λαών.
Οπλισμένη με την ιστορική πείρα θα μπορέσει να ξεπεράσει αδυναμίες και λάθη του παρελθόντος.
Φίλες και Φίλες
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Ο Οκτώβρης επιβεβαίωσε στην πράξη πως η πάλη για έξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι αναπόσπαστα δεμένη με την πάλη για την εργατική εξουσία κι αυτή η στρατηγική των μπολσεβίκων επιβεβαιώθηκε πριν από 100 χρόνια.
Αυτή την πείρα θέλουμε να τη συζητήσουμε ιδιαίτερα σήμερα που η διαπάλη, ο ανταγωνισμός, ανάμεσα σε ισχυρές δυνάμεις του παγκόσμιου καπιταλιστικού κόσμου διέρχεται και από τη περιοχή μας, τα Βαλκάνια, το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο.
Σ’ αυτό τον ανταγωνισμό εμπλέκονται, με τον έναν ή άλλο τρόπο, οι σχέσεις της χώρας μας με τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες, όπως και με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό.
Εδώ το «σχοινί» όχι απλώς τεντώνεται, αλλά γίνεται «κουβάρι» από τις αντιθέσεις όχι μόνον των ισχυρότερων κρατών, αλλά και των άλλων, των μικρότερων «κρίκων», των σχεδιασμών που έχουν κι οι αστικές τάξεις της περιοχής.
Η ποικιλότροπη αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων της Ελλάδας από την αστική τουρκική τάξη, αλλά κι από άλλες αστικές τάξεις γειτονικών χωρών, όπου αναβιώνει ο μεγαλοϊδεατισμός, όπως π.χ. στην Αλβανία, πραγματοποιείται σε μια στιγμή όπου στην ευρύτερη περιοχή μας διεξάγεται ο πόλεμος στη Συρία, που «βράζει το καζάνι» όχι μόνο στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, αλλά και στην Ευρώπη, στην Ουκρανία, σε όλη τη μεθόριο του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία.
Να γιατί η απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να ανανεώσει τη Συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας και ΗΠΑ, δεν είναι μια πράξη «ρουτίνας», αλλά μια ενέργεια που εμπλέκει τη χώρα μας ακόμη βαθύτερα στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που ορέγονται την ενίσχυση του ήδη πολύ σημαντικού ρόλου της αεροναυτικής πολεμικής βάσης της Σούδας, ενός ισχυρού «εργαλείου» στα πολεμικά τους σχέδια στη Μεσόγειο, αλλά και σε μεγαλύτερη ακόμη ακτίνα δράσης.
Και την ίδια στιγμή γίνεται συντήρηση και εκσυγχρονισμός της βάσης του Άραξου για να είναι έτοιμη να υποδεχτεί τη μεταφορά πυρηνικών κεφαλών, πυρηνικών όπλων, μεγαλώνοντας τους κινδύνους για το λαό μας. Και η κυβέρνηση τα κρύβει όλα αυτά από τον ελληνικό λαό.
Σας καλούμε σε ετοιμότητα, σε οργάνωση της πάλης.
ΟΧΙ στις βάσεις και τα πυρηνικά!
Όταν, λοιπόν, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Πενς, προχωρά σε δηλώσεις τον περασμένο Αύγουστο, πως η Ρωσία επιδιώκει την ανάφλεξη, την αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων, καταλαβαίνει κανείς γιατί οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για την ενίσχυση της Σούδας και γιατί ο υπουργός Άμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τους προτείνει νέα εδάφη για πολεμικές βάσεις, γιατί ο Αμερικάνος πρέσβης στην Ελλάδα «σουλατσάρει» στα ελληνικά νησιά.
Κι αυτές οι δηλώσεις του Αμερικανού αντιπροέδρου, που έγιναν από εδώ, από τα Βαλκάνια, τον περασμένο Αύγουστο και συγκεκριμένα από το Μαυροβούνιο, το οποίο εσπευσμένα και χωρίς δημοψήφισμα, όπως υπόσχονταν στο λαό, το οδήγησαν στη νατοϊκή «στρούγκα», είναι ενδεικτικές της ενίσχυσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στην ευρύτερη περιοχή.
Όπως πολύ χαρακτηριστικά γι’ αυτή την κατάσταση ήταν τα καλοκαιρινά στρατιωτικά γυμνάσια του ΝΑΤΟ στις βαλκανικές χώρες, στη Βουλγαρία τα ναυτικά και στη Ρουμανία τα στρατιωτικά.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενταγμένη «ως τα μπούνια» στα νατοϊκά σχέδια, πότε προσκαλώντας το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο στα πλαίσια του πολέμου στη Συρία και πότε ως χώρος διέλευσης των ξένων νατοϊκών στρατευμάτων, όπως φέτος, το καλοκαίρι, όχι μόνον δε διαφυλάσσει τα συμφέροντα της χώρας, όπως ισχυρίζεται, αλλά βάζει τη «λαβίδα» των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στο λαιμό του λαού μας.
Έτσι την ώρα που η Ελλάδα γίνεται «μοχλός» στα ευρωατλαντικά σχέδια κατά της Ρωσίας, η αστική τάξη της Ρωσίας, επιδιώκοντας να επωφεληθεί από κάθε σχισμή στο εσωτερικό της ανταγωνιστικής νατοϊκής συμμαχίας, προχώρησε σε συμφωνία με την Τουρκία για την πώληση σ’ αυτήν των υπερσύγχρονων ρωσικών συστημάτων C-400.
Πρόκειται για μια κίνηση που είναι κι αυτή «κομμάτι» των ενδοϊμπεριλιστικών ανταγωνισμών, κι οποίοι διεξάγονται με κάθε τρόπο: διπλωματικό, όπως βλέπουμε από την αμοιβαίες «εξώσεις» του διπλωματικού προσωπικού ΗΠΑ - Ρωσίας, με στρατιωτικό – όπως βλέπουμε με την αύξηση και αλληλοστόχευση των τεράστιων οπλοστασίων, αλλά και με οικονομικά μέσα, για το πώς π.χ. θα μοιραστεί η «πίτα» των παγκόσμιων εξοπλισμών.
Την ίδια ώρα, όμως, τέτοιες κινήσεις, την ώρα που η Τουρκία ευθέως απειλεί την κυριαρχία 17 ελληνικών νησιών στο μόνο που συμβάλλουν είναι στην αύξηση της κούρσας των εξοπλισμών ανάμεσα στις αστικές τάξεις. Κούρσα την οποία θα πληρώσουν οι δύο λαοί, την ώρα που και ο ελληνικός και ο τουρκικός έρχονται αντιμέτωποι με τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης, την φτώχεια, την ανεργία, την εκμετάλλευση.
Επιπλέον, η πώληση αυτών των όπλων, ακόμη κι όταν αυτά θεωρούνται ένα «καθαρά αμυντικό όπλο», χωρίς άλλο έρχονται να ενισχύσουν, να «θωρακίσουν» την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης σε βάρος της Ελλάδας κι άλλων χωρών, όπως της Συρίας, των οποίων η Τουρκία αμφισβητεί τα σύνορα.
Να γιατί όταν οι κυβερνώντες ισχυρίζονται πως η χώρα μας είναι ένας «πυλώνας σταθερότητας» σε ένα «τρίγωνο αστάθειας», επειδή έχει ενσωματωθεί στα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, λένε για άλλη μια φορά ψέματα.
Στην πραγματικότητα θέλουν να φορέσουν στην εργατική τάξη, στο λαό μας τις ευρωατλαντικές «παρωπίδες», που θα τον εμποδίζουν να δει το πόσο επικίνδυνη είναι η εμπλοκή της χώρας μας σ’ αυτούς τους ανταγωνισμούς, οι οποίοι αποσκοπούν σε ξένα συμφέροντα και συγκεκριμένα στο πως οι αστικές τάξεις, πρώτα απ’ όλα οι ισχυρότερες, τα «λιοντάρια», αλλά από κοντά κι οι υπόλοιπες, οι «τίγρεις», οι «ύαινες» ακόμη και τα «όρνια» θα μοιράσουν τη «λεία» των ενεργειακών πόρων, των πρώτων υλών, των δρόμων μεταφοράς των εμπορευμάτων, τα μερίδια των αγορών.
Να γιατί αυτός ο πολυθρύλητος «πυλώνας σταθερότητας» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και των ανάλογων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, είναι φτιαγμένοι από «άχυρο» ψευδαισθήσεων, πάνω στην «κινούμενη άμμο» της αβεβαιότητας της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, των οικονομικών κρίσεων και των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να εξασφαλίσει την επίλυση ζητημάτων ανάμεσα στις βαλκανικές χώρες, όπως δεν το διασφάλισε εδώ και 65 χρόνια ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία, ή στις σχέσεις της Ελλάδας και της Αλβανίας.
