Act Business Center

Act Business Center

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2018

Στην μακρινή Μανή ταξίδεψαν τα «Χρώματα μνήμης» της Κούλας Φωτιάδου

Της Πάολας Χαραλαμπίδου
Στο μακρινό και εξαιρετικής ομορφιάς Ιερό Κάθισμα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού στους Άνω Δολούς της Δυτικής Μάνης, βρέθηκε η εικαστικός Κούλα Δήμου Φωτιάδου στα μέσα του Οκτώβρη, για τις ανάγκες παρουσίασης του πρώτου βιβλίου της «Χρώματα μνήμης» Φορεσιά Ορμενίου – Φτελιάς, (Κόζλουτζια – Ουρούμκιοϊ Ανατολικής Ρωμυλίας).

Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο-λεύκωμα, το πρώτο από τα τρία συνολικά που έχει αφιερώσει η Κούλα Φωτιάδου στη μνήμη της μητέρας της Καλλιόπης, η οποία υπηρέτησε πιστά από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής της, τον λαϊκό παραδοσιακό πολιτισμό της Θράκης.

Καλεσμένη των αεικίνητων μοναχών του Μοναστηριού, σε μια προσπάθεια γνωριμίας του ακριτικού Βορά με τον Νότο, η συμπολίτισσά μας είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει σε μια ξεχωριστή για την ίδια εκδήλωση, την Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018, αμέσως μετά τη θεία Λειτουργία, παρουσία εκπροσώπων πολιτιστικών συλλόγων και φορέων από τη Μεσσηνία και τη Σπάρτη, καθώς και προσκυνητών του Ιερού Καθίσματος.

Σαφώς επρόκειτο για μια εξαιρετικά τιμητική πρόσκληση από ένα διόλου τυχαίο Μοναστήρι της χώρας μας, με σπουδαίο έργο και πολυδιάστατη δράση στους τομείς του πολιτισμού, του εθελοντισμού, της οικολογίας, της λαογραφίας, κ.α.

Μάλιστα, αξίζει να αναφερθεί ότι τα τελευταία δύο χρόνια σε συνεργασία με ειδικούς επιστήμονες και φορείς συγκεντρώνει φορεσιές κυρίως από την περιοχή της Θράκης, με στόχο τη δημιουργία μιας Κιβωτού Ιστορικής Μνήμης και Αγάπης.

Η συγγραφέας παρουσιάζοντας το βιβλίο της, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην παραδοσιακή φορεσιά του τόπου καταγωγής της και μίλησε για τα δυο Ελληνικά χωριά Κόζλουτζια και Ουρούμκιοϊ της Ανατολικής Ρωμυλίας, σημερινής Ν. Βουλγαρίας, που από επίσημα έγγραφα φαίνεται πως υπήρχαν και πριν το 1683. Δυο χωριά, όπως είπε, που δεν έχασαν την Ελληνική τους συνείδηση, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα ήθη-έθιμα τους μέσα στα χρόνια της Οθωμανικής σκλαβιάς και την αγριότητα των Βουλγάρων.

Είχαν ελληνικό σχολείο και εκκλησία και μέχρι το 1906 η λειτουργία και η διδασκαλία γινόταν στην ελληνική γλώσσα, χρονολογία που ο δάσκαλος και ο ιερέας αντικαταστάθηκαν με τη βία από Βουλγάρους. Οι κάτοικοι των χωριών αυτών, μεταξύ τους και οι γονείς της Κυριακής με τις οικογένειές τους, αναγκάστηκαν να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς από το 1923 έως και το 1930 για να εγκατασταθούν στο Ορμένιο το βορειότερο χωριό της ελληνικής επικράτειας, στη Φτελιά, στο Φυλάκιο και τον Πύργο της Ορεστιάδας του Ν. Έβρου.

«Είμαι ευτυχισμένη», προσέθεσε, «που το βιβλίο μου έγινε αφορμή να γνωρίσω τον γέροντα Γαβριήλ και τους πατέρες Νεκτάριο, Αλέξιο και Σιλουανό, τους οποίους και ευχαριστώ για τη θερμή τους φιλοξενία. Το ενδιαφέρον τους για τις παραδοσιακές φορεσιές του τόπου μας, οι οποίες δεν αποτελούν αντικείμενα συλλογής και προβολής, αλλά αγάπη, σεβασμός και μνήμη στα πρόσωπα από τα οποία προέρχονται και ένα από αυτά είναι το πρόσωπο της μητέρας μου Καλλιόπης που υπηρέτησε πιστά την παράδοση σε όλη της τη ζωή, μου άνοιξαν νέους δρόμους αγάπης και προσφοράς».

Η συγγραφέας σε αναγνώριση του έργου των μοναχών δώρισε στο Ιερό Κάθισμα την παραδοσιακή νυφική φορεσιά που ύφανε και στόλισε η μητέρα της, δίνοντας όπως είπε «ένα κομμάτι της δικής της και της δικής μου ψυχής, σε μια Κιβωτό Αγάπης».

Το δεύτερο βιβλίο της Κούλας Φωτιάδου με θέμα «Χρώματα μνήμης» Υφαντά Ορμενίου – Φτελιάς, (Κόζλουτζια – Ουρούμκιοϊ Ανατολικής Ρωμυλίας), σε έκδοση του Λυκείου Ελληνίδων Κιλκίς θα παρουσιαστεί σε ειδική εκδήλωση στο Κιλκίς, στον χώρο του Λ.Ε.Κ., εντός του επόμενου διμήνου.


Ο Γέροντας Γαβριήλ, ο Πατέρας Νεκτάριος, η Γεωργιλέα Μαρία και η Κυριακή Δήμου-Φωτιάδου 

Η Καλλιόπη Δήμου, με καθημερινή παραδοσιακή φορεσιά Ορμενίου

Η Γεωργιλέα Μαρία παρουσιάζοντας την παραδοσιακή νυφική φορεσιά της Καλλιόπης Δήμου



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.

Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.

Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.