Του Δημήτρη Νίκογλου
Ξεριζωμός σημαίνει αποχώρηση από τον τόπο γέννησής σου, σημαίνει αποχώρηση δια της βίας και ως είθισται παρά την θέλησή σου. Πολλές φορές έχω ακούσει και στον δικό μου κύκλο να λέγονται και να υποστηρίζονται με μένος απόψεις του τύπου, να φύγουνε από δω οι πρόσφυγες, τι δουλειά έχουν αυτοί στην Ελλάδα, τι μας ήρθαν όλοι εδώ; λες και ο τόπος που εντελώς τυχαία γεννηθήκαμε και κατοικούμε είναι αγορασμένος ή τον έχουμε κατ' αποκλειστικότητα δικό μας.
Πολλές φορές έχω νιώσει ντροπή από συμπεριφορές ανθρώπων που με τον φόβο τους και μόνο μήπως και χάσουν την βόλεψή τους, γίνονται επικίνδυνα ρατσιστές.
Δεν μπορώ όμως να κρύψω και την υπερηφάνεια μου για ορισμένους συμπολίτες μας που με όλη τους την αγάπη προσέφεραν και προσφέρουν αφιλοκερδώς τις όποιες υπηρεσίες τους, δίνοντας χρόνο από τον χρόνο τους, φαγητό από το φαγητό τους και πολύ πολύ αγάπη γι αυτούς τους ανθρώπους.
Πόσο σκληρός μπορεί να είσαι ώστε να μην λυγίσεις στην εικόνα ενός ταλαιπωρημένου και σε απόγνωση ανθρώπου, στην εικόνα ενός υποσιτισμένου παιδιού, στην εικόνα της μάνας εκείνης που η αγωνία είναι ζωγραφισμένη στα μάτια της για το αβέβαιο μέλλον των παιδιών της.
Για να κατανοήσεις τον πόνο, την αγωνία, τον φόβο του κάθε ανθρώπου που η ανάγκη τον έκανε μετανάστη, θα πρέπει να βάλεις στην θέση του τον εαυτό σου, μόνο έτσι θα μπορέσεις να αναθεωρήσεις την σκέψη σου και κατ' επέκταση την στάση σου.
Είμαστε λαός που τον ξεριζωμό και την προσφυγιά τα ζήσαμε στο πετσί μας, και παρόλα αυτά βλέπουμε συμπεριφορές που αλλοιώνουν την εικόνα της φιλοξενίας που μας διακρίνει, το καλό όμως είναι πως ετούτες οι συμπεριφορές είναι μεμονωμένες και περιθωριοποιούνται από το μεγάλο πλήθος της προσφοράς, και της ανθρωπιάς.
Πολλές φορές η κριτική που προσφέρει η σιγουριά του καναπέ γίνεται χωρίς φίλτρα λογικής διότι αν είχαμε αναλογιστεί το ρίσκο του ταξιδιού αυτών των ανθρώπων, θα είχαμε καταλάβει πως πρόκειται για ένα ταξίδι ζωής και θανάτου, ένα ταξίδι που για πολλούς είχε μόνο αφετηρία, και ένα μακάβριο τέλος.
Και να θυμάστε φίλοι μου πως από τύχη δεν είμαστε στην θέση τους, μια θέση δύσκολη, και πως να μην είναι δύσκολη θα μου πείτε αφού η λέξη κατανόηση χρήζει ανάγνωσης λεξικού για μερικούς.
Αν δεν μπορείς λέει να κάνεις καλό μην κάνεις τουλάχιστον κακό, το όλοι μαζί να ενώνει λαούς και ανθρώπους χωρίς αποκλεισμούς.
Δεν υπάρχουν αυτοί και εμείς φίλοι μου, υπάρχουν μόνο άνθρωποι, έτσι απλά.
Πολλές φορές έχω νιώσει ντροπή από συμπεριφορές ανθρώπων που με τον φόβο τους και μόνο μήπως και χάσουν την βόλεψή τους, γίνονται επικίνδυνα ρατσιστές.
Δεν μπορώ όμως να κρύψω και την υπερηφάνεια μου για ορισμένους συμπολίτες μας που με όλη τους την αγάπη προσέφεραν και προσφέρουν αφιλοκερδώς τις όποιες υπηρεσίες τους, δίνοντας χρόνο από τον χρόνο τους, φαγητό από το φαγητό τους και πολύ πολύ αγάπη γι αυτούς τους ανθρώπους.
Πόσο σκληρός μπορεί να είσαι ώστε να μην λυγίσεις στην εικόνα ενός ταλαιπωρημένου και σε απόγνωση ανθρώπου, στην εικόνα ενός υποσιτισμένου παιδιού, στην εικόνα της μάνας εκείνης που η αγωνία είναι ζωγραφισμένη στα μάτια της για το αβέβαιο μέλλον των παιδιών της.
Για να κατανοήσεις τον πόνο, την αγωνία, τον φόβο του κάθε ανθρώπου που η ανάγκη τον έκανε μετανάστη, θα πρέπει να βάλεις στην θέση του τον εαυτό σου, μόνο έτσι θα μπορέσεις να αναθεωρήσεις την σκέψη σου και κατ' επέκταση την στάση σου.
Είμαστε λαός που τον ξεριζωμό και την προσφυγιά τα ζήσαμε στο πετσί μας, και παρόλα αυτά βλέπουμε συμπεριφορές που αλλοιώνουν την εικόνα της φιλοξενίας που μας διακρίνει, το καλό όμως είναι πως ετούτες οι συμπεριφορές είναι μεμονωμένες και περιθωριοποιούνται από το μεγάλο πλήθος της προσφοράς, και της ανθρωπιάς.
Πολλές φορές η κριτική που προσφέρει η σιγουριά του καναπέ γίνεται χωρίς φίλτρα λογικής διότι αν είχαμε αναλογιστεί το ρίσκο του ταξιδιού αυτών των ανθρώπων, θα είχαμε καταλάβει πως πρόκειται για ένα ταξίδι ζωής και θανάτου, ένα ταξίδι που για πολλούς είχε μόνο αφετηρία, και ένα μακάβριο τέλος.
Και να θυμάστε φίλοι μου πως από τύχη δεν είμαστε στην θέση τους, μια θέση δύσκολη, και πως να μην είναι δύσκολη θα μου πείτε αφού η λέξη κατανόηση χρήζει ανάγνωσης λεξικού για μερικούς.
Αν δεν μπορείς λέει να κάνεις καλό μην κάνεις τουλάχιστον κακό, το όλοι μαζί να ενώνει λαούς και ανθρώπους χωρίς αποκλεισμούς.
Δεν υπάρχουν αυτοί και εμείς φίλοι μου, υπάρχουν μόνο άνθρωποι, έτσι απλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.