Του Δημήτρη Νίκογλου
Αν παρακολουθείς στενά την επικαιρότητα και ακούς τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς με την δέουσα προσοχή και σοβαρότητα που τους αρμόζει ως προς τα λεγόμενά τους, αναρωτιέσαι πως αυτοί οι άνθρωποι που με τόσο ζήλο αγωνίζονται για το καλό της χώρας, δεν τα έχουν καταφέρει.
Δεν ξέρω αν μπορούσαν και δεν ήθελαν ή αν ήθελαν και δεν μπορούσαν, το θέμα είναι πως δεν τα κατάφεραν. Η σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας έχει ονοματεπώνυμο έχει ονοματεπώνυμο διότι δεν μπορεί χώρες της ευρωζώνης να ευημερούν και η δική μας χώρα με τόσο πλούτο να παραπαίει οικονομικά και να γίνεται βορά κάθε αρπακτικού.
Οι πολιτικοί που θήτευσαν σε αυτόν τον τόπο είναι και το ονοματεπώνυμο που αφήνω να εννοηθεί ως υπεύθυνο για το οικονομικό μας Βατερλό, και για να είμαι και ακριβοδίκαιος, με το ανάλογο ποσοστό ευθύνης του καθενός διαφορετικό, βουλευτής, υπουργός, πρωθυπουργός κ.λπ.
Οι ακριβοπληρωμένοι Κυβερνητικοί υπάλληλοι, υπουργοί, βουλευτές κλπ προφανώς δεν επικεντρώθηκαν στον στόχο τους και απέτυχαν, και ως προς αυτό έχουμε κι εμείς μερίδα ευθύνης διότι είμαστε εμείς που με την ψήφο μας εγκαταστήσαμε αυτούς τους κυρίους στα έδρανα της βουλής.
Αλλάξαμε το παλιό πολιτικό κατεστημένο με το καινούριο της πολλά υποσχόμενης αριστερής τούτης κυβέρνησης μα μάταια, από το κακό στο χειρότερο..
Καμιά βελτίωση, καμία ελπίδα.
Την αγωνία για το μέλλον της χώρας την βλέπεις ζωγραφισμένη στα μάτια όλων των πολιτών πλέον, όλοι ανησυχούν και όλοι αγωνιούν για το αύριο, αυτή που απουσιάζει είναι η πολιτική ηγεσία ή να το πω και αλλιώς, οι βολεμένοι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας.
Άρχισα να μην απορώ πλέον για τον οικονομικό μας κατήφορο ως χώρα, ίσως Γιατί γνώρισα καλύτερα τους πολλά υποσχόμενους αριστερούς πολιτικούς μας, τους πολιτικούς εκείνους δηλαδή που ο κόσμος είχε εναποθέσει τις ελπίδες του για το αύριο της ευημερίας και της ανάπτυξης, όπως ακριβώς μας είχαν υποσχεθεί ..
Το νέο και άφθαρτο πολιτικό σύστημα που περιμέναμε χρόνια να μας κυβερνήσει, τελικά αποδείχτηκε Πολύ λίγο, και κατώτερο των περιστάσεων.
- Η ιστορία φίλοι μου αργά η γρήγορα να είστε σίγουροι πως θα γράψει για το πόσο προσπάθησαν μερικοί της πολιτικής σκηνής για το καλό της χώρας και των πολιτών αυτής, όπως επίσης θα γράψει και για αυτούς που με ή παρά την θέλησή τους υπονόμευσαν την χώρα, και έχουν μεγάλη μερίδα ευθύνης για το σήμερα.
Όπως είχε πει και ο Ιούλιος Καίσαρας «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια».
Έτσι κι εγώ θα πω πως, δεν πρέπει μόνο να αγαπάμε την Ελλάδα αλλά να το δείχνουμε και με τις πράξεις μας, πόσο μάλλον οι πολιτικοί που έχουν και την εξουσία στα χέρια τους.
Η χώρα μας έχει την ανάγκη από την βοήθειά μας, ίσως αν προσπαθήσουμε λίγο παραπάνω εμείς οι άσημοι έρθει και το επιθυμητό, το επιθυμητό που δεν κατάφεραν να φέρουν οι εκλεγμένοι σωτήρες μας.
