ΠΑΜΕ: Εκφυλιστικές καταστάσεις στο συνέδριο του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Κιλκίς"

Υπογράφει το ΠΑΜΕ Δημοσίου

"Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα του νομού Κιλκίς,
Την Κυριακή 8 Ιούνη είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί το 5ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο Αντιπροσώπων του Ν.Τ. ΑΔΕΥΔΥ Κιλκίς.
Σ’ αυτό το Συνέδριο, το οποίο πραγματοποιείται κάθε 3 χρόνια, συμμετέχουν εκλεγμένοι αντιπρόσωποι από τα πρωτοβάθμια σωματεία του νομού, με σκοπό να συμμετέχουν στη διαδικασία απολογισμού πεπραγμένων της προηγούμενης τριετίας και να καταθέσουν προτάσεις για την επόμενη τριετία, για την οργάνωση και το συντονισμό του κινήματος στο δημόσιο.
Οι εκφυλιστικές καταστάσεις, ωστόσο, που επικράτησαν ήταν πέρα από κάθε προηγούμενο.

Σύμφωνα με το αποφασισμένο από την Ε.Γ. πρόγραμμα του Συνεδρίου, στις 10:30 π.μ. έληγε η προθεσμία για την προσέλευση των αντιπροσώπων. Στις 10:30 π.μ., όμως, στην αίθουσα του Συνεδρίου παρευρίσκονταν λιγότερα από 20 άτομα (από τα 88 που ήταν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι). 

Σύμφωνα με τις διαδικασίες και το καταστατικό δεν υπήρχε απαρτία, οπότε το Συνέδριο και οι Εκλογές δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν και θα έπρεπε να γίνει αναβολή τους. Παρόλα αυτά οι αντιπρόσωποι μπήκαν στην αίθουσα για την έναρξη του Συνεδρίου στις 11:30 π.μ. και ενώ η απαρτία ακόμα δεν είχε συμπληρωθεί.

Οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ (που στηρίζονται από το ΠΑΜΕ) έθεσαν το ζήτημα της μη απαρτίας και της αναβολής της όλης διαδικασίας. Ωστόσο, ο πρόεδρος και ο γ. γραμματέας του Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ άρχισαν να υπερασπίζονται τη λογική ότι το Συνέδριο έπρεπε να πραγματοποιηθεί ακόμα και με 20 άτομα. Επιχειρηματολογώντας γι’ αυτή τους τη θέση, είπαν τα πάντα. Ότι είναι τριήμερο και ότι οι υπόλοιποι αντιπρόσωποι θα έρχονταν μετά. Ότι έτσι κι αλλιώς οι υπόλοιποι αντιπρόσωποι που θα έρχονταν δε θα έπαιρναν το λόγο. Ότι μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία και την ώρα της ψηφοφορίας του απολογισμού θα είχε κόσμο. 

Ότι ακόμα κι αν δεν είχε απαρτία μέχρι την ολοκλήρωση της συνέλευσης θα μπορούσε η ψηφοφορία του απολογισμού να γίνει με κάλπη. Έφτασαν στο σημείο να πουν ότι πρέπει να δεχτούμε αυτή την παρανομία, γιατί αυτή είναι η κατάσταση (δηλαδή η συνείδηση των συναδέλφων) και ότι αν δε συνεχίσει η διαδικασία θα μπει ταφόπλακα στην ΑΔΕΔΥ. Ακούστηκε ακόμα, από αντιπρόσωπο, ότι δεν έχει έτσι κι αλλιώς νόημα η διαδικασία της συνέλευσης, γιατί είναι γνωστό τι θα ψηφίσουν οι αντιπρόσωποι.

Οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ, σε όλη αυτή την κουβέντα, έβαλαν καθαρά και σταθερά τη θέση τους, από την αρχή μέχρι το τέλος, επιχειρηματολογώντας συγκεκριμένα:

- Ότι καταστρατηγείται το καταστατικό και κάθε νόμιμη διαδικασία.

-  Ότι υποτιμάται ο ρόλος των αντιπροσώπων.

- Ότι σκοπός δεν είναι μόνο οι εκλογές, αλλά η ζωντανή συζήτηση, η αντιπαράθεση, η έκθεση απόψεων, ο προγραμματισμός της δράσης για το επόμενο διάστημα κλπ.

- Ότι ταφόπλακα στο κίνημα μπαίνει όταν εκφυλίζεις καταστάσεις και διαδικασίες.

- Ότι ακόμα και η εφορευτική επιτροπή, η οποία εκλέγεται από τη Γενική Συνέλευση, δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί.

