Κοζλοντούι !!

Του Χρήστου Ανδρεανίδη

Με συγκλόνισε η επαναλειτουργία μονάδων του πυρηνικού σταθμού Κοζλοντούι που άκουσα στα ψιλά των ειδήσεων.

Βρήκα τον πυρηνικό σταθμό της Βουλγαρίας στο Google earth σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το χωριό  Κοσλοντούι, τριών από τον Δούναβη και τριακοσίων από τις πρωτεύουσες των Νομών Κιλκίς, Σερρών, Δράμας, Καβάλας, Ξάνθης και Ροδόπης.

Η απόστασή του από τα βόρεια σύνορά μας είναι μόλις 225 χιλιόμετρα και δεν πρέπει να εφησυχάζουμε. 

Γύρισα πίσω σε μέρες του 1996 σε δράση της Greenpeace για το κλείσιμο του πλέον επικίνδυνου απηρχαιωμένου πυρηνικού σταθμού του Κοσλοντούι. Σε περίπτωση ατυχήματος οι νεκροί των συνόρων μας θα ανήρχοντο σε 130.000 έλεγε έρευνα της περιβαλλοντικής οργάνωσης. Η ίδια έρευνα έλεγε πως η Βουλγαρία θα μπορούσε να παράγει περισσότερη ενέργεια από άλλες μορφές όπως π.χ. τα νερά που πλούσια διαθέτει.

 Με προσωπική δράση συγκέντρωσης 500 υπογραφών από πολίτες της πόλης μας εισηγήθηκα το θέμα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο που με ομόφωνη απόφασή του πρότεινε σε κάθε αρμόδιο το κλείσιμο του πυρηνικού σταθμού.

Παρακολουθούσα το πρόβλημα που την δεκαετία που πέρασε οδηγήθηκε σε άλλο δρόμο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συμφώνησε στο κλείσιμο γιατί εταιρίες της ανέλαβαν επισκευές και συντήρηση.

Τα πήραν ‘οι εταιρίες μας’ αδιαφορώντας για τον κίνδυνο που διατρέχουν οι κάτοικοι των Βαλκανίων.

Επειδή δεν γνωρίζουμε σε τι συνίστανται οι επισκευές και εάν και κατά πόσο μειώθηκε ο κίνδυνος δεν δεχόμαστε την επαναλειτουργία.  

Δεν δεχόμαστε να ζούμε και με αυτόν τον κίνδυνο θανάτου και επιμένουμε να κλείσει ο πλέον απηρχαιωμένος λειτουργικά, χρονολογικά και τεχνολογικά.

Γνωστό είναι ότι εισάγουμε το 15% της ενέργειας του Κοσλοντούι. Παρά ταύτα είμαστε κατά της πυρηνικής ενέργειας.

Πιστεύουμε σε ηπιότερες μορφές από νερό με υδροστρόβιλους όπως έχουμε στην Ξάνθη. Η Βουλγαρία έχει περισσότερα και ορμητικότερα νερά και προτείνουμε να κάνει το ίδιο. Ανανεώσιμες πηγές από αιολική ενέργεια και φωτοβολταϊκά οικολογικά και με αρχές δομημένα στην χώρα μας και στα βαλκάνια. 

Προτείνω στο Δημοτικό Συμβούλιο Κιλκίς να συζητήσει προ ημερήσιας διάταξης το θέμα και να πάρει θέση όπως το Νομαρχιακό του 1996. Να στείλει την απόφασή του στο Υπουργείο μας των Εξωτερικών, την Περιφέρειά μας, την Ευρωπαϊκή Ένωση και όσους αρμόδιους εμπλέκονται.

Να κλείσει.