Του Θεόφιλου Κυριακίδη
Πριν από αρκετό καιρό είχα γράψει, πως η τεχνολογία προχωράει, πάει μπροστά και όποιος μείνει πίσω θα μοιάζει με εκείνον, που ενώ έχει ανακαλυφθεί το κομφλέρ αυτός φουσκώνει τα λάστιχα του αυτοκινήτου του με τρόμπα. Πριν λίγες ημέρες διάβασα στην ιστοσελίδα greki.gr τα εξής:
greki.gr: "Χτες συνάντησα τυχαία στον δρόμο έναν φίλο μου. Πριν από λίγο καιρό, προσπαθούσε να με πείσει πως πρέπει να γράψω σε εφημερίδα. Του είχα απαντήσει πως τις εφημερίδες δεν τις διαβάζει κανείς πια. Είναι χρεοκοπημένες και ανυπόληπτες.
Χτες, ο καλός φίλος με ρώτησε πώς μπορεί...
να δοθεί διάσταση σε ένα θέμα που αφορά πολλούς ανθρώπους και στο οποίο δεν αναφέρεται κανείς.
Του είπα πως αυτό μπορεί να γίνει μέσω του Διαδικτύου και μου ανέφερε μια εφημερίδα.
«Ποιος την διαβάζει αυτή την εφημερίδα;» του λέω.
«Δεν θα πουλάει τουλάχιστον 60 χιλιάδες φύλλα;» μου κάνει.
«Όχι» του λέω, «δεν θα πουλάει».
Μόλις επέστρεψα σπίτι, μπήκα από περιέργεια στο Διαδίκτυο και κοίταξα τις κυκλοφορίες των εφημερίδων.
Η άλλοτε πανίσχυρη εφημερίδα πουλάει λίγες χιλιάδες φύλλα. Πουλάει λιγότερα απ’ όσα φανταζόμουν.
Αν σκεφτείς πόσα φύλλα εφημερίδων πάνε σε δημόσιους οργανισμούς, κόμματα, πολιτικά γραφεία, άλλα ΜΜΕ κλπ, δεν την αγοράζει σχεδόν κανείς.
Δεν χρειάζεται να δεις τις κυκλοφορίες των εφημερίδων, για να αντιληφθείς πως έχουν τελειώσει.
Απλά, σκέψου πόσο καιρό έχεις να δεις άνθρωπο να διαβάζει εφημερίδα.
Μετά, σκέψου ποια ήταν η ηλικία του ανθρώπου που είδες τελευταία φορά να διαβάζει εφημερίδα.
Το ωραίο είναι πως πολλοί από τους ανθρώπους που εργάζονται ακόμα σε εφημερίδες συνεχίζουν να έχουν ύφος.
Και να πεις πως δεν ξέρουν τι συμβαίνει; Ξέρουν. Και πολύ καλά μάλιστα.
Αν θέλεις να σε διαβάζουν σήμερα, δεν πρέπει να γράφεις σε εφημερίδα.
Αν θέλεις να σε διαβάζουν, πρέπει να γράφεις στο Διαδίκτυο.
Και μόνο στο Διαδίκτυο θα μάθεις αν αυτά που γράφεις, αφορούν και άλλους ανθρώπους εκτός από σένα και την παρέα σου.
Άλλαξε η εποχή."
greki.gr: "Χτες συνάντησα τυχαία στον δρόμο έναν φίλο μου. Πριν από λίγο καιρό, προσπαθούσε να με πείσει πως πρέπει να γράψω σε εφημερίδα. Του είχα απαντήσει πως τις εφημερίδες δεν τις διαβάζει κανείς πια. Είναι χρεοκοπημένες και ανυπόληπτες.
Χτες, ο καλός φίλος με ρώτησε πώς μπορεί...
να δοθεί διάσταση σε ένα θέμα που αφορά πολλούς ανθρώπους και στο οποίο δεν αναφέρεται κανείς.
Του είπα πως αυτό μπορεί να γίνει μέσω του Διαδικτύου και μου ανέφερε μια εφημερίδα.
«Ποιος την διαβάζει αυτή την εφημερίδα;» του λέω.
«Δεν θα πουλάει τουλάχιστον 60 χιλιάδες φύλλα;» μου κάνει.
«Όχι» του λέω, «δεν θα πουλάει».
Μόλις επέστρεψα σπίτι, μπήκα από περιέργεια στο Διαδίκτυο και κοίταξα τις κυκλοφορίες των εφημερίδων.
Η άλλοτε πανίσχυρη εφημερίδα πουλάει λίγες χιλιάδες φύλλα. Πουλάει λιγότερα απ’ όσα φανταζόμουν.
Αν σκεφτείς πόσα φύλλα εφημερίδων πάνε σε δημόσιους οργανισμούς, κόμματα, πολιτικά γραφεία, άλλα ΜΜΕ κλπ, δεν την αγοράζει σχεδόν κανείς.
Δεν χρειάζεται να δεις τις κυκλοφορίες των εφημερίδων, για να αντιληφθείς πως έχουν τελειώσει.
Απλά, σκέψου πόσο καιρό έχεις να δεις άνθρωπο να διαβάζει εφημερίδα.
Μετά, σκέψου ποια ήταν η ηλικία του ανθρώπου που είδες τελευταία φορά να διαβάζει εφημερίδα.
Το ωραίο είναι πως πολλοί από τους ανθρώπους που εργάζονται ακόμα σε εφημερίδες συνεχίζουν να έχουν ύφος.
Και να πεις πως δεν ξέρουν τι συμβαίνει; Ξέρουν. Και πολύ καλά μάλιστα.
Αν θέλεις να σε διαβάζουν σήμερα, δεν πρέπει να γράφεις σε εφημερίδα.
Αν θέλεις να σε διαβάζουν, πρέπει να γράφεις στο Διαδίκτυο.
Και μόνο στο Διαδίκτυο θα μάθεις αν αυτά που γράφεις, αφορούν και άλλους ανθρώπους εκτός από σένα και την παρέα σου.
Άλλαξε η εποχή."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.