Μάλιστα, τα τελευταία 8 χρόνια που η Αλβανία είναι στο ΝΑΤΟ δεν έχουν κοπάσει, αλλά αντίθετα έχει δυναμώσει και η τάση του μεγαλοϊδεατισμού, των απαράδεκτων εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας, ενώ η Αλβανία ακύρωσε και τη συμφωνία για την ΑΟΖ στο Ιόνιο, που είχε υπογράψει νωρίτερα.
Ούτε, βέβαια, μπορεί το ΝΑΤΟ κι ΕΕ να μπολιάσουν με «ειρήνη» κι «ασφάλεια» τις σχέσεις της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ. Η αναζωπύρωση το τελευταίο διάστημα των επαφών για το ζήτημα του «ονόματος», η εμπλοκή διάφορων μεσολαβητών για να επιλυθεί αυτό το ζήτημα γίνεται και πάλι στα πλαίσια της παραπέρα ενσωμάτωσης της γειτονικής χώρας στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό.
Οι ΗΠΑ κι οι σύμμαχοί τους δεν θέλουν με τίποτα να δούνε να ενισχύεται η επιρροή των ανταγωνιστών τους στην ΠΓΔΜ και η ένταξη της σε αντικρουόμενα με τα δικά τους ενεργειακά κι άλλα σχέδια. Άλλωστε δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πως εκεί δίπλα, στα σύνορα με το Κόσοβο οι ΗΠΑ διαθέτουν τη μεγαλύτερη σε μέγεθος βάση τους στον κόσμο, τοCamp Bondsteel.
Ούτε, βέβαια, την «ειρήνη και την ευημερία» μπορεί να την εξασφαλίσουν διάφοροι πολιτικό-στρατιωτικοί «άξονες» που πολυδιαφημίζονται, όπως αυτοί με το Ισραήλ ή την Αίγυπτο. Αυτοί οι «άξονες», που μάλιστα ως «πολύφερνες νύφες» παρουσιάζονται κι ως η λύση για την απρόσκοπτη εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της Ελλάδας και της Κύπρου, της σωτηρίας του λαού σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, το μόνο που μπορεί να «γεννήσουν» είναι νέα δεινά για το λαό μας.
Καταρχήν, γιατί όπου στον καπιταλιστικό κόσμο φτιάχνονται «άξονες» η ζωή δείχνει πως απέναντί τους θα βρούνε εξίσου ισχυρούς «αντί-άξονες», δηλαδή τα αντίπαλα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα. Έπειτα, είναι γνωστό πως από την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου κερδίζουν οι λίγοι, οι τεράστιοι ενεργειακοί κολοσσοί, κι όχι η εργατική τάξη, όχι οι λαοί!
Να γιατί είναι απαράδεκτες οι πιέσεις που ασκούνται στον Κυπριακό λαό για δήθεν «λύση» του Κυπριακού, στο όνομα της απρόσκοπτης εκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου από τους μονοπωλιακούς ομίλους και με στόχο τη νομιμοποίηση των συνεπειών της τουρκικής εισβολής - κατοχής και των αποτελεσμάτων τους.
Το ΚΚΕ εκφράζει διαχρονικά την αλληλεγγύη του στον κυπριακό λαό ενάντια στην τουρκική εισβολή - κατοχή και σε κάθε είδους διχοτομική «λύση».
Παλεύει για Κύπρο ενιαία, για ένα και όχι δύο κράτη, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα, για κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, χωρίς κατοχικά και άλλα ξένα στρατεύματα, χωρίς ξένες βάσεις, εγγυητές και «προστάτες», με τον κυπριακό λαό αφέντη στον τόπο του.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι για την επικίνδυνη όξυνση της κατάστασης στην Κορεατική Χερσόνησο μετά τις αλλεπάλληλες πυρηνικές δοκιμές της Βόρειας Κορέας και την επιθετική στάση και συνεχείς απειλές των ΗΠΑ.
Βέβαια οι εξελίξεις στην περιοχή δεν είναι το αποτέλεσμα επιλογών κάποιων “μανιακών” ηγετών, όπως σκόπιμα καλλιεργείται από ΜΜΕ.
Αντανακλούν την κλιμάκωση του οικονομικού και στρατιωτικού ανταγωνισμού ανάμεσα σε ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Κίνα, η Ρωσία.
Αφορούν το νέο μοίρασμα των αγορών, την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου, που συγκεντρώνουν περιοχές, όπως η Κορεατική Χερσόνησος, η Νότια και η Ανατολική Κινεζική Θάλασσα κ.α, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει συνεχώς η επικίνδυνη κούρσα των εξοπλισμών.
Δεν είναι τυχαίο ότι η νέα κυβέρνηση Τράμπ, έστρεψε την προσοχή της στη συγκεκριμένη περιοχή, που βρίσκεται στο υπογάστριο της Κίνας και της Ρωσίας και θεωρείται από τη Κίνα ζωτικός χώρος.
Όλα τα παραπάνω, μαζί με τα μεγάλα εμπορικά ελλείμματα των ΗΠΑ έναντι της Κίνας, επιδρούν στη χάραξη επιθετικής πολιτικής για την υπεράσπιση των αμερικανικών μονοπωλίων.
Αποτελεί βέβαια υποκρισία να επικαλούνται οι ΗΠΑ οι οποίες βρίσκονται στην πρωτοκαθεδρία των χωρών με πυρηνικό οπλοστάσιο, τους κινδύνους για το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας. Η υποκρισία μεγαλώνει για τις χώρες του ΝΑΤΟ οι οποίες μιλούν ανοιχτά στις Συνόδους του για τη δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων.
Οι εξελίξεις επιβάλλουν επαγρύπνηση, ένταση της διεθνιστικής αλληλεγγύης, ενίσχυση της πάλης ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, ενάντια στα πυρηνικά όπλα.
Αυτή η πάλη είναι αναπόσπαστα δεμένη με τον αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα, που, όπως έχει δείξει και η ιστορία, δε διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα, προκειμένου να πετύχει τους στόχους του και να εξασφαλίσει την κυριαρχία του. Αυτός είναι ο δρόμος που μπορεί να βάλει φρένο στα επικίνδυνα επιθετικά σχέδια και όχι ενέργειες που απειλούν με πυρηνικό όλεθρο άλλους λαούς.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Η κάλπικη αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και στη ΝΔ δεν ακουμπά βέβαια όλα τα παραπάνω ζητήματα, τους πολεμικούς σχεδιασμούς και τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ.
Δεν αγγίζει τις οικονομικές κατευθύνσεις και τη στρατηγική της ΕΕ, το μνημόνιο, τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν την υπογραφή τους.
Γι’ αυτά τα κρίσιμα ζητήματα ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και οι λοιποί κολαούζοι “μούγκα στη στρούγκα”.
Κανένας καβγάς δεν στήθηκε για τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ, για τη έλευση αυτής της πολεμικής μηχανής στο Αιγαίο, για τη βάση της Σούδας.
Πρωταγωνιστούν στο σήριαλ της κάλπικης αντιπαράθεσης, για να κρύψουν τη στρατηγική τους σύμπλευση.
Μαλώνουν για τα μικρά κι ασήμαντα για να κρύψουν ότι ταυτίζονται σε μεγάλα, στα καθοριστικά ζητήματα που αφορούν τη ζωή της εργατικής τάξης τους λαού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει άλλοθι «αριστεροσύνης» για να θολώσει τα νερά της αντιλαϊκής του πολιτικής και η ΝΔ προσπαθεί με παιδιάστικο τρόπο να διαφοροποιηθεί από την κυβέρνηση, η οποία κάνει καλά τη βρώμικη δουλειά η οποία της έχει ανατεθεί.
Η αντιπαράθεση γίνεται φυσικά με τους όρους που βολεύουν το ίδιο το σάπιο σύστημα, όπως απέδειξε και η συζήτηση που άνοιξε για την αντικομμουνιστική φιέστα στην Εσθονία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού και η ΝΔ με τον αντικομουνισμό των σπηλαίων έσυρε πρώτη το χορό μαζί με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και τη ΧΑ, φυσικά.
Ακόμα και ο καβγάς για τις επενδύσεις, την καπιταλιστική ανάπτυξη και ποιος μπορεί να την εγγυηθεί, για τις μεταρρυθμίσεις και ποιος είναι ικανός να τις υλοποιήσει, γίνεται με τους όρους του ίδιου συστήματος. Βγάζουν λάδι, αθωώνουν το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα.
