Νέε Δήμαρχε Κιλκίς, ξέρεις ποιος έφερε λεφτά στο Κιλκίς;

Γράφει ο Πάνος Μαύρος

Νέε δήμαρχε Κιλκίς, όπως είχαμε πει και στην προηγούμενη ανάρτηση, το Κιλκίς έζησε δύο προσφυγιές. Μία τη δεκαετία του ΄20, όπου ήρθαν στο Κιλκίς χιλιάδες Έλληνες από Πόντο και Αν. Ρωμυλία, και άλλη μία ξανά, τη δεκαετία του ΄60 όπου ξαναέφυγαν για Γερμανία, Σουηδία, ΗΠΑ, Αυστραλία. Καταραμένος τόπος το Κιλκίς δήμαρχε. Τότε και τώρα.. Φτώχια, φτώχια, φτώχια. Άγονο μέρος, χωρίς νερό, χωρίς τουρισμό, χωρίς βιομηχανία, ειδικά τότε.

Και έφευγαν κατά κύματα από τα χωριά μας, μήπως και χορτάσουν γλυκό ψωμί, εκεί στην ξενιτιά νέε δήμαρχε. Το οποίο ψωμί, αποδείχθηκε πολύ πικρό. Γιατί δήμαρχε Κιλκίς η ξενιτιά δεν αντέχεται..

Δούλεψαν σκληρά δήμαρχε. Μάζευαν τις βρωμιές των Σουηδών, έσκαβαν βαθιά στη γη των Βέλγων και των Γερμανών, τάιζαν τους Αμερικάνους. Νύχτα έφευγαν από το σπίτι, νύχτα γύριζαν, χωρίς διασκέδαση, χωρίς έξοδα. Είχαν ενοχές να φάνε ένα παγωτό μια Κυριακή. Μάζευαν, μάζευαν χρήματα για ένα καλύτερο μέλλον. Για τα παιδιά τους, για την πατρίδα. Αυτή την πατρίδα που δεν έδωσε ποτέ πολλά, αλλά μόνο ζητούσε και ζητάει... Ερχόταν ένα μήνα το καλοκαίρι οι κακόμοιροι να ξεσκάσουν. Με εκείνες τις Μερσεντές, με το γούνινο τιμόνι.. Κι εμείς νομίζαμε ότι καλοπερνάνε στη Γερμανία δήμαρχε.Που να ξέραμε...

Και το πέτυχαν δήμαρχε.. Σήμερα αρκετά εκατομμύρια εισρέουν στο Κιλκίς από Ευρωπαϊκές συντάξεις, εκατοντάδες σπίτια χτίστηκαν με αυτά τα λεφτά, ή επενδύθηκαν αλλού. Πήγαινε στη Γάβρα και θα πάθεις πλάκα με την τάξη, την ομορφιά, την καλαισθησία που «μετέφεραν» από τη Σουηδία.

Κι όμως, δεν κάναμε ποτέ και τίποτα για να τιμήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά και τις χώρες που τους έδωσαν ένα κομμάτι ψωμί.

Και εδώ πρέπει να κάνεις ένα «Μουσείο προσφυγιάς Γερμανίας, Σουηδίας κτλ». Δεν πρέπει κάποτε να μάθουμε, γιατί πήγαν, πως έζησαν, τι έκαναν εκεί, τι ένιωθαν, τι «έφεραν» επιστρέφοντας; Και δε μιλάμε μόνο για χρήματα, αλλά για νοοτροπίες, φιλοσοφίες, στάση ζωής.

Το Κιλκίς οφείλει πολλά σε αυτούς τους ήρωες νέε Δήμαρχε. Το ανέβασαν οικονομικά, πολιτιστικά, κοινωνικά. Διότι άθελά τους μας έδιναν «αέρα Ευρώπης» από το 1970 ήδη, αλλά και τόνωναν και τονώνουν την αγορά του Κιλκίς κάθε καλοκαίρι.

Αν κάνεις αυτό μουσείο, θα μαζέψεις απίστευτο υλικό, από Κιλκισιώτες που έζησαν ή ζουν ακόμη εκεί. Έλα σε επαφή με τους Δημάρχους πόλεων που φιλοξένησαν Κιλκισιώτες, τίμησε τους εργοδότες τους, τους φίλους που τυχόν έκαναν εκεί. Κάλεσε τους εδώ, να τους δείξεις πως δεν ήμαστε κλέφτες και λαμόγια, αλλά τιμήσαμε τα χρήματα που μας έδωσαν.Θα κάνεις το Κιλκίς γνωστό σε πολύ κόσμο. Πολλά μπορείς να κάνεις. Αρκεί να θέλεις. Γιατί μπορείς σίγουρα....