Υπογράφουν οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις -Συσπειρώσεις -Κινήσεις Δ.Ε. νομού Κιλκίς
"Η λεγόμενη «αξιολόγηση» και «αυτοαξιολόγηση» των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων αποτελούν κεντρική επιλογή της κυβέρνησης για την εκπαίδευση και το δημόσιο – εξ ου και το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.).
Βάζουμε τη λέξη αξιολόγηση σε εισαγωγικά γιατί, παρά τις κυβερνητικές διακηρύξεις ότι έτσι θα ανέβει το επίπεδο των εκπαιδευτικών, η ποιότητα της εκπαίδευσης και η συνεργασία μεταξύ των σχολικών μονάδων, στόχος τους στην πραγματικότητα είναι -μαζί με το νόμο για το «νέο λύκειο», τη λιτότητα στην παιδεία, τις διαθεσιμότητες, τους μη διορισμούς- και τόσα άλλα:
* Να καταφέρουν ένα ακόμη χτύπημα στο δημόσιο, ενιαίο, δωρεάν και μαζικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, ανοίγοντας το δρόμο για το σχολείο της αγοράς και του κέρδους, οδηγώντας σε παραπέρα συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολικών μονάδων, ιδιωτικοποιώντας πλευρές της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αναγκάζοντάς μας να γίνουμε μάνατζερ που προσελκύουν χορηγούς για να αντιμετωπίσουν τα οξυμμένα προβλήματα των σχολείων, οξύνοντας των ανταγωνισμό μεταξύ των σχολικών μονάδων, κατηγοριοποιώντας τα σχολεία σε «καλά» και «κακά», με βάση τα «εκπαιδευτικά αποτελέσματα» που όμως αναδεικνύονται με εξωκοινωνικά κριτήρια.
* Να οδηγήσουν στην πόρτα της απόλυσης άλλο ένα 10-15% των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων στο δημόσιο, όπως δεσμεύονται από τα μνημόνια και τις επιλογές της Ε.Ε., του Δ.Ν.Τ. και του Σ.Ε.Β.
* Να «φορτώσουν» τα προβλήματα της εκπαίδευσης και τα αίτια της απόλυσης όχι στην πολιτική τους αλλά στα δήθεν μειωμένα προσόντα των καθηγητών και ιδίως των απολυμένων, αυτοενοχοποιώντας τους και στοχοποιώντας τους στην κοινωνία.
* Να τροφοδοτήσουν την εμφύλια διαμάχη μεταξύ των σχολικών μονάδων αλλά και μεταξύ των εργαζομένων στο δημόσιο -μεταξύ των δήθεν ικανών και άξιων και των δήθεν ανίκανων- και κυρίως μεταξύ των εργαζομένων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
* Να δημιουργήσουν μια μάζα εκπαιδευτικών άβουλη, πειθήνια, που θα σκύβει το κεφάλι, δε θα αμφισβητεί την πολιτική τους και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, έχοντας διαρκώς πάνω από το κεφάλι της τη δαμόκλεια σπάθη της αξιολόγησης-απόρριψης-απόλυσης.
ΠΑΣΧΙΣΑΝ ΠΟΛΥ, ΑΛΛΑ…
Τηρώντας σιγή ιχθύος για όλα αυτά και ανεμίζοντας απλώς τη σημαία της «αξιολόγησης», αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι αυτό που επιδιώκουν δεν είναι το καλό της παιδείας, των παιδιών και των εκπαιδευτικών, αλλά το κακό όλων αυτών μαζί. Και το αποδεικνύουν ακόμη και σε αυτούς τους λίγους που είχαν την αυταπάτη πως «εγώ αξίζω και μπορεί να τη βολέψω» αλλά και στην κοινωνία ολόκληρη που συχνά αποδεχόταν το «κάποτε πρέπει και αυτοί του δημοσίου να αξιολογηθούν».
Πάσχισαν πολύ να αποδείξουν ότι η «αξιολόγησή» τους είναι κάτι καλό, αλλά δεν τα κατάφεραν. Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα βλέπουν πια ότι, όπως αυτοί απολύονται γιατί δήθεν «δεν είναι παραγωγικοί» ή «περισσεύουν», έτσι και εμείς, οι συνάδελφοι του δημοσίου τομέα, απολυόμαστε μέσω της «αξιολόγησης», γιατί δήθεν «δεν έχουμε τα προσόντα», δεν είμαστε «άξιοι», είμαστε «υπεράριθμοι» και τόσα άλλα.