Στόχος τους να στοιχηθεί η εργατική τάξη ο λαός πίσω από τα σχέδια τις επιδιώξεις των μονοπωλίων να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη “δίκαιη ανάπτυξη” που δήθεν θα καταμερίζει τα ωφελήματα δίκαια και στους πιο αδύναμους και η ΝΔ με τη “βιώσιμη ανάπτυξη που δήθεν θα προστατεύει τους πιο αδύναμους” καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να ωφελήσει και τα μονοπώλια και το λαό.
Δίκαιη ανάπτυξη μέσα σε ένα άδικο σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει. Και ο καπιταλισμός είναι άδικο κοινωνικό σύστημα γιατί στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Και την εκμετάλλευση τη βιώνουν σήμερα τα νέα παιδιά με τους μισθούς των 300 ευρώ, με την απλήρωτη, ανασφάλιστη δουλειά, με τη μαθητεία δηλαδή τη τζάμπα εργασία.
Τι θα αλλάξει δηλαδή; Μήπως θα καταργηθούν οι 800 αντεργατικοί νόμοι; Ο αντιδραστικός διαχωρισμός για τους νέους κάτω των 24 χρόνων; Θα επανέλθει ο βασικός μισθός στα 751 ευρώ; θα μπει τέλος στην εργασιακή περιπλάνηση, στη μερική απασχόληση που είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση για τα νέα παιδιά;
Τι μπορεί να περιμένουν τα νέα παιδιά από την καπιταλιστική ανάπτυξη που έτσι κι αλλιώς μπορεί να έρθει μετά από τόσα χρόνια κρίσης και με τον εργασιακό μεσαίωνα που έχει διαμορφωθεί από όλες τις κυβερνήσεις;
Τι μπορεί να περιμένουν τα νέα παιδιά που από το πρωί μέχρι το βράδυ ακούν “άντε να έρθει η ανάπτυξη, να ανοίξουν δουλειές, να μειωθεί η ανεργία”;
Μισή δουλειά με μισό μισθό για μισή ζωή χωρίς δικαιώματα, αυτή πρέπει να είναι σήμερα η προσδοκία των νέων παιδιών που θέλουν να δουλέψουν στο αντικείμενο που σπούδασαν, που θέλουν να σταθούν στα πόδια τους να προχωρήσουν, να φτιάξουν την οικογένειά τους;
Αυτές τις προσδοκίες καλλιεργούν τα κόμματα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Και μαζί με το “έρχεται η ανάπτυξη”, “μη φωνάζετε για τους μισθούς και τις συντάξεις, μη διεκδικείτε ασφάλιση και πρόνοια, μη ζητάτε παιδεία, υγεία, μην τρομάξει η ανάπτυξη και φύγει”.
Ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ παρουσίασε όπως λέει τον οδικό άξονα για την έξοδο της χώρας από την επιτροπεία και τα μνημόνια.
Τι σημαίνει έξοδος από τα μνημόνια; Θα καταργηθούν οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι; Θα επανέλθουν οι μισθοί, οι συντάξεις, τα εργασιακά δικαιώματα στα προ κρίσης επίπεδα; Θα μπει ένα τέλος στον αντεργατικό αντιλαϊκό κατήφορο; Όχι βέβαια.
Η αντεργατική θύελλα θα δυναμώνει διαρκώς στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με ή χωρίς μνημόνια, στη βάση της ανάγκης του μεγάλου κεφαλαίου να ενισχύσει την κερδοφορία και την ισχύ του.
Απόδειξη η Γαλλία του Μακρόν, που δεν έχει μνημόνια, δεν έχει θεσμούς ούτε παλιότερα είχε τρόικα, όπου προετοιμάζεται η επόμενη φάση της αντεργατικής επίθεσης.
Στη Γαλλία οι καπιταλιστές πανηγυρίζουν για τις νέες μεταρρυθμίσεις:
Για την περαιτέρω διευκόλυνση των απολύσεων, με μειώσεις αποζημιώσεων.
Για το νέο χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με υπονόμευση των κλαδικών και αναβάθμιση των «συμφωνιών» σε επίπεδο επιχειρήσεων.
Για τη νέα υπονόμευση της συνδικαλιστικής δράσης και οργάνωσης των εργαζομένων, με αποθέωση του «κοινωνικού διαλόγου» και δυνατότητα διαπραγμάτευσης των εργασιακών συνθηκών με «εργαζόμενους που δεν θα ανήκουν σε κάποιο συνδικάτο».
Πανηγυρίζουν για το νέο γύρο επίθεσης στο ασφαλιστικό, για τη νέα μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Απευθυνόμαστε σε όσους σήμερα μελετούν και αξιοποιούν σωστά την πείρα τους.
Την πείρα που λέει πως δεν υπάρχουν άλλοι σωτήρες, πως το μικρότερο κακό οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο.
Απευθυνόμαστε σε όσους οι προσδοκίες τους, οι ελπίδες τους δεν περιορίζονται στα όρια του συστήματος της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Σε όσους κοιτούν πίσω στο παρελθόν όχι για να χάσουν κι άλλα αλλά για να πάρουν αυτά που έχασαν.
Κυρίως όμως κοιτούν μπροστά για να διεκδικήσουν αυτά που μπορούν να έχουν σήμερα, αυτά που δικαιούνται και τους τα στερούν μια χούφτα παράσιτα- καπιταλιστές..
Τους καλούμε να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.
Με το ΚΚΕ στο εργατικό λαϊκό κίνημα, που έχει γραμμή της ρήξης και σύγκρουσης με το καπιταλιστικό σύστημα.
Με το ΚΚΕ για το κίνημα που ανασυντάσσει τις δυνάμεις του, που δεν υποχωρεί, δεν τα διπλώνει, δεν κάνει πίσω, δεν σκοντάφτει σε κυβερνήσεις και κόμματα, δεν τα χάνει, δεν ταλαντεύεται, γνωρίζει πως η αστάθεια του βάρβαρου αυτού πολιτικού συστήματος είναι προς το συμφέρον του.
Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ για την κοινωνική συμμαχία που εκεί όπου μπορούν να συναντηθούν οι εργάτες με τους φτωχούς αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους, τα νέα παιδιά και οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων και μαζί να βαδίσουν στο δρόμο της σύγκρουσης για να βρεθούν πραγματικά όλοι αυτοί στην εξουσία.
Με το ΚΚΕ γιατί παλεύει για την κοινωνία που μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία που την εξουσία θα την έχει η εργατική τάξη.
Αυτή η εξουσία, η εργατική εξουσία είναι το αντίπαλο δέος απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό έλεγχο, μπορεί να καλύψει σύγχρονες ανάγκες στη νέα γενιά.
Γιατί απαλλαγμένη από εμπόδια που βάζουν σήμερα οι νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας, όλοι οι νέοι θα έχουν ισότητα δικαιωμάτων και δυνατοτήτων για να αξιοποιήσουν την σύγχρονη ανάπτυξη της επιστήμης, της τεχνολογίας και της παραγωγής, για να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους, τις ικανότητές τους και να συμμετάσχουν με τον πιο πρωτοπόρο τρόπο στην οικοδόμησή της.
Μόνο αυτή η κοινωνία μπορεί να καλλιεργήσει πραγματικά την πρωτοβουλία, τη δημιουργικότητα, την πραγματικά καινοτόμα σκέψη και τη συνειδητή δράση, να απελευθερώσει όλες εκείνες τις δυνατότητες των νέων ανθρώπων που σήμερα στραγγαλίζει το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Η Ελλάδα έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής από την εργατική εξουσία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής.
Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, ακόμα και υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης. Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, αξιόλογο ορυκτό πλούτο, βιομηχανική, βιοτεχνική και αγροτική παραγωγή, μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των λαϊκών αναγκών, όπως των διατροφικών και ενεργειακών, των μεταφορών, των κατασκευών δημόσιων έργων υποδομής και λαϊκής στέγης.
Με το ΚΚΕ γιατί σήμερα το πραγματικά “σύγχρονο και νέο” είναι να απολαμβάνει ο λαός τον πλούτο που παράγει, να χρησιμοποιούνται τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, όλες οι δυνατότητες που η εργατική τάξη με την δουλειά της δημιουργεί, για να δουλεύει με καλύτερες συνθήκες, με λιγότερο γενικό εργάσιμο χρόνο, αλλά με εργασιακό εισόδημα και κοινωνικές υπηρεσίες που θα εξασφαλίζουν πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής.
