Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης
"ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ - Ο Δήμος Κιλκίς στα χέρια του Πολίτη"
Το Κιλκίς γεωγραφικά έχει το πλεονέκτημα και ταυτόχρονα το μειονέκτημα, να γειτονεύει με το δεύτερο σε μέγεθος και ανάπτυξη αστικό κέντρο της χώρας, τη Θεσσαλονίκη. Μία πόλη που προσπαθεί να καταστεί τα τελευταία χρόνια, το εμπορικό, βιομηχανικό, πολυπολιτισμικό, και πνευματικό κέντρο της βαλκανικής χερσονήσου.
Προσπάθεια που συναντάει πολλαπλά εμπόδια στο πέρασμα του χρόνου, που έχουν τις ρίζες τους στην γενικότερη αναστατωμένη κατάσταση που βιώνουν τα τελευταία χρόνια, στο σύνολό τους, οι χώρες της βαλκανικής. Οι πολεμικές διενέξεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία, και οι εκκρεμότητες με την FYROM, ήταν οι βασικές αιτίες που ανέκοψαν αυτήν την πορεία, όχι μόνο για την Θεσσαλονίκη αλλά και για την ευρύτερη περιοχή.
Η οικονομική κρίση της δεκαετίας που πέρασε, επίσης επηρέασε αρνητικά ακόμη περισσότερο την όλη κατάσταση.
Και αφού, όλα αυτά τα έχουμε αφήσει πίσω, αφήνοντας, το κάθε ένα, τα σημάδια του στις εξελίξεις της περιοχής μας, οι προκλήσεις είναι μπροστά μας για να αντιμετωπιστούν οι στρεβλώσεις και οι καθυστερήσεις για την πολύπλευρη ανάπτυξη της βόρειας Ελλάδας.
Στο επίκεντρο της προαναφερόμενης περιοχής και ως ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ της Θεσσαλονίκης και των Βαλκανικών χωρών βρίσκεται ο νομός Κιλκίς και αντίστοιχα ο Δήμος μας. Ένας Δήμος, ο τρίτος σε έκταση σε όλη την Ελλάδα, ο οποίος αναπτύσσεται επηρεαζόμενος σε πολύ μεγάλο βαθμό από την γειτνίασή του με την Θεσσαλονίκη και την εξέλιξή της.
Η αποκέντρωση της βιομηχανικής δραστηριότητας της Θεσσαλονίκης, την εικοσαετία 1990 – 2010, έφερε άλλον αέρα και στην ανάπτυξη του Δήμου Κιλκίς, τόσο στην πόλη του Κιλκίς αλλά και στους οικισμούς του . Είναι αλήθεια επίσης ότι η οικονομική κρίση της δεκαετίας που πέρασε, όχι μόνο ανέτρεψε αυτήν την πορεία, προκάλεσε πτώχευση σε πολλές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή μας, αύξηση της ανεργίας και νομοτελειακά μετανάστευση σε μεγαλύτερα αστικά κέντρα και ιδίως στο εξωτερικό.
Κατά κοινή ομολογία επίσης υπάρχει μία έντονη δυσαρέσκεια των συμπολιτών μας που δεν έχει να κάνει τόσο με τα παραπάνω αλλά με τα μέχρι τώρα πεπραγμένα των προηγούμενων Διοικήσεων του Δήμου.
Πλανάται λοιπόν ένα καίριο ερώτημα που χρήζει μιας σοβαρής και τεκμηριωμένης απάντησης. Η κατάσταση που βρίσκεται ο Δήμος Κιλκίς και η πόλη είναι απόρροια μόνο όσων αναφέρουμε παραπάνω ή και από τις ελλειμματικές λειτουργίες και παρεμβάσεις των μέχρι τώρα ηγεσιών του Δήμου μας;
Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μονολεκτική και εξηγούμαστε.
Πολλοί λένε ότι το Κιλκίς δεν έχει να σου δώσει σχεδόν τίποτε, δεν γοητεύει για να το επισκεφτείς, πολύ περισσότερο δεν το επιλέγει κάποιος ως τόπο διαμονής. Και έχουν δίκιο.
Έχουν δίκιο γιατί δεν φροντίσαμε να δώσουμε στον τόπο μας εκείνες τις υπεραξίες που διαθέτει και διστάσαμε να τις αναδείξουμε και να τις αξιοποιήσουμε.
Κανείς δεν μιλάει πλέον για το επιπλέον που δημιουργεί τη διάθεση στον κάτοικο να προσδοκά κάτι που θα του ομορφύνει τη ζωή.
Δεν δώσαμε περιεχόμενο σε αυτό που αποκαλούμε "ποιότητα ζωής".
