Της Παναγίτσας Μιχαήλου
Το καλοκαίρι του 18 βγαίνουμε λέει, απ’ τα μνημόνια κι η ανάπτυξη αρχίζει. Μόνο που αυτό που δεν μας είπαν είναι το πού θα τη στηρίξουν αυτή την ανάπτυξη. Γιατί δε μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη σε μια χώρα με υποθηκευμένη για εκατό χρόνια όλη της τη δημόσια περιουσία και μ’ ένα τραπεζικό σύστημα που ελέγχεται απ την Τρόικα.
Άρα λοιπόν και η ανάπτυξη θα ελέγχεται πρωτίστως από όλους εκείνους που θα ελέγχουν το χρήμα που κινείται. Κι αυτοί σίγουρα θα είναι κάποιοι που θα κατευθύνουν την ανάπτυξη προς όφελος των επενδυτών κι όχι προς όφελος του Ελληνικού λαού. Αλλιώς δεν θα εξαθλίωναν σταδιακά και με νομοθετικές ρυθμίσεις τους μισθούς τα οκτάωρα τις συλλογικές συμβάσεις και το απεργιακό δικαίωμα.
Σε μια χώρα λοιπόν που δεν της έχει μείνει τίποτα απούλητο δεν μπορούμε να μιλάμε για έξοδο από τα μνημόνια και επιστροφή στην ανάπτυξη αν αυτή δε συνοδεύεται με τη μη τήρηση όλων των μέχρι τώρα υπογραφέντων προαπαιτούμενων τα οποία μέχρι τώρα είχαν συνδεθεί άμεσα με τη συνέχιση της χρηματοδότησης μας. Μιας χρηματοδότησης που θα την ακριβοπληρώσουν μέχρι και τα παιδιά των παιδιών μας.
Για ποιαν ανάπτυξη λοιπόν μιλάμε; Και ποιαν έξοδο απ’ τα μνημόνια; Σε μια χώρα με πουλημένα λιμάνια πουλημένη ΔΕΗ, έναν ΟΤΕ που τον ελέγχει η Deutche Telecom και αεροδρόμια που τα ελέγχει η Fraport; Κι όποιος δεν ξέρει ας ρωτήσει να μάθει τι σημαίνει σε καιρό πολέμου πουλημένα αεροδρόμια. Όταν εν απουσία Εθνικής Κυριαρχίας θα ζητάμε άδεια για να απογειωθεί το αεροπλάνο από τη χώρα που έχει τον έλεγχο τους.
Δε νοείται λοιπόν καμία ανάπτυξη υπέρ της Ελλάδας κάτω από τέτοιες προϋποθέσεις. Κι όσο οι Έλληνες θα εξακολουθούν να χρεωστάνε ΕΝΦΙΑ, ΔΕΗ, εφορία ασφαλιστικά ταμεία κι όσο θα εξαθλιώνεται το βιοτικό τους επίπεδο μέχρι που να φτάσουν στο σημείο να δικαιούνται μερισμάτων εν είδει ελεημοσύνης.
Ας επιστρέψει λοιπόν η Ελλάδα πρώτα στους Έλληνες μαζι με το τραπεζικό μας σύστημα και μετά ας έρθουνε οι σύντροφοι .να προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι έρχεται η ανάπτυξη.
Γιατί σ’ ένα κράτος που οι εκλεγμένοι μας αδυνατούν να πάρουν την πρωτοβουλία να ενισχύσουν την κοινωνική πολιτική μήπως κι αυτό θεωρηθεί μονομερής ενεργεία.
Σ’ ένα κράτος λοιπόν που η ευαισθησία των κυβερνώντων εξαντλείται στο να λύνει τα ζητήματα των προσφύγων και των διεμφυλικών και σ’ ένα κράτος που το μόνο χρήμα που δεν ελέγχεται από την Τρόικα είναι αυτό των ΜΚΟ. Sorry σύντροφοι αλλά μόνο για έξοδο απ’ τα μνημόνια κι ανάπτυξη δεν μπορούμε να μιλάμε.
Άρα λοιπόν και η ανάπτυξη θα ελέγχεται πρωτίστως από όλους εκείνους που θα ελέγχουν το χρήμα που κινείται. Κι αυτοί σίγουρα θα είναι κάποιοι που θα κατευθύνουν την ανάπτυξη προς όφελος των επενδυτών κι όχι προς όφελος του Ελληνικού λαού. Αλλιώς δεν θα εξαθλίωναν σταδιακά και με νομοθετικές ρυθμίσεις τους μισθούς τα οκτάωρα τις συλλογικές συμβάσεις και το απεργιακό δικαίωμα.
Σε μια χώρα λοιπόν που δεν της έχει μείνει τίποτα απούλητο δεν μπορούμε να μιλάμε για έξοδο από τα μνημόνια και επιστροφή στην ανάπτυξη αν αυτή δε συνοδεύεται με τη μη τήρηση όλων των μέχρι τώρα υπογραφέντων προαπαιτούμενων τα οποία μέχρι τώρα είχαν συνδεθεί άμεσα με τη συνέχιση της χρηματοδότησης μας. Μιας χρηματοδότησης που θα την ακριβοπληρώσουν μέχρι και τα παιδιά των παιδιών μας.
Για ποιαν ανάπτυξη λοιπόν μιλάμε; Και ποιαν έξοδο απ’ τα μνημόνια; Σε μια χώρα με πουλημένα λιμάνια πουλημένη ΔΕΗ, έναν ΟΤΕ που τον ελέγχει η Deutche Telecom και αεροδρόμια που τα ελέγχει η Fraport; Κι όποιος δεν ξέρει ας ρωτήσει να μάθει τι σημαίνει σε καιρό πολέμου πουλημένα αεροδρόμια. Όταν εν απουσία Εθνικής Κυριαρχίας θα ζητάμε άδεια για να απογειωθεί το αεροπλάνο από τη χώρα που έχει τον έλεγχο τους.
Δε νοείται λοιπόν καμία ανάπτυξη υπέρ της Ελλάδας κάτω από τέτοιες προϋποθέσεις. Κι όσο οι Έλληνες θα εξακολουθούν να χρεωστάνε ΕΝΦΙΑ, ΔΕΗ, εφορία ασφαλιστικά ταμεία κι όσο θα εξαθλιώνεται το βιοτικό τους επίπεδο μέχρι που να φτάσουν στο σημείο να δικαιούνται μερισμάτων εν είδει ελεημοσύνης.
Ας επιστρέψει λοιπόν η Ελλάδα πρώτα στους Έλληνες μαζι με το τραπεζικό μας σύστημα και μετά ας έρθουνε οι σύντροφοι .να προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι έρχεται η ανάπτυξη.
Γιατί σ’ ένα κράτος που οι εκλεγμένοι μας αδυνατούν να πάρουν την πρωτοβουλία να ενισχύσουν την κοινωνική πολιτική μήπως κι αυτό θεωρηθεί μονομερής ενεργεία.
Σ’ ένα κράτος λοιπόν που η ευαισθησία των κυβερνώντων εξαντλείται στο να λύνει τα ζητήματα των προσφύγων και των διεμφυλικών και σ’ ένα κράτος που το μόνο χρήμα που δεν ελέγχεται από την Τρόικα είναι αυτό των ΜΚΟ. Sorry σύντροφοι αλλά μόνο για έξοδο απ’ τα μνημόνια κι ανάπτυξη δεν μπορούμε να μιλάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.