Γράφει ο Σπύρος Καρτσώνης
Την περίοδο του ’’Εθνικού Διχασμού’’, στις αρχές του εικοστού αιώνα, στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ’ ένα μουλάρι σ’ ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.
Στο δρόμο που πήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά:
«Δε μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;».
«Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης.
«Α, το γαϊδούρι», σχολίασε ο επιθεωρητής.
Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στο δάσκαλο τη στιχομυθία.
«Το και το, δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».
Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά το δάσκαλο ποιο είναι το μάθημα της ημέρας.
«Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος.
«Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά», λέει ο επιθεωρητής.
Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή στον πίνακα, το Σήφη, και του είπε να γράψει τη φράση:
Ο επιθεωρητής είπε (κόμμα), ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι.
Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος:
«Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;».
«Ο δάσκαλος», ψέλλισε ο μαθητής.
«Και ποιος το είπε;».
«Ο επιθεωρητής, κύριε».
«Ωραία», είπε ο δάσκαλος. «Σβήσε τώρα το κόμμα και βαλ’ το αλλιώς: Ο επιθεωρητής (κόμμα), είπε ο δάσκαλος (κόμμα), είναι γαϊδούρι».
Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος:
«Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;».
«Ο επιθεωρητής», απαντά δειλά ο μαθητής.
«Και ποιος το είπε;».
«Ο δάσκαλος», απαντά ο μαθητής.
Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει:
«Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα; Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε το δάσκαλο!».
Στις μέρες μας, ο Σήφης, παππούς πλέον, καθισμένος στην πολυθρόνα του μπροστά στη τηλεόραση ακούει για νέες μειώσεις στις συντάξεις και μονολογεί:
«Όταν ήμουν μαθητής, άκουγα κάθε τόσο το δάσκαλο να μας λέει:
‘‘Να προσέχετε τα κόμματα! Ένα λάθος κόμμα, μπορεί να σας χαλάσει τελείως τη σύνταξη!’’.
Την περίοδο του ’’Εθνικού Διχασμού’’, στις αρχές του εικοστού αιώνα, στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ’ ένα μουλάρι σ’ ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.
Στο δρόμο που πήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά:
«Δε μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;».
«Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης.
«Α, το γαϊδούρι», σχολίασε ο επιθεωρητής.
Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στο δάσκαλο τη στιχομυθία.
«Το και το, δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».
Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά το δάσκαλο ποιο είναι το μάθημα της ημέρας.
«Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος.
«Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά», λέει ο επιθεωρητής.
Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή στον πίνακα, το Σήφη, και του είπε να γράψει τη φράση:
Ο επιθεωρητής είπε (κόμμα), ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι.
Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος:
«Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;».
«Ο δάσκαλος», ψέλλισε ο μαθητής.
«Και ποιος το είπε;».
«Ο επιθεωρητής, κύριε».
«Ωραία», είπε ο δάσκαλος. «Σβήσε τώρα το κόμμα και βαλ’ το αλλιώς: Ο επιθεωρητής (κόμμα), είπε ο δάσκαλος (κόμμα), είναι γαϊδούρι».
Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος:
«Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;».
«Ο επιθεωρητής», απαντά δειλά ο μαθητής.
«Και ποιος το είπε;».
«Ο δάσκαλος», απαντά ο μαθητής.
Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει:
«Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα; Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε το δάσκαλο!».
Στις μέρες μας, ο Σήφης, παππούς πλέον, καθισμένος στην πολυθρόνα του μπροστά στη τηλεόραση ακούει για νέες μειώσεις στις συντάξεις και μονολογεί:
«Όταν ήμουν μαθητής, άκουγα κάθε τόσο το δάσκαλο να μας λέει:
‘‘Να προσέχετε τα κόμματα! Ένα λάθος κόμμα, μπορεί να σας χαλάσει τελείως τη σύνταξη!’’.
Έπρεπε να περάσουν εξήντα χρόνια για να καταλάβω τι εννοούσε».
