Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης
Φιλόλογος Θεολόγος
Διευθυντής Β’θμιας Εκπαίδευσης ν. Κιλκίς
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 είναι ημέρα τιμής των αθάνατων νεκρών ηρώων μας, ημέρα συνειδητοποίησης ότι η ελευθερία μας έχει εξαγοραστεί με το αίμα τους, ημέρα συστολής, περίσκεψης, απόδοσης χρέους και τιμής.
Το 1940, για ακόμη μία φορά, το ελληνικό έθνος απέδειξε ότι, ενώ αποστρέφεται τους επεκτατικούς πολέμους, αμύνεται με αξιοθαύμαστο ηρωισμό, προκειμένου να υπερασπιστεί τις αξίες και τα ιδανικά του, αποδεικνύοντας έτσι διαχρονική τη ρήση του Περικλή: «πολέμου δε ουκ άρξομεν, αρχομένου δε αμυνούμεθα». Γι’ αυτό, δεν είναι παράλογοι οι Έλληνες, οι οποίοι δε συμβιβάζονται με κανενός είδους υποταγή, αλλά όσοι πιστεύουν ότι οι Έλληνες μπορούν να συμβιβαστούν με τη σκλαβιά. «Εμείς δε γονατίσαμε σκυφτοί τα πόδια να φιλήσουμε του δυνατού σαν τα σκουλήκια που πατεί μας», επιβεβαιώνει ο Κ. Παλαμάς.
Είναι γνωστό ότι οι Έλληνες το ΄40 υστερούσαν και σε οπλισμό και σε προετοιμασία. Υπερτερούσαν, όμως, σε θάρρος, αγωνιστικότητα, αγάπη προς την ελευθερία και την πατρίδα. Η πρόκληση των κατακτητών ξύπνησε στις καρδιές των Ελλήνων τα προγονικά τους διδάγματα και αντιστάθηκαν με θάρρος, αποφασιστικότητα και ανδρεία. Το «ΟΧΙ» δεν ήταν επιλογή, ήταν ο μοναδικός δρόμος, που επέβαλε η συνείδηση και το ιστορικό παρελθόν της φυλής μας.
Οι Έλληνες δεν εμπνέονται μόνο από τους ήρωες της ένδοξης ιστορίας τους, εμπνέονται και από τη μαρτυρική πίστη τους. Οι άγιοι και οι μάρτυρες αμύνθηκαν στον παραλογισμό του κόσμου με μοναδικό όπλο τους την υπερβατική ελπίδα της αιώνιας ζωής. Γι’ αυτό οι Έλληνες τόσο εύκολα και αφοπλιστικά απαρνούνται τη ζωή τους. Χωρίς να αρνούνται τα επίγεια αγαθά, προσβλέπουν σταθερά στα αιώνια ιδανικά. Αυτά τα πρότυπα καθοδηγούν τη βούλησή τους. Ο ελληνικός πολιτισμός δεν έχει σύνορα. Είναι κυρίως πολιτισμός της ψυχής. Είναι πολιτισμός του αιώνιου.
Κατά τον Ηρόδοτο «η Ελλάς την τε πενίην απαμύνεται και την δεσποσύνην». Και αυτό συμβαίνει ακόμη και όταν η απόταξη της φτώχειας και της υποτέλειας απαιτεί θυσία, αίμα, θάνατο, γιατί είναι εδραία η πεποίθηση στους Έλληνες ότι η δύναμη των όπλων δεν εξευγενίζει τον άνθρωπο και η οικονομική επάρκεια δεν καλύπτει την πνευματική πενία. Έτσι, ο θάνατος νικιέται και οι νεκροί γίνονται αθάνατοι ήρωες στη μνήμη των επιγόνων τους.