Δεν διεκδικήσαμε και δεν παλέψαμε για την αξιοποίηση της Λίμνης Δοϊράνης και του ορεινού όγκου του Μπέλες, δεν διεκδικήσαμε την κατασκευή του δρόμου Λιθότοπου – Ποντοκερασιάς για την αξιοποίηση του ορεινού όγκου Κρουσίων, δεν πρωτοστατήσαμε στην θεσμική χρηματοδότηση του Βοτανικού Κήπου για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και όχι μόνο, δεν αξιοποιήσαμε την γειτνίαση με την Θεσσαλονίκη συνδεόμενοι με κορυφαία πνευματικά ιδρύματα, δεν αναδείξαμε τα πλεονεκτήματα της υπάρχουσας πολυπολιτισμικότητας της περιοχής, δεν συνδεθήκαμε με τους γειτονικούς λαούς έχοντας μαζί τους ιστορικούς δεσμούς, όπως την Στενήμαχο, την Στρούμνητσα, τα Άκαλα κ.λ.π.
Δεν αξιοποιήθηκαν ιστορικά δημόσια κτήρια όπως οι δίδυμες αποθήκες και η παλιά Νομαρχία, δεν διεκδικήθηκαν παλαιά στρατόπεδα για την δημιουργία ευρύχωρων μητροπολιτικών πάρκων όπως αυτό του στρατ. Δογάνη, δεν αξιοποιήθηκε ποτέ το δασύλλιο δυτικά της πόλης, δεν ολοκληρώθηκαν οι περιμετρικοί οδικοί άξονες , δεν αξιοποιήθηκαν χώροι στάθμευσης για την αποσυμφόρηση της πόλης του Κιλκίς και την προσβασιμότητα στο ανατολική τμήμα του Δήμου, δεν αναβαθμίστηκαν αισθητικά και λειτουργικά οι δημόσιοι χώροι, δεν ασχοληθήκαμε και δεν αναδείξαμε σχεδόν καθόλου τους χώρους αρχαιοτήτων και τα ιστορικά μνημεία του Α’Παγκοσμίου Πολέμου όπως αυτά του Παλατιανού, της Δοϊράνης και του μουσείου της Μάχης του 1913, εγκαταλείψαμε στην τύχη του το Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου, δεν συμβάλαμε στην εξωστρέφεια των πλεονεκτημάτων του δήμου μας όσον αφορά τα παραγόμενα προϊόντα του πρωτογενή τομέα και των βιομηχανιών της περιοχής μας.
Όλα αυτά και πολλά άλλα είναι η συνοπτική περιγραφή των όσων δεν έγιναν μέχρι τώρα. Καθ’ ότι όμως δεν είμαστε οπαδοί μηδενιστικών αντιλήψεων, γίνεται φανερό, από τον αριθμό και το μέγεθος των εκκρεμοτήτων και των παραλήψεων που παρουσιάζονται σήμερα μπροστά μας, πόσο ελλιπής ήταν ο σχεδιασμός, ο προγραμματισμός και τελικά η υλοποίηση των έργων.
Προσπάθεια που συναντάει πολλαπλά εμπόδια στο πέρασμα του χρόνου, που έχουν τις ρίζες τους στην γενικότερη αναστατωμένη κατάσταση που βιώνουν τα τελευταία χρόνια, στο σύνολό τους, οι χώρες της βαλκανικής. Οι πολεμικές διενέξεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία, και οι εκκρεμότητες με την FYROM, ήταν οι βασικές αιτίες που ανέκοψαν αυτήν την πορεία, όχι μόνο για την Θεσσαλονίκη αλλά και για την ευρύτερη περιοχή.
Η οικονομική κρίση της δεκαετίας που πέρασε, επίσης επηρέασε αρνητικά ακόμη περισσότερο την όλη κατάσταση.
Και αφού, όλα αυτά τα έχουμε αφήσει πίσω, αφήνοντας, το κάθε ένα, τα σημάδια του στις εξελίξεις της περιοχής μας, οι προκλήσεις είναι μπροστά μας για να αντιμετωπιστούν οι στρεβλώσεις και οι καθυστερήσεις για την πολύπλευρη ανάπτυξη της βόρειας Ελλάδας.
Στο επίκεντρο της προαναφερόμενης περιοχής και ως ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ της Θεσσαλονίκης και των Βαλκανικών χωρών βρίσκεται ο νομός Κιλκίς και αντίστοιχα ο Δήμος μας. Ένας Δήμος, ο τρίτος σε έκταση σε όλη την Ελλάδα, ο οποίος αναπτύσσεται επηρεαζόμενος σε πολύ μεγάλο βαθμό από την γειτνίασή του με την Θεσσαλονίκη και την εξέλιξή της.
