Γράφει ο Πάνος Μαύρος
Μας θύμωσαν εμάς τους Κιλκισιώτες. Μας θύμωσαν και πολύ μάλιστα. Ποιοι; Mα αυτοί που όταν εμείς ήμασταν ανύπαρκτοι, ουραγοί και τελευταίοι στο θέμα «Τουριστική ανάπτυξη», δεν μας έδιναν ούτε ένα «κοκαλάκι» για να γλείψουμε. Μιλάμε για τη Θεσσαλονίκη, τα Σέρρας (που έλεγε και μια γειτόνισσα, με τονισμένο και συρτό το Σού) και γενικά τους κοντινούς νομούς. Και όταν επιτέλους αποφασίσαμε και εμείς, να σηκώσουμε κεφάλι να βγούμε από τον βούρκο, και να «χτίσουμε» κάτι για τα παιδιά μας, για να μην γίνουν μετανάστες, αυτοί άρχισαν τις ειρωνείες, και την κλάψα. Γιατί; Μα επειδή τους πήραμε την μπουκιά από το στόμα. Τόσα χρόνια είχαν τα πάντα. Σε τουριστική και οικονομική ανάπτυξη, εκδηλώσεις, αγροτικά και άλλα προϊόντα, ξενοδοχεία, φύση, νερά, πράσινο, τα πάντα. Και εμείς στη μέση, να τους κοιτάμε μίζεροι, και ανήμποροι. Τώρα όμως;
Εδώ και χρόνια, υλοποιώντας το πρόγραμμα «Επινοούμε, Δημιουργούμε, Ελπίζουμε,» εμείς είμαστε οι πρωτοπόροι. Έχουμε τόσες εκδηλώσεις, τόσα θέματα και προγράμματα που «τρέχουν», που κάναμε ΕΤΗΣΙΟ ΠΛΑΝΟ για να χωρέσουν όλοι και όλα. Ακόμα και στα γλυκά και τα ζαχαροπλαστεία είχαν φήμη οι άτιμοι. Και σιγά τα γλυκά που έφτιαχναν.
Και έβλεπες να πουλάνε σαν τρελοί τα προϊόντα τους, αλλά κυρίως να ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΥΝ έμμεσα την πόλη τους. Καριόκες από την Ξάνθη από τον Παπαρασκευά, Σουτζούκ λουκούμ από την Κομοτηνή από τον Νεντίμ, Ραβανί Βεροίας από τον Χοχλιούρο, Τσουρέκι Θεσσαλονίκης από τον Τερκενλή, ακανέ Σερρών από τον Βασάκη, Σιροπιαστά πολίτικα στη Θεσσαλονίκη από τον Χατζή, Χαλβά Φαρσάλων, γλυκά κουταλιού από τη Φλώρινα και τα Πορόια, και τόσα άλλα. Αυτοί γιατί να μπορούν και εμείς ΟΧΙ;
Απλά ήταν θέμα μεθοδικής δουλειάς και σωστής προώθησης και διαφήμισης. Έτσι και εμείς επινοήσαμε, δημιουργήσαμε τον Πανελλήνιο (αρχικά) και κατόπιν παγκόσμιο διαγωνισμό ζαχαροπλαστικής. Ήταν η συνέχεια του πασίγνωστου Φεστιβάλ Ποντιακής κουζίνας Κιλκίς. Με αφορμή αυτό το διαγωνισμό στην ουσία προωθούσαμε τα σχέδιά μας. Αφ ενός στρέφαμε τα φώτα της δημοσιότητας στην πόλη μας, αφ ετέρου ερχόταν πολύς κόσμος από περιέργεια η ενδιαφέρον, αλλά κυρίως προβάλαμε τα ΑΠΙΘΑΝΑ γλυκά μας.
Η βασική μας «παγίδα» ήταν, όταν τους βάλαμε στο λούκι με πολλούς θεματικούς διαγωνισμούς όπως π.χ. το καλύτερο προφιτερόλ η τουλούμπα, εξυπνότερη παρουσίαση τούρτας, γλυκά για διαβητικούς, νηστίσιμα γλυκά, γλυκά με λίγες θερμίδες κτλ. Εκεί φάνηκε «πόσα απίδια πιάνει ο σάκος» του καθενός. Αποδείχθηκε ότι η φήμη που είχαν, ήταν μόνο φήμη. Είχαν καλά γλυκά, αλλά τα δικά μας ήταν ΚΑΛΥΤΕΡΑ. Και στο διαγωνισμό, όταν επιτέλους έγινε η σύγκριση, με τον ένα δίπλα στον άλλο, φάνηκε η διαφορά.
Και με κριτές, ανθρώπους έμπειρους και αντικειμενικούς, συν τον κόσμο που δοκίμαζε. Να βλέπεις το Μαργαριτόπουλο τον «Γωνία» να βγάζει τα σιροπιαστά του, και να λιγώνονται οι κριτές και τον πασίγνωστο «Χατζή» να προβληματίζεται από την σύγκριση. Ο «Σεράνο» ο Καρατσιβίδης να μοιράζει την υπέροχη τουλούμπα του, και τα φρέσκα τριγωνάκια με γέμιση κρέμα και σύντομα ο κόσμος να λέει «Τρίγωνα Κιλκίς» αντί «τρίγωνα Πανοράματος».
