Μέρες δόξας και οικονομικής άνθησης περνάει η αγορά του Κιλκίς, σήμερα το 2.039 μΧ. Η τεράστια επιτυχία του «Ελληνικού εκπτωτικού κέντρου Κιλκίς» στις δίδυμες αποθήκες της Ελ. Βενιζέλου, ήταν η αρχή για να «παρασύρει» και την υπόλοιπη αγορά της πόλης. Μια αγορά, που τότε το 2015 φυτοζωούσε και εργοπέθαινε.
Και πώς να καταφέρει να «πάρει κεφάλι» ο εμπορικός κόσμος; Με υψηλά ενοίκια (ειδικά στην 21η Ιουνίου), με συνεχόμενη φορολογία, εισφορές σε ΤΕΒΕ, ΙΚΑ, χαράτσια, μισθοδοσία και ασφάλιση υπαλλήλων, και τόσα άλλα. Και να τρέχουν επιπλέον οι Κιλκισιώτες στη Θεσσαλονίκη, και τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες, επειδή όλα ήταν φθηνότερα.
Ειδικά τα Χριστούγεννα η κατάσταση ήταν τραγική. Να περιμένεις αυτές τις μέρες να ρεφάρεις την αναδουλειά των προηγούμενων μηνών, και να σου κάνουν «παρέλαση»: για κάλαντα, λαχεία, ημερολόγια, ενισχύσεις, διάφοροι απίθανοι αθλητικοί, και πολιτιστικοί σύλλογοι από παντού. Και αν τους ρωτήσεις αυτούς που σου ζητάνε ενίσχυση: « Ψώνισες ποτέ κάτι από εμάς ρε φίλε;» «Γιατί να ψωνίσω από εδώ; Στο «Γερμανικό» και στη Γευγελή είναι πολύ φτηνότερα.» «Ε ! τότε πήγαινε εκεί να πουλήσεις το παλιοημερολόγιό σου, κουτοπόνηρε. Και αν στο αγοράσουν γράψε μας».
Βάλε τα πιτσιρίκια, κάτι επαίτες, κάτι θλιβερούς ΑιΒασίληδες να παίζουν τα κάλαντα με κλαρίνο και νταούλι, τότε τι έμεινε; Προσθέστε και την ασυδοσία και άνιση μάχη μεταξύ των μικροπωλητών στο παζάρι, με πληθυσμό όχι ιδιαίτερα ευκατάστατο, και κυρίως χωρίς έξτρα διερχόμενο κόσμο (τουρίστες, περαστικούς κτλ ), που θα τόνωναν συνεχώς την αγορά. Να περιμένεις το Ελληνικό κράτος να σε στηρίξει και να σε βοηθήσει;
Καλά πλάκα με κάνεις, που λένε και οι Σαλονικιοί; Αυτός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των Ελλήνων πολιτών. Περιμένεις να σε σώσουν οι πουλημένοι και προδότες; Να κλαψουρίσεις; Να μιζεριάσεις; Tι να κάνεις;
Να επινοήσεις, να δημιουργήσεις, να ρισκάρεις, να ελπίσεις, και ότι γίνει. Αυτό να κάνεις.
Αυτό κάναμε και εμείς στο Κιλκίς, λίγο πριν μπει το 2039 μΧ. Κατ αρχήν το εκπτωτικό κέντρο στην Ελ. Βενιζέλου, δεν ήταν ανταγωνιστικό της αγοράς του Κιλκίς, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Όπως τα δύο χέρια του σώματος ενός ανθρώπου λειτουργούν αρμονικά, και συνυπάρχουν για να αλληλοβοηθιούνται, έτσι αυτές οι δύο αγορές στη ουσία κάλυπταν η μία την άλλη.