Αυτές οι σκέψεις -φόρος τιμής στους ήρωες του ΄40- εύχομαι να αποτελέσουν ερεθίσματα ενός γόνιμου προβληματισμού για όλους μας, σήμερα, που οι περιστάσεις απαιτούν επανεξέταση και χάραξη νέας πορείας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Φιλόλογος Θεολόγος
Διευθυντής Β’θμιας Εκπαίδευσης ν. Κιλκίς
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 είναι ημέρα τιμής των αθάνατων νεκρών ηρώων μας, ημέρα συνειδητοποίησης ότι η ελευθερία μας έχει εξαγοραστεί με το αίμα τους, ημέρα συστολής, περίσκεψης, απόδοσης χρέους και τιμής.
Το 1940, για ακόμη μία φορά, το ελληνικό έθνος απέδειξε ότι, ενώ αποστρέφεται τους επεκτατικούς πολέμους, αμύνεται με αξιοθαύμαστο ηρωισμό, προκειμένου να υπερασπιστεί τις αξίες και τα ιδανικά του, αποδεικνύοντας έτσι διαχρονική τη ρήση του Περικλή: «πολέμου δε ουκ άρξομεν, αρχομένου δε αμυνούμεθα». Γι’ αυτό, δεν είναι παράλογοι οι Έλληνες, οι οποίοι δε συμβιβάζονται με κανενός είδους υποταγή, αλλά όσοι πιστεύουν ότι οι Έλληνες μπορούν να συμβιβαστούν με τη σκλαβιά. «Εμείς δε γονατίσαμε σκυφτοί τα πόδια να φιλήσουμε του δυνατού σαν τα σκουλήκια που πατεί μας», επιβεβαιώνει ο Κ. Παλαμάς.
Είναι γνωστό ότι οι Έλληνες το ΄40 υστερούσαν και σε οπλισμό και σε προετοιμασία. Υπερτερούσαν, όμως, σε θάρρος, αγωνιστικότητα, αγάπη προς την ελευθερία και την πατρίδα. Η πρόκληση των κατακτητών ξύπνησε στις καρδιές των Ελλήνων τα προγονικά τους διδάγματα και αντιστάθηκαν με θάρρος, αποφασιστικότητα και ανδρεία. Το «ΟΧΙ» δεν ήταν επιλογή, ήταν ο μοναδικός δρόμος, που επέβαλε η συνείδηση και το ιστορικό παρελθόν της φυλής μας.
Οι Έλληνες δεν εμπνέονται μόνο από τους ήρωες της ένδοξης ιστορίας τους, εμπνέονται και από τη μαρτυρική πίστη τους. Οι άγιοι και οι μάρτυρες αμύνθηκαν στον παραλογισμό του κόσμου με μοναδικό όπλο τους την υπερβατική ελπίδα της αιώνιας ζωής. Γι’ αυτό οι Έλληνες τόσο εύκολα και αφοπλιστικά απαρνούνται τη ζωή τους. Χωρίς να αρνούνται τα επίγεια αγαθά, προσβλέπουν σταθερά στα αιώνια ιδανικά. Αυτά τα πρότυπα καθοδηγούν τη βούλησή τους. Ο ελληνικός πολιτισμός δεν έχει σύνορα. Είναι κυρίως πολιτισμός της ψυχής. Είναι πολιτισμός του αιώνιου.
Κατά τον Ηρόδοτο «η Ελλάς την τε πενίην απαμύνεται και την δεσποσύνην». Και αυτό συμβαίνει ακόμη και όταν η απόταξη της φτώχειας και της υποτέλειας απαιτεί θυσία, αίμα, θάνατο, γιατί είναι εδραία η πεποίθηση στους Έλληνες ότι η δύναμη των όπλων δεν εξευγενίζει τον άνθρωπο και η οικονομική επάρκεια δεν καλύπτει την πνευματική πενία. Έτσι, ο θάνατος νικιέται και οι νεκροί γίνονται αθάνατοι ήρωες στη μνήμη των επιγόνων τους.
Αυτές οι σκέψεις -φόρος τιμής στους ήρωες του ΄40- εύχομαι να αποτελέσουν ερεθίσματα ενός γόνιμου προβληματισμού για όλους μας, σήμερα, που οι περιστάσεις απαιτούν επανεξέταση και χάραξη νέας πορείας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.