Ανακοίνωση Κλαδικού Συνδικάτου Μετάλλου για τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας στην ΕΛΒΙΑΛ

Δελτίο τύπου Κλαδικού Συνδικάτου Μετάλλου
Στην Ελλάδα την τελευταία 15ετία έχει διαμορφωθεί ένα πλούσιο αντεργατικό οπλοστάσιο που έχει οξύνει τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, έχει οδηγήσει αρκετό κόσμο εκτός εργασιακών χώρων της βιομηχανίας, ακόμα και εκτός χώρας. Κάτι τέτοιο αντικατοπτρίζεται και στην ΕΛΒΙΑΛ όπου δεν καλύπτονται οι κενές θέσεις εργασίας ως απόρροια αυτών αλλά και των συνθηκών εργασίας και αμοιβής των εργαζομένων, που την καθιστά ένα σύγχρονο κάτεργο. 

Την ίδια στιγμή ο όμιλος παρουσιάζει αλματώδη ανάπτυξη και γιγαντιαίες αυξήσεις κερδών, με επίκεντρο μάλιστα την τελευταία 3ετία, κατά την οποία, μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, κυβερνήσεις, σύνδεσμοι βιομηχάνων καθώς και η ίδια η διοίκηση της ΕΛΒΙΑΛ σπεύδουν να εκφράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με τα αυξημένα κόστη παραγωγής και λειτουργίας, το οποία εν τέλει φορτώνουν στους πελάτες και στους εργαζόμενους. 

Χαρακτηριστικά, ο συγκεκριμένος όμιλος την τελευταία 10ετία αγγίζει αθροιστικά σε τζίρο το 1 δις €, με συνεχώς αυξανόμενες τάσεις και με το μισθολογικό κόστος των εργατικών μετά βίας να αγγίζει το 10% αυτού του ποσού, αποδεικνύοντας το ελάχιστο της σημασίας που δίνει για τη ζωή και της αξιοπρέπεια των απασχολούμενών της, όταν μπαίνουν στο ζύγι κέρδους – κόστους, μιας και οι εργαζόμενοι, οι ίδιοι που παράγουν όλον αυτόν τον πλούτο αποτελούν κόστος.

Στην πραγματικότητα, όπως άλλωστε φαίνεται και στον εργασιακό βίο, οι παραγγελίες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, κάτι που οδηγεί (εφόσον δεν υπάρχουν περισσότεροι εργαζόμενοι για μεγαλύτερο όγκο δουλειάς) στην ολοένα αύξηση της εντατικότητας για αντίστοιχη αύξηση της παραγωγικότητας του κάθε εργαζομένου, που μεταφράζεται σε περισσότερη κούραση, υπερωρίες, εργασία τα Σάββατα, παράτυπους χειρισμούς πολλαπλών μηχανημάτων, χειρισμό μηχανημάτων από εργαζομένους χωρίς κατάλληλη εμπειρία και νόμιμη κατάρτιση και φυσικά σε καταπόνηση της φυσικής και ψυχικής υγείας, που εύκολα μεταφράζεται σε εργατικά ατυχήματα (σύνηθες φαινόμενο στον όμιλο) ή σε ασθένειες λόγω κόπωσης και δυσμενών συνθηκών υγιεινής στο χώρο εργασίας (αναπνευστικά και μυοσκελετικά προβλήματα, προβλήματα ακοής και όρασης, φαινόμενα θερμοπληξίας και άλλες σοβαρότερες μακροχρόνιες παθήσεις).

Μανατζάρισμα με το καρότο και με το μαστίγιο

Σε αυτό το πλαίσιο ήρθε η ανακοίνωση της διοίκησης στις 29/05/2025 σε μια προσπάθεια καταπίεσης των εργαζομένων σε ακραία επίπεδα με σκοπό το ξεζούμισμά τους, ώστε να μπορούν να προσφέρουν μεγαλύτερη, πιο γρήγορη παραγωγή για τα κέρδη του ομίλου. Και ποιος είναι ο τρόπος που επέλεξε να το κάνει αυτό:

