Το Κίνημα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων τιμά τους Πόντιους αδελφούς, για όσες βαρβαρότητες υπέστησαν στις δυο φάσεις της εθνοκάθαρσης σε βάρος τους.
Στην πρώτη φάση, έγινε πράξη ο βίαιος αφελληνισμός των εδαφών τους, με την αποστολή των ανδρών σε τάγματα καταναγκαστικής εργασίας όπου πέθαιναν από τις κακουχίες, ενώ πίσω τους τα χωριά τους δέχονταν επιθέσεις με δολοφονίες, ληστείες, εμπρησμούς, βιασμούς.
Στη δεύτερη φάση, με πρόφαση την αντίσταση των Ποντίων στα βουνά και το αίτημα για ίδρυση αυτόνομου κράτους, ο Κεμάλ έβαλε εμπρός την «τελική λύση» της 19ης Μαϊου 1919, σε μία μαζική σφαγή που έχει μείνει ανεξίτηλη στα χρονικά της βαλκανικής και ευρωπαϊκής Ιστορίας.
Πέρα από τους συνολικά 350.000 νεκρούς, 400.000 ΕΛΛΗΝΕΣ βρήκαν καταφύγιο στην Ελλάδα και σε περιοχές της Νότιας Ρωσίας. Πάνω απ’ όλα όμως, έσβησε από το χάρτη ένα κομμάτι γης που παρέμεινε ελληνικό σε όλο το διάστημα από την άλωση της Τραπεζούντας από τους Οθωμανούς το 1461. Μία παγκόσμια εστία Ελληνισμού, που στις αρχές του 20ου αιώνα φιλοξενούσε 700.000 Έλληνες, 1400 σχολεία, το σπουδαίο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας, ακμάζουσες επιχειρήσεις και γνωστούς για το πνευματικό και πολιτιστικό έργο τους οργανισμούς.
Το Κίνημα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων δεν θεωρεί επαρκή ως δικαίωση της μνήμης των αδελφών μας την καθιέρωση της 19ης Μαϊου ως εθνική ημέρα μνήμης.
Ζητούμε την ευρεία διεθνοποίηση του αιτήματος να αναγνωριστεί η Ποντιακή Γενοκτονία ως ένα από τα χειρότερα σχέδια εθνοκάθαρσης και ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και καλούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις στη συνδιαμόρφωση μίας κοινής εθνικής προσπάθειας για το σκοπό αυτό.
Η Ιστορία τους Έθνους έχει γραφτεί με αγώνες, αίμα και θυσίες ,και όχι με τους γνωστούς «συνωστισμούς». Πιστοί στη μνήμη των ηρώων και των θυμάτων μας, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είμαστε ταγμένοι στην ιδέα της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας και δεν θα κάνουμε βήμα πίσω σε αυτό.
Στην πρώτη φάση, έγινε πράξη ο βίαιος αφελληνισμός των εδαφών τους, με την αποστολή των ανδρών σε τάγματα καταναγκαστικής εργασίας όπου πέθαιναν από τις κακουχίες, ενώ πίσω τους τα χωριά τους δέχονταν επιθέσεις με δολοφονίες, ληστείες, εμπρησμούς, βιασμούς.
Στη δεύτερη φάση, με πρόφαση την αντίσταση των Ποντίων στα βουνά και το αίτημα για ίδρυση αυτόνομου κράτους, ο Κεμάλ έβαλε εμπρός την «τελική λύση» της 19ης Μαϊου 1919, σε μία μαζική σφαγή που έχει μείνει ανεξίτηλη στα χρονικά της βαλκανικής και ευρωπαϊκής Ιστορίας.
Πέρα από τους συνολικά 350.000 νεκρούς, 400.000 ΕΛΛΗΝΕΣ βρήκαν καταφύγιο στην Ελλάδα και σε περιοχές της Νότιας Ρωσίας. Πάνω απ’ όλα όμως, έσβησε από το χάρτη ένα κομμάτι γης που παρέμεινε ελληνικό σε όλο το διάστημα από την άλωση της Τραπεζούντας από τους Οθωμανούς το 1461. Μία παγκόσμια εστία Ελληνισμού, που στις αρχές του 20ου αιώνα φιλοξενούσε 700.000 Έλληνες, 1400 σχολεία, το σπουδαίο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας, ακμάζουσες επιχειρήσεις και γνωστούς για το πνευματικό και πολιτιστικό έργο τους οργανισμούς.
Το Κίνημα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων δεν θεωρεί επαρκή ως δικαίωση της μνήμης των αδελφών μας την καθιέρωση της 19ης Μαϊου ως εθνική ημέρα μνήμης.
Ζητούμε την ευρεία διεθνοποίηση του αιτήματος να αναγνωριστεί η Ποντιακή Γενοκτονία ως ένα από τα χειρότερα σχέδια εθνοκάθαρσης και ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και καλούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις στη συνδιαμόρφωση μίας κοινής εθνικής προσπάθειας για το σκοπό αυτό.
Η Ιστορία τους Έθνους έχει γραφτεί με αγώνες, αίμα και θυσίες ,και όχι με τους γνωστούς «συνωστισμούς». Πιστοί στη μνήμη των ηρώων και των θυμάτων μας, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είμαστε ταγμένοι στην ιδέα της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας και δεν θα κάνουμε βήμα πίσω σε αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.