Κι όσοι συνάδελφοι πίστεψαν ότι μπορεί από τις μυλόπετρες του ανταγωνισμού μπορούν να επιβιώσουν, τώρα βλέπουν ότι ο ατομικός δρόμος, το «εγώ είμαι ικανός» και το «πάτα επί πτωμάτων» μπορεί να έχει θύματα και τους ίδιους.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΚΑΙ ΛΑΓΟ…
Το μπλοκ της αντιλαϊκής επίθεσης -κυβέρνηση, Ε.Ε., Δ.Ν.Τ.- περνάει ΕΤΣΙ στο σχέδιο Β, στη μέθοδο του εκφοβισμού, του μαζικού εκβιασμού. «Λαγός» κι αιχμή του δόρατος σε αυτή την κατεύθυνση φαίνεται πως είναι η Δ.Δ.Ε. Κιλκίς.
Τους δύο τελευταίους μήνες, η ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στα σχολεία του νομού θυμίζει αυτή που περιγράφει η «Δίκη» του Κάφκα. Ένα σύννεφο φόβου και αδιόρατου τρόμου καλύπτει τους Συλλόγους Διδασκόντων, με αφορμή την εγκύκλιο για την εφαρμογή του Π.Δ. για την «αυτοαξιολόγηση» της σχολικής μονάδας.
Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών του νομού, ακόμη κι αυτοί που ήταν υπέρ μιας κάποιας μορφής «αξιολόγησης», συνειδητοποιεί κάθε μέρα και πιο πολύ ότι η πολιτική της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, της Ε.Ε. και άλλων κέντρων εξουσίας (π.χ. Ο.Ο.Σ.Α.) στην εκπαίδευση απέχει παρασάγγας από αυτά που η ίδια ευαγγελίζεται, τα οποία μοιάζουν με έκθεση ιδεών, αλλά δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα που θα διαμορφωθεί αν περάσει και αυτό το Π.Δ. στη σχολική μας καθημερινότητα.
Κόντρα σε όλα αυτά, ο Διευθυντής Δ.Ε. Κιλκίς ξεκίνησε μια προσπάθεια, αρχικά να πείσει τους εκπαιδευτικούς (πάντα δηλώνοντας ότι η συμμετοχή στις ομάδες είναι υποχρεωτική) να δημιουργήσουν ομάδες εργασίας ανά σχολείο, σύμφωνα με την εγκύκλιο του Υ.ΠΑΙ.Θ. Όταν όμως η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών έδειξε με ποικίλους τρόπους ότι ούτε συμφωνεί ούτε επιθυμεί να εμπλακεί σε αυτή τη διαδικασία, πέρασε από το «καρότο» στο «μαστίγιο».
Δεν είναι τυχαίο. Πάντα η αστική κοινωνία χρησιμοποιούσε τον αυταρχισμό, τα αντιδημοκρατικά ως και ακραία φασιστικά μέτρα πλάι στην ιδεολογική προπαγάνδα. Πολύ περισσότερο τώρα, που καλείται να εφαρμόσει την πιο αντεργατική, αντιλαϊκή και βάρβαρη πολιτική που έχει γνωρίσει η εργαζόμενη πλειοψηφία και ο κλάδος μας.
Έτσι, αφού απείλησε τους καθηγητές με πειθαρχικές διώξεις, αργίες κ.τ.λ. αν δεν «συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις», ζήτησε από τους Διευθυντές των σχολείων τα πρακτικά των Συλλόγων Διδασκόντων, για να τα επικυρώσει, επικαλούμενος νόμους και άρθρα που δεν αποδεικνύουν ότι νομιμοποιείται να προβεί σε τέτοια ενέργεια. Προφανής στόχος, ο παραπέρα εκφοβισμός-εκβιασμός Διευθυντών και εκπαιδευτικών.
Το σχολείο από χώρος δημιουργίας, ανακάλυψης, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και μόρφωσης που θα έπρεπε να είναι μετατρέπεται καθημερινά σε χώρο φυλάκισης κάθε χαράς, εφευρετικότητας, αμφισβήτησης, ανασκευασμού και επαναβεβαίωσης των γνώσεων για μαθητές και εκπαιδευτικούς.