Με το ΚΚΕ γατί σήμερα το πραγματικά “σύγχρονο και νέο” είναι η νεολαία να έχει μόνιμη δουλειά, με σύγχρονα δικαιώματα, να ζει χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας. Να απολαμβάνει σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας, Κοινωνικής Φροντίδας, Περίθαλψης, Παιδείας, ελεύθερο χρόνο και υποδομές δημιουργικής αξιοποίησής του.
Με το ΚΚΕ γιατί ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου!"
Το Φεστιβάλ ταξίδεψε και φέτος σε όλη τη χώρα. Μετέφερε παντού την ανατρεπτική πρόταση του ΚΚΕ, το μήνυμα της ΚΝΕ προς τους νέους ότι “πρέπει να πάρουμε και μεις μέτρα” για να “έρθει το αύριο” που μας αξίζει.
Για ένα ακόμα καλοκαίρι, δεκάδες χιλιάδες νέοι και νέες εργαζόμενοι, άνεργοι, μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, σπουδαστές των σχολών μαθητείας και κατάρτισης, άκουσαν από πρώτο χέρι και όχι διαστρεβλωμένα τι λέει το ΚΚΕ, σε ποιον αγώνα τους καλεί η ΚΝΕ.
Πολλοί για πρώτη φορά, ήρθαν σε επαφή με την ηρωική ιστορία του επαναστατικού κινήματος και του Κόμματός μας ιδιαίτερα φέτος, όπου συμπληρώνεται ένας αιώνας από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, και μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τον εορτασμό των 100 χρόνων του ηρωικού ΚΚΕ και των 50 χρόνων της ΚΝΕ το 2018.
Το Φεστιβάλ συνεχίζει να είναι χώρος έκφρασης της ερασιτεχνικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, ανοιχτός για κάθε νέο και νέα που προβληματίζεται, που έχει επιλέξει μια μορφή τέχνης ως μέσο έκφρασης.
Κόντρα στην υποκουλτούρα που πλασάρει το σύστημα σαν διασκέδαση, κόντρα στην εμπορευματοποίηση που δεν επιτρέπει στους νέους να ακολουθήσουν τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους.
Συνεχίζει να είναι χώρος μαζικής και δωρεάν άθλησης για εκατοντάδες νέους που ασφυκτιούν από την έλλειψη υποδομών στα σχολεία, στις γειτονιές, που πρέπει να “τα σκάνε χοντρά” για να παίξουν δύο ώρες ποδόσφαιρο, ή για να κάνουν λίγα μαθήματα σε ένα ωδείο.
Φυσικά, αποφασιστική συμβολή σε αυτό είχαν για μιαν ακόμη χρονιά οι δεκάδες σημαντικοί καλλιτέχνες, τους οποίους ευχαριστούμε για τη συμμετοχή τους.
Μαζί με τις εκδηλώσεις βέβαια, βρεθήκαμε και στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Αξίζει να θυμηθούμε τι έγινε αυτό το καλοκαίρι:
Βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή σε απεργίες των εργαζόμενων στον επισιτισμό – τουρισμό, εκεί που και φέτος χιλιάδες νέοι έζησαν το καλοκαίρι στην Ελλάδα σαν σύγχρονοι σκλάβοι, χωρίς να κάνουν ούτε ένα ρεπό για 2, 3 και 4 μήνες.
Παλέψαμε για να μην περάσει η αθλιότητα της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας στο Εμπόριο.
Στήσαμε μπλόκο στους ΝΑΤΟϊκούς φονιάδες, στη ΝΑΤΟϊκή πομπή αρμάτων προς τη χώρα μας, εδώ στην Κεντρική Μακεδονία.
Πρωτοστατήσαμε στην κινητοποίηση, συμβάλλοντας στην προσπάθεια που έκαναν και φέτος χιλιάδες πυροσβέστες, με ελάχιστα μέσα, για την κατάσβεση των πυρκαγιών που και φέτος το καλοκαίρι κατέκαψαν σημαντικό μέρος του φυσικού πλούτου της όμορφης πατρίδας μας, αναδεικνύοντας παράλληλα στο λαό το ποια είναι η πολιτική που καίει τα δάση.
Έτσι δυναμικά, αγωνιστικά θα συνεχίσουμε!
Στην πρώτη γραμμή όπως πάντα υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, όπως κάναμε πριν μία βδομάδα στο συλλαλητήριο για τη ΔΕΘ.
Επικεντρώνοντας ιδιαίτερα στα προβλήματα της νέας γενιάς, μιας και η νέα σχολική και ακαδημαϊκή χρονιά σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ ήδη ξεκίνησε και τα προβλήματα παραμένουν οξυμμένα, θα πολλαπλασιαστούν το επόμενο διάστημα ως αποτέλεσμα των νομοσχεδίων που ψηφίστηκαν στη βουλή μεσ’ το κατακαλόκαιρο και αυτών που προωθούνται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Το 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή έχει ξεκινήσει το ταξίδι του από τις αρχές του καλοκαιριού με σύνθημα: “100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο...Το μέλλον δε θα ‘ρθει από μονάχο του …αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς”.
Από όποια μεριά και να το δει κανείς, τα λόγια αυτά του Μαγιακόφσκι παραμένουν σήμερα επίκαιρα και εύστοχα όσο ποτέ.
Το σύστημα είναι αντιδραστικό ιστορικά, είναι ξεπερασμένο, “έφαγε τα ψωμιά του”.
Κι αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός για παράδειγμα ότι οι καπιταλιστές, οι κυβερνήσεις, η ΕΕ παίρνουν τα μέτρα τους για του δώσουν “το φιλί της ζωής”, επιτίθενται με όλη τους τη μανία στον σοσιαλισμό – κομμουνισμό.
Στο πρόσφατο αντικομμουνιστικό συνέδριο στο Ταλίν, επιχείρησαν για ακόμη μια φορά να πυροβολήσουν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον.
Ματαιοπονούν! Οι λαοί θα πάρουν τα μέτρα τους! Το μέλλον θα ‘ρθει!
Εμείς από την πλευρά μας, απευθύνουμε τα λόγια του Μαγιακόσφκι όχι μόνο σε όσους το αντιλαμβάνονται και συμφωνούν, αλλά σε όσους τους ταιριάζει, σε όσους δηλαδή έχουν αντικειμενικό συμφέρον από τον ερχομό του σοσιαλιστικού μέλλοντος, ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν σήμερα.
Το σύνθημα του φεστιβάλ είναι η πιο αποφασιστική απάντηση στις αναζητήσεις, στους προβληματισμούς χιλιάδων νέων που το Κόμμα και η ΚΝΕ συναντούν καθημερινά, που αναρωτιούνται:
“Κάτι πρέπει να γίνει, αλλά τι;”
“Μπορεί να αλλάξει η κατάσταση που ζούμε;”
Εμείς απαντάμε: Ναι, ο κόσμος μπορεί ν' αλλάξει και θ' αλλάξει.
Από αύριο, παίρνοντας ορμή από την επιτυχία του φεστιβάλ μπορούν περισσότεροι εργαζόμενοι και νέοι να βαδίσουν μαζί μας το δρόμο της επαναστατικής αλλαγής.
Να παλέψουμε όλοι μαζί για την κοινωνία που μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες μας. Μια κοινωνία στην οποία με βάση τις δυνατότητές του ο καθένας από εμάς θα μπορεί να αναπτύσσει ολόπλευρα την προσωπικότητά του, να αξιοποιεί όλες τις ικανότητές του και να συμμετέχει πρωτοπόρα στην οικοδόμησή της.
Μια κοινωνία που καλλιεργεί την πρωτοβουλία, τη δημιουργικότητα, την πραγματικά καινοτόμα σκέψη και τη συνειδητή δράση, που απελευθερώνει όλες τις δυνατότητες των νέων ανθρώπων που σήμερα στραγγαλίζει το σύστημα της εκμετάλλευσης και των πολέμων, ο καπιταλισμός.
Είναι η κοινωνία που την εξουσία την έχει η εργατική τάξη, που ο εργαζόμενος λαός κουμαντάρει την οικονομία γιατί κατέχει τα κλειδιά της, γι αυτό μπορεί να απολαμβάνει όλο τον πλούτο που βγάζει με τα χέρια και το μυαλό του, τον ιδρώτα και τον κόπο του.
Την ίδια απάντηση, δηλαδή ότι ο κόσμος αλλάζει, έδωσαν και οι μπολσεβίκοι πριν 100 χρόνια, τον Οκτώβρη του 1917.
Με επανάσταση, όπως πάντα το νέο τσακίζει το παλιό!
Καλούμε τη νεολαία να μάθει, να ρωτήσει, να ψάξει για τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο.