Εννοείται ότι προτεραιότητα ενοικίασης στο εκπτωτικό κέντρο, είχαν οι καταστηματάρχες του Κιλκίς. Με έναν όρο πάντα όμως. ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ προϊόντα, (αρχικά Κιλκισιώτικα από το νομό, και ότι δεν είχαμε από τη υπόλοιπη Ελλάδα). Οι τοπικοί «ψευτοδιεθνιστές» και πάλι θύμωσαν που θα κάναμε κάτι υπέρ της πατρίδας μας, αλλά είπαμε: ξυδάκι…
Τι κινήσεις κάναμε όμως για να έρχονται κατά χιλιάδες από όλη την Ελλάδα και τα Bαλκάνια; Πρώτα από όλα είχαμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Αυτό που λένε από καρφίτσα μέχρι αυτοκίνητο. Μόνο αυτοκίνητο δεν είχαμε βέβαια, γιατί οι πονηροί κατάφεραν και έκλεισαν οποιαδήποτε βιομηχανική δραστηριότητα, που θα έδινε δουλειά στο λαό μας.
Αυτό κάναμε και εμείς στο Κιλκίς, λίγο πριν μπει το 2039 μΧ. Κατ αρχήν το εκπτωτικό κέντρο στην Ελ. Βενιζέλου, δεν ήταν ανταγωνιστικό της αγοράς του Κιλκίς, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Όπως τα δύο χέρια του σώματος ενός ανθρώπου λειτουργούν αρμονικά, και συνυπάρχουν για να αλληλοβοηθιούνται, έτσι αυτές οι δύο αγορές στη ουσία κάλυπταν η μία την άλλη.
Εννοείται ότι προτεραιότητα ενοικίασης στο εκπτωτικό κέντρο, είχαν οι καταστηματάρχες του Κιλκίς. Με έναν όρο πάντα όμως. ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ προϊόντα, (αρχικά Κιλκισιώτικα από το νομό, και ότι δεν είχαμε από τη υπόλοιπη Ελλάδα). Οι τοπικοί «ψευτοδιεθνιστές» και πάλι θύμωσαν που θα κάναμε κάτι υπέρ της πατρίδας μας, αλλά είπαμε: ξυδάκι…
Τι κινήσεις κάναμε όμως για να έρχονται κατά χιλιάδες από όλη την Ελλάδα και τα Bαλκάνια; Πρώτα από όλα είχαμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Αυτό που λένε από καρφίτσα μέχρι αυτοκίνητο. Μόνο αυτοκίνητο δεν είχαμε βέβαια, γιατί οι πονηροί κατάφεραν και έκλεισαν οποιαδήποτε βιομηχανική δραστηριότητα, που θα έδινε δουλειά στο λαό μας.
Πέρα του ότι οι τιμές μας ήταν εξωφρενικά φτηνές, κάναμε και άλλη μαγκιά. Εκδώσαμε κάτι σαν μπλοκ επιταγών, το οποίο είχε εκπτωτικά κουπόνια. Το δίναμε είτε δωρεάν, είτε με ένα μικρό συμβολικό ποσό. Έτσι όποιο μαγαζί ήθελε να προσφέρει επιπλέον έκπτωση, «έμπαινε» στο μπλοκ. Η με μορφή έκπτωσης π.χ. 10% η 20% , ή στο στυλ 2+1 κτλ. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην χαμογελάμε συνεχώς, να μην κερνάμε κάτι, να μην «σκιζόμαστε» για τον πελάτη, να μην τον εξυπηρετήσουμε, να μην τον «κερδίσουμε» με οποιοδήποτε τρόπο.
Εκδίδαμε κάθε μήνα ένα καλαίσθητο έγχρωμο διαφημιστικό περιοδικό με το τι μαγαζιά έχουμε και στις δύο αγορές, σχεδιαγράμματα σε ποιο σημείο βρίσκονται, φωτογραφίες των καταστημάτων, προσφορές του μήνα, εκδηλώσεις, και γενικά οτιδήποτε θα έκανε ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΤΕΡΗ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΜΑΣ, αλλά και ευκολότερη τη ζωή του επισκέπτη-φίλου- πελάτη μας. Εκδιδόταν σε τρεις γλώσσες, Ελληνικά, Αγγλικά, Σλαβικά.