- Ότι, τελικά, πρώτιστη ευθύνη έχουν οι ίδιοι οι αντιπρόσωποι, οι οποίοι – ο καθένας ξεχωριστά, αλλά και μέσα από τις παρατάξεις τους – ζήτησαν την ψήφο των συναδέλφων τους στα πρωτοβάθμια σωματεία, ώστε να τους εκπροσωπήσουν στο συγκεκριμένο συνέδριο, το οποίο πραγματοποιείται μία φορά στα τρία χρόνια.

Για την ιστορία, να πούμε ότι μόνο οι εκλεγμένοι στα Διοικητικά Συμβούλια των πρωτοβάθμιων σωματείων που συμμετέχουν στο συνέδριο του Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ είναι πάνω από 40 άτομα και ότι οι υποψήφιοι στις συγκεκριμένες εκλογές ήταν 30 άτομα. Ωστόσο, ακόμα και μέχρι τις 12 το μεσημέρι οι παρόντες στην αίθουσα της συνέλευσης δεν ξεπερνούσαν τα 20 άτομα! Να σημειώσουμε, επίσης, ότι οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ στην πλειοψηφία τους (70%) ήταν παρόντες στη συνέλευση, και οι ελάχιστες απουσίες εκείνη την ώρα ήταν δικαιολογημένες, λόγω αντικειμενικών συνθηκών.

Με την ολοκλήρωση της αντιπαράθεσης για το ζήτημα της απαρτίας, οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ αποχώρησαν, δείχνοντας και με την έμπρακτη στάση τους ότι δε νομιμοποιούν ένα Συνέδριο εκφυλισμένο και νόθο.

Μετά από αυτό διακόπηκε η διαδικασία και ξεκίνησε ένα κυνηγητό αντιπροσώπων από της ΠΑΣΚ και τη ΔΑΚΕ, ώστε να μαζέψουν τους αντιπροσώπους τους, για να συγκεντρωθεί η απαρτία των 45 αντιπροσώπων. Αν και η Συνέλευση θα έπρεπε ήδη να έχει αναβληθεί, τελικά ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ μπήκαν στην αίθουσα στη 1 η ώρα για να ξεκινήσουν τη συνέλευση, με οριακή και πάλι αμφισβητήσιμη απαρτία. Μια συνέλευση, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους, που διήρκησε λιγότερο από 1,5 ώρα και χωρίς καμία αντιπαράθεση, προτάσεις, κριτική, αυτοκριτική, ενδιαφέρον αναζωογόνησης και ανασύνταξης του κινήματος.

Συμπληρωματικά, να πούμε ότι:

- ωΕντύπωση προκάλεσε η στάση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες ενώ αρχικά συμφώνησαν ότι δεν υπάρχει απαρτία άρα και Συνέδριο, στη συνέχεια συμμετείχαν στη διαδικασία της συνέλευσης.

- Και βέβαια, κομμάτι της πολιτικής νοθείας και του εκλογικού αποτελέσματος, αποτελεί το «νέο» ψηφοδέλτιο που – σύμφωνα με τα λεγόμενα του απερχόμενου προέδρου του Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ – «ήρθε να ταράξει τα ήρεμα νερά του συνδικαλιστικού κινήματος». Σε τρία πρωτοβάθμια σωματεία (Νοσοκομείο Κιλκίς, ΟΤΑ, ΕΛΜΕ) η ΠΑΣΚ εμφανίστηκε και ζήτησε ψήφο με νέα ονομασία (τύπου ανεξάρτητη και ξεκομμένη από το ΠΑΣΟΚ). Στο συνέδριο του Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ πάντως, αυτές οι τρεις παρατάξεις ενώθηκαν ξανά, σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ, τύπου ΕΛΙΑΣ, και έφτιαξαν την παράταξη «Ενωμένοι Εργαζόμενοι». 

Βέβαια, και πάλι προκαλεί αίσθηση το γεγονός ότι η «Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή» στους ΟΤΑ, που σε επίπεδο κεντρικής ΑΔΕΔΥ «ξέκοψε» από την ΠΑΣΚ, στο Κιλκίς, «ξαναενώνεται» με άλλους «αντάρτες» του ΠΑΣΟΚ και φτιάχνουν μία νέα ΠΑΣΚ. Άραγε, όταν ζητούσαν την ψήφο των συναδέλφων, τούς είχαν πει τι έχουν στα σχέδιά τους;

Να τι σημαίνει πολιτική νοθεία, τόσο του Συνεδρίου, όσο και του εκλογικού αποτελέσματος.