Να αμφισβητήσει την άποψη των εκμεταλλευτών, που ρίχνουν λάσπη στο επαναστατικό κίνημα στην Ελλάδα και διεθνώς.
Καλούμε τους νέους να μάθουν ότι πάνω από όλα, η εργατική τάξη υλοποίησε την ιστορική της αποστολή, ανέτρεψε δηλαδή τον καπιταλισμό καταλαμβάνοντας την πολιτική εξουσία, και ηγήθηκε της οικοδόμησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Έδωσε διέξοδο από τον αιματηρό Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, από τη φτώχεια και την πείνα, με την εργατική τάξη στην εξουσία.
Κι αυτό έγινε γιατί οι μπολσεβίκοι δεν πτοήθηκαν από τον αρνητικό συσχετισμό.
Με τα μάτια τους στραμμένα στην επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού, διαλύοντας τις αυταπάτες στην πράξη ότι “για πάντα όλα θα μένουν ακίνητα”, πάλεψαν για την κατάκτηση της γνώσης των νομοτελειών αυτής της αλλαγής, για την κατάκτηση της επαναστατικής θεωρίας.
Έδρασαν με όλες τις μορφές πάλης, για να συσπειρώσουν δυνάμεις από την εργατική τάξη και την αγροτιά, για να βελτιώνεται ο συσχετισμός υπέρ τον καταπιεσμένων.
Αυτό ήταν που τους έδωσε την ικανότητα να ηγηθούν στον αγώνα της εργατικής τάξης τις μέρες της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης.
Γι’ αυτό και ο Οκτώβρης φωτίζει κάθε βήμα μας, μας εμπνέει, μας δίνει δύναμη, κι αυτό φυσικά εξοργίζει τους αντίπαλους μας.
Πρώτα από όλα, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ βάζουμε στόχο να γίνει γνωστή στις νεότερες γενιές η ίδια η ιστορική πείρα, τα γεγονότα της εποχής, οι τεράστιες κατακτήσεις- που όσο περνούν τα χρόνια και σε σύγκριση με τη μαυρίλα του σήμερα – θα φαίνονται θεόρατες.
Καλούμε κάθε νέο σήμερα να προβληματιστεί, να διαβάσει, να μάθει όσα το σύστημα του κρύβει, για το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε.
Να κρίνει και να συγκρίνει. Όχι για να κάνουμε μια συζήτηση για την ιστορία και το παρελθόν, αλλά βασικά να συζητήσουμε για το παρόν και το μέλλον.
Γιατί ό,τι έχει ακούσει η νέα γενιά για το σοσιαλισμό στον 20ο αιώνα είναι αποκλειστικά από τη σκοπιά των πολέμιων του, των επιτελείων της τάξης που πρώτη φορά έχασε την εξουσία της.
Και όπως, έλεγε ο Λένιν: "Ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε":
Γι αυτό η αστική τάξη επιστράτευσε τη διαστρέβλωση, τη δαιμονοποίηση, τη συκοφαντία, τα πάντα για να κρυφθεί ότι ο εργαζόμενος άνθρωπος προσπάθησε να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, να έχει ο ίδιος την εξουσία, να βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας την τάξη των εκμεταλλευτών, των καπιταλιστών.
Γι' αυτό και αντιμετωπίστηκε η ανεργία, γι αυτό η Παιδεία, ο πολιτισμός έφτασαν στα ανώτατα όρια που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα.
Η πείρα από την πρώτη σοσιαλιστική κοινωνία, είναι αξεπέραστη. Επιβεβαιώνει ότι στο επίκεντρο της νέας κοινωνίας μπαίνει η ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου, οι ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων:
Τα τεράστια επιτεύγματα και η προσφορά σε όλους τους τομείς της ανθρώπινη ζωής στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες αναδεικνύουν την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, επιβεβαιώνουν την επικαιρότητά του σήμερα. Τα παραδείγματα πολλά:
- Αμέσως μετά την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση στην Σοβιετική Ένωση, το 1917, εξασφαλίστηκε καθολική κοινωνική ασφάλιση για όλους, δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία.
- Το 1930 καταγράφηκε ο τελευταίος άνεργος στην ΕΣΣΔ. Κάθε νέος από την αρχή των σπουδών του ήξερε πού θα δουλέψει μόλις αποφοιτήσει.
- Το 1913 στη Ρωσία, πριν την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, οι αναλφάβητοι ήταν περίπου το 80% του πληθυσμού, ενώ το 1959 ο αναλφαβητισμός είχε πλήρως εξαλειφθεί.
-Χιλιάδες ήταν οι επιστήμονες από τις εργατικές και αγροτικές οικογένειες, ανάμεσα τους και ο αστροναύτης Γιούρι Γκαγκάριν που το 1961 ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε στο διάστημα, γύρω από τη γη.
Στο επίκεντρο της σοσιαλιστικής κοινωνίας της ΕΣΣΔ ήταν η διαμόρφωση ανθρώπων με ολόπλευρη και υψηλού επιπέδου μόρφωση, με πολύπλευρη και δημιουργική προσωπικότητα, διαπαιδαγωγημένους με τις νέες αξίες της συλλογικότητας και της συνεργασίας, κόντρα σε αυτές του κέρδους, της ατομικότητας και του ανταγωνισμού που χαρακτηρίζουν τον καπιταλισμό.
Στην ΕΣΣΔ εκφράστηκε για πρώτη φορά μια ανώτερου τύπου δημοκρατία, που βασική της προϋπόθεση ήταν η ενεργός συμμετοχή των ίδιων των εργαζόμενων και της νεολαίας στους θεσμούς της, ο έλεγχος με βάση τα γενικά συμφέροντα των νέων και των εργαζομένων.
Ο λαός και τα παιδιά του βγήκαν από το περιθώριο, συμμετείχαν στη λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων, στην επίλυση των προβλημάτων της ζωής τους. Έτσι πραγματικά εκφράστηκαν για πρώτη φορά τα συμφέροντα της πλειοψηφίας και όχι μιας χούφτας εκμεταλλευτών.
Έτσι το δικαίωμα των εργαζομένων να εκλέγουν και να εκλέγονται απέκτησε ουσιαστικό περιεχόμενο. Ιδιαίτερη ήταν οι συμμετοχή των γυναικών ξεπερνώντας τις κοινωνικές διακρίσεις που υπήρχαν στον καπιταλισμό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής, η Πάσα Αγγελίνα, εκλέχτηκε το 1937 στην ΕΣΣΔ και όχι στην καπιταλιστική Ελλάδα όπου τότε οι γυναίκες δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου.
Βεβαίως, τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ δεν μπορούμε να τα μετρήσουμε απλά με τη σημερινή κατάσταση της εργατικής τάξης στον καπιταλισμό.
Μόνο την τάση της αλματώδους ανάπτυξης για το σύνολο της κοινωνίας, για τη θεαματική άνοδο του επιπέδου της κοινωνικής ευημερίας, μας δίνει η πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Για να γίνουν όμως πράξη όλα αυτά για τα οποία παλεύουμε πρέπει να πάρουμε μέτρα από σήμερα.
Σε αυτό τον αγώνα, αξίζει να πάρει μέρος κάθε νέος και νέα που βιώνει την ανεργία, την υπερεκμετάλλευση, που συναντά εμπόδια στον αγώνα του για μόρφωση ή που οι προτεραιότητες του κεφαλαίου δεν του επιτρέπουν να υπηρετήσει το αντικείμενο που σπούδασε.
Σε αυτό τον αγώνα καλούν σήμερα το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, παίρνοντας υπόψη ότι σήμερα, 100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, η οικοδόμηση του σοσιαλισμού αντικειμενικά μπορεί να αξιοποιήσει πολύμορφα την ασύγκριτα μεγαλύτερη σε σχέση με πριν 100 χρόνια στη Ρωσία, ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την τεχνογνωσία, τα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα και τις νέες τεχνολογίες, τον εργαζόμενο άνθρωπο που είναι πιο μορφωμένος και καταρτισμένος σε σχέση με παλιότερα, θέτοντας όλη αυτή την πρωτόγνωρη κίνηση στην υπηρεσία των εργαζομένων και των λαών.
Οπλισμένη με την ιστορική πείρα θα μπορέσει να ξεπεράσει αδυναμίες και λάθη του παρελθόντος.
Φίλες και Φίλες
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Ο Οκτώβρης επιβεβαίωσε στην πράξη πως η πάλη για έξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι αναπόσπαστα δεμένη με την πάλη για την εργατική εξουσία κι αυτή η στρατηγική των μπολσεβίκων επιβεβαιώθηκε πριν από 100 χρόνια.
