Νέε Δήμαρχε Κιλκίς ξέρεις τι κάνει το Κιλκίς, να ξεχωρίζει παγκόσμια;

Γράφει ο Πάνος Μαύρος
Νέε δήμαρχε Κιλκίς, ξέρεις ότι το Κιλκίς έχει κάτι που το κάνει ξεχωριστό από όλες τις πόλεις του κόσμου; Πρέπει μάλλον να είναι η πόλη ορόσημο της παγκόσμιας προσφυγιάς. Αναλογικά πρέπει αν ήμαστε η πόλη που δέχθηκε τους περισσότερους μετανάστες παγκοσμίως και αναγεννήθηκε αποκλειστικά από αυτούς ( Πόντο, Αν. Ρωμυλία, Στρώμνιτσα).

Μέχρι το 1922 τι νομίζεις ότι ήταν το Κιλκίς; Ένα ασήμαντο κεφαλοχώρι που το κατοικούσαν Βούλγαροι, Τούρκοι και ντόπιοι Χριστιανοί. Με την έλευση και εγκατάσταση (ειδικά των Ποντίων), η πόλη άλλαξε χαρακτήρα και ύφος, φυσικά προς το καλύτερο. Αυτός ο υπέροχος λαός των Ποντίων έφερε άλλο αέρα στο Κιλκίς. Πιο εξωστρεφή, πιο ανοιχτό, πιο μοντέρνο, πιο ανεπτυγμένο ειδικά σε θέματα οικονομίας και ανάπτυξης. Αντίθετα με την περιοχή της Παιονίας, η οποία αντικειμενικά είναι πιο όμορφη, αλλά και πιο εσωστρεφής και συντηρητική κοινωνία.

Όχι ότι στο πέρασμα του χρόνου δεν υπήρξαν προβλήματα συνύπαρξης, αλλά γενικά ζούσαμε και ζούμε αγαπημένοι και μονιασμένοι ( Στενημαχιώτες, Πόντιοι, Στρωμνιτσιώτες, Βλάχοι, Σαρακατσάνοι, αλλά και τώρα με Αλβανούς μετανάστες, και Έλληνες της πρώην ΕΣΣΔ.)

Αυτό το παρελθόν, αλλά και παρόν πρέπει να εκμεταλλευτείς και πλασάρεις έξυπνα προς τα έξω. Με κατάλληλη καμπάνια μπορείς να χαρακτηρίσεις το Κιλκίς ως τη «μητρόπολη της προσφυγιάς». Την πόλη μνημείο, την πόλη ιστορία, την πόλη παράδειγμα αρμονικής συνύπαρξης. Και αυτή την εποχή ειδικά, "πουλάει" αυτό το θέμα.

Και φυσικά θα πρέπει να δημιουργήσεις ένα «Μουσείο Προσφυγιάς». Κάθε μέρα που περνά και δεν το κάνεις, μειώνονται οι ελπίδες να συλλέξεις στοιχεία (μαρτυρίες, υλικό από ρούχα, αντικείμενα, φωτογραφίες κτλ). Οι πρώτοι που ήρθαν δεν ζουν, ενώ οι επόμενες γενιές ενδιαφέρονται όλο και λιγότερο.

Πρέπει να το ξεκινήσεις άμεσα και γρήγορα. Το οφείλουμε στις γιαγιάδες και παππούδες μας που ξεριζώθηκαν, και μιλούσαν με νοσταλγία και πίκρα για τις «χαμένες πατρίδες». Το οφείλεις στις επόμενες γενιές. Για να γνωρίζουν και να θυμούνται. Ένα «Μουσείο προσφυγιάς» δεν θα είναι μόνος ύμνος στη μνήμη, αλλά και θα προσελκύσει κόσμο να επισκεφτεί το Κιλκίς, θα δώσεις δουλειά, θα διατηρήσεις την ιστορία μας. 

Είναι σίγουρο, ότι αν ψάξεις στα χωριά θα βρεις απίστευτο υλικό, αλλά και μαρτυρίες. Φτιάξε επιστημονικές ομάδες, ενεργοποίησε τους κοινοτάρχες κάθε χωριού να βοηθήσουν, βάλε στο "παιχνίδι" σχολεία, καθηγητές, "πενταμηνήτες", προγράμματα ΕΣΠΑ. Αρκετά με την κλάψα την γκρίνια, τη μιζέρια. Κουραστικό κατάντησε... Τα παιδιά μας πιο πολλά ξέρουν για το Your face sounds familiar και το the Voice, παρά για την ιστορία του τόπου τους.

Στο χωριό Alacam στην Τουρκία (είναι ανάμεσα στη Σινώπη και τη Σαμψούντα) υπάρχει ένα ανάλογο μουσείο από Τούρκους που έφυγαν από την Ελλάδα. Πήγαμε και πάθαμε πλάκα. Αυτοί είναι πιο έξυπνοι; Κι αυτοί μιλούν για χαμένες πατρίδες, κι αυτοί κλαίνε που άφησαν το Κιλκίς, την Καβάλα, τη Θεσσαλονίκη. Εκπληκτική η κούκλα με τη γιαγιά που κλαίει από νοσταλγία, αλλά και οι χάρτες με τις μετακινήσεις των πληθυσμών. 

Έχεις ένα Κιλκισιώτη τον Θόδωρο Παυλίδη που μπορεί να σε βοηθήσει συμβουλευτικά απίστευτα. Και φυσικά δεν θα μείνεις εδώ.. Θα δημιουργήσεις ένα ακόμη ξεχωριστό μουσείο πάλι για την προσφυγιά. Τη νεότερη, του 1960 για Σουηδία, Γερμανία, ΗΠΑ. Και εδώ το Κιλκίς πρωτοπόρο. Ολόκληρος νομός ξανά στην προσφυγιά ! Έφυγαν εξαιτίας της απίστευτης φτώχειας. Και εδώ μπορείς να μαζέψεις τρομερά στοιχεία και να κάνεις "παπάδες", αφού οι περισσότεροι μετανέστες ζουν ακόμη. 

Αυτά όμως για το επόμενο θέμα μας νέε δήμαρχε Κιλκίς...