Χριστούγεννα ήρθαν πάλι…

Της Σοφίας Μαυρίδου
Οδεύουμε λοιπόν, για την μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου, για την χριστιανοσύνη και για τον κόσμο όλο "Τα Χριστούγεννα".

Γιορτάζουμε το μέγα γεγονός της γέννησης του θεανθρώπου πριν από 2021 χρόνια, ο οποίος εκπληρώνοντας την αποστολή του στη γη, γεννήθηκε ταπεινά μέσα σε μία φάτνη ως ένας απλός άνθρωπος, χωρίς τιμές και αξιώματα, όπως προφανώς θα του άρμοζε, αρκεί να σκεφτούμε αν αντίστοιχα γεννιόταν ένας κοσμικός άρχοντας, τι θα ακολουθούσε.

Αυτό και μόνο το γεγονός, σηματοδοτεί την απλότητα, αλλά συγχρόνως την σπουδαιότητα του ερχομού Του στη γη αλλάζοντας τον ρου της Ιστορίας, με όλα αυτά που δίδαξε, βίωσε και μετέδωσε μέσα από τη ζωή Του και τους μαθητές Του που είναι η αλήθεια, το φως, η αγάπη προς τον εαυτό μας και τον πλησίον.

Τα μηνύματα πολλαπλά και ευανάγνωστα. Δεν ήρθε λοιπόν ως κοσμικός ηγέτης αλλά ως ένας απλός άνθρωπος, να υπηρετήσει τον άνθρωπο γι’αυτό και γνωρίζει όσο κανείς άλλος τις αδυναμίες μας, τους φόβους μας, τον σαρκικό πόνο τον οποίο υπέστη με τον σταυρικό Του θάνατο, το έλεος, τη φθορά. Άσχετα αν δεν Τον εμπιστευόμαστε, πολλές φορές το μόνο που μας ζητάει είναι η αγάπη άνευ όρων.

Ο Θεός μας αγαπάει αιώνια και αμετάκλητα.

Δεν αλλάζει τίποτα την αγάπη Του προς εμάς καμία αμαρτία, κανένα λάθος δεν μας απομακρύνει από αυτόν εκτός και αν Τον αρνηθούμε, αλλά και πάλι μας συγχωρεί και μας στέλνει την γλυκιά του αγάπη.

Κάθε αγάπη είτε είναι θετική είτε ανθρώπινη, για να την βιώσουμε πρέπει να θέλουμε, να ήμαστε έτοιμοι να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε.

Αγαπάς όταν αφήνεσαι και επιτρέπεις την αγάπη να σε κατακτήσει, γι’αυτό η βάση της Πίστεως μας προς τον Χριστό είναι κατεξοχήν ερωτικό γεγονός.

Πολλοί φοβόμαστε τον έρωτα, γιατί στον έρωτα δεν ελέγχεις, αλλά ελέγχεσαι από το γεγονός ότι μπαίνεις στο σύννεφο και σε πάει όπου θέλει και αυτό πολλές φορές μας τρομάζει.

Φοβόμαστε την αγάπη γιατί έχει σταυρό, θυσία, πόνο, αδυναμία, γύμνια και δόσιμο, και το αποφεύγουμε γιατί θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο. Η αγάπη του Θεού όμως είναι δωρεάν, αρκεί να αφεθούμε και να την εμπιστευτούμε απόλυτα.

Ο προσωπικός παράδεισος του καθενός δεν κατακτιέται αλλά δωρίζεται, αυτό μας έμαθε ο Χριστός μέσα από την ζωή Του, από την συμπόνια Του, από το έλεος Του. Εξάλλου δεν αγαπάμε με το νου αλλά με την καρδιά. Αυτό είναι το βασικό μήνυμα των Χριστουγέννων και η βάση της Πίστεως μας.

Αυτά τα πολύ δύσκολα Χριστούγεννα για όλη την ανθρωπότητα, λόγω της πανδημίας και όχι μόνο, ας αφεθούμε στην αγάπη Του, στο έλεος Του και ας ελπίσουμε ότι θα είναι τα τελευταία που θα περάσουμε με τόσους περιορισμούς, με τόσες απουσίες αγαπημένων μας με φόβο για το αύριο, χωρίς να φαίνεται ευοίωνο το μέλλον.

Η αγάπη νικάει τον φόβο.

Για όσους γνωρίζουν και διαβάζουν Αγία Γραφή, θα σας παραπέμψω στον ωραιότερο ύμνο προς την αγάπη του Αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους, κεφ.ΙΓ.

Αποσπασματικά λέει λοιπόν, η αγάπη πάντα ανέχεται, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει, η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, δεν φθονεί, δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν διαλογίζεται το κακό.

Απλά συγκλονιστικός. Αξίζει να τον διαβάσετε.