Είναι, αγαπητοί μου, μια χαρακτηριστική ιστοριούλα, που κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο και δείχνει, όχι μόνο την ομορφιά της ελληνικής γλώσσας και τη σημασία που μπορεί να έχει ακόμη και ένα τοσοδά μικρό σημαδάκι που λέγεται κόμμα, αλλά και την ασχήμια που πλαισιώνει το (κάθε) άλλο κόμμα, το πολιτικό: ο κομματισμός, τα κομματικά παιχνίδια και συνακόλουθα η αναξιοκρατία, η διαφθορά και τα τόσα άλλα, αποτελέσματα των οποίων είναι αυτά που βιώνει σήμερα η Ελλάδα και ο κάθε Έλληνας.
Η στήλη αυτή θα πραγματεύεται γλωσσικά θέματα. Μέσω της στήλης αυτής θα επιχειρήσω (με βοήθεια, βεβαίως) να λύσω απορίες που έχουν να κάνουν με την ορθή χρήση της γλώσσας και να επισημάνω λάθη ’’καθημερινής χρήσεως’’. Ξεκίνησα, όμως, όπως θα διαπιστώσατε, κάπως ανορθόδοξα.
Είναι, αγαπητοί μου, μια χαρακτηριστική ιστοριούλα, που κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο και δείχνει, όχι μόνο την ομορφιά της ελληνικής γλώσσας και τη σημασία που μπορεί να έχει ακόμη και ένα τοσοδά μικρό σημαδάκι που λέγεται κόμμα, αλλά και την ασχήμια που πλαισιώνει το (κάθε) άλλο κόμμα, το πολιτικό: ο κομματισμός, τα κομματικά παιχνίδια και συνακόλουθα η αναξιοκρατία, η διαφθορά και τα τόσα άλλα, αποτελέσματα των οποίων είναι αυτά που βιώνει σήμερα η Ελλάδα και ο κάθε Έλληνας.
Η στήλη αυτή θα πραγματεύεται γλωσσικά θέματα. Μέσω της στήλης αυτής θα επιχειρήσω (με βοήθεια, βεβαίως) να λύσω απορίες που έχουν να κάνουν με την ορθή χρήση της γλώσσας και να επισημάνω λάθη ’’καθημερινής χρήσεως’’. Ξεκίνησα, όμως, όπως θα διαπιστώσατε, κάπως ανορθόδοξα.
Συγχωρήστε με, αλλά αυτό το έκανα για τρεις λόγους:
Πρώτον, για να… κεντρίσω την προσοχή σας στη νέα στήλη.
Δεύτερον, για να μη σας ρίξω απότομα στα ‘‘βαθιά’’.
Τρίτον, για να τονίσω ότι, ναι μεν τα σημειώματα θα έχουν τη σοβαρότητα που απαιτεί κάθε κείμενο που ασχολείται με τη γλώσσα, δε θα λείπει όμως, ενίοτε, και ο αστείος τόνος. Γιατί οι ευχάριστες προσεγγίσεις, όταν και όπου υπάρχουν οι προϋποθέσεις, είναι, νομίζω, περισσότερο εύπεπτες. Άλλωστε αυτό ακριβώς το πνεύμα εκφράζει και ο τίτλος.
Θα τα ξαναπούμε την άλλη εβδομάδα.
kartswnhs@gmail.com
Πρώτον, για να… κεντρίσω την προσοχή σας στη νέα στήλη.
Δεύτερον, για να μη σας ρίξω απότομα στα ‘‘βαθιά’’.
Τρίτον, για να τονίσω ότι, ναι μεν τα σημειώματα θα έχουν τη σοβαρότητα που απαιτεί κάθε κείμενο που ασχολείται με τη γλώσσα, δε θα λείπει όμως, ενίοτε, και ο αστείος τόνος. Γιατί οι ευχάριστες προσεγγίσεις, όταν και όπου υπάρχουν οι προϋποθέσεις, είναι, νομίζω, περισσότερο εύπεπτες. Άλλωστε αυτό ακριβώς το πνεύμα εκφράζει και ο τίτλος.
Θα τα ξαναπούμε την άλλη εβδομάδα.
kartswnhs@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.