Αυτή την πείρα θέλουμε να τη συζητήσουμε ιδιαίτερα σήμερα που η διαπάλη, ο ανταγωνισμός, ανάμεσα σε ισχυρές δυνάμεις του παγκόσμιου καπιταλιστικού κόσμου διέρχεται και από τη περιοχή μας, τα Βαλκάνια, το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο.
Σ’ αυτό τον ανταγωνισμό εμπλέκονται, με τον έναν ή άλλο τρόπο, οι σχέσεις της χώρας μας με τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες, όπως και με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό.
Εδώ το «σχοινί» όχι απλώς τεντώνεται, αλλά γίνεται «κουβάρι» από τις αντιθέσεις όχι μόνον των ισχυρότερων κρατών, αλλά και των άλλων, των μικρότερων «κρίκων», των σχεδιασμών που έχουν κι οι αστικές τάξεις της περιοχής.
Η ποικιλότροπη αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων της Ελλάδας από την αστική τουρκική τάξη, αλλά κι από άλλες αστικές τάξεις γειτονικών χωρών, όπου αναβιώνει ο μεγαλοϊδεατισμός, όπως π.χ. στην Αλβανία, πραγματοποιείται σε μια στιγμή όπου στην ευρύτερη περιοχή μας διεξάγεται ο πόλεμος στη Συρία, που «βράζει το καζάνι» όχι μόνο στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, αλλά και στην Ευρώπη, στην Ουκρανία, σε όλη τη μεθόριο του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία.
Να γιατί η απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να ανανεώσει τη Συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας και ΗΠΑ, δεν είναι μια πράξη «ρουτίνας», αλλά μια ενέργεια που εμπλέκει τη χώρα μας ακόμη βαθύτερα στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που ορέγονται την ενίσχυση του ήδη πολύ σημαντικού ρόλου της αεροναυτικής πολεμικής βάσης της Σούδας, ενός ισχυρού «εργαλείου» στα πολεμικά τους σχέδια στη Μεσόγειο, αλλά και σε μεγαλύτερη ακόμη ακτίνα δράσης.
Και την ίδια στιγμή γίνεται συντήρηση και εκσυγχρονισμός της βάσης του Άραξου για να είναι έτοιμη να υποδεχτεί τη μεταφορά πυρηνικών κεφαλών, πυρηνικών όπλων, μεγαλώνοντας τους κινδύνους για το λαό μας. Και η κυβέρνηση τα κρύβει όλα αυτά από τον ελληνικό λαό.
Σας καλούμε σε ετοιμότητα, σε οργάνωση της πάλης.
ΟΧΙ στις βάσεις και τα πυρηνικά!
Όταν, λοιπόν, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Πενς, προχωρά σε δηλώσεις τον περασμένο Αύγουστο, πως η Ρωσία επιδιώκει την ανάφλεξη, την αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων, καταλαβαίνει κανείς γιατί οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για την ενίσχυση της Σούδας και γιατί ο υπουργός Άμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τους προτείνει νέα εδάφη για πολεμικές βάσεις, γιατί ο Αμερικάνος πρέσβης στην Ελλάδα «σουλατσάρει» στα ελληνικά νησιά.
Κι αυτές οι δηλώσεις του Αμερικανού αντιπροέδρου, που έγιναν από εδώ, από τα Βαλκάνια, τον περασμένο Αύγουστο και συγκεκριμένα από το Μαυροβούνιο, το οποίο εσπευσμένα και χωρίς δημοψήφισμα, όπως υπόσχονταν στο λαό, το οδήγησαν στη νατοϊκή «στρούγκα», είναι ενδεικτικές της ενίσχυσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στην ευρύτερη περιοχή.
Όπως πολύ χαρακτηριστικά γι’ αυτή την κατάσταση ήταν τα καλοκαιρινά στρατιωτικά γυμνάσια του ΝΑΤΟ στις βαλκανικές χώρες, στη Βουλγαρία τα ναυτικά και στη Ρουμανία τα στρατιωτικά.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενταγμένη «ως τα μπούνια» στα νατοϊκά σχέδια, πότε προσκαλώντας το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο στα πλαίσια του πολέμου στη Συρία και πότε ως χώρος διέλευσης των ξένων νατοϊκών στρατευμάτων, όπως φέτος, το καλοκαίρι, όχι μόνον δε διαφυλάσσει τα συμφέροντα της χώρας, όπως ισχυρίζεται, αλλά βάζει τη «λαβίδα» των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στο λαιμό του λαού μας.
Έτσι την ώρα που η Ελλάδα γίνεται «μοχλός» στα ευρωατλαντικά σχέδια κατά της Ρωσίας, η αστική τάξη της Ρωσίας, επιδιώκοντας να επωφεληθεί από κάθε σχισμή στο εσωτερικό της ανταγωνιστικής νατοϊκής συμμαχίας, προχώρησε σε συμφωνία με την Τουρκία για την πώληση σ’ αυτήν των υπερσύγχρονων ρωσικών συστημάτων C-400.
Πρόκειται για μια κίνηση που είναι κι αυτή «κομμάτι» των ενδοϊμπεριλιστικών ανταγωνισμών, κι οποίοι διεξάγονται με κάθε τρόπο: διπλωματικό, όπως βλέπουμε από την αμοιβαίες «εξώσεις» του διπλωματικού προσωπικού ΗΠΑ - Ρωσίας, με στρατιωτικό – όπως βλέπουμε με την αύξηση και αλληλοστόχευση των τεράστιων οπλοστασίων, αλλά και με οικονομικά μέσα, για το πώς π.χ. θα μοιραστεί η «πίτα» των παγκόσμιων εξοπλισμών.
Την ίδια ώρα, όμως, τέτοιες κινήσεις, την ώρα που η Τουρκία ευθέως απειλεί την κυριαρχία 17 ελληνικών νησιών στο μόνο που συμβάλλουν είναι στην αύξηση της κούρσας των εξοπλισμών ανάμεσα στις αστικές τάξεις. Κούρσα την οποία θα πληρώσουν οι δύο λαοί, την ώρα που και ο ελληνικός και ο τουρκικός έρχονται αντιμέτωποι με τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης, την φτώχεια, την ανεργία, την εκμετάλλευση.
Επιπλέον, η πώληση αυτών των όπλων, ακόμη κι όταν αυτά θεωρούνται ένα «καθαρά αμυντικό όπλο», χωρίς άλλο έρχονται να ενισχύσουν, να «θωρακίσουν» την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης σε βάρος της Ελλάδας κι άλλων χωρών, όπως της Συρίας, των οποίων η Τουρκία αμφισβητεί τα σύνορα.
Να γιατί όταν οι κυβερνώντες ισχυρίζονται πως η χώρα μας είναι ένας «πυλώνας σταθερότητας» σε ένα «τρίγωνο αστάθειας», επειδή έχει ενσωματωθεί στα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, λένε για άλλη μια φορά ψέματα.
Στην πραγματικότητα θέλουν να φορέσουν στην εργατική τάξη, στο λαό μας τις ευρωατλαντικές «παρωπίδες», που θα τον εμποδίζουν να δει το πόσο επικίνδυνη είναι η εμπλοκή της χώρας μας σ’ αυτούς τους ανταγωνισμούς, οι οποίοι αποσκοπούν σε ξένα συμφέροντα και συγκεκριμένα στο πως οι αστικές τάξεις, πρώτα απ’ όλα οι ισχυρότερες, τα «λιοντάρια», αλλά από κοντά κι οι υπόλοιπες, οι «τίγρεις», οι «ύαινες» ακόμη και τα «όρνια» θα μοιράσουν τη «λεία» των ενεργειακών πόρων, των πρώτων υλών, των δρόμων μεταφοράς των εμπορευμάτων, τα μερίδια των αγορών.
Να γιατί αυτός ο πολυθρύλητος «πυλώνας σταθερότητας» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και των ανάλογων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, είναι φτιαγμένοι από «άχυρο» ψευδαισθήσεων, πάνω στην «κινούμενη άμμο» της αβεβαιότητας της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, των οικονομικών κρίσεων και των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να εξασφαλίσει την επίλυση ζητημάτων ανάμεσα στις βαλκανικές χώρες, όπως δεν το διασφάλισε εδώ και 65 χρόνια ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία, ή στις σχέσεις της Ελλάδας και της Αλβανίας.
Μάλιστα, τα τελευταία 8 χρόνια που η Αλβανία είναι στο ΝΑΤΟ δεν έχουν κοπάσει, αλλά αντίθετα έχει δυναμώσει και η τάση του μεγαλοϊδεατισμού, των απαράδεκτων εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας, ενώ η Αλβανία ακύρωσε και τη συμφωνία για την ΑΟΖ στο Ιόνιο, που είχε υπογράψει νωρίτερα.