Οι κόρες του Κόντου να δείχνουν τα απίθανα πρωτότυπα σε έμπνευση και επινόηση κεράσματα, και να μην ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις; Και να τρέχει ο ALPHA να τις πείσει να κάνουν πρωινή εκπομπή παρουσίασης γλυκών... Δέχτηκαν με έναν όρο όμως. Να λέγεται η εκπομπή «Γλυκά από το Κιλκίς».
Όλοι ενωμένοι στη μάχη για τη διαφήμιση της πόλης μας. Ο Σαββίδης με 30 και πλέον χρόνια σταθερή αξία στα γλυκά του. Το νέο αίμα «Μύλος», με τρομερές βιτρίνες, και ευφάνταστα σε χρώμα και πρωτοτυπία παστών που δεν τα βλέπεις ούτε στο Παρίσι, και να τρέχουν οι Αθηναίοι να κλείσουν συμβόλαια συνεργασίας. Ο Παντελής ο «Σοκολατίνι» με απλότητα, αλλά με γεύση και φρεσκάδα που εκπλήσσει. Αν προσθέσεις και τα σπιτικά γλυκά από γυναικείους συνεταιρισμούς, και ειδικά τις «Γουμένισσες» της Παιονίας, τότε καλύπτεις όλη τη γκάμα των γλυκών.
Αν πεις σαν Κιλκισιώτης κάτι παραπάνω, ή λιγότερο για τον καθένα, σίγουρα θα τον αδικήσεις. Όταν όμως βλέπεις ξένους ειδικούς, αλλά και επισκέπτες να ενθουσιάζονται από τα γλυκά μας, και να τα ζητάνε επίμονα για να τα μεταφέρουν στον τόπο τους, τότε οι υποχρεώσεις μεγαλώνουν. Διότι στην ουσία ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙΣ και ΒΑΖΕΙΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΚΙΛΚΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ των επισκεπτών σου και τους προτρέπεις να έρθουν. Έτσι και εμείς αναλογιζόμενοι το βάρος της ευθύνης μας, ΕΝΩΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, με ένα στόχο: To Kιλκίς στην ΚΟΡΥΦΗ ακόμα και εδώ.
Να τι κάναμε: Αρχικά πιστοποιήσαμε την αυθεντικότητα, ποιότητα, αγνότητα και φρεσκάδα των υλικών που χρησιμοποιούσαμε. Προσπαθήσαμε όσο ήταν δυνατό να προμηθευόμαστε πρώτες ύλες (γάλα, αυγά, ζάχαρη, φρούτα, αλεύρι, ξηρούς καρπούς κτλ) από το νομό για να τονώσουμε τους κτηνοτρόφους και τους αγρότες μας. Κατοχυρώσαμε την ονομασία τοπικών (π.χ. γλυκό κουταλιού κάστανο από το Πάικο), αλλά και γλυκών που επινοήσαμε εμείς, όπως π.χ. Κιλκισιώτικο κανταΐφι, Μακεδονικό κέικ, τσουρέκι του Πόντου, Σοκολατίνα Ευζώνων, Προσφυγικός εργολάβος κ.ο.κ.
Βάλαμε πλαφόν στις τιμές, οι οποίες ήταν ΦΤΗΝΕΣ. Κάποιοι αντέδρασαν, αλλά μακροπρόθεσμα είδαν ότι ο κόσμος (Κιλκισιώτες και τουρίστες) εκτίμησαν την κίνηση αυτή. Αναθέσαμε σε Κιλκισιώτες γραφίστες και τυπογράφους να δημιουργήσουν έξυπνες, πρωτότυπες και ελκυστικές συσκευασίες για να βάζουμε τα γλυκά, σοκολατάκια, κεράσματα, δωράκια και τόσα άλλα παράγωγα. Έτσι βλέποντας οι χιλιάδες τουρίστες αυτές τις απίθανες συσκευασίες, αγόραζαν σαν τρελοί, για δώρα στον τόπο τους.
Βάλαμε τα προϊόντα μας (με το ανάλογο τίμημα) στα ράφια των Duty Free των τελωνείων. Συνάψαμε συμφωνίες με μεγάλα σούπερ μάρκετ, καταστήματα, ακόμα και ζαχαροπλαστεία άλλων πόλεων, (Ελλάδος και εξωτερικού) για πώληση των προϊόντων μας, ακόμα και κατεψυγμένα. Μέχρι και Φραντσάιζ κάναμε. Όποιος ζαχαροπλάστης πουλούσε μπαγιάτικο ή νοθευμένο γλυκό τον πυροβολούσαμε στο κεφάλι… (πλάκα κάνω). Απλά τον «καθαρίζαμε» επί τόπου για το καλό του τόπου και την επιβίωση των υπολοίπων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.