Γράψε… λάθος! Ο μύθος των Ισπανών ευρωβουλευτών

Γράφει ο Σπύρος Καρτσώνης

Ας θυμηθούμε τι γράφει το κείμενο του Hellenic Quest για το θέμα αυτό: «Οι Ισπανοί ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως επίσημη της Ε.Ε.». Σε άλλες παραλλαγές οι ευρωβουλευτές προσδιορίζονται όχι απλώς ως Ισπανοί, αλλά, ακριβέστερα, ως Βάσκοι.

Φυσικά, το έχουμε ήδη τονίσει, πρόκειται για μύθο. Και όπως οι περισσότεροι μύθοι έχει έναν κόκκο αλήθειας. Ποια λοιπόν είναι η αλήθεια;

Η αλήθεια είναι ότι τέσσερις φορές, ένας ή δύο Ισπανοί ευρωβουλευτές (Βάσκοι στην καταγωγή), όχι οι ίδιοι όμως όλες τις φορές, προώθησαν ατομικά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρόταση ψηφίσματος, σχεδόν το ίδιο κάθε φορά, με το οποίο τονίζεται η μεγάλη σημασία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Κατά τον Νίκο Σαραντάκο: «Επειδή το περιεχόμενο του ψηφίσματος είναι σε γενικές γραμμές το ίδιο αλλά κάθε φορά οι ευρωβουλευτές αλλάζουν, συμπεραίνουμε ότι εμπνευστής της όλης προσπάθειας είναι κάποιο βασκικό φιλολογικό (και φιλελληνικό) σωματείο».

Μια πρώτη προσπάθεια έγινε το 1988: «Ο Ισπανός (Βάσκος) Juan Carlos Garaikoetxea Urriza, που διετέλεσε ευρωβουλευτής της πολιτικής ομάδας του Ουράνιου Τόξου (οικολόγοι, αυτονομιστές κ.ά.) για δύο συνεχόμενες μισές θητείες, συνολικά από το 1987 έως το 1991, κατέθεσε το 1988 την πρόταση ψηφίσματος που μας απασχολεί (με αριθμό Β2-1451/88). 

Ο χριστιανοδημοκράτης Josu Jon Imaz San Miguel υπέβαλε ταυτόσημη πρόταση το 1995 (με αριθμό Β4-0507/95). Στο ελληνικό Διαδίκτυο της εποχής, οι δύο αυτοί συχνά αναφέρονταν μαζί, σαν δίδυμο, με χίλιες-δυο απίθανες παραλλαγές και αποδόσεις του ονόματος του πρώτου» γράφει ο Νίκος Σαραντάκος στο βιβλίο του ‘‘Γλώσσα μετ’ εμποδίων’’, σελ 33 (στα πρώτα σχετικά κείμενα οι δύο αυτοί, αν και δεν συνυπήρξαν στο Κοινοβούλιο, αναφέρονταν ως ‘‘Χερικοϊτία και Ιμάζ’’).

Η πρόταση και τις δύο φορές δεν εγκρίθηκε στο στάδιο της κοινοβουλευτικής επιτροπής, στην οποία συζητήθηκε, και δεν έφτασε ποτέ στην Ολομέλεια.

Η πρόταση του 1995, αφού κάνει ορισμένες γενικόλογες διαπιστώσεις για το πόσο μεγάλη αξία έχει η κλασική ελληνική γλώσσα, ζητά από την Επιτροπή να καταρτίσει ένα πρόγραμμα σπουδών, ώστε η κλασική ελληνική γλώσσα και ο ελληνικός πολιτισμός να διδάσκονται, τουλάχιστον, σε όλες τις βαθμίδες της υποχρεωτικής εκπαίδευσης όλων των κρατών μελών, με προοπτική να γίνει η κλασική ελληνική γλώσσα η κοινή γλώσσα όλων των καλλιεργημένων Ευρωπαίων.

Το 1999 επανήλθε η πρόταση ψηφίσματος από τους επίσης Βάσκους ευρωβουλευτές Josu Ortuondo Larrea και Gorka Knörr Borras, αλλά και πάλι δεν είχε καμία τύχη. Οι ίδιοι ευρωβουλευτές επανέφεραν την πρόταση τον Απρίλιο του 2001. Αυτή τη φορά κινητοποιήθηκε και η ελληνική πλευρά, αλλά και πάλι η πρόταση απορρίφθηκε και δεν έφτασε ποτέ στην Ολομέλεια.

Η πρόταση ψηφίσματος του 2001 έμοιαζε με τις προηγούμενες, αλλά ήταν πιο συγκρατημένη από την αντίστοιχη του 1995, αφού με αυτήν απλώς ζητείται να προωθηθούν πολιτικές, για να ευαισθητοποιηθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί φορείς, ώστε η ελληνική κλασική γλώσσα να πάρει στην Ευρώπη τη θέση που της αναλογεί και να γίνει η κοινή γλώσσα πνευματικής καλλιέργειας όλων των Ευρωπαίων.

Ύστερα από όλα αυτά συμπεραίνουμε ότι:

- Η διατύπωση του κειμένου του Hellenic Wuest είναι παραπλανητική. Αφήνει να εννοηθεί ότι το αίτημα διατυπώθηκε από το σύνολο των Ισπανών ευρωβουλευτών, που είναι 54, και όχι από έναν ή δύο, διαφορετικούς κάθε φορά, Ισπανούς ευρωβουλευτές (Βάσκους στην καταγωγή).

- Η απόσταση από το να γίνει η κλασική ελληνική γλώσσα κοινή γλώσσα των καλλιεργημένων ευρωπαίων (όπως ζητούσαν οι συγκεκριμένοι Ισπανοί [Βάσκοι] ευρωβουλευτές) έως την καθιέρωσή της ως επίσημης (ή ως μόνης επίσημης, όπως φαίνεται να υπονοεί το κείμενο του Hellenic Wuest) γλώσσας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μεγάλη. H νέα ελληνική πάντως από τη στιγμή που η Ελλάδα μπήκε στην τότε ΕΟK και νυν ΕΕ έχει καθεστώς επίσημης γλώσσας.

kartswnhs@gmail.com