Υποσχέθηκε πρόσθετη μηνιαία οικειοθελή παροχή 80€ σε προπληρωμένη κάρτα Edenred σε όσους εργάζονται 6ήμερο και δείχνουν «καλή διαγωγή». Αυτό αφορά αυτούς που δείχνουν να εργάζονται πιο σκληρά, που δεν κουβεντιάζουν με το συνάδελφό τους, ακόμα κι αν βρίσκονται στην ίδια θέση εργασίας, που εργάζονται απρόσκοπτα και δε χρησιμοποιούν το κινητό τους εν ώρα εργασίας. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι εύκολα ελέγξιμο από τη διοίκηση που έχει καθιερώσει ένα καθεστώς Big Brother στο εσωτερικό της βιομηχανικής εγκατάστασης, με κάμερες που εποπτεύον όλο το 24ωρο όλους τους εργαζόμενους, καθώς βρίσκονται σε θέσεις που καταγράφουν τις κινήσεις τους, ακόμα και την είσοδό τους στις τουαλέτες!

Η παροχή των 80€ αφορά επίσης όσους δεν πάρουν ούτε μία μέρα αναρρωτική άδεια, έναν θεσμό άδειας κατοχυρωμένο ύστερα από κυριολεκτικές θυσίες εργαζομένων σε «εργασιακές γαλέρες», που αφορά καθαρά την προστασία της υγείας, για να μπορούν οι εργαζόμενοι να ανταπεξέρχονται μακροχρόνια στον εργασιακό βίο, χωρίς πρόσθετες καταπονήσεις του οργανισμού τους. Κάτι τέτοιο, όπως έχει αποδειχθεί και με διαφορετικά κίνητρα κατά την περίοδο της πανδημίας, οδηγεί στο να προσέρχονται εργαζόμενοι για εργασία άρρωστοι, με αδήλωτες ή μεταδοτικές παθήσεις (και εργατικά ατυχήματα), επιδεινώνοντας την υγειονομική ασφάλεια σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο.

Σε ανελαστικό καθεστώς τέθηκε ακόμα και η κανονική άδεια. Η διοίκηση της ΕΛΒΙΑΛ, ως άλλη Ιερά Εξέταση, θα κρίνει πότε ένας λόγος είναι αρκετά σοβαρός που να δικαιολογείται η απουσία του εργαζόμενου. Μάλιστα δόθηκε ένα ελάχιστο χρονικό περιθώριο κατά το οποίο μπορεί ο εργαζόμενος να ενημερώσει τη διοίκηση με τον εξής κανόνα: έως 2 ώρες πριν την πρωινή βάρδια, έως 6 ώρες πριν την απογευματινή και έως 12 ώρες πριν τη βραδινή, ούτως ώστε, απ’ ότι φαίνεται, να υπάρχει αρκετός χρόνος να εξεταστεί αν ο λόγος είναι σοβαρός που να συνιστά απουσία. Αν δεν καλύπτονται αυτές οι προϋποθέσεις ο εργαζόμενος, με στρατιωτικού τύπου μεθόδους, θα θεωρείται ΑΑ – Αδικαιολογήτως Απών και θα θεωρείται έκπτωτος για τα πρόσθετα 80€.

Τέλος, την παροχή δε θα δικαιούνται όσοι δε φοράνε κράνος εν ώρα εργασίας. Αν και σε θετική κατεύθυνση, το συγκεκριμένο μέτρο είναι κι αυτό ενάντια στον εργαζόμενο σε τελική ανάλυση, καθώς τα κράνη που παρέχονται δε φέρουν λουρί σταθεροποίησης στο πιγούνι, με συνέπεια να πέφτουν από το κεφάλι με την παραμικρή κίνηση και να δυσκολεύουν την εργασία, ενώ κατά την περίοδο του καλοκαιριού η κατάσταση θα γίνεται ακόμα πιο δύσκολη, μιας και ήδη εργαζόμενοι αδιαθετούσαν ή υπόκεινται θερμοπληξία ως συνέπεια του ελλιπούς εξαερισμού και του μηδενικού κλιματισμού. 

Μάλιστα η διοίκηση ως αντίμετρο υποσχέθηκε ανεμιστήρα για κάθε εργαζόμενο(!). Μένει μόνο να εξηγηθεί στους εργαζόμενους πως ο αέρας θα εισέρχεται στην περιοχή του κεφαλιού μέσω ενός χοντρού πλαστικού περιβλήματος. Ο ίδιος ζήλος φυσικά δε φαίνεται να δίνεται για τα ακατάλληλα παπούτσια εργασίας που χορηγούνται, όπου η παντελής έλλειψη ανατομικότητας οδηγεί σε προβλήματα στα πόδια από την ορθοστασία. Για τα υπόλοιπα Μέτρα Ατομικής Προστασίας (γάντια, μάσκες, γυαλιά, ωτασπίδες κλπ.) δε χρειάζεται αναλυτική αναφορά, μιας και ο κανόνας είναι να μην χορηγούνται ή να δίνονται ύστερα από έντονη παράκληση ή να αγοράζονται από τους εργαζόμενους ή να επαναχρησιμοπούνται παρόλο που δεν είναι πολλαπλών χρήσεων.