Εκεί όμως που τους «ξεράναμε» όλους ήταν η κίνηση να ΚΕΡΝΑΜΕ τον ξένο κόσμο μόλις έφτανε στο Κιλκίς, με τα λεωφορεία. Τους προσφέραμε προϊόντα των μαγαζιών μας. Όποιο μαγαζί ήθελε, έμπαινε στο πρόγραμμα με την ονομασία «Kilkis discount Macedonian Filoxenia kerasma». Κερνούσε, και από εκεί και πέρα αν άρεζε, ο εθελοντής «προωθούσε» ανάλογα το μαγαζί, για να πάνε να αγοράσουν ποσότητες .
Ένα τουλουμπάκι η σοκολατάκι από ζαχαροπλαστείο του Κιλκίς, ένα παστέλι η χαλβά από παντοπωλείο η Σούπερ μάρκετ, λίγο κρασί από Γουμένισσα, λίγο λικέρ από συνεταιρισμό γυναικών, ακόμα και στραγάλια με σταφίδες δίναμε, η το θρυλικό μπισκοτολούκουμο, ξερά σύκα από μαγαζιά ξηρών καρπών, κάστανα από το Πάικο, ένα κομμάτι από ποντιακό τυρί, ένα κριτσίνι με σουσάμι από αρτοποιείο του Κιλκίς και γενικά τοπικά προϊόντα, που θα άρεζαν και θα τα αγόραζαν για να πάνε στον τόπο τους. Μέχρι και Ελληνικό καφέ, η φραπέ, τους μάθαμε να πίνουν. Μπορούσαν βέβαια να κερνάνε και καταστήματα ενδύσεως η άλλου είδους.
Όλα τα παραπάνω έξοδα (κεράσματα, διαφημιστικά, μπλοκ εκπτώσεων, εθελοντές κτλ) τα ΕΠΙΔΟΤΟΥΣΑΝ ο Δήμος και κυρίως ο Εμπορικός Σύλλογος και το Εμπορικό Επιμελητήριο Κιλκίς. Μα αυτή ήταν η δουλειά τους. Η αρωγή, υποστήριξη, διαφήμιση των εμπόρων της πόλης που τόσα χρόνια τους ΠΛΗΡΩΝΑΝ, ΠΛΗΡΩΝΑΝ, ΠΛΗΡΩΝΑΝ σε αυτούς μέσω συνδρομών ή φόρων… Ας έκαναν κάτι ουσιαστικό και αυτοί επιτέλους. Τι, μόνο εισφορές και ψηφίστε μας;
Eίχαμε τέτοια αύξηση τζίρου που συνεταιρισμοί απόν όλη την Ελλάδα (ειδικά γυναικών) ήθελαν πάση θυσία να «μπουν» στην αγορά μας. «Αέρα» πλήρωναν, μέσον έβαζαν, μπας και νοικιάσουν ένα μαγαζί, αλλά που να χωρέσουν; Και του πουλιού το γάλα έβρισκες στο κέντρο μας. Βιολογικά λάδια από την Κρήτη, ζυμαρικά από χωριά της Πελοποννήσου, γλυκά κουταλιού από χωριά του Πηλίου, κρασιά από όλη την Ελλάδα, ρούχα από βιοτεχνίες της Θεσσαλονίκης, και εκατοντάδες άλλα είδη, που δεν τα έβρισκες ούτε στο Harrods΄s του Λονδίνου.
Είπαμε όμως ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΜΦΘΗΝΑ. Και η συνταγή απλoύστατη: 1ον Όχι μεσάζοντες, αλλά αντίθετα μόνο ο πωλητής, και ο παραγωγός η βιοτέχνης, 20ν όχι έξοδα διαφήμισης και 3ον μεγάλος τζίρος. Η φήμη μας ξεπέρασε τα Ελληνικά σύνορα. Είμαστε γνωστοί σε όλο τον κόσμο για τον συνδυασμό ΤΙΜΕΣ, ΠΟΙΟΤΗΤΑ, ΠΟΙΚΙΛΙΑ, ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. Μεγάλη επιτυχία επίσης είχαν και τα προϊόντα στοκ που παίρναμε από Ελληνικές βιοτεχνίες.
