Του Φώτη Μισόπουλου
Τι περιμένεις. Οι πετεινοί σφάχτηκαν. Το αύριο δεν θα συντελεσθεί πλέον
Heiner Müller [1]
........το τέλος της στεριάς και η αρχή του ωκεανού η στεριά η άκρη της θάλασσας ακόμη το ποτάμι μέσα μας η θάλασσα τριγύρω το μέρος όπου η ιστορία τελειώνει το μέρος όπου η ιστορία άρχισε το πρώτο σύνορο ή το τελευταίο ΛΕΥΚΩΜΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ : Ήμουν ο Άμλετ [2] Στεκόμουν στην ακτή μιλούσα τα κύματα που πάφλαζαν ΜΠΛΑΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ με την πλάτη στραμμένη στα ερείπια : Η βαλίτσα του ΜακΚόυ Η γυναίκα μου και η γυναίκα σου Γάτα που στριγγλίζει Σαν μετάξι που σκίζεται Και όταν μιλάμε σαν πλατάγισμα ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ Σχεδόν ίδιο σκηνικό με της προηγούμενης εικόνας : Το δωμάτιο του Μπερανζέ που μοιάζει αρκετά με το δωμάτιο του Ζαν [3] Λίγες λεπτομέρειες ένα δυο έπιπλα παραπάνω δείχνουν ότι πρόκειται για άλλο δωμάτιο ή ο παπαγάλος - surreal collage - πράσινα κίτρινα πορτοκαλί μαδημένα φτερά κουρνιασμένος σ' ένα ξύλο από μαόνι στο αμείλικτα επίσημο σαλόνι των Μπέρκοβιτς [4] : ανακάλυψα υπέροχες ιστορίες για τους πολύτιμους λίθους στο Clericalis Disciplinae του Αλφόνσο [5] : υπήρχε ένα ερπετό με μάτια από αληθινό υάκινθο ο ανοιχτός δρόμος του Εμπαρκαντέρο κομμάτι που δεν οδηγεί πουθενά κομμάτι πια της Ελσινόρης Τι λέει το νερό στη θάλασσα στην ακτή που ξόδεψα τον περισσότερο καιρό των διαζυγίων μου - απ' τον πολιτισμό αφήνοντας τον Ferlinghetti [6] να γράψει το πιο μεγάλο αμερικάνικο ποίημα του λιμανιού : Τσάινα Μπέηζυ, Μίσιον Ροκ Ρηζόρτ, Πάμπλικ Φίσινγκ Πίαρ, Χάρμπορ Λαντς Κωδωνοκρουσίες ανήγγειλαν την κηδεία του ανώτατου άρχοντα φονιάς και χήρα ένα ζευγάρι πίσω απ' το φέρετρο με το εξέχον πτώμα ΓΟΟΙ ΚΑΙ ΚΟΠΕΤΟΙ ΛΕΙΨΑΝΟ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΧΟΡΗΓΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΟΥΣ ο πληθυσμός παρατεταγμένος σε συστοιχία έργο της δικής του κυβερνητικής τέχνης ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΕ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ Δεν έχουν την γκάμα της φωνής που έχουν οι άντρες Λες και στη θέση της χροιάς έχουν κενό ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ : .......γέμισέ με είμαι θερμή σκοτεινή ολάνοιχτη - μουσική δωματίου σαν λογοπαίγνιο
........αριστερά η σκάλα και το πλατύσκαλο πόρτα στο βάθος θυρωρείο δεν υπάρχει - ο Μπερανζέ ξαπλωμένος - Ντυμένος - πλάτη στο κοινό ίσως ακόμα ένα τραπέζι και μια καρέκλα - στο βάθος το ανοιχτό παράθυρο - Δεύτερο ανοιχτό παράθυρο [Παύση] Ακούγεται ο φοβερός θόρυβος που κάνουν ένα τσούρμο ρινόκεροι καθώς περνάνε Ο κύριος Μπέρκοβιτς απεικονίζεται γαιοκτήμονας με στολή κυνηγίου αλεπούς : κόκκινο παλτό μεταξωτή γραβάτα τρομπέτα κάτω από το αριστερό μπράτσο - μαστίγιο ιππασίας στο άλλο Αναφερόταν ότι είχε βρει στην κοιλάδα του Ιορδάνη φίδια τα οποία στη ράχη τους είχαν λωρίδες όπου φύτρωναν σμαράγδια αληθινά - τηλεφώνησα στους δικηγόρους να πω ότι μπαρκάρω με το ιστιοφόρο Μπαλακλούθα μέχρι να γκρεμίσουν τον δρόμο του Εμπαρκαντέρο Μακριά από κει στέκομαι δίπλα σε ψαρόβαρκες που φωλιάζουν στο πηχτό πράσινο νερό : Η Θάλασσα - ο Πράσινος Θεός - που μάς τρέφει - τα καπέλα του μπάσκετ και τα κοντά αμπέχονα στις αποβάθρες Σταμάτησα τη νεκρική πομπή με το ξίφος ξεκάρφωσα το φέρετρο η λάμα έσπασε [7] με το αμβλύ κομμάτι διαμοίρασα τον νεκρό γεννήτορα στα εξαθλιωμένα πλάσματα Αφουγκραζόμουν τον κόσμο να φέρνει τις στροφές του στον ομοιόμορφο ρυθμό της αποσύνθεσης ή τον φονιά που πηδούσε τη χήρα στο φέρετρο [8] Μουσική δωματίου [ακούγονται γέλια] : Τα άδεια σκεύη κάνουν τον περισσότερο θόρυβο -/ ΜΠΕΡΑΝΖΕ : .....όχι, αφήστε με ! [πέφτει στο πάτωμα καθώς παλεύει μέσα στον εφιάλτη. Ξυπνάει. Ψάχνει το μέτωπό του τρομαγμένος στον καθρέφτη - ανασηκώνει τον επίδεσμο ο φοβερός θόρυβος σταματάει] Δεν ξέρω σαν τι έμοιαζε το υπόλοιπο της ασυνάρτητης κατοικίας γιατί δεν είδα τίποτε άλλο εκτός της εισόδου Στεκόμαστε κι οι δυο κοιτάζοντας - η νεροποντή μάς έχει μουσκέψει ρεσιτάλ που υπνώτισε τους όχλους ο Φιλόστρατος έγραψε ότι υπήρχε ένα πετράδι στον εγκέφαλο του Δράκοντα και πως αν έδειχνες στο θηρίο μερικά χρυσά γράμματα κι ένα φόρεμα πορφυρό μπορούσες να το βυθίσεις σε μαγικό ύπνο [9]
.......βλέπω το είδωλό μου στο τζάμι καθρέφτης του κόσμου - απολαμβάνω τον εαυτό μου - σε ποιον ανήκει αυτός ο παράξενος που είμαι - για πού νομίζει ότι πρόκειται να ταξιδέψει πέρα από κει που δεν πάει άλλο που δεν έχει μακρύτερα Το Μπαλακλούθα πλησιάζει στο μώλο - πάνω στη γέφυρα κρατώντας άδεια ποτήρια σαμπάνιας από φιλμ του Fellini Μπαίνει ο Οράτιος Συνένοχος στις σκέψεις που μάτωσαν όταν η αυγή σκεπάστηκε από άδειο ουρανό Ο ΜΠΕΡΑΝΖΕ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΑΜΛΕΤ : .......Η ΜΗΤΡΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ τώρα σου δένω πισθάγκωνα τα χέρια με το νυφικό σου πέπλο γιατί η αγκαλιά σου μ' αηδιάζει Τώρα ξεσκίζω το νυφικό φουστάνι : πρόκειται για ακουστική - η αντήχηση μεταβάλλεται όπως εκείνες οι ραψωδίες του Λιστ με το τσιγγάνικο μάτι : Μαργαριτάρια Σταγόνες Βροχή Συριγμός Τώρα ίσως τώρα Ναι-/ ΟΦΗΛΙΑ : ......