του Βασίλη Κωνσταντινίδη
Ένα από τα πολλά προεκλογικά συνθήματα του σημερινού πρωθυπουργού ήταν το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Δεκαοχτώ μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας παρατηρούμε πως και αλλάξαμε και βουλιάζουμε συνεχώς και σαν χώρα και σαν λαός. Πράγματι αλλάξαμε και πολύ μάλιστα, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση από όσα είχε υποσχεθεί ο κ. Παπανδρέου. Έτσι για την ιστορία αναφέρω ενδεικτικά τις εξαγγελίες του για την οικονομική πολιτική και την στήριξη των εργαζομένων. Όταν το 2008 η κυβέρνηση Καραμανλή προχώρησε στο πάγωμα των μισθών και συντάξεων αντέδρασε έντονα τονίζοντας πως η πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας είναι άδικη, αδιέξοδη και αναποτελεσματική. Προεκλογικά ο κ. Καραμανλής επιμένοντας στην πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας και στο πάγωμα των μισθών και συντάξεων ο κ. Παπανδρέου επανήλθε δριμύτερος και υποσχέθηκε αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό επισημαίνοντας πως λεφτά υπάρχουν και εξήγησε πειστικά πως η μείωση της αγοραστικής δύναμης του λαού εκτός, των άλλων, θα έχει σοβαρές παρενέργειες στην αγορά. Αυτά όλα προεκλογικά. Και για να είμαστε δίκαιη το ίδιο κάνει και η άλλη κυβερνητική παράταξη, η Ν.Δ., όταν είναι στην αντιπολίτευση. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ. όταν είναι αντιπολίτευση δίνουν απλόχερα υποσχέσεις, δημιουργούν κάλπικες προσδοκίες για καλλίτερες μέρες και εξαγγέλλουν λύσεις για όλα. Καιρός είναι ο λαός να βγάλει τα συμπεράσματα του. Ας επανέλθουμε όμως στο διαταύτα. Λίγο διάστημα μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης άρχισε συστηματικά να καλλιεργεί στην κοινή γνώμη το χάος που παραλαμβάνει και σε ποιά δραματική κατάσταση βρίσκεται η ελληνική οικονομία και ότι αν δεν ληφθούν επώδυνα μέτρα κινδυνεύουμε με χρεωκοπία. Με την άκρατη κινδυνολογία, τα εκβιαστικά διλλήματα επιχείρησε και εξακολουθεί να επιχειρεί να εκβιάσει το λαό με στόχο την υποταγή του στη εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή και βάρβαρη πολιτική. Το διογκωμένο χρέος της χώρας το εμφανίζει σαν αποκλειστικό προϊόν της Ν.Δ. κρύβοντας επιμελώς ότι είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφάρμοσαν εναλλάξ οι δύο κυβερνητικές παρατάξεις (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ). Με αγανάκτηση διαπιστώνουμε πως η κοροϊδία πρέπει να πάρει ένα τέλος. Τόσα ψέματα. Πρέπει να ξέρουν πως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, αργά ή γρήγορα έρχονται όλα στο φως. Γνωρίζουμε εδώ και αρκετό καιρό πως ο πρωθυπουργός ήταν ενημερωμένος για τα χάλια της ελληνικής οικονομίας. Πρόσφατα μάθαμε πως από τον Οκτώβρη ήταν σε επαφή με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Φθάνει η πια κοροϊδία. Ας έχουν το θάρρος και την πολιτική ωριμότητα να λένε αυτά που πρεσβεύουν και πιστεύουν. Η σημερινή κυβέρνηση έχει βυθίσει τον λαό στην φτώχεια και στην μιζέρια. Τα μέτρα που έχει πάρει σε βάρος των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των αγροτών και μικρομεσαίων επαγγελματιών είναι πρωτόγνωρα και θίγουν αυτούς που καμία ευθύνη δεν έχουν για την οικονομική κρίση. Το εισόδημα των εργαζομένων και συνταξιούχων έχει μειωθεί δραστικά, τόσο με την μείωση των μισθών και συντάξεων, την κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και του επιδόματος της Άδειας, όσο και με την ανεξέλεγκτη αύξηση του κόστους ζωής. Η ανεργία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, έχει ξεπεράσει το 16%, ενώ η ΓΣΕΕ υπολογίζει ότι αγγίζει το 25%. Το Δεκέμβρη του 2010 σε σχέση με το Δεκέμβρη του2009 αυξήθηκε κατά 45,2%. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις οδηγούνται στον αφανισμό, μόνο το 2010 υπολογίζεται ότι έκλεισαν περισσότερες από 65.000. Οι αγρότες συρρικνώνονται και οδηγούνται στην φτώχεια και προλεταριοποίηση.
Αντίθετα την ίδια στιγμή οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοβιομήχανοι εξακολουθούν, στη περίοδο της κρίσης, να αυξάνουν τα κέρδη τους και η κυβέρνηση στο όνομα της ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας τους χρηματοδοτεί με δισεκατομμύρια.
Αντίθετα την ίδια στιγμή οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοβιομήχανοι εξακολουθούν, στη περίοδο της κρίσης, να αυξάνουν τα κέρδη τους και η κυβέρνηση στο όνομα της ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας τους χρηματοδοτεί με δισεκατομμύρια.
Επιτέλους σα αυτόν τόπο την κρίση να την πληρώσουν αυτοί που την δημιούργησαν. Αυτό είναι στο χέρι του ελληνικού λαού να γίνει πραγματικότητα. Τις κυβερνήσεις και τις εκλέγει και τις καταψηφίζει. Είναι υποχρέωση του να μπορεί να επιβραβεύει και να τιμωρεί. Ήρθε ο καιρός να το κάνει και να αποδείξει ότι δεν είναι δεδομένος.
Ναι έτσι είναι. Η ανωριμότητα του πληθυσμού να μην μπορεί να διαχειριστεί σωστά την ψήφο του (αφού είναι εξαρτημένη) να μπορεί να κρίνει τι τελικά τον ωφελεί και τι όχι από μερικές δεκάδες χρόνια μας έφτασε ως εδώ. Γιατί εάν έκανε καλύτερες επιλογές το σημερινό χάλι θα ήταν μικρότερο. Άρα είναι συμμέτοχος και καλώς βιώνει αυτό που επέλεγε όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί στη ζωή όλα είναι επιλογές και μπορούμε να την επηρεάσουμε εάν θέλουμε προς το καλύτερο. Αναρωτιέμαι ο Έλληνας πολίτης μπορεί να καταλάβει σε βάθος χρόνου τι είναι καλύτερο γι αυτόν ? Και πώς το πετυχαίνει αυτό?. Έχει την αντρεία να τιμωρήσει αυτόν που τον κοροϊδεύει?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημείωση. Μιλάω για την μάζα του λαού.