Για ακόμα μία φορά αποδεικνύεται ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι θέσεις και οι καρέκλες, τα προνόμια που αποκτούν από αυτές και πάνω απ’ όλα η διαιώνιση του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος που υπηρετούν.

Είναι οι ίδιοι που βγάζουν κροκοδείλια δάκρυα, γιατί οι εργαζόμενοι δε συμμετέχουν στις διαδικασίες των σωματείων, γιατί δεν απεργούν, γιατί δεν κινητοποιούνται. Η απάντηση είναι απλή: αφού και οι ίδιοι που ηγούνται και καθοδηγούν το κίνημα δε συμμετέχουν, δεν απεργούν, δεν κινητοποιούνται. Αφού και οι ίδιοι προτιμούν τους συναδέλφους να βρίσκονται στη γωνία, χωρίς λόγο, χωρίς δράση.

Είναι οι ίδιοι που χρόνια τώρα καθησυχάζουν τους εργαζόμενους, τους δημιουργούν αυταπάτες, που βάζουν πλάτη για να εφαρμοστεί η αντιλαϊκή πολιτική. Που στα λόγια μπορεί και να φαίνονται καμιά φορά επαναστάτες στην πράξη όμως εγκαταλείπουν τις μάχες πριν καν τις δώσουν.

Είναι όλοι αυτοί που δηλώνουν υποταγή στην Ε.Ε., την ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα, άρα και σ’ όλα τα αντεργατικά μέτρα που εφαρμόζονται είτε με μνημόνιο είτε χωρίς μνημόνιο. Αυτή η αντίληψη τους ενώνει, τόσο τους παλιούς εργοδοτικούς συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ, όσο και τους νέους κυβερνητικούς του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καθώς και όσους εμφανίζονται δήθεν «ανεξάρτητοι» και «υπερκομματικοί». Τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών δείχνουν ξεκάθαρα, πόσο όλοι αυτοί που ζήτησαν την ψήφο τους σαν ανεξάρτητοι στα πρωτοβάθμια σωματεία, στην ΑΔΕΔΥ αυτή η ψήφος έγινε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ

Από τους 88 αντιπροσώπους ψήφισαν οι 77. Η ΔΑΣ (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ) πήρε 8 ψήφους και έβγαλε 1 έδρα (από 1 που είχε), οι ενωμένοι εργαζόμενοι (ΠΑΣΚ) πήραν 28 ψήφους και έβγαλαν 3 έδρες (από 4 που είχαν), η ΔΑΚΕ πήρε 24 ψήφους και έβγαλε 3 έδρες (από 2 που είχε) και το Μέτωπο Εργαζομένων (ΣΥΡΙΖΑ) πήρε 17 ψήφους και έβγαλε 2 έδρες (από 2 που είχε).

Καλούμε τον κάθε συνάδελφο και την καθεμιά συναδέλφισσα, να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και από τα γεγονότα του συνεδρίου του Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ Κιλκίς. Υπάρχει διέξοδος, υπάρχει προοπτική αρκεί οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση της ζωής τους στα δικά τους χέρια. Έχεις πια πείρα. Όσο υποχωρεί η εργατική τάξη τόσο το κεφάλαιο οξύνει την επιθετικότητα του. Το έχει αποδείξει η ίδια η ζωή. Να συμβάλλει ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί στην Ανασύνταξη του Κινήματος. 

Ενός κινήματος που θα βάζει στο προσκήνιο αιτήματα που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειες και που αφορούν όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ενός κινήματος που θα αγωνίζεται για τη Λαϊκή Συμμαχία της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, των ανέργων, της νεολαίας, των φοιτητών και μαθητών, των γυναικών από τα λαϊκά στρώματα. 

Ενός κινήματος πολιτικοποιημένου που θα στοχεύει στην αιτία που γεννά τα δεινά για τους εργαζόμενους, που θα στοχεύει στα ίδια τα μονοπώλια τα οποία έχουν στα χέρια τους την πραγματική εξουσία. 

Με έναν τέτοιο προσανατολισμό και τα λαϊκά στρώματα στο προσκήνιο, ο λαός μπορεί να ζήσει πραγματικά ελεύθερος στον τόπο του, γιατί ο ίδιος θα κυριαρχεί στον πλούτο που παράγει. Αυτή την ταξική γραμμή πάλης έχουμε ανάγκη, αυτή είναι που μπορεί να πραγματικά να ενώσει όλο το λαό, σε αυτούς τους αγώνες καλούμε τους εργαζομένους να συμμετάσχουν."