Αγαπάς την Ελλάδα; απόδειξη.
Πολιτικοί πέρασαν πολλοί από την χώρα μας μα το αποτέλεσμα και η παρακαταθήκη που μας άφησαν δεν τους κολακεύει, να μην πω πως η πολιτική τους και οι πράξεις τους τους κατακεραυνώνουν και τους καταχωρούν στις μαύρες σελίδες της πολιτικής ιστορίας.
Δεν ξέρω αν μπορούσαν και δεν ήθελαν ή αν ήθελαν και δεν μπορούσαν, το θέμα είναι πως δεν τα κατάφεραν. Η σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας έχει ονοματεπώνυμο έχει ονοματεπώνυμο διότι δεν μπορεί χώρες της ευρωζώνης να ευημερούν και η δική μας χώρα με τόσο πλούτο να παραπαίει οικονομικά και να γίνεται βορά κάθε αρπακτικού.
Οι πολιτικοί που θήτευσαν σε αυτόν τον τόπο είναι και το ονοματεπώνυμο που αφήνω να εννοηθεί ως υπεύθυνο για το οικονομικό μας Βατερλό, και για να είμαι και ακριβοδίκαιος, με το ανάλογο ποσοστό ευθύνης του καθενός διαφορετικό, βουλευτής, υπουργός, πρωθυπουργός κ.λπ.
Οι ακριβοπληρωμένοι Κυβερνητικοί υπάλληλοι, υπουργοί, βουλευτές κλπ προφανώς δεν επικεντρώθηκαν στον στόχο τους και απέτυχαν, και ως προς αυτό έχουμε κι εμείς μερίδα ευθύνης διότι είμαστε εμείς που με την ψήφο μας εγκαταστήσαμε αυτούς τους κυρίους στα έδρανα της βουλής.
Αλλάξαμε το παλιό πολιτικό κατεστημένο με το καινούριο της πολλά υποσχόμενης αριστερής τούτης κυβέρνησης μα μάταια, από το κακό στο χειρότερο..
Καμιά βελτίωση, καμία ελπίδα.
Την αγωνία για το μέλλον της χώρας την βλέπεις ζωγραφισμένη στα μάτια όλων των πολιτών πλέον, όλοι ανησυχούν και όλοι αγωνιούν για το αύριο, αυτή που απουσιάζει είναι η πολιτική ηγεσία ή να το πω και αλλιώς, οι βολεμένοι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας.
Άρχισα να μην απορώ πλέον για τον οικονομικό μας κατήφορο ως χώρα, ίσως Γιατί γνώρισα καλύτερα τους πολλά υποσχόμενους αριστερούς πολιτικούς μας, τους πολιτικούς εκείνους δηλαδή που ο κόσμος είχε εναποθέσει τις ελπίδες του για το αύριο της ευημερίας και της ανάπτυξης, όπως ακριβώς μας είχαν υποσχεθεί ..
Το νέο και άφθαρτο πολιτικό σύστημα που περιμέναμε χρόνια να μας κυβερνήσει, τελικά αποδείχτηκε Πολύ λίγο, και κατώτερο των περιστάσεων.
- Η ιστορία φίλοι μου αργά η γρήγορα να είστε σίγουροι πως θα γράψει για το πόσο προσπάθησαν μερικοί της πολιτικής σκηνής για το καλό της χώρας και των πολιτών αυτής, όπως επίσης θα γράψει και για αυτούς που με ή παρά την θέλησή τους υπονόμευσαν την χώρα, και έχουν μεγάλη μερίδα ευθύνης για το σήμερα.
Όπως είχε πει και ο Ιούλιος Καίσαρας «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια».
Έτσι κι εγώ θα πω πως, δεν πρέπει μόνο να αγαπάμε την Ελλάδα αλλά να το δείχνουμε και με τις πράξεις μας, πόσο μάλλον οι πολιτικοί που έχουν και την εξουσία στα χέρια τους.
Η χώρα μας έχει την ανάγκη από την βοήθειά μας, ίσως αν προσπαθήσουμε λίγο παραπάνω εμείς οι άσημοι έρθει και το επιθυμητό, το επιθυμητό που δεν κατάφεραν να φέρουν οι εκλεγμένοι σωτήρες μας.
Αγαπάς την Ελλάδα; απόδειξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.