Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ
Κιλκίς
Με αφορμή την ημέρα μνήμης της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, θα θέλαμε, πέρα από τα γεγονότα που έχουν καταγραφεί στην Ιστορία, να θυμηθούμε. Κάθε χρόνο, τέτοια μέρα γίνεται αναφορά στα γεγονότα που σημάδεψαν τις μέρες εκείνες. Εμείς, επιλέγουμε την ποίηση και συγκεκριμένα τον Οδυσσέα Ελύτη.
Παραθέτουμε απόσπασμα από το «Άξιον Εστί»
«ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΡΙΤΟ
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ
Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ' ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος η Άνοιξη…
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!
Της Ασίας αν αγγίζει από τη μια
της Ευρώπης λίγο αν ακουμπά
στον αιθέρα στέκει να
και στη θάλασσα μόνη της!
Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ' τον Καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ' αίματα!
Μα' χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί
κι οι φοβέρες αχ λατομηθεί
και στον έναν ο άλλος
μπαίνουν εναντίον οι άνεμοι!»
Είναι αδύνατο να μην ανατριχιάσει κανείς διαβάζοντας τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη στο επικό Άξιον Εστί, να ανατριχιάσει όχι μόνο για την ποιητική δεινότητα όσο για την απίστευτη επικαιρότητα. Όταν δε, ακούσει το έργο όπως το μελοποίησε με θυελλώδη ορμή ο Μίκης Θεοδωράκης, το αφηγήθηκε ο Μάνος Κατράκης, το τραγούδησε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η αίσθηση του μεγαλείου και της διαχρονικότητας είναι περισσότερο εμφανή από ποτέ.
Παραθέτουμε απόσπασμα από το «Άξιον Εστί»
«ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΡΙΤΟ
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ
Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ' ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος η Άνοιξη…
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!
Της Ασίας αν αγγίζει από τη μια
της Ευρώπης λίγο αν ακουμπά
στον αιθέρα στέκει να
και στη θάλασσα μόνη της!
Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ' τον Καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ' αίματα!
Μα' χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί
κι οι φοβέρες αχ λατομηθεί
και στον έναν ο άλλος
μπαίνουν εναντίον οι άνεμοι!»
Είναι αδύνατο να μην ανατριχιάσει κανείς διαβάζοντας τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη στο επικό Άξιον Εστί, να ανατριχιάσει όχι μόνο για την ποιητική δεινότητα όσο για την απίστευτη επικαιρότητα. Όταν δε, ακούσει το έργο όπως το μελοποίησε με θυελλώδη ορμή ο Μίκης Θεοδωράκης, το αφηγήθηκε ο Μάνος Κατράκης, το τραγούδησε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η αίσθηση του μεγαλείου και της διαχρονικότητας είναι περισσότερο εμφανή από ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.