Όταν είμασταν …όλοι μαζί. Ολυμπιακός Πολυκάστρου 1955

Του Βασίλη Αθανασιάδη
Στα μέσα της 6ης δεκαετίας του 20ου αιώνα, εκεί στα 1955 στη μικρή μας πόλη, στο Πολύκαστρο των 3.500 κατοίκων, υπήρχε μία ποδοσφαιρική ομάδα και αυτή ήταν ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ,ήταν το καμάρι των Πολυκαστρινών, είχε την αγάπη και την στήριξη όλων των κατοίκων της πόλης μας.

Τα παλικάρια- οι ποδοσφαιριστές(αγροτόπαιδα), ήταν όλα παιδιά προσφύγων από τον Πόντο, την νότια Ρωσία (Κουμπάν), την Ανατολική Ρωμυλία (Σιναπλή, Ραβδά και Στενήμαχο) και Μ.Ασία (Γεντσἐ και Μετεβελί).

Όταν είμασταν όλοι μαζί. Ολυμπιακός Πολυκάστρου

Από αριστερά:

Ο αλησμόνητος Μπάρμπα - Γιάννης Καλπακίδης (1900-1987) με το κομπολόι του, δεν έλειπε από κανένα αγώνα του Ολυμπιακού, για παιδιά του είχε όλους τους παίκτες της ομάδος.

2ος Νίκος Ι. Τυφούδης (1932-2017) (Σιναπλή) ο μεγάλος αρχηγός.

3ος Χρήστος Καραγιωργούδης (1932 - ; )(Σιναπλή).

4ος Κώστας (Κόκιας) Κατίδης (1934-1990) (Κουμπάν, ν. Ρωσία).

5ος Πασχάλης Ι. Κατραμάδας (1937-2011)(Ραβδάς) πρωτότοκος γιός του Γιάννη και της Σταματίας Κατραμάδα, μεγάλος ποδοσφαιριστής (σέντερ φόρ) έπαιξε στον Ολυμπιακό., στον Π.Ο.Α. στον Π.Α.Ο.Κουφαλίων, στην Βέροια, και στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης, την ιστορία στο ποδόσφαιρο της Α.Ε.Πολυκάστρου συνέχισαν τα ανέψια του Γιάννης Ν. Κατραμάδας και Γιάννης Ισ. Κατραμάδας.

6ος Κώστας Τσαλικόπουλος (1931-1918) (πατέρας Αναστάσιος από Αν. Θράκη μητέρα Ελένη από τη ν. Ρωσία) πρωτότοκος γιος του Μπαρμπα Αναστάση (6 παιδιά, 4 αγόρια και 2 κορίτσια), εξαίρετος τερματοφύλακας, υπερασπίστηκε με αυταπάρνηση τον Ολυμπιακό. Εκτός από τον αλησμόνητο Κώστα στον Ολυμπιακό αγωνίστηκε και ο δεύτερος γιος του Μπάρμπα Αναστάση, Νικόλαος που δυστυχώς έφυγε πρόωρα απ΄τη ζωή. Τα άλλα δύο αγόρια ο Δημήτρης (Τσαλίκας) και ο μικρότερος Γιώργος (Γούλης) έγραψαν την δική τους ένδοξη ιστορία στο ποδόσφαιρο του Πολυκάστρου αγωνιζόμενοι για πολλά χρόνια με τα χρώματα της Α.Ε.Πολυκάστρου. Μία πολυμελής οικογένεια όπως και των Τυφουδαίων που αγάπησαν το ποδόσφαιρο και πρόσφεραν πάρα πολλά

7ος Γεώργιος Δ. Σαχπαζίδης (ο γνωστός σε όλους Τσόρ)(1932-2019) με καταγωγή από τον Πόντο.

8ος Μιχάλης Κουρουτζίδης (1933-2016) (Σιναπλί), ψηλός, μελαχροινός, σπουδαίος ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό και στον Π.Ο.Α με την ίδια αυταπάρνηση.

9ος Γεώργιος Λ. Σταυρόπουλος γεννημένος το 1936 με καταγωγή από την Ανατολική Ρωμυλία, αγωνίστηκε ως αμυντικός για πολλά χρόνια στον Ολυμπιακό και μετέπειτα βοήθησε με κάθε τρόπο την Α.Ε.Π.

10ος -Άγνωστος- που υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία εκείνο τον καιρό στο Πολύκαστρο.

11ος Δημήτριος Ι. Τυφούδης (1934-2021) (Σιναπλή) ο γνωστός σε όλους (Τοκαρίκας ή Τουκαρίκας) πολυτάλαντος ποδοσφαιριστής, με αστείρευτο χιούμορ και πάντα με το χαμόγελο.

* ΠΡΟΣΟΧΗ στη λεπτομέρεια, σκηνοθετικές ικανότητες του φωτογράφου ή σύμπτωση;

Στο κέντρο ο αλησμόνητος τερματοφύλακας Κ. Τσαλικόπουλος, δεξιά και αριστερά από 5 ποδοσφαιριστές(η εντεκάδα), στα άκρα, αριστερά ο Ν. Τυφούδης και δεξιά ο Δ. Τυφούδης αδέλφια, τα οποία μαζί και με τα άλλα τρία αδέλφια Γιώργο, Θωμά και Χρηστάκη έγραψαν τη δική τους ιστορία στο ποδόσφαιρο της πόλης μας και όχι μόνον.

*(Τη φωτογραφία μας την παραχώρησε ο Γιάννης Γρ. Κρουκλίδης (Πανίνο) από το πλούσιο φωτογραφικό του αρχείο)

Οι γονείς τους εγκαταστάθηκαν, δίπλα στο χωριό Καρασούλι από το 1922 έως το 1940 και δημιούργησαν μια καινούργια πόλη ανατολικά του Αξιού ποταμού και κοντά στις λίμνες Αρτζάν - Αματόβου (που ήταν έλη, αποξηράνθηκαν και το 1934 δόθηκαν προς καλλιέργεια) το σημερινό Πολύκαστρο, μια νέα πόλη, σύμβολο ενότητας και δίψας για ζωἠ, των ξεριζωμένων Ελλήνων της καθ΄ημάς ανατολής

Το γήπεδο ποδοσφαίρου ἠταν στο κέντρο της πόλης μας, μπροστά από τον Ιερό Ναό Της Αγίας Τριάδος και το τότε Κοινοτικό κατάστημα, σημερινό νέο Δημαρχείο, ο σημερινός αύλειος χώρος του 1ου Δημοτικού Σχολείου.

Εκεί τα απογεύματα της Κυριακής (πάντοτε Κυριακή) όταν είχε αγώνα ο Ολυμπιακός, εκατοντάδες νέες, νέοι και άνθρωποι κάθε ηλικίας έδιναν το παρόν, καμάρωναν και χειροκροτούσαν τα παλικάρια μας.

Αγώνες αξέχαστοι, συγκλονιστικοί, με τεράστιο ενδιαφέρον ήταν οι αναμετρήσεις, με τον ΕΘΝΙΚΟ Αξιούπολης, με τον ΑΡΗ και το ΠΑΪΚΟ Γουμένισσας, με τον ΑΡΗ την ΑΕΚ και τον Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ του Κιλκίς, ΑΠΟΛΛΩΝΑ Ευρωπού, τον ΚΕΡΑΥΝΟ Ποντοηράκλειας, κ.α.

Στην άσφαλτο που ολοκληρώθηκε η κατασκευή το φθινόπωρο του 1954 , Οδός Μεγάλου Αλεξάνδρου, (κεντρική οδός Πολυκάστρου) εκατοντάδες νέες και νέοι, βολτάρανε και φλερτάρανε (νυφοπάζαρο) τρώγοντας τα σπόρια τους (κολοκυθόσπορα ή ηλιόσπορά) γεμίζοντας την άσφαλτο με τα τσόφλια τους και όσοι είχαν λίγα χρήματα παραπάνω μπορούσαν να απολαύσουν τα γλυκά του Γκαντίδη (Σάμαλι, Τουλούμπες, Φοινίκια) ή το παγωτό χωνάκι.

Αργότερα και συγκεκριμένα το 1956 επήλθε η διάσπαση και δημιουργήθηκε η δεύτερη ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης μας ο Π.Ο.Α. (Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ανατολικορωμυλιωτών) Πολυκάστρου που είχε μια αξιόλογη ποδοσφαιρική παρουσία και πάρα πολλούς νέους αθλητές - ποδοσφαιριστές, όπως και ο Ολυμπιακός, εκείνα τα χρόνια κάθε σπίτι είχε κατά μέσο όρο τουλάχιστον 4 παιδιά (ευλογία Θεού), αυτό το γεγονός για αρκετό διάστημα, δημιούργησε μια διάσπαση στον κοινωνικό ιστό της πόλης μας.

Μετά τη διάσπαση

Ολυμπιακός Πολυκάστρου περίοδος 1957-1958

Π.Ο. Ανατολικορωμυλιωτών 1956

Λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα από το 1961 και μετά λόγω της μετανάστευσης κυρίως προς την τότε Δυτική Γερμανία, εκατοντάδες νέοι της πόλης μας, έφυγαν στην ξενιτιά, αποδυναμώθηκαν και αδρανοποιήθηκαν οι ομάδες μας (Ολυμπιακός και Π.Ο.Α.).

Στα μέσα της δεκαετίας, άνθρωποι που αγάπησαν και υπηρέτησαν τον αθλητισμό της πόλης μας (Γ. Σταυρόπουλος, Γ. Μπερμπερίδης, Λ. Μπίλης κ.α.) συνέβαλαν στην δημιουργία της Α.Ε.Π. (Αθλητική Ένωση Πολυκάστρου) η οποία ένωσε όλη την νεολαία και έγραψε μια νέα λαμπρή πορεία και πρόβαλε το Πολύκαστρο σε όλη την Ελλάδα.

* Παλαιότερα κείμενα μας για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ Πολυκάστρου:

Ολυμπιακός Πολυκάστρου

Πρίν 65 χρόνια. Η ομάδα των τίτλων.

Οι Τυφουδαίοι και ο Ολυμπιακός Πολυκάστρου.

Ο αγώνας που δεν τελείωσε…..ποτέ!!!

Ήταν … ο τελευταίος…

Έφυγε ο Νικόλας (Πέτσος)