Ο Κεμαλισμός, αποτελεί το ανώτατο στάδιο του ρατσιστικού και φασιστικού κινήματος της Επιτροπής "Ένωση και Πρόοδος" των Νεότουρκων. Ο Κεμαλισμός, ανέδειξε, μεταξύ των άλλων το φασισμό της εξόντωσης με τις εθνοκτόνες διαδικασίες που υλοποίησε εναντίων των Ελλήνων, των Αρμενίων και των άλλων λαών. Το τουρκικό δηλαδή κράτος που δημιουργήθηκε από τον φασίστα Μουσταφά Κεμάλ, έγινε στη βάση της εξαφάνισης κάθε ίχνους "ανεπιθύμητης" παρουσίας, στην κοινωνία, την οικονομία, τον πολιτισμό.
Την ίδια τακτική, φρασεολογία και πράξη χρησιμοποίησε και το είδωλο του Κεμαλισμού, ο Ναζισμός, ο οποίος δεν ήταν παρά η αντιγραφή και η εξέλιξη του Κεμαλικού μοντέλου.
Το βιβλίο διερευνά το Δάσκαλο και το Μαθητή, το Μουσταφά Κεμάλ και τον Αδόλφο Χίτλερ, οι οποίοι συνιστούν τον ίδιο ολοκληρωτισμό και αυταρχισμό, ο Κεμαλισμός και ο Ναζισμός αποτελούν την έκφανση του φασισμού, που από τις Γενοκτονίες πέρασε στα Ολοκαυτώματα.
Η ανάδειξη του ομοιοτήτων του Κεμαλισμού και του Ναζισμού, συνιστά ανθρώπινο, πολιτικό, ερευνητικό και κυρίως ηθικό καθήκον και χρέος, για την καταδίκη και την αποκαθήλωση των πιο ολοκληρωτικών καθεστώτων και ιδεολογιών που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.
Το βιβλίο αναλύει και συγκρίνει τις δύο όψεις του ίδιου φασισμού και ολοκληρωτισμού: τον Κεμαλισμό και τον Ναζισμό, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι και τα δύο αυτά εγκληματικά κινήματα συνιστούν την ίδια φασιστική, εθνικιστική και ρατσιστική ιδεολογία, η οποία εκφρασμένη με την πιο ακραία βαρβαρότητα, στέρησε τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Επιπλέον το βιβλίο προβάλλει την πρόταση του Μιχ. Χαραλαμπίδη που αφορά τη σχέση και τις ομοιότητες Κεμαλισμού και Ναζισμού και συνδέεται με την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής ημέρας μνήμης των θυμάτων του Κεμαλισμού, κατ΄ αντιστοιχία της διεθνούς ημέρας μνήμης του θυμάτων του Ναζισμού (27 Ιανουαρίου).
Είναι μία συμβολική αλλά και ουσιαστική πράξη, καταδίκης του Φασισμού και Νίκης της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, του Δικαίου και της Ιστορίας, είναι η Νίκη των λαών που δολοφονήθηκαν. Είναι η Νίκη της Ζωής έναντι των ιδεολογιών του Θανάτου.
Υ.Γ. Η κυκλοφορία του βιβλίου για τις ομοιότητες του Κεμαλισμού και του Ναζισμού, γίνεται συμβολικά σήμερα 2 Σεπτεμβρίου, ημέρα που κορυφώθηκε η καταστροφή της Σμύρνης το 1922 και ημέρα του Ναζιστικού Ολοκαυτώματος του 1944 στο Χορτιάτη Θεσσαλονίκης. Το 1922 οι Κεμαλικοί έκαψαν τους Έλληνες, το 1944 οι μαθητές των Κεμαλικών, Γερμανοί Ναζί, έκαψαν, πυροβόλησαν ή έσφαξαν 146 ανθρώπους, εκ των οποίων οι 109 ήταν γυναίκες.
Η αλήθεια είναι ότι τα εγκλήματα που τέλεσαν οι Ναζί στην Ελλάδα ( και όχι μόνο) συνιστούν αντιγραφή των αντίστοιχων Κεμαλικών (π.χ στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζικές σφαγές, εγκλεισμός γυναικοπαίδων σε σχολεία και εκκλησίες και εμπρησμός, σύληση ιερών ναών, βιασμοί, περιύβριση νεκρών, καταναγκαστικά έργα που οδηγούσαν στη δολοφονία ή στο θάνατο, στρατόπεδα συγκέντρωσης, κάψιμο σε φούρνους, οστά που πηγαίνουν για "βιομηχανική" χρήση, κ.ά).
