Γράφει ο Πάνος Μαύρος
Μπράβο στο Δήμο Κιλκίς !! Μετά από ολονύκτιες σκληρές διαπραγματεύσεις,
επιτέλους πείστηκε ο υπουργός Παιδείας, και «μετέφερε» τη Γεωπονική Σχολή του ΑΠΘ στο Κιλκίς (Βαλκανικό Βοτανικό Κήπο), και το ΤΕΙ Οινολογίας στη Γουμένισσα, αλλάζοντας στο παραπέντε το σχέδιο « Φοίβος και Αθηνά»…. Σάλος και αντιδράσεις στη Θεσσαλονίκη.
Αναβρασμός και θυμός επικρατεί αυτές τις στιγμές στη Θεσσαλονίκη. «Δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Οι αντιδράσεις θα είναι έντονες και προς κάθε κατεύθυνση. Η αδικία είναι μεγάλη» δήλωσε στο τηλεοπτικό συνεργείο της « CNN Γνώμης» ο γηραιός δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Οδυσσέας Τσενάι. « Σήμερα το 2039 μΧ η Θεσσαλονίκη είναι σε παρακμή, ενώ αντίθετα όλα μεταφέρονται στο Κιλκίς. Κάτι ύποπτο συμβαίνει…» συμπλήρωσε ο έξαλλος από θυμό δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
.
Οι Κιλκισιώτες έθεσαν στον υπουργό τα επιχειρήματά τους, με ρεαλισμό, συντονισμένες, επίμονες και επίπονες προσπάθειες, και φυσικά υπεύθυνες απαντήσεις στα διάφορα τεχνικά ερωτήματα που τέθηκαν.
Είχαν δύο εκπληκτικούς και παρθένους καταπράσινους ορεινούς όγκους. Τα μοναδικά Κρούσια και το Πάϊκο. Είχαν έτοιμες αλλά κλειστές από το 2011 υποδομές για πραγματική και ρεαλιστική εκπαίδευση, τον περίφημο «Βαλκανικό Βοτανικό κήπο». Είχαν έτοιμες και τις υπάρχουσες αλλά άδειες ξενοδοχειακές μονάδες της περιοχής (Κρούσια, Θεοδωράκια, Κιλκίς, Γουμένισσα κτλ) για τη διαμονή των φοιτητών. Είχαν εκατοντάδες ολοκαίνουργια και πάμφθηνα σπίτια για ενοικίαση στο Κιλκίς. Τι παραπάνω χρειαζόταν δηλαδή για να δημιουργήσουν έστω ένα παράρτημα του Γεωπονικού τμήματος, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης;
Η «CNN-Γνώμη» έκανε μια μεγάλη και σε βάθος δημοσιογραφική έρευνα, και διαπίστωσε ότι τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά…
Η ιστορία ξεκινά αρκετά παλιά, τότε από τα «μαύρα χρόνια» 2009-2015. Τότε που η Ελλάδα βρέθηκε στον πάτο. Το Κιλκίς βέβαια δεν είχε πρόβλημα τότε, διότι πάντα στον πάτο ήταν.. Ο βρεγμένος, γιατί να φοβηθεί τη βροχή…;
Η ιστορία ξεκινά αρκετά παλιά, τότε από τα «μαύρα χρόνια» 2009-2015. Τότε που η Ελλάδα βρέθηκε στον πάτο. Το Κιλκίς βέβαια δεν είχε πρόβλημα τότε, διότι πάντα στον πάτο ήταν.. Ο βρεγμένος, γιατί να φοβηθεί τη βροχή…;
Μπορεί να γκρινιάζουν οι Θεσσαλονικείς, αλλά δυστυχώς για αυτούς τζάμπα φωνάζουν ότι αδικούνται. Είχαν και έχουν ήδη, χιλιάδες φοιτητές στην πόλη τους. Δε χόρτασαν; Όλα δικά τους τα θέλουν…; Σαν ποντίκια ζουν πλέον στην υπερφορτωμένη Θεσσαλονίκη . E όχι ρε παιδιά. Ήταν δηλαδή σωστό να διδάσκεις γεωπονία ή οινολογία μέσα σε μια τσιμεντούπολη; Αν δεν έχει άμεση και καθημερινή επαφή με τη φύση ο φοιτητής της γεωπονίας, ποιος θα έχει; Ο γιατρός, ο οικονομολόγος, ή ο αρχιτέκτονας;
Οι Κιλκισιώτες έθεσαν στον υπουργό τα επιχειρήματά τους, με ρεαλισμό, συντονισμένες, επίμονες και επίπονες προσπάθειες, και φυσικά υπεύθυνες απαντήσεις στα διάφορα τεχνικά ερωτήματα που τέθηκαν.