Ούτε, βέβαια, μπορεί το ΝΑΤΟ κι ΕΕ να μπολιάσουν με «ειρήνη» κι «ασφάλεια» τις σχέσεις της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ. Η αναζωπύρωση το τελευταίο διάστημα των επαφών για το ζήτημα του «ονόματος», η εμπλοκή διάφορων μεσολαβητών για να επιλυθεί αυτό το ζήτημα γίνεται και πάλι στα πλαίσια της παραπέρα ενσωμάτωσης της γειτονικής χώρας στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό.
Οι ΗΠΑ κι οι σύμμαχοί τους δεν θέλουν με τίποτα να δούνε να ενισχύεται η επιρροή των ανταγωνιστών τους στην ΠΓΔΜ και η ένταξη της σε αντικρουόμενα με τα δικά τους ενεργειακά κι άλλα σχέδια. Άλλωστε δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πως εκεί δίπλα, στα σύνορα με το Κόσοβο οι ΗΠΑ διαθέτουν τη μεγαλύτερη σε μέγεθος βάση τους στον κόσμο, τοCamp Bondsteel.
Ούτε, βέβαια, την «ειρήνη και την ευημερία» μπορεί να την εξασφαλίσουν διάφοροι πολιτικό-στρατιωτικοί «άξονες» που πολυδιαφημίζονται, όπως αυτοί με το Ισραήλ ή την Αίγυπτο. Αυτοί οι «άξονες», που μάλιστα ως «πολύφερνες νύφες» παρουσιάζονται κι ως η λύση για την απρόσκοπτη εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της Ελλάδας και της Κύπρου, της σωτηρίας του λαού σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, το μόνο που μπορεί να «γεννήσουν» είναι νέα δεινά για το λαό μας.
Καταρχήν, γιατί όπου στον καπιταλιστικό κόσμο φτιάχνονται «άξονες» η ζωή δείχνει πως απέναντί τους θα βρούνε εξίσου ισχυρούς «αντί-άξονες», δηλαδή τα αντίπαλα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα. Έπειτα, είναι γνωστό πως από την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου κερδίζουν οι λίγοι, οι τεράστιοι ενεργειακοί κολοσσοί, κι όχι η εργατική τάξη, όχι οι λαοί!
Να γιατί είναι απαράδεκτες οι πιέσεις που ασκούνται στον Κυπριακό λαό για δήθεν «λύση» του Κυπριακού, στο όνομα της απρόσκοπτης εκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου από τους μονοπωλιακούς ομίλους και με στόχο τη νομιμοποίηση των συνεπειών της τουρκικής εισβολής - κατοχής και των αποτελεσμάτων τους.
Το ΚΚΕ εκφράζει διαχρονικά την αλληλεγγύη του στον κυπριακό λαό ενάντια στην τουρκική εισβολή - κατοχή και σε κάθε είδους διχοτομική «λύση».
Παλεύει για Κύπρο ενιαία, για ένα και όχι δύο κράτη, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα, για κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, χωρίς κατοχικά και άλλα ξένα στρατεύματα, χωρίς ξένες βάσεις, εγγυητές και «προστάτες», με τον κυπριακό λαό αφέντη στον τόπο του.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι για την επικίνδυνη όξυνση της κατάστασης στην Κορεατική Χερσόνησο μετά τις αλλεπάλληλες πυρηνικές δοκιμές της Βόρειας Κορέας και την επιθετική στάση και συνεχείς απειλές των ΗΠΑ.
Βέβαια οι εξελίξεις στην περιοχή δεν είναι το αποτέλεσμα επιλογών κάποιων “μανιακών” ηγετών, όπως σκόπιμα καλλιεργείται από ΜΜΕ.
Αντανακλούν την κλιμάκωση του οικονομικού και στρατιωτικού ανταγωνισμού ανάμεσα σε ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Κίνα, η Ρωσία.
Αφορούν το νέο μοίρασμα των αγορών, την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου, που συγκεντρώνουν περιοχές, όπως η Κορεατική Χερσόνησος, η Νότια και η Ανατολική Κινεζική Θάλασσα κ.α, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει συνεχώς η επικίνδυνη κούρσα των εξοπλισμών.
Δεν είναι τυχαίο ότι η νέα κυβέρνηση Τράμπ, έστρεψε την προσοχή της στη συγκεκριμένη περιοχή, που βρίσκεται στο υπογάστριο της Κίνας και της Ρωσίας και θεωρείται από τη Κίνα ζωτικός χώρος.
Όλα τα παραπάνω, μαζί με τα μεγάλα εμπορικά ελλείμματα των ΗΠΑ έναντι της Κίνας, επιδρούν στη χάραξη επιθετικής πολιτικής για την υπεράσπιση των αμερικανικών μονοπωλίων.
Αποτελεί βέβαια υποκρισία να επικαλούνται οι ΗΠΑ οι οποίες βρίσκονται στην πρωτοκαθεδρία των χωρών με πυρηνικό οπλοστάσιο, τους κινδύνους για το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας. Η υποκρισία μεγαλώνει για τις χώρες του ΝΑΤΟ οι οποίες μιλούν ανοιχτά στις Συνόδους του για τη δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων.
Οι εξελίξεις επιβάλλουν επαγρύπνηση, ένταση της διεθνιστικής αλληλεγγύης, ενίσχυση της πάλης ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, ενάντια στα πυρηνικά όπλα.
Αυτή η πάλη είναι αναπόσπαστα δεμένη με τον αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα, που, όπως έχει δείξει και η ιστορία, δε διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα, προκειμένου να πετύχει τους στόχους του και να εξασφαλίσει την κυριαρχία του. Αυτός είναι ο δρόμος που μπορεί να βάλει φρένο στα επικίνδυνα επιθετικά σχέδια και όχι ενέργειες που απειλούν με πυρηνικό όλεθρο άλλους λαούς.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Η κάλπικη αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και στη ΝΔ δεν ακουμπά βέβαια όλα τα παραπάνω ζητήματα, τους πολεμικούς σχεδιασμούς και τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ.
Δεν αγγίζει τις οικονομικές κατευθύνσεις και τη στρατηγική της ΕΕ, το μνημόνιο, τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν την υπογραφή τους.
Γι’ αυτά τα κρίσιμα ζητήματα ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και οι λοιποί κολαούζοι “μούγκα στη στρούγκα”.
Κανένας καβγάς δεν στήθηκε για τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ, για τη έλευση αυτής της πολεμικής μηχανής στο Αιγαίο, για τη βάση της Σούδας.
Πρωταγωνιστούν στο σήριαλ της κάλπικης αντιπαράθεσης, για να κρύψουν τη στρατηγική τους σύμπλευση.
Μαλώνουν για τα μικρά κι ασήμαντα για να κρύψουν ότι ταυτίζονται σε μεγάλα, στα καθοριστικά ζητήματα που αφορούν τη ζωή της εργατικής τάξης τους λαού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει άλλοθι «αριστεροσύνης» για να θολώσει τα νερά της αντιλαϊκής του πολιτικής και η ΝΔ προσπαθεί με παιδιάστικο τρόπο να διαφοροποιηθεί από την κυβέρνηση, η οποία κάνει καλά τη βρώμικη δουλειά η οποία της έχει ανατεθεί.
Η αντιπαράθεση γίνεται φυσικά με τους όρους που βολεύουν το ίδιο το σάπιο σύστημα, όπως απέδειξε και η συζήτηση που άνοιξε για την αντικομμουνιστική φιέστα στην Εσθονία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού και η ΝΔ με τον αντικομουνισμό των σπηλαίων έσυρε πρώτη το χορό μαζί με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και τη ΧΑ, φυσικά.
Ακόμα και ο καβγάς για τις επενδύσεις, την καπιταλιστική ανάπτυξη και ποιος μπορεί να την εγγυηθεί, για τις μεταρρυθμίσεις και ποιος είναι ικανός να τις υλοποιήσει, γίνεται με τους όρους του ίδιου συστήματος. Βγάζουν λάδι, αθωώνουν το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα.
Στόχος τους να στοιχηθεί η εργατική τάξη ο λαός πίσω από τα σχέδια τις επιδιώξεις των μονοπωλίων να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη “δίκαιη ανάπτυξη” που δήθεν θα καταμερίζει τα ωφελήματα δίκαια και στους πιο αδύναμους και η ΝΔ με τη “βιώσιμη ανάπτυξη που δήθεν θα προστατεύει τους πιο αδύναμους” καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να ωφελήσει και τα μονοπώλια και το λαό.
