Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για το αγροτικό ζήτημα

Η πολιτική της παθητικής προσαρμογής στην νεοφιλελεύθερη ΚΑΠ, που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού και οι Μνημονιακές πολιτικές οδήγησαν σε βαθιά και παρατεταμένη κρίση τον αγροτικό τομέα. 
Η κρίση αυτή εκδηλώνεται:
· με τη διαρκή διόγκωση του κόστους παραγωγής και το διαρκές άνοιγμα της ψαλίδας στις τιμές από το χωράφι στο ράφι

· με την δραματική μείωση στο αγροτικό εισόδημα και ιδιαίτερα στο εισόδημα του μικρομεσαίου αγρότη

· με την μετατροπή της χώρας μας από πλεονασματική σε ελλειμματική σε αγροτικά προϊόντα.

· με το επιταχυνόμενο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς που οδηγεί στην ακόμα μεγαλύτερη ερήμωση της υπαίθρου, την ίδια στιγμή που πληθαίνουν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα για επιστροφή στο χωριό και άλλα παρόμοια ηχηρά.

Κύριες αιτίες για αυτήν την κατάσταση είναι:
· ο έλεγχος της αγοράς εφοδίων από τις πολυεθνικές, τα καρτέλ και τους μεγαλοεισαγωγείς που επιβάλλουν ανεξέλεγκτα μονοπωλιακές τιμές στα γεωργικά εφόδια.

· οι μεγάλες ελλείψεις στις υποδομές (αρδευτικά, οδικά, ηλεκτρικά δίκτυα),που έχουν σαν αποτέλεσμα το ακριβό νερό και ρεύμα.

· η υψηλή φορολογία που φέτος επιβάρυνε δραματικά την τιμή του πετρελαίου.

· η λειτουργία των τραπεζών, που όχι μόνο δεν χορηγούν φτηνά δάνεια αλλά τώρα με το Μνημόνιο και την ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ απειλούν και με δήμευση της γης του μικρομεσαίου αγρότη.

Όταν στον τομέα της μεταποίησης του γάλακτος κυριαρχούν λίγες μεγάλες επιχειρήσεις, όπως ΔΕΛΤΑ, ΦΑΓΕ, ΜΕΒΓΑΛ, ΟΛΥΜΠΟΣ κλπ, τότε εύκολα εξηγείται η κατακόρυφη αύξηση της τιμής του γάλακτος από την στάνη στο ράφι σε συνεργασία και με τις αλυσίδες Σούπερ Μάρκετ. Πολύ περισσότερο όταν ξεπουλιούνται βιώσιμες και κερδοφόρες συνεταιριστικές επιχειρήσεις, όπως η ΔΩΔΩΝΗ, που συγκρατούσαν την πτώση της τιμής παραγωγού.

Για να ανακοπεί και να αντιστραφεί αυτήν η καταστροφική πορεία χρειάζεται μία εναλλακτική ριζοσπαστική αγροτική πολιτική με όραμα και στόχο μια βιώσιμη γεωργία.

Βασικό εργαλείο για την προώθηση αυτής της εναλλακτικής πολιτικής είναι ο εθνικός σχεδιασμός με τοπικό προγραμματισμό: τι και πόσο θα παράγω, με τι κόστος και σε τι τιμές θα πουλήσω;

Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ θεωρεί ότι αυτά τα ερωτήματα, δεν μπορούν να βρουν ικανοποιητικές απαντήσεις δίχως ένα διαρκή, δημόσιο διάλογο και συνεργασία ανάμεσα στους αγρότες παραγωγούς, τους γεωτεχνικούς τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, ερευνητικά κέντρα κλπ.

ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ προτείνει συνολική αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα με στόχο την ολόπλευρη αξιοποίηση του συγκριτικού πλεονεκτήματος των ευνοϊκών κλιματολογικών συνθηκών . Προσπαθούμε να αναδείξουμε την βασική και κρίσιμη πλευρά της αναδιάρθρωσης. Σήμερα διεκδικούμε και αύριο ως κυβέρνηση θα προωθήσουμε: την σταδιακή ανατροπή της σχέσης φυτικής – ζωικής παραγωγής με πρώτο στόχο την μείωση του ελλείμματος σε κρέας και γαλακτοκομικά προϊόντα, την εθνική αυτάρκεια σε μια πορεία και την στήριξη των εξαγωγών φέτας, γιαουρτιού κ.α. προϊόντων που έχουν τεράστια ζήτηση στην παγκόσμια αγορά.

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ Η ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ
Η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας με προτεραιότητα στην αιγοπροβατοτροφία είναι ζήτημα με εθνικές διαστάσεις γιατί συνδέεται:

· με την αναβάθμιση και διατήρηση του πληθυσμού στις ορεινές, ημιορεινές και νησιωτικές περιοχές.

· με τον σταμάτημα της συναλλαγματικής αιμορραγίας και την βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου.

· με την αύξηση της παραγωγής ψυχανθών και διαφόρων σανοδοτικών φυτών που πρέπει να επιδοτηθούν για να στηρίξουν την κτηνοτροφία.

· με την παραμονή στο χωριό νέων αγροτών που μπορούν να αξιοποιήσουν μειονεκτικές περιοχές.

· με την προστασία του περιβάλλοντος και την αύξηση της βιοποικιλότητας.

ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΑ
Ένα εθνικό ζήτημα όπως η κτηνοτροφία, ασφαλώς και δεν αφορά μονάχα τους κτηνοτρόφους. Χρειάζονται πρωτοβουλίες και συντονισμός της δράσης των κτηνοτρόφων, γεωργών, τυροκόμων, του δικτύου προώθησης, διανομής και εμπορίας, των φορέων ελέγχου, των γεωτεχνικών, των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ως ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ δεσμευόμαστε ότι θα εξασφαλίσουμε την σταθερή συνεργασία και κοινή δράση όλων των παραγόντων που μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της κτηνοτροφίας. Μέσα από αύτη τη συνεργασία και την στήριξη του αγροτικού κινήματος μπορούμε:

α) να πετύχουμε τον ουσιαστικό έλεγχο των Πολυεθνικών, καρτέλ και αλυσίδων Σούπερ Μάρκετ.

β) να δημιουργήσουμε υποδομές και τεχνική και επιστημονική στήριξη.

γ) να οριοθετήσουμε κτηνοτροφικές ζώνες με απλούστευση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος για τα βοσκοτόπια και των αδειών ίδρυσης και λειτουργίας κτηνοτροφικών μονάδων.

δ) να στηρίξουμε τον αγροτουρισμό στις περιοχές με επισκεψιμότητα, την δημιουργία μικρών τυροκομείων, την προώθηση τοπικών, βιολογικών προϊόντων ΠΟΠ ή αγροκτήματος.

ε) να εξασφαλίσουμε αναγνωρισιμότητα των ντόπιων προϊόντων σε όλη την διαδικασία διακίνησης.

στ) να παρέχουμε κοινωνικές υποδομές στους αγρότες, κυρίως στους νέους. Να λειτουργούν εκπαιδευτικά, ψυχαγωγικά, αθλητικά κέντρα, να υπάρχει παιδικός σταθμός και νηπιαγωγείο.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
1. ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ.

Μοναδικός δρόμος για τους αγρότες ήταν και είναι η συλλογική, συνεταιριστική δράση που εξουδετερώνει τα μειονεκτήματα κλήρου και μικρής παραγωγής. Σήμερα οι περισσότεροι αγρότες δεν μπορούν να αντισταθούν αποτελεσματικά στην συντονισμένη δράση πολυεθνικών, καρτέλ, Σούπερ Μάρκετ και χονδρεμπόρων. Ασφαλώς δεν μιλάμε για τον σημερινό συνεταιρισμό που είναι βουτηγμένος στην γραφειοκρατία, τις πελατειακές σχέσεις, τον κομματισμό και την ανομία. Μιλάμε για τον συνεταιρισμό που θα δουλεύει για λογαριασμό και προς όφελος του μικρομεσαίου αγρότη.

2. ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΙΜΕΣ.

Ο αγρότης δεν μπορεί να ζήσει την οικογένειά του και να συνεχίσει να παράγει, αν δεν πουλάει σε τιμές πάνω από το κόστος. Γι’ αυτό ο αγρότης δίκαια απαιτεί την συμπίεση του κόστους και την αύξηση της παραγωγικότητας. Βέβαια οι Έλληνες αγρότες κατά καιρούς έπιασαν υψηλές αποδόσεις και ποιότητες. Ωστόσο από αυτές τις αποδόσεις δεν βγήκαν αυτοί κερδισμένοι, αλλά μία χούφτα πολυεθνικές και μεγαλομεσάζοντες. Μικροί και μεσαίοι παραγωγοί περιορίστηκαν σε ψίχουλα, εκτός από λίγους μεγάλους προς τους οποίους κατευθύνθηκαν κατά κύριο λόγο οι επιδοτήσεις.

3. ΒΑΘΙΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΠ.

Για να υπάρξει ουσιαστική στροφή στην σημερινή κατάσταση της υπαίθρου, απαιτούνται ριζοσπαστικές αλλαγές της ΚΑΠ στην κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης και ανάπτυξης, όπως:

Α. ανακατανομή πόρων από τις μεγάλες επιχειρήσεις προς τους μικρομεσαίους αγρότες.

Β. αναδιάρθρωση της κοινοτικής παραγωγής υπέρ των ελλειμματικών προϊόντων του Νότου.

Γ. στροφή από τα μεταλλαγμένα, στα ποιοτικά, βιολογικά και ολοκληρωμένης διαχείρισης προϊόντα.

4. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΩΝ

Η κατάργηση του Μνημονίου αποτελεί προϋπόθεση των προϋποθέσεων για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα και τη βελτίωση της θέσης του αγρότη και ιδιαίτερα του μικρομεσαίου. Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και πρόοδος όταν το Μνημόνιο:

Α. αφαιρεί από την κυβέρνηση την δυνατότητα να σχεδιάζει και να προγραμματίζει. Η κυβέρνηση μας μπορεί μονάχα να υλοποιεί, να εφαρμόζει, κάτω από τις καταστροφικές εντολές των Τροϊκανών.

Β. για να υπάρξει ανάπτυξη, χρειάζεται να διατεθούν χρήματα για επενδύσεις. Αλλά πού να βρεθούν όταν τα ρίχνουν στο «τρύπιο βαρέλι» του χρέους;

Γ. τα Μνημόνια έχουν αλλεργία στις δημόσιες επενδύσεις. Αλλά πουθενά στον κόσμο δεν υπήρξε ανάπτυξη δίχως την ατμομηχανή των δημοσίων επενδύσεων. Όταν το ελληνικό δημόσιο επένδυσε στην ζάχαρη και έφτιαξε τα Ζαχαρουργεία, αναπτύχθηκε η τευτλοκαλλιέργεια, δημιουργήθηκαν θέσεις εργασίας στα εργοστάσια, καλύφθηκε η εσωτερική αγορά και κάναμε και εξαγωγές. Τώρα, που στο βωμό της ιδιωτικοποίησης έκλεισαν τα Ζαχαρουργεία, μπήκαμε σε αντίστροφη πορεία.

Είναι στο χέρι μας να ανατρέψουμε αυτήν την βάρβαρη πολιτική με ενωτικούς, μαζικούς αγώνες. Να διαμορφώσουμε μια λαϊκή πλειοψηφία που θα νικήσει εκλογικά, ιδεολογικά, προγραμματικά και πολιτικά το νέο φιλελευθερισμό και τα Μνημόνιά του.