Είχαν δύο εκπληκτικούς και παρθένους καταπράσινους ορεινούς όγκους. Τα μοναδικά Κρούσια και το Πάϊκο. Είχαν έτοιμες αλλά κλειστές από το 2011 υποδομές για πραγματική και ρεαλιστική εκπαίδευση, τον περίφημο «Βαλκανικό Βοτανικό κήπο». Είχαν έτοιμες και τις υπάρχουσες αλλά άδειες ξενοδοχειακές μονάδες της περιοχής (Κρούσια, Θεοδωράκια, Κιλκίς, Γουμένισσα κτλ) για τη διαμονή των φοιτητών. Είχαν εκατοντάδες ολοκαίνουργια και πάμφθηνα σπίτια για ενοικίαση στο Κιλκίς. Τι παραπάνω χρειαζόταν δηλαδή για να δημιουργήσουν έστω ένα παράρτημα του Γεωπονικού τμήματος, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης;
Το Κιλκίς κατάφερε το ακατόρθωτο. Να δημιουργήσει ένα τμήμα πανεπιστημίου, το οποίο εδρεύει σε ένα χωριουδάκι, την Ποντοκερασιά. Όσοι φοιτητές ήθελαν, έμεναν στο Κιλκίς ή Γουμένισσα αντίστοιχα (υπήρχε λεωφορείο για την μετακίνηση). Φτιάχτηκαν επιπλέον και ξύλινοι ξενώνες όμως, έξω από το χωριό για να μένουν δωρεάν όσοι φοιτητές επιθυμούσαν ή ήταν οικονομικά ασθενέστεροι.
Στην αρχή δίστασαν όλοι. «Τι ζωή θα κάνουμε στο χωριό; Εμείς θέλουμε μπαράκια, κόσμο, βαβούρα» έλεγαν. Τι νόημα έχει η φοιτητική ζωή σε ένα χωριό ή μια επαρχιακή πόλη σαν το Κιλκίς ή τη Γουμένισσα;» έλεγαν.
Η ιστορία όμως έχει αποδείξει, ότι αναπόφευκτα στη μεγαλούπολη θα «γευτούν» την μοναξιά, το άγχος, την καχυποψία, την επικινδυνότητα και εγκληματικότητα . Οι παλαιότεροι βίωσαν την ταλαιπωρία να πάνε στην Σίνδο κάθε ημέρα στα ΤΕΙ, στοιβαγμένοι σε ένα αστικό, με αβάσταχτο κόστος ζωής, και την αποξένωση που προσφέρει η κάθε απάνθρωπη μεγαλούπολη.
Η ιστορία όμως έχει αποδείξει, ότι αναπόφευκτα στη μεγαλούπολη θα «γευτούν» την μοναξιά, το άγχος, την καχυποψία, την επικινδυνότητα και εγκληματικότητα . Οι παλαιότεροι βίωσαν την ταλαιπωρία να πάνε στην Σίνδο κάθε ημέρα στα ΤΕΙ, στοιβαγμένοι σε ένα αστικό, με αβάσταχτο κόστος ζωής, και την αποξένωση που προσφέρει η κάθε απάνθρωπη μεγαλούπολη.
Ήδη κάποιοι φοιτητές εξέφρασαν δειλά την επιθυμία να το τολμήσουν. Υπάρχει η σκέψη να δουλεύουν κάποιοι συγχρόνως και στον Βοτανικό κήπο, για να παίρνουν ένα επιπλέον χαρτζιλίκι.
Μάλλον αυτοί θα κάνουν και την καλύτερη επιλογή. Λέτε στο τέλος να περνάνε πολύ καλύτερα και από τις πόλεις; Θα μαζεύονται στα σαλέ της περιοχής, θα κάνουν πάρτι, συγκεντρώσεις για φαγητό και ποτό μπροστά στο τζάκι κτλ. Όμορφα, φιλικά, ζεστά, ανθρώπινα. Θα καλούν και τους τουρίστες και θα γίνεται χαμός.
