Βουλευτής Κιλκίς
Η γενοκτονία των Ποντίων (1916 – 1923) με τους 353.000 νεκρούς αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες και απηνείς γενοκτονίες του αιώνα μας. Ακολούθησε χρονικά τη γενοκτονία των Αρμενίων και Ασσυρίων που προηγήθηκε (1915 – 1922), με τα γεγονότα να λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μετά την απόφαση των Νεότουρκων για οριστική λύση του εθνικού προβλήματος της Αυτοκρατορίας, με την φυσική εξόντωση των γηγενών εθνοτήτων, την αλλαγή του εθνικού χαρακτήρα των περιοχών αυτών και τον εκτουρκισμό όσων απέμεναν.
Στον Πόντο, ο διωγμός που ξεκίνησε το 1916 και γρήγορα πήρε τραγικές διαστάσεις, έγινε σε τρεις φάσεις:
Στην πρώτη και δεύτερη φάση, οι διωγμοί κατά των Ελλήνων ξεκίνησαν δυναμικά. Το 1919, οι διωγμοί και οι αγριότητες κλιμακώθηκαν, και οδήγησαν στην τρίτη φάση και στο τελικό χτύπημα για τον ελληνισμό του Πόντου. Η τρομοκρατία, τα εργατικά τάγματα, οι εξορίες, η κρεμάλα, οι πυρπολήσεις των χωριών και οι δολοφονίες, ανάγκασαν τους Έλληνες να πάρουν τα βουνά, φτιάχνοντας αντάρτικο με σκοπό την προστασία των αμάχων.
Το τέλος του Πόντου, όμως, δεν άργησε να έρθει. Τον τραγικό επίλογο της γενοκτονίας, έγραψε ο βίαιος ξεριζωμός των επιζώντων από τις πατρογονικές τους εστίες. Με τη συνθήκη της ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, αναγκάστηκαν να φύγουν για την Ελλάδα και οι τελευταίοι πόντιοι. Αυτό ήταν το τέλος μιας μακραίωνης, από αρχαιοτάτων χρόνων, παρουσίας και δραστηριοποίησης των Ελλήνων στις περιοχές του Πόντου που συνοδεύτηκε από εκπληκτικά αποτελέσματα, πνευματική και πολιτιστική δημιουργία και οικονομικά επιτεύγματα.
Τον Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου, ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή, παρά την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη.
Η Τουρκία, φυσικά, δεν αναγνωρίζει ότι υπήρξε γενοκτονία αποδίδοντας τους θανάτους σε απώλειες πολέμου, σε λοιμό και σε ασθένειες. Στην Τουρκία, η 19η Μαΐου είναι εθνική γιορτή. Στην Ελλάδα είναι μέρα πένθους και μνήμης. Το οφείλουμε στους προγόνους μας, να μην ξεχάσουμε ποτέ, να πενθούμε συλλογικά, να τηρούμε τη μνήμη τους αέναα. Είναι χρέος και καθήκον μας να εργαζόμαστε και να παλεύουμε συνεχώς μέχρι τη διεθνή και καθολική αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων, καταδικάζοντας ένα έγκλημα που διαπράχθηκε, τοποθετώντας τα γεγονότα στην πραγματική ιστορική τους διάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.