Αλήθεια πόσος χρόνος χρειάζεται για να γίνεις από επαναστάτης άνθρωπος του συστήματος;
Αν ανατρέξω στα παλιά θα δω πως πολλοί άνθρωποι με επαναστατικό χαρακτήρα και συνδικαλιστική δράση εντάχθηκαν με μεγάλη ευκολία στο σύστημα και έγιναν συστημικοί με όλα τα καλούδια της εκάστοτε θέσης τους.
Πριν τελειώσω την παραπάνω σκέψη μου στο μυαλό μου έρχεται το όνομα του πρωθυπουργού μας Αλέξη Τσίπρα διότι θεωρώ πως είναι η προσωποποίηση των ανησυχιών μου.
Είναι ο άνθρωπος που σε λίγο χρονικό διάστημα έκανε με έναν μαγικό τρόπο τους πολίτες αυτής της χώρας να τον πιστέψουν και να του δώσουν ευκαιρίες καθώς και εξουσίες.
Πιστεύω πως ήταν ο καταλληλότερος νέος, πολιτικός, επαναστάτης, άνθρωπος όπως θέλετε πείτε τον που θα μπορούσε να αλλάξει την χώρα με την εμπιστοσύνη του κόσμου στο πλευρό του, μια χώρα που τις έλλειπαν πολιτικές πρωτοβουλίες για να βγει μπροστά.
Θα μου πείτε πως και γιατί αυτός και όχι οι άλλοι.
Θα πω πως αυτός θα μπορούσε καλύτερα, καλύτερα γιατί μπήκε στην πολιτική καθαρός, δεν χρωστούσε σε κανέναν, δεν ήταν διαπλεκόμενος, ένα νέο παιδί με φρέσκες ιδέες και όνειρα, με έναν αέρα διαφορετικό, και όμως απογοήτευσε.
Το σύστημα τελικά είναι ένα ανίκητο τέρας; ή ένα μαγικό χαλί που όποιος το πατήσει μαγεύεται;
Που είναι οι τομές Αλέξη; Γιατί δεν τόλμησες ενώ μπορούσες; Γιατί το ΟΧΙ που σου δώσαμε το έκανες ΝΑΙ.
Αν όχι εσύ, τότε ποιoς;
Εσύ θα μπορούσες να αλλάξεις την Ελλάδα, γιατί εσύ ήσουν σε θέση ισχύος και η Ελλάδα έτοιμη να αλλάξει, κι όμως δεν το τόλμησες.
Εσύ θα μπορούσες να κάνεις τους βουλευτές από 300 σε 200
Εσύ θα μπορούσες να κάνεις το Δημόσιο μικρότερο
Εσύ θα μπορούσες να καταργήσεις τους Διοικητές και να πας σε προέδρους για λιγότερο κόστος
Εσύ θα μπορούσες να κάνεις τους μετακλητούς λιγότερους
Εσύ θα μπορούσες να χαράζεις πολιτική στην Ευρώπη
Εσύ θα μπορούσες να προστατεύσεις τον φτωχό και ανήμπορο πολίτη
Εσύ, γιατί εσένα πίστεψε ο κόσμος Αλέξη Τσίπρα Πρωθυπουργέ της Ελλάδος .
Σε έναν κόσμο και ένα κράτος που η ελπίδα είναι το μόνο που του έχει μείνει, θα ευχηθώ να είμαστε δυνατοί και όλοι μαζί να αλλάξουμε την χώρα και τον κόσμο γενικότερα.
Πριν τελειώσω την παραπάνω σκέψη μου στο μυαλό μου έρχεται το όνομα του πρωθυπουργού μας Αλέξη Τσίπρα διότι θεωρώ πως είναι η προσωποποίηση των ανησυχιών μου.
Είναι ο άνθρωπος που σε λίγο χρονικό διάστημα έκανε με έναν μαγικό τρόπο τους πολίτες αυτής της χώρας να τον πιστέψουν και να του δώσουν ευκαιρίες καθώς και εξουσίες.
Πιστεύω πως ήταν ο καταλληλότερος νέος, πολιτικός, επαναστάτης, άνθρωπος όπως θέλετε πείτε τον που θα μπορούσε να αλλάξει την χώρα με την εμπιστοσύνη του κόσμου στο πλευρό του, μια χώρα που τις έλλειπαν πολιτικές πρωτοβουλίες για να βγει μπροστά.
Θα μου πείτε πως και γιατί αυτός και όχι οι άλλοι.
Θα πω πως αυτός θα μπορούσε καλύτερα, καλύτερα γιατί μπήκε στην πολιτική καθαρός, δεν χρωστούσε σε κανέναν, δεν ήταν διαπλεκόμενος, ένα νέο παιδί με φρέσκες ιδέες και όνειρα, με έναν αέρα διαφορετικό, και όμως απογοήτευσε.
Το σύστημα τελικά είναι ένα ανίκητο τέρας; ή ένα μαγικό χαλί που όποιος το πατήσει μαγεύεται;
Που είναι οι τομές Αλέξη; Γιατί δεν τόλμησες ενώ μπορούσες; Γιατί το ΟΧΙ που σου δώσαμε το έκανες ΝΑΙ.
Αν όχι εσύ, τότε ποιoς;
Εσύ θα μπορούσες να αλλάξεις την Ελλάδα, γιατί εσύ ήσουν σε θέση ισχύος και η Ελλάδα έτοιμη να αλλάξει, κι όμως δεν το τόλμησες.
Εσύ θα μπορούσες να κάνεις τους βουλευτές από 300 σε 200
Εσύ θα μπορούσες να κάνεις το Δημόσιο μικρότερο
Εσύ θα μπορούσες να καταργήσεις τους Διοικητές και να πας σε προέδρους για λιγότερο κόστος
Εσύ θα μπορούσες να κάνεις τους μετακλητούς λιγότερους
Εσύ θα μπορούσες να χαράζεις πολιτική στην Ευρώπη
Εσύ θα μπορούσες να προστατεύσεις τον φτωχό και ανήμπορο πολίτη
Εσύ, γιατί εσένα πίστεψε ο κόσμος Αλέξη Τσίπρα Πρωθυπουργέ της Ελλάδος .
Σε έναν κόσμο και ένα κράτος που η ελπίδα είναι το μόνο που του έχει μείνει, θα ευχηθώ να είμαστε δυνατοί και όλοι μαζί να αλλάξουμε την χώρα και τον κόσμο γενικότερα.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.