Σύμφωνα με τα παλαιά καλά λεξικά της Γλώσσας μας, η λέξη «μουσείο» σημαίνει «το ενδιαίτημα, η κατοικία, το τέμενος των Μουσών".
Θυμίζουμε ότι οι Μούσες ήταν εννιά θεότητες προστάτιδες της πνευματικής γενικώς δημιουργίας. Ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης. Η σημειολογία της καταγωγής τους είναι προφανής.
Ο άνθρωπος που υπηρετεί που «λατρεύει» τις τέχνες, την καλλιτεχνία διατηρεί την μνήμη του. Το ίδιο ισχύει και για τους λαούς. Η μνήμη είναι το πιο ισχυρό αμυντήριο ενός λαού. Και η μνήμη συντηρείται και στα μουσεία του.
«Τα ιερά κοσμείν και σώζειν» θα γράψει ο μεγάλος φιλόσοφος Πλούταρχος.
Πέραν όμως του οικοδομήματος, για τους αρχαίους «μουσείο» ονομαζόταν και το σχολείο «το διδασκαλείον», το «παιδευτήριον» όπου δίδασκαν οι φιλόσοφοι τα υπό την προστασίαν των Μουσών, υψηλά φιλοσοφικά μαθήματα πάσης τέχνης και επιστήμης.
Η σχολή, για παράδειγμα, του Αριστοτέλη, ονομαζόταν και μουσείο.
Άρα το μουσείο για τους σοφούς προγόνους μας είχε διττή σημασία. Οικοδόμημα με συλλογή αντικειμένων τέχνης και σχολείο επιστημών.
Αυτά τότε.
Τώρα;
Τώρα μπορεί να βαφτίζουμε τα παιδιά μας με τα σπουδαιότατα ονόματα των προγόνων και να ησυχάζουμε.
Κι έτσι ένας νεότερος Αριστοτέλης καταδικάζεται για λαθρεμπόριο, ένας Σωκράτης διαπρέπει στον υπόκοσμο των μαστροπών ένας Ευκλείδης μας ρημάζει με τα μνημόνια, μπορεί και κάποιος ονόματι Πλάτωνας να ερωτηθεί περί του μουσείου και των ετυμολογικών του και να μας παραπέμψει στον μουσακά, στα μούσια και ποτέ βέβαια στη μουσική.
Το Κιλκίς, έχει την εξαιρετική τιμή να διαθέτει ένα «τέμενος των μουσών» ένα εξαιρετικό μουσείο, εξαιρετικό βέβαια για τα εκθέματά του.
Το οικοδόμημα όμως του μουσείου μπάζει.
Το εννοούμε.
Τα κτίρια ως γνωστόν, με την πάροδο του χρόνου φθείρονται, διαβρώνονται λόγω υγρασίας και απαιτείται η συντήρησή τους.
Η σκεπή του αρχαιολογικού μουσείου του Κιλκίς προφανώς έχει διαβρωθεί με αποτέλεσμα «όμβρια ύδατα» για να το πούμε αρχαία, να εισέρχονται εντός του ενδιαιτήματος των Μουσών και να ταράσσουν την ησυχία τους.
Ή για να το πούμε στην καθομιλουμένη, η σκεπή χάλασε και όταν βρέχει τρέχουν νερά από το ταβάνι.
Τι κάνει ένας νοικοκύρης, όταν συμβεί αυτό στο σπίτι του; Καλεί τον μάστορα και το επιδιορθώνει.
Ο νοικοκύρης ναι. Αλλά το κράτος το πολυμήχανο και ευρηματικό μετέρχεται άλλες μεθόδους «πρωτότυπες και λίαν ευφυέστατες».
Εντοπίζει τους πόρους, τις τρύπες στην οροφή και ακριβώς από κάτω στο δάπεδο, θέτει λεκάνες και κουβάδες που υποδέχονται τα ενοχλητικά ύδατα του ουρανού.
Έτσι ακριβώς αν κάποια μέρα βροχερή βρεθεί επισκέπτης ή και σχολείο του Κιλκίς στο μουσείο θα αντικρίσει τους «κούρους» και τα άλλα ευκλεή θησαυρίσματα να «καμαρώνουν» δίπλα στους κουβάδες σφουγγαρίσματος και σε λεκάνες πλυσίματος των κάτω άκρων.
Οι επισκέπτες δεν θα ξέρουν τι να πρωτοθαυμάσουν!
Τον «Κούρο» ή τους κουβάδες;
Την προγονική δόξα ή την νεοελληνική λόξα.
Ας ρωτήσουν καλύτερα τους υπευθύνους.
Αυτοί ξέρουν.
Οι επισκέπτες δεν θα ξέρουν τι να πρωτοθαυμάσουν!
Τον «Κούρο» ή τους κουβάδες;
Την προγονική δόξα ή την νεοελληνική λόξα.
Ας ρωτήσουν καλύτερα τους υπευθύνους.
Αυτοί ξέρουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.