είμαι αυτή που το ποτάμι δεν κράτησε - η γυναίκα κρεμασμένη από το σκοινί Η γυναίκα με την υπερβολική δόση - Σύλβια Πλάθ χαίρομαι που έχωσες το κεφάλι σου σ' ένα φούρνο γκαζιού [10] [μικρή παύση] Ήρθα να σε δω Μπερανζέ, έμαθα ότι είσαι άρρωστος ! Δεν γνώρισες τη φωνή μου ; Μα δεν άλλαξε Εγώ τη δική σου τη γνώρισα αμέσως ! Ο ΜΠΕΡΑΝΖΕ ΩΣ ΑΜΛΕΤ : .......με συγχωρείς μπορεί να ήταν ιδέα μου - πραγματικά η φωνή σου δεν άλλαξε καθόλου -/ Άλλαξε όμως η ταραχή μιας εποχής σκοτεινής εχθρικής αποτέλεσμα κούρασης της γης ερχόταν από μακριά πένθιμη οδυνηρή από βουνά γέρικα καλούσε τους άφοβους και τους αληθινούς : Το αυτί κολλημένο για ν' ακούσω : απέραντος βάλτος χωρίς σελήνη Ο υάκινθος μού έφερνε ύπνο ο αμέθυστος έδιωχνε την ζάλη του κρασιού το διαμάντι καθιστούσε τον αδερφό μου αόρατο [11] κι ο ασπιδόλιθος στην τσέπη δώρο του Δημόκριτου για τους κινδύνους της φωτιάς -/ Η σειρήνα του Μπαλακλούθα ουρλιάζει Η παλίρροια στο απόγειο Το τηλέφωνο κουδουνίζει Γεμάτα ποτήρια σαμπάνιας από φιλμ του Fellini.
TΕΛΟΣ
τα πρόσωπα
ΑΜΛΕΤ
ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ
ΜΠΕΡΑΝΖΕ
ΟΡΑΤΙΟΣ [βουβό πρόσωπο]
Ο ΜΠΕΡΑΝΖΕ ΩΣ ΑΜΛΕΤ
ΟΦΗΛΙΑ
7 ΘΕΑΤΕΣ
[θεατές κι ερμηνευτές σαν σε Μυστικό Δείπνο. Εσωτερικό ενός εργοστασίου ή η μια αποβάθρα δίπλα στη θάλασσα είτε σε σιδηροδρομικό σταθμό]
ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΟ
[1] Ο Δύστηνος Άγγελος [Η Μηχανή Άμλετ] ο. σημ. [2]
[2] Heiner Müller, Δύστηνος Άγγελος, [Η μηχανή Άμλετ] - εισαγωγή-επιλογή-μτφρ. Ελένη Βαροπούλου, Άγρα 2001
[3] Ευγένιος Ιονέσκο, Ο ρινόκερος, - εισαγωγή-μτφρ. Γιώργος Πρωτοπαππάς, Δωδώνη 1992
[4] Τρούμαν Καπότε, Μιας μέρας δουλειά, εισαγωγή-μτφρ. Ρούμπη Θεοφανοπούλου, περ. η λέξη τ.38, 1984
[5] Όσκαρ Ουάιλντ, Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι, μτφρ. Βασιλική Κοκκίνου, ένθετο της εφημ. ΑΓΟΡΑ, αχρονολόγητο
[6] Lawrence Ferlinghetti, Μεγάλο Αμερικάνικο Ποίημα του Λιμανιού, απόδοση : Κώστας Μωρογιάννης, ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ τ.33, 1983
[7] Heiner Müller ο.π.
[8] ο.π. [Κλαύδιος και Γερτρούδη, βλ. και Σαίξπηρ, Άμλετ]
[9] Όσκαρ Ουάιλντ ο.π.
[10] Τρούμαν Καπότε ο.π.
[11] δοξασία του αλχημιστή Πιερ ντε Μπονιφάς [βλ. Όσκαρ Ουάιλντ ο.π.]
https://www.monopoli.gr/wp-content/uploads/2020/05/Hamlet_A_42@Vassilis-Makris_p.jpg
https://www.checkincyprus.com/sites/default/files/styles/sc_1440x540/public/amlet_2.jpg?itok=PcTOhPgm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.