Δίκαιη ανάπτυξη μέσα σε ένα άδικο σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει. Και ο καπιταλισμός είναι άδικο κοινωνικό σύστημα γιατί στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Και την εκμετάλλευση τη βιώνουν σήμερα τα νέα παιδιά με τους μισθούς των 300 ευρώ, με την απλήρωτη, ανασφάλιστη δουλειά, με τη μαθητεία δηλαδή τη τζάμπα εργασία.
Τι θα αλλάξει δηλαδή; Μήπως θα καταργηθούν οι 800 αντεργατικοί νόμοι; Ο αντιδραστικός διαχωρισμός για τους νέους κάτω των 24 χρόνων; Θα επανέλθει ο βασικός μισθός στα 751 ευρώ; θα μπει τέλος στην εργασιακή περιπλάνηση, στη μερική απασχόληση που είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση για τα νέα παιδιά;
Τι μπορεί να περιμένουν τα νέα παιδιά από την καπιταλιστική ανάπτυξη που έτσι κι αλλιώς μπορεί να έρθει μετά από τόσα χρόνια κρίσης και με τον εργασιακό μεσαίωνα που έχει διαμορφωθεί από όλες τις κυβερνήσεις;
Τι μπορεί να περιμένουν τα νέα παιδιά που από το πρωί μέχρι το βράδυ ακούν “άντε να έρθει η ανάπτυξη, να ανοίξουν δουλειές, να μειωθεί η ανεργία”;
Μισή δουλειά με μισό μισθό για μισή ζωή χωρίς δικαιώματα, αυτή πρέπει να είναι σήμερα η προσδοκία των νέων παιδιών που θέλουν να δουλέψουν στο αντικείμενο που σπούδασαν, που θέλουν να σταθούν στα πόδια τους να προχωρήσουν, να φτιάξουν την οικογένειά τους;
Αυτές τις προσδοκίες καλλιεργούν τα κόμματα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Και μαζί με το “έρχεται η ανάπτυξη”, “μη φωνάζετε για τους μισθούς και τις συντάξεις, μη διεκδικείτε ασφάλιση και πρόνοια, μη ζητάτε παιδεία, υγεία, μην τρομάξει η ανάπτυξη και φύγει”.
Ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ παρουσίασε όπως λέει τον οδικό άξονα για την έξοδο της χώρας από την επιτροπεία και τα μνημόνια.
Τι σημαίνει έξοδος από τα μνημόνια; Θα καταργηθούν οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι; Θα επανέλθουν οι μισθοί, οι συντάξεις, τα εργασιακά δικαιώματα στα προ κρίσης επίπεδα; Θα μπει ένα τέλος στον αντεργατικό αντιλαϊκό κατήφορο; Όχι βέβαια.
Η αντεργατική θύελλα θα δυναμώνει διαρκώς στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με ή χωρίς μνημόνια, στη βάση της ανάγκης του μεγάλου κεφαλαίου να ενισχύσει την κερδοφορία και την ισχύ του.
Απόδειξη η Γαλλία του Μακρόν, που δεν έχει μνημόνια, δεν έχει θεσμούς ούτε παλιότερα είχε τρόικα, όπου προετοιμάζεται η επόμενη φάση της αντεργατικής επίθεσης.
Στη Γαλλία οι καπιταλιστές πανηγυρίζουν για τις νέες μεταρρυθμίσεις:
Για την περαιτέρω διευκόλυνση των απολύσεων, με μειώσεις αποζημιώσεων.
Για το νέο χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με υπονόμευση των κλαδικών και αναβάθμιση των «συμφωνιών» σε επίπεδο επιχειρήσεων.
Για τη νέα υπονόμευση της συνδικαλιστικής δράσης και οργάνωσης των εργαζομένων, με αποθέωση του «κοινωνικού διαλόγου» και δυνατότητα διαπραγμάτευσης των εργασιακών συνθηκών με «εργαζόμενους που δεν θα ανήκουν σε κάποιο συνδικάτο».
Πανηγυρίζουν για το νέο γύρο επίθεσης στο ασφαλιστικό, για τη νέα μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων.
Φίλες και Φίλοι
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Απευθυνόμαστε σε όσους σήμερα μελετούν και αξιοποιούν σωστά την πείρα τους.
Την πείρα που λέει πως δεν υπάρχουν άλλοι σωτήρες, πως το μικρότερο κακό οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο.
Απευθυνόμαστε σε όσους οι προσδοκίες τους, οι ελπίδες τους δεν περιορίζονται στα όρια του συστήματος της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Σε όσους κοιτούν πίσω στο παρελθόν όχι για να χάσουν κι άλλα αλλά για να πάρουν αυτά που έχασαν.
Κυρίως όμως κοιτούν μπροστά για να διεκδικήσουν αυτά που μπορούν να έχουν σήμερα, αυτά που δικαιούνται και τους τα στερούν μια χούφτα παράσιτα- καπιταλιστές..
Τους καλούμε να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.
Με το ΚΚΕ στο εργατικό λαϊκό κίνημα, που έχει γραμμή της ρήξης και σύγκρουσης με το καπιταλιστικό σύστημα.
Με το ΚΚΕ για το κίνημα που ανασυντάσσει τις δυνάμεις του, που δεν υποχωρεί, δεν τα διπλώνει, δεν κάνει πίσω, δεν σκοντάφτει σε κυβερνήσεις και κόμματα, δεν τα χάνει, δεν ταλαντεύεται, γνωρίζει πως η αστάθεια του βάρβαρου αυτού πολιτικού συστήματος είναι προς το συμφέρον του.
Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ για την κοινωνική συμμαχία που εκεί όπου μπορούν να συναντηθούν οι εργάτες με τους φτωχούς αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους, τα νέα παιδιά και οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων και μαζί να βαδίσουν στο δρόμο της σύγκρουσης για να βρεθούν πραγματικά όλοι αυτοί στην εξουσία.
Με το ΚΚΕ γιατί παλεύει για την κοινωνία που μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία που την εξουσία θα την έχει η εργατική τάξη.
Αυτή η εξουσία, η εργατική εξουσία είναι το αντίπαλο δέος απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό έλεγχο, μπορεί να καλύψει σύγχρονες ανάγκες στη νέα γενιά.
Γιατί απαλλαγμένη από εμπόδια που βάζουν σήμερα οι νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας, όλοι οι νέοι θα έχουν ισότητα δικαιωμάτων και δυνατοτήτων για να αξιοποιήσουν την σύγχρονη ανάπτυξη της επιστήμης, της τεχνολογίας και της παραγωγής, για να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους, τις ικανότητές τους και να συμμετάσχουν με τον πιο πρωτοπόρο τρόπο στην οικοδόμησή της.
Μόνο αυτή η κοινωνία μπορεί να καλλιεργήσει πραγματικά την πρωτοβουλία, τη δημιουργικότητα, την πραγματικά καινοτόμα σκέψη και τη συνειδητή δράση, να απελευθερώσει όλες εκείνες τις δυνατότητες των νέων ανθρώπων που σήμερα στραγγαλίζει το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Η Ελλάδα έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής από την εργατική εξουσία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής.
Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, ακόμα και υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης. Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, αξιόλογο ορυκτό πλούτο, βιομηχανική, βιοτεχνική και αγροτική παραγωγή, μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των λαϊκών αναγκών, όπως των διατροφικών και ενεργειακών, των μεταφορών, των κατασκευών δημόσιων έργων υποδομής και λαϊκής στέγης.
Με το ΚΚΕ γιατί σήμερα το πραγματικά “σύγχρονο και νέο” είναι να απολαμβάνει ο λαός τον πλούτο που παράγει, να χρησιμοποιούνται τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, όλες οι δυνατότητες που η εργατική τάξη με την δουλειά της δημιουργεί, για να δουλεύει με καλύτερες συνθήκες, με λιγότερο γενικό εργάσιμο χρόνο, αλλά με εργασιακό εισόδημα και κοινωνικές υπηρεσίες που θα εξασφαλίζουν πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής.
Με το ΚΚΕ γατί σήμερα το πραγματικά “σύγχρονο και νέο” είναι η νεολαία να έχει μόνιμη δουλειά, με σύγχρονα δικαιώματα, να ζει χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας. Να απολαμβάνει σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας, Κοινωνικής Φροντίδας, Περίθαλψης, Παιδείας, ελεύθερο χρόνο και υποδομές δημιουργικής αξιοποίησής του.
Με το ΚΚΕ γιατί ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.