Καμιά πολιτεία δεν μπορεί να γίνει άριστη χωρίς την ανάλογη χορηγία

Οὐ γὰρ οἷόν τε πολιτείαν γενέσθαι τὴν ἀρίστην ἄνευ συμμέτρου χορηγίας. 

Αριστοτέλης Πολιτικά Ζ΄ [1323a.14] παρ. 4 

Υπογράφει ο Δρ. Θεόδωρος Χριστοφορίδης 

Φυσικός – Τεχνικός Δικτύων Η/Υ

Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Π. Ε. Κιλκίς

Σε γενικές γραμμές, ο όρος εθελοντισμός αναφέρεται στην ηθελημένη παροχή υπηρεσιών χωρίς το κίνητρο της υλικής ανταμοιβής, προς όφελος της κοινωνίας. Ο εθελοντισμός δεν είναι υποχρεωτικός, δηλαδή στηρίζεται στην αυτόβουλη συμμετοχή του ενεργού πολίτη. 

Όμως, εθελοντής χαρακτηρίζεται και εκείνος που συνεισφέρει υλικά αγαθά σε καταστάσεις που αυτά θεωρούνται αναγκαία για την κάλυψη ανθρωπίνων αναγκών, χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα. Στόχος ενός εθελοντή είναι η βελτίωση των κοινωνικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών, αθλητικών, εκπαιδευτικών και άλλων θεμελιωδών αναγκών μίας κοινωνίας.[1] 

Η χορηγία ως θεσμός επινοήθηκε και υιοθετήθηκε για πρώτη φορά στην Αθηναϊκή Δημοκρατία του Κλεισθένη, στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. Η χορηγία αρχικά αφορούσε αποκλειστικά την οικονομική υποστήριξη των τεχνών και του θεάτρου. Δίνονταν για τέσσερις σημαντικές κοινωνικές λειτουργίες στην Αθήνα ήτοι τη Χορηγία: Α) για τη Γυμνασιαρχία, δηλαδή για την εκπαίδευση των εφήβων για τους γυμνικούς αγώνες στα Παναθήναια και τις άλλες γιορτές, Β) την Τριηραρχία, δηλαδή τη συντήρηση μιας τριήρους – ενός πλοίου, Γ) την Εστίαση, την προσφορά δηλαδή φαγητού σε όλα τα μέλη της φυλής την ημέρα της μεγάλης γιορτής των Παναθηναίων και των Διονυσίων, και Δ) την Ιπποτροφία, τη διάθεση δηλαδή και την εκτροφή ίππων για το στρατό ή για τις μεγάλες γιορτές. Με τους χορηγούς και τη χορηγία μπόρεσε στην Αθηναϊκή Δημοκρατία να γίνει δυνατή η οικονομική ευημερία της Ελληνικής Πόλης-Κράτους. 

Η χορηγία ήταν υποχρεωτική με νόμο για τους 120 πιο εύπορους πολίτες από κάθε μία από τις δέκα φυλές της Αθήνας. Με τη νομοθετική υποχρέωση της χορηγίας, οι Αθηναίοι αναδείκνυαν τη σημασία της συνδρομής αναλογικά με τη δυνατότητα των συμπολιτών τους, έτσι ώστε όλοι οι πολίτες να μπορούν να μορφώνονται και να απολαμβάνουν τα αγαθά μιας ευημερούσας κοινωνίας χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς. Ο θεσμός της χορηγίας θεωρούνταν ως άθλος ευεργεσίας και εθνικής προσφοράς.

Ο σύγχρονος θεσμός της χορηγίας εξελίχθηκε στην ηπειρωτική Ευρώπη ως sponsoring από το ελληνικό ρήμα σπένδω από όπου έχουμε τη σπονδή, μία τελετουργική πράξη όπου έχυναν κρασί στη γη από κάποιο αγγείο προς τιμή των θεών. Από εδώ σήμερα εμείς φτιάξαμε το… σπόνσορα, δηλαδή το χορηγό μιας δωρεάς για χάρη του κοινωνικού συνόλου, αλλά έχουμε τις ελληνικές λέξεις μας χορηγός και χορηγία! [2] . 

