Διαβάζοντας το δημοσίευμα με τίτλο "Ψηφίζω σημαίνει νοιάζομαι",(https://gnomikilkis.blogspot.com/2023/02/blog-post_52.html) με βρίσκει απόλυτα σύμφωνα με τον τρόπο που αποδίδεται. Πολύ σωστά το να απέχουμε συνειδητά σε ότι διαδραματίζεται γύρω μας είναι επιεικώς λανθασμένο, αφού θα επηρεάσει το δικό μας αύριο. Το δημοσίευμα τελειώνει με κάλεσμα της άσκησης του δημοκρατικού μας δικαιώματος, που ως μοναδικό μας όπλο, ευελπιστούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, εμείς.
- Ψηφίζω σημαίνει νοιάζομαι.
Εδώ όμως εισέρχεται ο παράγοντας Απογοήτευση.
Ο άνθρωπος είναι όν που ξεχνάει εύκολα και αλλάζει γνώμη. Πόσοι θα θυμηθούν ότι το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 και το «όχι» που έγινε «ναι»; Απογοήτευση για τον λαό. Η τρανταχτή απόδειξη ότι άλλοι ορίζουν την τύχη του τόπου μας χωρίς να σκέπτονται τον λαό.
Ας πάμε στα τοπικά δρώμενα . Οι επαγγελματίες πολιτικοί είναι αυτοί που εύκολα αλλάζουν παράταξη, ανάλογα με την συμφωνία θέσης που κάνουν, και είναι αυτοί που διαθέτουν ένα σεβαστό αριθμό ψήφων, από γνωστούς και φίλους, από συγγενείς και ευνοούμενους , κάτι που τους κάνει να είναι τα φαβορί και επιθυμητοί στον κάθε υποψήφιο Δήμαρχο για την συλλογή ψήφων. Ανεξάρτητα αν αξίζουν πραγματικά ή όχι εξασφαλίζουν ευνοϊκή συμφωνία για μια θέση με ανταπόδοση των αριθμό ψήφων τους.
Έτσι συναντάμε ως παράδειγμα άτομα σε θέσεις που καταφέρνουν να ασφαλτοστρώσουν το κομμάτι του δρόμου που οδηγεί στο σπίτι τους, ενώ στην πλειοψηφία της η έδρα του δήμου πάσχει και παρουσιάζει κακοτεχνίες στους δρόμους.
Πριν από χρόνια το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων Νέας καβάλας χαρακτηρίστηκε επικίνδυνο εξ αιτίας της μικρής απόστασης από τα σύνορα, αποτελεί προπύργιο των μεταναστών να επιχειρήσουν να φύγουν από την χώρα μέσω κοντινών συνόρων και με αυτό το φαινόμενο δημιουργήθηκαν μια σειρά από έκτροπα που αύξησαν την παραβατικότητα. Αυτός ο χώρος θα μετακινούνταν προς την ενδοχώρα αλλά προφανώς οι φωνές για παραμονή τους στην περιοχή, από επαγγελματίες και εργαζόμενους εκεί, ήταν ισχυρές και έτσι παρέμεινε.
Πριν από χρόνια το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων Νέας καβάλας χαρακτηρίστηκε επικίνδυνο εξ αιτίας της μικρής απόστασης από τα σύνορα, αποτελεί προπύργιο των μεταναστών να επιχειρήσουν να φύγουν από την χώρα μέσω κοντινών συνόρων και με αυτό το φαινόμενο δημιουργήθηκαν μια σειρά από έκτροπα που αύξησαν την παραβατικότητα. Αυτός ο χώρος θα μετακινούνταν προς την ενδοχώρα αλλά προφανώς οι φωνές για παραμονή τους στην περιοχή, από επαγγελματίες και εργαζόμενους εκεί, ήταν ισχυρές και έτσι παρέμεινε.