Η αποκέντρωση της βιομηχανικής δραστηριότητας της Θεσσαλονίκης, την εικοσαετία 1990 – 2010, έφερε άλλον αέρα και στην ανάπτυξη του Δήμου Κιλκίς, τόσο στην πόλη του Κιλκίς αλλά και στους οικισμούς του . Είναι αλήθεια επίσης ότι η οικονομική κρίση της δεκαετίας που πέρασε, όχι μόνο ανέτρεψε αυτήν την πορεία, προκάλεσε πτώχευση σε πολλές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή μας, αύξηση της ανεργίας και νομοτελειακά μετανάστευση σε μεγαλύτερα αστικά κέντρα και ιδίως στο εξωτερικό.
Κατά κοινή ομολογία επίσης υπάρχει μία έντονη δυσαρέσκεια των συμπολιτών μας που δεν έχει να κάνει τόσο με τα παραπάνω αλλά με τα μέχρι τώρα πεπραγμένα των προηγούμενων Διοικήσεων του Δήμου.
Πλανάται λοιπόν ένα καίριο ερώτημα που χρήζει μιας σοβαρής και τεκμηριωμένης απάντησης. Η κατάσταση που βρίσκεται ο Δήμος Κιλκίς και η πόλη είναι απόρροια μόνο όσων αναφέρουμε παραπάνω ή και από τις ελλειμματικές λειτουργίες και παρεμβάσεις των μέχρι τώρα ηγεσιών του Δήμου μας;
Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μονολεκτική και εξηγούμαστε.
Πολλοί λένε ότι το Κιλκίς δεν έχει να σου δώσει σχεδόν τίποτε, δεν γοητεύει για να το επισκεφτείς, πολύ περισσότερο δεν το επιλέγει κάποιος ως τόπο διαμονής. Και έχουν δίκιο.
Έχουν δίκιο γιατί δεν φροντίσαμε να δώσουμε στον τόπο μας εκείνες τις υπεραξίες που διαθέτει και διστάσαμε να τις αναδείξουμε και να τις αξιοποιήσουμε.
Κανείς δεν μιλάει πλέον για το επιπλέον που δημιουργεί τη διάθεση στον κάτοικο να προσδοκά κάτι που θα του ομορφύνει τη ζωή.
Δεν δώσαμε περιεχόμενο σε αυτό που αποκαλούμε "ποιότητα ζωής".
Δεν διεκδικήσαμε και δεν παλέψαμε για την αξιοποίηση της Λίμνης Δοϊράνης και του ορεινού όγκου του Μπέλες, δεν διεκδικήσαμε την κατασκευή του δρόμου Λιθότοπου – Ποντοκερασιάς για την αξιοποίηση του ορεινού όγκου Κρουσίων, δεν πρωτοστατήσαμε στην θεσμική χρηματοδότηση του Βοτανικού Κήπου για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και όχι μόνο, δεν αξιοποιήσαμε την γειτνίαση με την Θεσσαλονίκη συνδεόμενοι με κορυφαία πνευματικά ιδρύματα, δεν αναδείξαμε τα πλεονεκτήματα της υπάρχουσας πολυπολιτισμικότητας της περιοχής, δεν συνδεθήκαμε με τους γειτονικούς λαούς έχοντας μαζί τους ιστορικούς δεσμούς, όπως την Στενήμαχο, την Στρούμνητσα, τα Άκαλα κ.λ.π.
Δεν αξιοποιήθηκαν ιστορικά δημόσια κτήρια όπως οι δίδυμες αποθήκες και η παλιά Νομαρχία, δεν διεκδικήθηκαν παλαιά στρατόπεδα για την δημιουργία ευρύχωρων μητροπολιτικών πάρκων όπως αυτό του στρατ. Δογάνη, δεν αξιοποιήθηκε ποτέ το δασύλλιο δυτικά της πόλης, δεν ολοκληρώθηκαν οι περιμετρικοί οδικοί άξονες , δεν αξιοποιήθηκαν χώροι στάθμευσης για την αποσυμφόρηση της πόλης του Κιλκίς και την προσβασιμότητα στο ανατολική τμήμα του Δήμου, δεν αναβαθμίστηκαν αισθητικά και λειτουργικά οι δημόσιοι χώροι, δεν ασχοληθήκαμε και δεν αναδείξαμε σχεδόν καθόλου τους χώρους αρχαιοτήτων και τα ιστορικά μνημεία του Α’Παγκοσμίου Πολέμου όπως αυτά του Παλατιανού, της Δοϊράνης και του μουσείου της Μάχης του 1913, εγκαταλείψαμε στην τύχη του το Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου, δεν συμβάλαμε στην εξωστρέφεια των πλεονεκτημάτων του δήμου μας όσον αφορά τα παραγόμενα προϊόντα του πρωτογενή τομέα και των βιομηχανιών της περιοχής μας.