Τα εγκλήματα που άρχισαν στην Τραπεζούντα και τη Σμύρνη, συνεχίστηκαν στο Χορτιάτη, στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στους Πύργους, στο Μεσόβουνο, και στους άλλους μαρτυρικούς τόπους.
Την ίδια τακτική, φρασεολογία και πράξη χρησιμοποίησε και το είδωλο του Κεμαλισμού, ο Ναζισμός, ο οποίος δεν ήταν παρά η αντιγραφή και η εξέλιξη του Κεμαλικού μοντέλου.
Το βιβλίο διερευνά το Δάσκαλο και το Μαθητή, το Μουσταφά Κεμάλ και τον Αδόλφο Χίτλερ, οι οποίοι συνιστούν τον ίδιο ολοκληρωτισμό και αυταρχισμό, ο Κεμαλισμός και ο Ναζισμός αποτελούν την έκφανση του φασισμού, που από τις Γενοκτονίες πέρασε στα Ολοκαυτώματα.
Η ανάδειξη του ομοιοτήτων του Κεμαλισμού και του Ναζισμού, συνιστά ανθρώπινο, πολιτικό, ερευνητικό και κυρίως ηθικό καθήκον και χρέος, για την καταδίκη και την αποκαθήλωση των πιο ολοκληρωτικών καθεστώτων και ιδεολογιών που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.
Το βιβλίο αναλύει και συγκρίνει τις δύο όψεις του ίδιου φασισμού και ολοκληρωτισμού: τον Κεμαλισμό και τον Ναζισμό, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι και τα δύο αυτά εγκληματικά κινήματα συνιστούν την ίδια φασιστική, εθνικιστική και ρατσιστική ιδεολογία, η οποία εκφρασμένη με την πιο ακραία βαρβαρότητα, στέρησε τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Επιπλέον το βιβλίο προβάλλει την πρόταση του Μιχ. Χαραλαμπίδη που αφορά τη σχέση και τις ομοιότητες Κεμαλισμού και Ναζισμού και συνδέεται με την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής ημέρας μνήμης των θυμάτων του Κεμαλισμού, κατ΄ αντιστοιχία της διεθνούς ημέρας μνήμης του θυμάτων του Ναζισμού (27 Ιανουαρίου).
Είναι μία συμβολική αλλά και ουσιαστική πράξη, καταδίκης του Φασισμού και Νίκης της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, του Δικαίου και της Ιστορίας, είναι η Νίκη των λαών που δολοφονήθηκαν. Είναι η Νίκη της Ζωής έναντι των ιδεολογιών του Θανάτου.
Υ.Γ. Η κυκλοφορία του βιβλίου για τις ομοιότητες του Κεμαλισμού και του Ναζισμού, γίνεται συμβολικά σήμερα 2 Σεπτεμβρίου, ημέρα που κορυφώθηκε η καταστροφή της Σμύρνης το 1922 και ημέρα του Ναζιστικού Ολοκαυτώματος του 1944 στο Χορτιάτη Θεσσαλονίκης. Το 1922 οι Κεμαλικοί έκαψαν τους Έλληνες, το 1944 οι μαθητές των Κεμαλικών, Γερμανοί Ναζί, έκαψαν, πυροβόλησαν ή έσφαξαν 146 ανθρώπους, εκ των οποίων οι 109 ήταν γυναίκες.
Οι περισσότεροι από τους δολοφονηθέντες κάηκαν ζωντανοί στο φούρνο του χωριού.
Η αλήθεια είναι ότι τα εγκλήματα που τέλεσαν οι Ναζί στην Ελλάδα ( και όχι μόνο) συνιστούν αντιγραφή των αντίστοιχων Κεμαλικών (π.χ στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζικές σφαγές, εγκλεισμός γυναικοπαίδων σε σχολεία και εκκλησίες και εμπρησμός, σύληση ιερών ναών, βιασμοί, περιύβριση νεκρών, καταναγκαστικά έργα που οδηγούσαν στη δολοφονία ή στο θάνατο, στρατόπεδα συγκέντρωσης, κάψιμο σε φούρνους, οστά που πηγαίνουν για "βιομηχανική" χρήση, κ.ά).
Τα εγκλήματα που άρχισαν στην Τραπεζούντα και τη Σμύρνη, συνεχίστηκαν στο Χορτιάτη, στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στους Πύργους, στο Μεσόβουνο, και στους άλλους μαρτυρικούς τόπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.