ΑΣ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΞΟΥΜΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ «ΜΠΟΥΜΕΡΑΓΚ»
Αν κάποιοι θέλουν ο νομός Κιλκίς να είναι η «κερκόπορτα» για να περάσει η δήθεν «αξιολόγηση» και να εδραιωθεί το κλίμα ζόφου και φόβου.
Αν κάποιοι θέλουν να αναδειχτούν σε αιχμή του δόρατος στην προώθηση της αντιλαϊκής-αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και σύγχρονοι δωσίλογοι στο σάπιο καθεστώς που χτίζουν τα μνημόνια, η ΕΕ, η αγορά και οι νόμοι του κέρδους.
Τότε δεν έχουμε παρά να σηκώσουμε το γάντι της πρόκλησης κι εμείς, οι καθηγητές του ακριτικού νομού Κιλκίς, να γίνουμε η απαρχή του κύματος που θα σαρώσει τα σχέδια αυτά.
Να μετατρέψουμε το φόβο που προσπαθούν να σπείρουν σε δικό τους φόβο, το διχασμό σε αλληλεγγύη, τη διάσπαση σε ενότητα, την απομόνωση σε συλλογικότητα.
Καλούμε τους καθηγητές του νομού μας να μην υποταχτούν, να δηλώσουν την αντίθεσή τους στην «αξιολόγηση», σε όλους τους νόμους που προσπαθούν να μας την επιβάλλουν και στις ομάδες εργασίας.
Με μαζικούς όρους να δηλώσουν:
· Δε θέλουμε να κάνουμε καλύτερη την «αξιολόγηση».
· Θέλουμε να αλλάξουμε την κοινωνία, το σχολείο, την εκπαιδευτική νομοθεσία, το αναλυτικό πρόγραμμα, τα βιβλία.
· Θέλουμε το περιεχόμενο των γνώσεων να μην ευθυγραμμίζεται με τις ανάγκες του κεφαλαίου, της αγοράς και του κέρδους, αλλά με τις κοινωνικές ανάγκες.
· Θέλουμε ένα σχολείο που να μας βοηθάει να ανακαλύπτουμε τους νόμους κίνησης της φύσης και της κοινωνίας, για να μπορούμε να κατανοούμε, να ερμηνεύουμε και να αλλάζουμε τον κόσμο."
"Η λεγόμενη «αξιολόγηση» και «αυτοαξιολόγηση» των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων αποτελούν κεντρική επιλογή της κυβέρνησης για την εκπαίδευση και το δημόσιο – εξ ου και το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.).
Βάζουμε τη λέξη αξιολόγηση σε εισαγωγικά γιατί, παρά τις κυβερνητικές διακηρύξεις ότι έτσι θα ανέβει το επίπεδο των εκπαιδευτικών, η ποιότητα της εκπαίδευσης και η συνεργασία μεταξύ των σχολικών μονάδων, στόχος τους στην πραγματικότητα είναι -μαζί με το νόμο για το «νέο λύκειο», τη λιτότητα στην παιδεία, τις διαθεσιμότητες, τους μη διορισμούς- και τόσα άλλα:
* Να καταφέρουν ένα ακόμη χτύπημα στο δημόσιο, ενιαίο, δωρεάν και μαζικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, ανοίγοντας το δρόμο για το σχολείο της αγοράς και του κέρδους, οδηγώντας σε παραπέρα συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολικών μονάδων, ιδιωτικοποιώντας πλευρές της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αναγκάζοντάς μας να γίνουμε μάνατζερ που προσελκύουν χορηγούς για να αντιμετωπίσουν τα οξυμμένα προβλήματα των σχολείων, οξύνοντας των ανταγωνισμό μεταξύ των σχολικών μονάδων, κατηγοριοποιώντας τα σχολεία σε «καλά» και «κακά», με βάση τα «εκπαιδευτικά αποτελέσματα» που όμως αναδεικνύονται με εξωκοινωνικά κριτήρια.
* Να οδηγήσουν στην πόρτα της απόλυσης άλλο ένα 10-15% των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων στο δημόσιο, όπως δεσμεύονται από τα μνημόνια και τις επιλογές της Ε.Ε., του Δ.Ν.Τ. και του Σ.Ε.Β.
* Να «φορτώσουν» τα προβλήματα της εκπαίδευσης και τα αίτια της απόλυσης όχι στην πολιτική τους αλλά στα δήθεν μειωμένα προσόντα των καθηγητών και ιδίως των απολυμένων, αυτοενοχοποιώντας τους και στοχοποιώντας τους στην κοινωνία.