Ο εκπρόσωπος της διοίκησης που προχώρησε στις ανωτέρω ανακοινώσεις, προβλέποντας τις διαθέσεις των εργαζομένων, έπαιξε ακόμα και το σίγουρο χαρτί της γραφειοκρατίας. Οι εργαζόμενοι για την άδεια τους θα προσκομίζουν βεβαίωση από το φυλάκιο της πύλης του εργοστασίου, ενώ κάθε συζήτηση για μισθολογικά θα γίνεται μόνο μέσω του τμήματος HR (Τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού) και όχι με τον ίδιο, όπως γινόταν μέχρι πρότινος, ώστε να μειώνονται οι απαιτήσεις των εργαζομένων προς τη διοίκηση.

Παλεύουμε για τα δικαιώματά μας, διεκδικούμε καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής

Τώρα είναι η ώρα, οι εργαζόμενοι της ΕΛΒΙΑΛ και οι συνάδελφοι στο βιομηχανικό κλάδου του Μετάλλου της περιοχής, να παλέψουμε για υπογραφή Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Για να πετύχουμε την αποκατάσταση μιας σειράς αδικιών που έχουμε υποστεί τα τελευταία χρόνια:

. • Οριζόντια αύξηση των αποδοχών για όλους τους εργαζομένους για όλα τα πόστα, προκειμένου να καλυφθεί το χαμένο έδαφος των απωλειών της τελευταίας δεκαετίας ως αντιστάθμισμα στη συνεχή αύξηση του πληθωρισμού. Συμψηφισμός των πρόσθετων οικειοθελών παροχών στο μισθό.

. • Προσλήψεις στις θέσεις που υπάρχει ανάγκη για ενίσχυση και υποχρεωτική ολοκληρωμένη εκπαίδευση κατά την έναρξη εργασίας σε νέο πόστο, για νέο εργαζόμενο ή για νέο προϊόν. Καμία μετακίνηση από πόστο σε πόστο για κάλυψη των κενών.

. • Απόδοση όλων των χαμένων τριετιών που διακόπηκαν το 2012 σε όσους τα δικαιούνται με βάση τα χρόνια εργασίας και καθιέρωση του θεσμού των τριετιών ως υποχρεωτικό μέτρο σε όλα τα πόστα.

. • Αποκλειστικά 5ήμερο - 8ωρο σε όλες τις βάρδιες. Προσαύξηση 100% σε περίπτωση εργασίας το Σαββατοκύριακο με τετραβάρδιο. Βραδινή προσαύξηση στο 75%.

. • Συχνά διαλείμματα ανάλογα με τις συνθήκες εργασίας κάθε πόστου, που θα ορίζονται με πρόταση των πόστων. Πρόβλεψη για διαδικασίες σίτισης σε όλες τις βάρδιες.

. • Μηνιαίο επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας σε όλα τα πόστα στις θέσεις παραγωγής εργατών και εργατοτεχνιτών.

. • Γιατρός Εργασίας και Νοσηλευτικό Προσωπικό σε κάθε βάρδια και μηνιαίοι έλεγχοι με σύνταξη αναφοράς από κατάλληλη επιτροπή υγείας και ασφάλειας για την τήρηση των προβλεπόμενων μέτρων.

Οργανωμένοι γύρω από το Κλαδικό Συνδικάτο Μετάλλου να δυναμώσουμε τη φωνή μας για καλύτερους μισθούς και βελτιωμένες συνθήκες δουλειάς. Μόνο έτσι η εργοδοσία θα βρει απέναντί της σοβαρές πιέσεις, θα καταλάβει ότι δεν έχει απέναντί της καθέναν μόνο του, αλλά τις συλλογικές αποφάσεις και διεκδικήσεις των εργαζόμενων και την αποφασιστικότητα όλων!

Εμείς παράγουμε τον πλούτο, εμείς έχουμε τη δύναμη και το δίκιο!