Πρόσφατα συνάντησα σε μια παρέα κάποιον ο οποίος έχει υποστεί ζημίες από τους μετανάστες και πρόσφυγες και σύμφωνα με ένα ΦΕΚ που κατέχει και το επιδεικνύει, η δημοτική αρχή πήρε χρήματα για αποζημιώσεις και τα χρήματα πήγαν στα ταμεία του Δήμου και όχι στους ιδιώτες. Άλλος αναφέρθηκε για χρήματα που λαμβάνει ο δήμος για τα αδέσποτα, ενώ δεν υπάρχουν υποδομές που θα έπρεπε να υπάρχουν. Οι περιπτώσεις πολλές, με δυσαρεστημένους αρκετούς .
Δηλαδή στην παρούσα το "Ψηφίζω δεν σημαίνει νοιάζομαι" Το ψηφίζω σημαίνει εδραιώνω την θέση κάποιων, το ψηφίζω σημαίνει ότι συμμετέχω ενεργά ως κομπάρσος στο παιχνίδι αυτών που το θέσπισαν.
Αναρωτήθηκα γιατί η δημοτική αρχή δεν έβαλε τον ενεργό δημότη σε διαδικασία να συμμετέχει για τον τόπο του.
Πώς;
Με το Αμερικάνικο μοτίβο , όπου γειτονιές κοινότητες) επιλέγουν πως θα κάνουν καλύτερη την περιοχή τους και με εθελοντισμό αλλά και την στήριξη της Δημοτικής αρχής να δημιουργούν κάτι που οι ίδιοι θα φροντίζουν και θα συμβάλλουν στην καλύτερη ποιότητα ζωής για αυτούς.
Σκεφτείτε πόσες γειτονιές στον δήμο πόσα πράγματα μπορούν να κάνουν για τον τόπο αθροιστικά.
Η απογοήτευση που προκαλείται από την ανακύκλωση των πολιτικών, η διεκδίκηση των θέσεων τους (καρεκλοκένταυροι) με την όχι τόσο ανιδιοτελή τελικά κίνητρα, η επιλογή όχι τόσο άξιων αξιωματούχων σε θέσεις, Δημιουργεί δυσπιστία και οδηγεί στο ότι "Το να μην ψηφίσω δεν σημαίνει ότι δεν νοιάζομαι".
Φυσικά στον δήμο που αναφέρομαι δεν θέλω να αδικήσω σε έκαμα περίπτωση τους λιγοστούς πολιτικούς που έχουν αναδειχθεί μέσα από το έργο τους, που χαρακτηρίζονται ως αξιόλογα πρόσωπα, ικανοί ηγέτες και άτομα που νοιάζονται για το κοινό καλό και τον συνδημότη. Μακάρι να τους έμοιαζαν και άλλοι που κατέχουν παρόμοιες θέσεις.
Η απογοήτευση μας ωθεί να μην θέλουμε να συμμετέχουμε σε κάτι που απλά θα ενισχύουμε τις θέσεις τους θα εδραιώνουμε τις θέσεις τους ενώ θα είμαστε θύματα στις λανθασμένες κρίσεις, και ιδιοτελείς για αυτούς αποφάσεις για τον τόπο μας.
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Σε μια κοινωνία που κυριαρχεί ανιδιοτέλεια στους πολιτικούς, και προάσπιση του κοινού καλού προς όφελος των δημοτών θα συμφωνήσω ότι - Ψηφίζω σημαίνει νοιάζομαι.
Στην σημερινή όμως τοπική κοινωνία που ζούμε - Ψηφίζω σημαίνει εδραιώνω τις θέσεις των κατα επαγγελμα πολιτικών, και ενισχύω την ιδιοτέλεια τους.
Και τονίζω.... ότι δεν ισχύει το ίδιο για όλους. Δεν μπορώ να μην διαχωρίσω τους λιγοστούς πολιτικούς που έχουν αναδειχθεί μέσα από το καθημερινό έργο τους στο Δημο Παιονίας , που δικαίως χαρακτηρίζονται απο μεγαλη μερίδα δημοτών αξιόλογα πρόσωπα, παρουσιάζουν αρετές που τους κάνουν ικανούς ηγέτες και άτομα που νοιάζονται για το κοινό καλό.