Όλα αυτά και πολλά άλλα είναι η συνοπτική περιγραφή των όσων δεν έγιναν μέχρι τώρα. Καθ’ ότι όμως δεν είμαστε οπαδοί μηδενιστικών αντιλήψεων, γίνεται φανερό, από τον αριθμό και το μέγεθος των εκκρεμοτήτων και των παραλήψεων που παρουσιάζονται σήμερα μπροστά μας, πόσο ελλιπής ήταν ο σχεδιασμός, ο προγραμματισμός και τελικά η υλοποίηση των έργων.
Και για να είμαστε ακόμη πιο ειλικρινείς πρέπει να πούμε ότι μέρος αυτών των παραλήψεων έχουν την αιτία τους στην επικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ Α’ και Β’ βαθμού Τ.Α.
Όλα αυτά λοιπόν είναι μέσα στις προτεραιότητες που βάζουμε για ένα αύριο διαφορετικό, σε ένα δήμο εξωστρεφή, σε έναν δήμο λειτουργικό και αλληλέγγυο, ένα δήμο που θα επιδιώκει την συμμετοχή των δημοτών στις λήψεις των αποφάσεών του.
Έτσι λοιπόν αγαπητοί συνδημότες την απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα, στον εάν ΓΟΗΤΕΥΟΥΝ Η ΠΟΛΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ, σας καλούμε να την δώσετε εσείς οι ίδιοι. Η άποψή σας, είμαστε σίγουροι, ότι θα αποτυπώνει πολύ πιο αντικειμενικά την κατάσταση την οποία βιώνουμε όλοι μας.
Εμείς από την πλευρά μας κάνουμε το αυτονόητο.
Συγκροτήσαμε τη δημοτική μας κίνηση και στεκόμαστε απέναντι στις αγωνίες σας, όχι για να περιοριστούμε σε απέλπιδες διαπιστώσεις, αλλά για να υποσχεθούμε πολύ συγκεκριμένες και εφικτές βελτιώσεις της καθημερινότητάς μας.
Σήμερα εγώ, ως επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης ‘’ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ – Ο Δήμος Κιλκίς στα χέρια του Πολίτη’’ και οι συνεργάτες μου απευθύνουμε κάλεσμα συνέργειας σε όλες και όλους που τους συνδέει η κοινή επιθυμία να κάνουν τον τόπο μας καλύτερο, γιατί εμείς δεν βλέπουμε την διαφορετική πολιτική τοποθέτηση να είναι εμπόδιο, αλλά χρήσιμη πηγή διαφορετικών αντιλήψεων, η δημιουργική σύνθεση των οποίων θα φέρει την φαντασία στην εξουσία του Δήμου Κιλκίς.
Όλα αυτά λοιπόν είναι μέσα στις προτεραιότητες που βάζουμε για ένα αύριο διαφορετικό, σε ένα δήμο εξωστρεφή, σε έναν δήμο λειτουργικό και αλληλέγγυο, ένα δήμο που θα επιδιώκει την συμμετοχή των δημοτών στις λήψεις των αποφάσεών του.
Έτσι λοιπόν αγαπητοί συνδημότες την απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα, στον εάν ΓΟΗΤΕΥΟΥΝ Η ΠΟΛΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ, σας καλούμε να την δώσετε εσείς οι ίδιοι. Η άποψή σας, είμαστε σίγουροι, ότι θα αποτυπώνει πολύ πιο αντικειμενικά την κατάσταση την οποία βιώνουμε όλοι μας.
Εμείς από την πλευρά μας κάνουμε το αυτονόητο.
Συγκροτήσαμε τη δημοτική μας κίνηση και στεκόμαστε απέναντι στις αγωνίες σας, όχι για να περιοριστούμε σε απέλπιδες διαπιστώσεις, αλλά για να υποσχεθούμε πολύ συγκεκριμένες και εφικτές βελτιώσεις της καθημερινότητάς μας.
Σήμερα εγώ, ως επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης ‘’ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ – Ο Δήμος Κιλκίς στα χέρια του Πολίτη’’ και οι συνεργάτες μου απευθύνουμε κάλεσμα συνέργειας σε όλες και όλους που τους συνδέει η κοινή επιθυμία να κάνουν τον τόπο μας καλύτερο, γιατί εμείς δεν βλέπουμε την διαφορετική πολιτική τοποθέτηση να είναι εμπόδιο, αλλά χρήσιμη πηγή διαφορετικών αντιλήψεων, η δημιουργική σύνθεση των οποίων θα φέρει την φαντασία στην εξουσία του Δήμου Κιλκίς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.