Αυτά τα ωραία λάμβαναν χώρα στην αρχαία Αθήνα του Περικλή το χρυσό αιώνα. Σήμερα λοιπόν 2.521 χρόνια μετά ζητήθηκε η αρωγή του Δήμου Κιλκίς, του Δήμου Παιονίας, της Περιφερειακής Ενότητας Κιλκίς, της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, του Υπ. Μακεδονίας Θράκης, των Βουλευτών μας, της Εκκλησίας, του Επιμελητηρίου, των μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, της Βιομηχανίας, των εταιριών παροχής τηλεφωνίας και Internet, της ΕΛΜΕ Κιλκίς, των διαφόρων Συλλόγων του Κιλκίς Εμπορικό, Φαρμακευτικό, Δικηγορικό, Ιατρικό, κάποιων ιδιωτών κ.λπ. για την δωρεά laptops ή tablets προς τις σχολικές μονάδες, σε μια ανοιχτή πρόταση – συστράτευση προς κάθε καλοπροαίρετο πολίτη για ένα κοινό σκοπό την εκπαίδευση των παιδιών μας.

Η ανταπόκριση ήταν μικρή και όσοι ανταποκρίθηκαν μου ζήτησαν ευγενικά να μην αναφέρω το όνομα και το ύψος της δωρεάς τους. 

Στην αρχαία Αθήνα όμως ο χορηγός προβαλλόταν για την προσφορά του με την αναγραφή του ονόματός του σε ειδικές στήλες σε περίοπτα σημεία της πόλης. Όπως στη διπλανή στήλη που βρέθηκε στην Γλυφάδα όπου κάτω από την ανάγλυφη παράσταση έχει περιγράφεται ψήφισμα με το οποίο ο Δήμος των Αιξωνέων τιμά με χρυσό στεφάνι δύο χορηγούς, τον Αυτέα, γιο του Αυτοκλή και τον Φιλοξενίδη, γιο του Φιλίππου, επειδή “καλῶς καὶ φιλοτίμως ἐχορήγησαν”, ανέλαβαν δηλαδή από κοινού τα έξοδα παράστασης, που παρουσιάσθηκε στα Διονύσια του έτους μεταξύ του 340-312 πχ..

Και αυτό για να μαθαίνουν όλοι οι Αθηναίοι και να ενθαρρύνονταν άλλοι μελλοντικοί χορηγοί, στους οποίους θα απονέμονταν ανάλογες τιμές. Δεν μπορούσα λοιπόν παρά τουλάχιστον να υποβάλλω τα σέβη μου στην ευγενική πράξη της χορηγίας και να ευχαριστήσω ως κοινωνία τους τρεις εκλεκτούς συμπολίτες μας που ανταποκρίθηκαν στην ανάγκη της. 

1. Την βιομηχανία ζωωτροφών Nutripet Hellas Τ.Θ. 33 , ΒΙ.ΠΕ. Σταυροχωρίου Κιλκίς 61100, 23410.71640, fax 23410.71733, sales@nutripet.gr και τον Διευθύνοντα Σύμβουλό της κ. Πασχάλη Αποστολίδη για τη χορηγία αριθμού tablet.

2. Την ψυχολόγο- ψυχοθεραπεύτρια κ. Έλλη Φρεγγίδου 21ης Ιουνίου & Αθανασίου Τσούντα 1, Κιλκίς 61100 23410.27014, 6946081649, elli_kilkis@yahoo.gr για τη χορηγία αριθμού laptops.

3. Το Κέντρο δια Βίου Μάθησης Επιμορφωτική Κιλκίς Δοϊράνης 56, Κιλκίς 61100, και τον Διευθυντή του κ. Παναγιώτη Αμοιρίδη, 23410.28705, fax 23410.29690, info@epimorfotiki.gr, για τη χορηγία αριθμού laptops. 

Αξιότιμοι συμπολίτες μας σας ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας και σας βεβαιώνουμε ότι η δωρεά σας θα αποτελεί πάντα περιουσία του σχολείου στο οποίο θα διατεθεί, θα δανειστεί στους μαθητές με προτεραιότητα στη στήριξη οικογενειών βάσει κοινωνικών κριτηρίων όπως το χαμηλό εισόδημα, η ανεργία γονέων/κηδεμόνων, η ιδιότητα μέλους μονογονεϊκής, πολύτεκνης, τρίτεκνης ή ορφανικής οικογένειας, ή ύπαρξη ειδικών δυσκολιών μάθησης κλπ.

[1]https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B8%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82

[2] Ηλιόπουλος Θ. , 2019, Ο θεσμός της χορηγίας., Σκεπτόγραμμα, 20 June 2019 ανάκτηση από https://neoskosmos.com /el/218648/o-thesmos-tis-chorigias/