Μεγάλη Ελληνική χαρτοποιεία που τη βγάλαμε στο παρά πέντε από το βούρκο, μας πρόσφερε δωρεάν χιλιάδες χαρτομάντιλα. Τα χρειαζόταν οι καταστηματάρχες μας. Σκούπιζαν συνεχώς τα δάκρυα χαράς τους…. Στείλαμε και μια παρτίδα δώρο στο Σαντάνσκι και τις άλλες πόλεις, για να σκουπίσουν τα μάγουλά τους από τα δάκρυα πίκρας που τους προσφέραμε……
Ειπαμε ΚΙΛΚΙΣ R.I.P.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά τα Χριστούγεννα η κατάσταση ήταν τραγική. Να περιμένεις αυτές τις μέρες να ρεφάρεις την αναδουλειά των προηγούμενων μηνών, και να σου κάνουν «παρέλαση»: για κάλαντα, λαχεία, ημερολόγια, ενισχύσεις, διάφοροι απίθανοι αθλητικοί, και πολιτιστικοί σύλλογοι από παντού. Και αν τους ρωτήσεις αυτούς που σου ζητάνε ενίσχυση: « Ψώνισες ποτέ κάτι από εμάς ρε φίλε;» «Γιατί να ψωνίσω από εδώ; Στο «Γερμανικό» και στη Γευγελή είναι πολύ φτηνότερα.» «Ε ! τότε πήγαινε εκεί να πουλήσεις το παλιοημερολόγιό σου, κουτοπόνηρε. Και αν στο αγοράσουν γράψε μας»
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πόσο δίκαιο έχεις Πανο, είμαι και εγώ ένας αιμοδότης αυτής τις κακιάς συνήθειας τις καθημερινότητας και των εορτών"
Θελω τωρα αμεσως να κοιμηθω, να πεσω σε υπνο βαθυ και να ξυπνησω το 2039μχ και να εχει μεταφερθει η επιχειρηση μου στο Εκπτωτικο Κεντρο του Κιλκις, ενα αδραχτι να μου τρυπησει το δακτυλο τωρα αμεσως παρακαλω!!!! ΣΤΗΒ ΜΑΓΚΑΡΕΤ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορείτε κύριε Πάνο, απ' τη μια να βρίζετε αυτούς (λαμόγια, προδότες, άχρηστους ή όπως αλλιώς θες πες τους) που μας έφεραν σ' αυτή τη κατάσταση της φτώχειας της μιζέριας και της ανέχειας κι απ' την άλλη να βρίζετε και τους εξαθλιωμένους πολίτες-πελάτες των καταστημάτων, επειδή στη προσπάθειά τους να επιβιώσουν ψάχνουν το φθηνότερο καταφεύγοντας στα Σκόπια!!! Οι τιμές των προϊόντων στην Ελλάδα είναι απαγορευτικές πλέον για τους περισσότερους κι είναι ΑΠΟΛΥΤΑ δικαιολογημένο να βρίσκουν διέξοδο στην αγορά των Σκοπίων. Δεν το καταλαβένετε; Σε κανέναν δεν αρέσει αλλά είναι μονόδρομος. Όταν δεν φτάνουν τα χρήματα για αγορές από τη ντόπια αγορά, τί να κάνουν δηλαδή; Να κλέψουν ή να πεθάνουν; Βρίστε λοιπόν μόνο εκείνους που έφεραν τον κοσμάκη σ' αυτή την άθλια θέση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ λέω αντί να ασχολήστε με αυτά τα αργόσχολα άρθρα σας και οι δύο πάτε κανένα ταξίδι μακρυνό καλύτερα,έτσι κι αλλιώς δεν προσφέρεται τίποτα μια ζωή κι εσείς στο γλέιψιμο ήσασταν τώρα σας έπιασε ο πόνος ξαφνικά να αλλάξατε.
Διαγραφή