Είναι αυτοί που δίνουν κάθε μέρα εξετάσεις με κριτές τους δημότες και έχουν πετύχει.
Δηλαδή στην παρούσα το "Ψηφίζω δεν σημαίνει νοιάζομαι" Το ψηφίζω σημαίνει εδραιώνω την θέση κάποιων, το ψηφίζω σημαίνει ότι συμμετέχω ενεργά ως κομπάρσος στο παιχνίδι αυτών που το θέσπισαν.
Αναρωτήθηκα γιατί η δημοτική αρχή δεν έβαλε τον ενεργό δημότη σε διαδικασία να συμμετέχει για τον τόπο του.
Πώς;
Με το Αμερικάνικο μοτίβο , όπου γειτονιές κοινότητες) επιλέγουν πως θα κάνουν καλύτερη την περιοχή τους και με εθελοντισμό αλλά και την στήριξη της Δημοτικής αρχής να δημιουργούν κάτι που οι ίδιοι θα φροντίζουν και θα συμβάλλουν στην καλύτερη ποιότητα ζωής για αυτούς.
Σκεφτείτε πόσες γειτονιές στον δήμο πόσα πράγματα μπορούν να κάνουν για τον τόπο αθροιστικά.
Η απογοήτευση που προκαλείται από την ανακύκλωση των πολιτικών, η διεκδίκηση των θέσεων τους (καρεκλοκένταυροι) με την όχι τόσο ανιδιοτελή τελικά κίνητρα, η επιλογή όχι τόσο άξιων αξιωματούχων σε θέσεις, Δημιουργεί δυσπιστία και οδηγεί στο ότι "Το να μην ψηφίσω δεν σημαίνει ότι δεν νοιάζομαι".
Φυσικά στον δήμο που αναφέρομαι δεν θέλω να αδικήσω σε έκαμα περίπτωση τους λιγοστούς πολιτικούς που έχουν αναδειχθεί μέσα από το έργο τους, που χαρακτηρίζονται ως αξιόλογα πρόσωπα, ικανοί ηγέτες και άτομα που νοιάζονται για το κοινό καλό και τον συνδημότη. Μακάρι να τους έμοιαζαν και άλλοι που κατέχουν παρόμοιες θέσεις.
Η απογοήτευση μας ωθεί να μην θέλουμε να συμμετέχουμε σε κάτι που απλά θα ενισχύουμε τις θέσεις τους θα εδραιώνουμε τις θέσεις τους ενώ θα είμαστε θύματα στις λανθασμένες κρίσεις, και ιδιοτελείς για αυτούς αποφάσεις για τον τόπο μας.
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Σε μια κοινωνία που κυριαρχεί ανιδιοτέλεια στους πολιτικούς, και προάσπιση του κοινού καλού προς όφελος των δημοτών θα συμφωνήσω ότι - Ψηφίζω σημαίνει νοιάζομαι.
Στην σημερινή όμως τοπική κοινωνία που ζούμε - Ψηφίζω σημαίνει εδραιώνω τις θέσεις των κατα επαγγελμα πολιτικών, και ενισχύω την ιδιοτέλεια τους.
Και τονίζω.... ότι δεν ισχύει το ίδιο για όλους. Δεν μπορώ να μην διαχωρίσω τους λιγοστούς πολιτικούς που έχουν αναδειχθεί μέσα από το καθημερινό έργο τους στο Δημο Παιονίας , που δικαίως χαρακτηρίζονται απο μεγαλη μερίδα δημοτών αξιόλογα πρόσωπα, παρουσιάζουν αρετές που τους κάνουν ικανούς ηγέτες και άτομα που νοιάζονται για το κοινό καλό.
Είναι αυτοί που δίνουν κάθε μέρα εξετάσεις με κριτές τους δημότες και έχουν πετύχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.