Μάλλον αυτοί θα κάνουν και την καλύτερη επιλογή. Λέτε στο τέλος να περνάνε πολύ καλύτερα και από τις πόλεις; Θα μαζεύονται στα σαλέ της περιοχής, θα κάνουν πάρτι, συγκεντρώσεις για φαγητό και ποτό μπροστά στο τζάκι κτλ. Όμορφα, φιλικά, ζεστά, ανθρώπινα. Θα καλούν και τους τουρίστες και θα γίνεται χαμός.
Άλλοι φοιτητές ίσως ανακαλύψουν τη χαρά φροντίδας του κήπου του σπιτιού τους. (Αυτή άλλωστε δεν ήταν η δουλειά που θα κάνουν στο μέλλον;). Δεν είναι καλύτερα να πίνεις χαλαρά το καφεδάκι σου κάτω από μια κληματαριά το καλοκαίρι, ή μπροστά στο αναμμένο τζάκι; Τι να ζηλέψουν από τη φοιτητική ζωή στη Θεσσαλονίκη; Τα πανάκριβα, υγρά, σκοτεινά ημιυπόγεια που τα νοίκιαζαν για σπίτια; Τις ατέλειωτες καταλήψεις; Η Ποντοκερασιά τα έχει όλα. Και αίθουσα για ταινίες, ίντερνετ, ταβέρνες, μα κυρίως ένα περιβάλλον συνολικά ήρεμο, φιλικό, ανθρώπινο, αλλά και με ζωή ! Φοιτητική ζωή !
Λένε πως θα συνεργαστεί το πανεπιστήμιο της Ποντοκερασιάς, με άλλα παρόμοια του εξωτερικού. Λέτε να δούμε επισκέψεις ξένων φοιτητών, για διαμονή και ανταλλαγή τεχνογνωσίας;
Λένε πως θα συνεργαστεί το πανεπιστήμιο της Ποντοκερασιάς, με άλλα παρόμοια του εξωτερικού. Λέτε να δούμε επισκέψεις ξένων φοιτητών, για διαμονή και ανταλλαγή τεχνογνωσίας;
Είναι σίγουρο ότι φοιτητές, κυρίως από ΗΠΑ και σκανδιναβικές χώρες, δεν θα θέλουν να φύγουν. Θα βγουν και μπλουζάκια με το λογότυπο: University of Pontikerasia-I LOVE PONTOKERASIA, ή Ι WILL STAY FOR EVER IN CHERRY OF PONTOS.
Φυσικά όλα τα παραπάνω θα επηρεάσουν την περιοχή που μαραζώνει και πεθαίνει, αν δεν πέθανε ήδη. Θα ξανανοίξουν τα σχολεία στα χωριά, τα μαγαζιά όλων των ειδών, φροντιστήρια, φαρμακεία, γιατροί κτλ. Τίποτα δεν θα είναι όπως παλιά. Θα υπάρχουν δουλειές για όλους. Όχι μόνο δε θα φεύγουν οι νέοι για να πάνε εργάτες στη Γερμανία, αλλά αντίθετα γυρίζουν και αυτοί που έφυγαν. Επιπλέον θα έρχονται για μόνιμη διαμονή και δουλειά, και πολλοί ξένοι, διαφορετικών και αξιόλογων ειδικοτήτων.
Που; Στο University of Pontokerasia 2039 μΧ….
Φυσικά όλα τα παραπάνω θα επηρεάσουν την περιοχή που μαραζώνει και πεθαίνει, αν δεν πέθανε ήδη. Θα ξανανοίξουν τα σχολεία στα χωριά, τα μαγαζιά όλων των ειδών, φροντιστήρια, φαρμακεία, γιατροί κτλ. Τίποτα δεν θα είναι όπως παλιά. Θα υπάρχουν δουλειές για όλους. Όχι μόνο δε θα φεύγουν οι νέοι για να πάνε εργάτες στη Γερμανία, αλλά αντίθετα γυρίζουν και αυτοί που έφυγαν. Επιπλέον θα έρχονται για μόνιμη διαμονή και δουλειά, και πολλοί ξένοι, διαφορετικών και αξιόλογων ειδικοτήτων.
Που; Στο University of Pontokerasia 2039 μΧ….
!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλη μια φορά, Συγχαρητήρια !
Θέλω μπλουζάκι τώρα. Τί χρωματισμούς έχει;
ΑπάντησηΔιαγραφήπηγη??
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε άλλη ζωή, σε άλλο τόπο και πάντως όχι μ αυτούς τους μπροστάρηδες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή