Της Ευγενίας Τσομπανοπούλου
«Σταμάτα το αμάξι ΤΩΡΑ! Να εδώ… εδώ είναι το κατάλληλο μέρος για φωτογραφία. Όπως το φανταζόμουν! Η θάλασσα από κάτω και πάνω στο βουνό, κίτρινα λουλουδάκια και μπλε και κόκκινα! Όλη η χρωματική παλέτα σ’ ένα μέρος και ο ήλιος να τα λούζει όλα με το φως του! Διακόσια like στο τσεπάκι μου!
Σίγουρα πράγματα! Φοράω και το ωραίο φόρεμα, το μακρύ, στα χρώματα τ’ ουρανού, έχω και τα μαλλιά μου πιασμένα κότσο που μου πάνε, μπορεί και διακόσια πενήντα. Λοιπόν στο θέμα μας»
«Εδώ, δεν μπορώ να σταματήσω… έρχεται αμάξι από πίσω, είμαστε πάνω στη στροφή», λέει γκρινιάζοντας.
«Να πω ότι δεν το περίμενα; Όλο δικαιολογίες! Τα ίδια μου είπες και πάνω στη βάρκα. Τι σου ζήτησα βρε; Τι σου ζήτησα; Μία φωτογραφία την ώρα που περνούσαμε δίπλα απ ‘την σπηλιά της Αφροδίτης, και μένα μπροστά να την κοιτάζω αμέριμνη.
«Εδώ, δεν μπορώ να σταματήσω… έρχεται αμάξι από πίσω, είμαστε πάνω στη στροφή», λέει γκρινιάζοντας.
«Να πω ότι δεν το περίμενα; Όλο δικαιολογίες! Τα ίδια μου είπες και πάνω στη βάρκα. Τι σου ζήτησα βρε; Τι σου ζήτησα; Μία φωτογραφία την ώρα που περνούσαμε δίπλα απ ‘την σπηλιά της Αφροδίτης, και μένα μπροστά να την κοιτάζω αμέριμνη.
Μέχρι να το πάρεις απόφαση να κουνηθείς, την περάσαμε τη σπηλιά και με έβγαλες μόνη μου να κοιτάζω αμέριμνη. Σιγά τη φωτογραφία! Μόνη μου με τη θάλασσα, κι αν έχω βάλει τέτοιες στο προφίλ!».
«Πάλι εγώ φταίω; Ξέχασες τι έκανες; Κάτσε, μη βγάζεις ακόμα, περίμενε να βάλω το καπέλο, περίμενε… μπήκε η κορδέλα στα μούτρα μου να τη βγάλω, το αριστερό προφίλ μου είναι το καλό, από τη μέση και πάνω τράβηξε, μη φαίνεται το πόδι με τη σαγιονάρα, πρόσεχε μη με βγάλεις πάλι χοντρή με διπλοσάγονο!
«Πάλι εγώ φταίω; Ξέχασες τι έκανες; Κάτσε, μη βγάζεις ακόμα, περίμενε να βάλω το καπέλο, περίμενε… μπήκε η κορδέλα στα μούτρα μου να τη βγάλω, το αριστερό προφίλ μου είναι το καλό, από τη μέση και πάνω τράβηξε, μη φαίνεται το πόδι με τη σαγιονάρα, πρόσεχε μη με βγάλεις πάλι χοντρή με διπλοσάγονο!
Δεν κάνουμε θαύματα κυρία μου, μία φωτογραφία θα σε βγάλουμε! Μέχρι να κάνεις τις παρατηρήσεις σου, την περάσαμε τη σπηλιά. Σε μηχανοκίνητη βάρκα ήμασταν, όχι σε βαρκάκι με κουπιά! Μου ‘χεις πρήξει τα συκώτια με τα καμώματά σου… ψωνάρα!».
«Ψωνάρα η γυναικούλα σου; Μπράβο ρε αγάπη… το άκουσα και αυτό η καημένη. Να εδώ, εδώ σταμάτα! Καλά είναι κι εδώ… προτιμούσα το προηγούμενο μέρος… αλλά τι να κάνουμε; Απ ’το ολότελα! Ετοίμασε κινητό, κάνω βουτιά στ’ αγριολούλουδα».
«Μπροστά κάτσε… πιο μέσα θα έχει φίδια»
«ΝΑΙ… εμένα περιμένανε τα φίδια! Αναρωτιόντουσαν, πότε θα έρθει η Ευγενία να τη δαγκώσουμε; Άσε μας κουκλίτσε μου και τράβα τη φωτό επιτέλους να τελειώνουμε!!! Από εδώ έλα, τον ήλιο να τον έχεις πίσω σου, κατέβα στο ύψος μου, κεντράρισέ με, προσοχή στον ορίζοντα… μη με βγάλεις στραβή, όχι στημένη, περίμενε, κάνω πως κόβω τα λουλουδάκια… τώρα βγάλε, τώρα είπα!
«Ψωνάρα η γυναικούλα σου; Μπράβο ρε αγάπη… το άκουσα και αυτό η καημένη. Να εδώ, εδώ σταμάτα! Καλά είναι κι εδώ… προτιμούσα το προηγούμενο μέρος… αλλά τι να κάνουμε; Απ ’το ολότελα! Ετοίμασε κινητό, κάνω βουτιά στ’ αγριολούλουδα».
«Μπροστά κάτσε… πιο μέσα θα έχει φίδια»
«ΝΑΙ… εμένα περιμένανε τα φίδια! Αναρωτιόντουσαν, πότε θα έρθει η Ευγενία να τη δαγκώσουμε; Άσε μας κουκλίτσε μου και τράβα τη φωτό επιτέλους να τελειώνουμε!!! Από εδώ έλα, τον ήλιο να τον έχεις πίσω σου, κατέβα στο ύψος μου, κεντράρισέ με, προσοχή στον ορίζοντα… μη με βγάλεις στραβή, όχι στημένη, περίμενε, κάνω πως κόβω τα λουλουδάκια… τώρα βγάλε, τώρα είπα!
Τρείς, τέσσερις τράβα… μην τσιγκουνεύεσαι, να ‘χω να διαλέξω. Γιατί φεύγεις; Πού πας; Γύρνα πίσω… θέλω μία και στη λεμονιά να μυρίζω τα λεμόνια. Αγάπη, ΣΤΑΣΟΥ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!».
Η ιστορία είναι προϊόν μυθοπλασίας. Τα γεγονότα και οι χαρακτήρες που παρουσιάζονται είναι προϊόν φαντασίας και ουδεμία σχέση έχουν με πραγματικά.
Η ιστορία είναι προϊόν μυθοπλασίας. Τα γεγονότα και οι χαρακτήρες που παρουσιάζονται είναι προϊόν φαντασίας και ουδεμία σχέση έχουν με πραγματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.