* Να τροφοδοτήσουν την εμφύλια διαμάχη μεταξύ των σχολικών μονάδων αλλά και μεταξύ των εργαζομένων στο δημόσιο -μεταξύ των δήθεν ικανών και άξιων και των δήθεν ανίκανων- και κυρίως μεταξύ των εργαζομένων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
* Να δημιουργήσουν μια μάζα εκπαιδευτικών άβουλη, πειθήνια, που θα σκύβει το κεφάλι, δε θα αμφισβητεί την πολιτική τους και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, έχοντας διαρκώς πάνω από το κεφάλι της τη δαμόκλεια σπάθη της αξιολόγησης-απόρριψης-απόλυσης.
ΠΑΣΧΙΣΑΝ ΠΟΛΥ, ΑΛΛΑ…
Τηρώντας σιγή ιχθύος για όλα αυτά και ανεμίζοντας απλώς τη σημαία της «αξιολόγησης», αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι αυτό που επιδιώκουν δεν είναι το καλό της παιδείας, των παιδιών και των εκπαιδευτικών, αλλά το κακό όλων αυτών μαζί. Και το αποδεικνύουν ακόμη και σε αυτούς τους λίγους που είχαν την αυταπάτη πως «εγώ αξίζω και μπορεί να τη βολέψω» αλλά και στην κοινωνία ολόκληρη που συχνά αποδεχόταν το «κάποτε πρέπει και αυτοί του δημοσίου να αξιολογηθούν».
Πάσχισαν πολύ να αποδείξουν ότι η «αξιολόγησή» τους είναι κάτι καλό, αλλά δεν τα κατάφεραν. Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα βλέπουν πια ότι, όπως αυτοί απολύονται γιατί δήθεν «δεν είναι παραγωγικοί» ή «περισσεύουν», έτσι και εμείς, οι συνάδελφοι του δημοσίου τομέα, απολυόμαστε μέσω της «αξιολόγησης», γιατί δήθεν «δεν έχουμε τα προσόντα», δεν είμαστε «άξιοι», είμαστε «υπεράριθμοι» και τόσα άλλα.
Κι όσοι συνάδελφοι πίστεψαν ότι μπορεί από τις μυλόπετρες του ανταγωνισμού μπορούν να επιβιώσουν, τώρα βλέπουν ότι ο ατομικός δρόμος, το «εγώ είμαι ικανός» και το «πάτα επί πτωμάτων» μπορεί να έχει θύματα και τους ίδιους.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΚΑΙ ΛΑΓΟ…
Το μπλοκ της αντιλαϊκής επίθεσης -κυβέρνηση, Ε.Ε., Δ.Ν.Τ.- περνάει ΕΤΣΙ στο σχέδιο Β, στη μέθοδο του εκφοβισμού, του μαζικού εκβιασμού. «Λαγός» κι αιχμή του δόρατος σε αυτή την κατεύθυνση φαίνεται πως είναι η Δ.Δ.Ε. Κιλκίς.
Τους δύο τελευταίους μήνες, η ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στα σχολεία του νομού θυμίζει αυτή που περιγράφει η «Δίκη» του Κάφκα. Ένα σύννεφο φόβου και αδιόρατου τρόμου καλύπτει τους Συλλόγους Διδασκόντων, με αφορμή την εγκύκλιο για την εφαρμογή του Π.Δ. για την «αυτοαξιολόγηση» της σχολικής μονάδας.
Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών του νομού, ακόμη κι αυτοί που ήταν υπέρ μιας κάποιας μορφής «αξιολόγησης», συνειδητοποιεί κάθε μέρα και πιο πολύ ότι η πολιτική της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, της Ε.Ε. και άλλων κέντρων εξουσίας (π.χ. Ο.Ο.Σ.Α.) στην εκπαίδευση απέχει παρασάγγας από αυτά που η ίδια ευαγγελίζεται, τα οποία μοιάζουν με έκθεση ιδεών, αλλά δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα που θα διαμορφωθεί αν περάσει και αυτό το Π.Δ. στη σχολική μας καθημερινότητα.
