Η Αποκλειστική Οικονοµική Ζώνη (ΑΟΖ) µόνο πρόσφατα άρχισε να αντιµετωπίζεται ως εθνικό ζήτηµα στην Ελλάδα. Το θέµα αυτό όμως θα έπρεπε να είχε απασχολήσει το δηµόσιο διάλογο, τις αρµόδιες κρατικές υπηρεσίες και τις εκάστοτε κυβερνήσεις ήδη από το 1982, οπότε υπογράφηκε (και από την Ελλάδα) η Διεθνής Σύµβαση του 1982 για το (Νέο) Δίκαιο της Θάλασσας, που τέθηκε σε ισχύ την 16.11.1994 (για την Ελλάδα από τον Ιούλιο 1995).
Ουσιαστικά, πρόκειται για το τεράστιο και ακατανόητο (µε όρους ορθολογισμού και εθνικού συμφέροντος) έλλειμμα εφαρμογής και αξιοποίησης από την χώρα µας πολλών, παλαιών και νέων, θεσμών και δικαιωμάτων στις παρακείμενες θαλάσσιες περιοχές που την περιβάλλουν και του βυθού-υπεδάφους της περιοχής της (που αρχίζει βεβαία µετά το τέλος της Αιγιαλίτιδας Ζώνης).
Η περιοχή των 200 ν.µ. καλύπτει το 36% του παγκόσμιου θαλάσσιου χώρου, που ουσιαστικά εθνικοποιείται για οικονομικούς σκοπούς. Σ᾽ αυτή την περιοχή άλλωστε βρίσκεται σχεδόν το σύνολο των µέχρι σήµερα γνωστών υποθαλάσσιων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενώ εκεί αλιεύεται περί το 95% των παγκόσμιων αλιευμάτων και πραγματοποιείται το 80% της θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας παγκοσμίως.
Τα περισσότερα παράκτια κράτη έχουν ήδη από πολλά χρόνια υιοθετήσει την ΑΟΖ.
Δυστυχώς, η Ελλάδα επί 33 χρόνια δεν έχει αναμορφώσει το καθεστώς των θαλάσσιων δικαιωμάτων της. Αιτίες ή προσχήματα: Το «φοβικό σύνδροµο» απέναντι στην Τουρκία και τις απειλής πολέµου που αυτή εκτοξεύει, η αµφιθυµία, η µη ετοιμότητα ή η αναποφασιστικότητα των πολιτικών ηγεσιών και των κρατικών υπηρεσιών για την ανάληψη ουσιαστικών πρωτοβουλιών, ιδίως στην εξωτερική πολιτική.
Τα περισσότερα παράκτια κράτη έχουν ήδη από πολλά χρόνια υιοθετήσει την ΑΟΖ.
Δυστυχώς, η Ελλάδα επί 33 χρόνια δεν έχει αναμορφώσει το καθεστώς των θαλάσσιων δικαιωμάτων της. Αιτίες ή προσχήματα: Το «φοβικό σύνδροµο» απέναντι στην Τουρκία και τις απειλής πολέµου που αυτή εκτοξεύει, η αµφιθυµία, η µη ετοιμότητα ή η αναποφασιστικότητα των πολιτικών ηγεσιών και των κρατικών υπηρεσιών για την ανάληψη ουσιαστικών πρωτοβουλιών, ιδίως στην εξωτερική πολιτική.
Τέλος, η µη επαρκής µελέτη και η µη ορθή αξιολόγηση και κατανόηση των νέων θεσμών του δικαίου, όπως η ΑΟΖ. Για την Ελλάδα είναι κρίσιµο να διασφαλιστούν οι θαλάσσιες ζώνες των Ελληνικών νησιωτικών συμπλεγμάτων, που εδώ και δεκαετίες αμφισβητεί η Τουρκία, µε παράνοµα και αυθαίρετα επιχειρήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.