Κόντρα σε όλα αυτά, ο Διευθυντής Δ.Ε. Κιλκίς ξεκίνησε μια προσπάθεια, αρχικά να πείσει τους εκπαιδευτικούς (πάντα δηλώνοντας ότι η συμμετοχή στις ομάδες είναι υποχρεωτική) να δημιουργήσουν ομάδες εργασίας ανά σχολείο, σύμφωνα με την εγκύκλιο του Υ.ΠΑΙ.Θ. Όταν όμως η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών έδειξε με ποικίλους τρόπους ότι ούτε συμφωνεί ούτε επιθυμεί να εμπλακεί σε αυτή τη διαδικασία, πέρασε από το «καρότο» στο «μαστίγιο».
Δεν είναι τυχαίο. Πάντα η αστική κοινωνία χρησιμοποιούσε τον αυταρχισμό, τα αντιδημοκρατικά ως και ακραία φασιστικά μέτρα πλάι στην ιδεολογική προπαγάνδα. Πολύ περισσότερο τώρα, που καλείται να εφαρμόσει την πιο αντεργατική, αντιλαϊκή και βάρβαρη πολιτική που έχει γνωρίσει η εργαζόμενη πλειοψηφία και ο κλάδος μας.
Έτσι, αφού απείλησε τους καθηγητές με πειθαρχικές διώξεις, αργίες κ.τ.λ. αν δεν «συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις», ζήτησε από τους Διευθυντές των σχολείων τα πρακτικά των Συλλόγων Διδασκόντων, για να τα επικυρώσει, επικαλούμενος νόμους και άρθρα που δεν αποδεικνύουν ότι νομιμοποιείται να προβεί σε τέτοια ενέργεια. Προφανής στόχος, ο παραπέρα εκφοβισμός-εκβιασμός Διευθυντών και εκπαιδευτικών.
Το σχολείο από χώρος δημιουργίας, ανακάλυψης, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και μόρφωσης που θα έπρεπε να είναι μετατρέπεται καθημερινά σε χώρο φυλάκισης κάθε χαράς, εφευρετικότητας, αμφισβήτησης, ανασκευασμού και επαναβεβαίωσης των γνώσεων για μαθητές και εκπαιδευτικούς.
ΑΣ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΞΟΥΜΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ «ΜΠΟΥΜΕΡΑΓΚ»
Αν κάποιοι θέλουν ο νομός Κιλκίς να είναι η «κερκόπορτα» για να περάσει η δήθεν «αξιολόγηση» και να εδραιωθεί το κλίμα ζόφου και φόβου.
Αν κάποιοι θέλουν να αναδειχτούν σε αιχμή του δόρατος στην προώθηση της αντιλαϊκής-αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και σύγχρονοι δωσίλογοι στο σάπιο καθεστώς που χτίζουν τα μνημόνια, η ΕΕ, η αγορά και οι νόμοι του κέρδους.
Τότε δεν έχουμε παρά να σηκώσουμε το γάντι της πρόκλησης κι εμείς, οι καθηγητές του ακριτικού νομού Κιλκίς, να γίνουμε η απαρχή του κύματος που θα σαρώσει τα σχέδια αυτά.
Να μετατρέψουμε το φόβο που προσπαθούν να σπείρουν σε δικό τους φόβο, το διχασμό σε αλληλεγγύη, τη διάσπαση σε ενότητα, την απομόνωση σε συλλογικότητα.
Καλούμε τους καθηγητές του νομού μας να μην υποταχτούν, να δηλώσουν την αντίθεσή τους στην «αξιολόγηση», σε όλους τους νόμους που προσπαθούν να μας την επιβάλλουν και στις ομάδες εργασίας.
Με μαζικούς όρους να δηλώσουν:
· Δε θέλουμε να κάνουμε καλύτερη την «αξιολόγηση».
· Θέλουμε να αλλάξουμε την κοινωνία, το σχολείο, την εκπαιδευτική νομοθεσία, το αναλυτικό πρόγραμμα, τα βιβλία.
· Θέλουμε το περιεχόμενο των γνώσεων να μην ευθυγραμμίζεται με τις ανάγκες του κεφαλαίου, της αγοράς και του κέρδους, αλλά με τις κοινωνικές ανάγκες.
· Θέλουμε ένα σχολείο που να μας βοηθάει να ανακαλύπτουμε τους νόμους κίνησης της φύσης και της κοινωνίας, για να μπορούμε να κατανοούμε, να ερμηνεύουμε και να αλλάζουμε τον κόσμο."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.