Τι κρύβει η Χρυσή Αυγή στις στολές παραλλαγής

Του ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ 
Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά φαινόμενα της εποχής που βιώνει η σημερινή Ελλάδα είναι η εμφάνιση -για πρώτη φορά στην ελληνική Ιστορία-ενός νεοναζιστικού κόμματος, το οποίο επιχειρεί να καλύψει υπαρκτά κενά καλλιεργώντας ένα νέου τύπου λαϊκισμό, βασισμένο σε πρωτόγονα ένστικτα.

Προσπαθεί παράλληλα να καλύψει τη νεοναζιστική ιδεολογική του προέλευση, όπως προκύπτει από τα βασικά αρχικά κείμενα της οργάνωσης και όπως κατά καιρούς η «λανθάνουσα γλώσσα» των στελεχών του αποκαλύπτει.

Το κόμμα αυτό προέρχεται από τον πιο σκληρό αντιπροσφυγικό (δηλαδή ενάντια στους Ελληνες πρόσφυγες του ’22) και τουρκοφιλικό πυρήνα του ελληνικού συντηρητισμού (επίστρατοι, Λαϊκό Κόμμα -μοναρχία, Μεταξάς, χούντα). Ενα ρατσιστικό πυρήνα που είχε εμφανιστεί στην Ελλάδα την εποχή του Διχασμού, έδρασε δολοφονικά κατά των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής στο Μεσοπόλεμο και εκφράστηκε με το δωσιλογισμό κατά την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής.

Η παρουσία και η εδραίωση του νεοναζιστικού κόμματος στα πολιτικά πράγματα ευνοείται από:

* την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας,

* την ύπαρξη ενός κλεπτοκρατικού πολιτικού συστήματος,

* το λαϊκισμό των μεταπολιτευτικών δυνάμεων που ιδιοτελώς εκμεταλλεύτηκαν τον πόθο του ελληνικού λαού για οικονομική και πολιτική αλλαγή,

* την ανυπαρξία αξιόλογων και αξιόπιστων ισχυρών οικονομικών στρωμάτων,

* την ενσωμάτωση μεγάλου μέρους της Αριστεράς στο μεταπολιτευτικό σύστημα και την αποκοπή της από τις λαϊκές ανάγκες και ανησυχίες,

* τις ανεπάρκειες της Ευρώπης να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.

Η Χρυσή Αυγή και ο Χίτλερ
Ενα από τα στοιχεία που διαφοροποιεί τη Χρυσή Αυγή από τα παραδοσιακά ακροδεξιά σχήματα είναι οι ιδεολογικές της αναφορές στη ναζιστική Γερμανία, σε επιφανείς ναζί, αλλά και στον Αδόλφο Χίτλερ.

Στα βασικά κείμενα του Μιχαλολιάκου, που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό της οργάνωσης σε ανύποπτες εποχές, προβάλλουν φυσικά και αβίαστα οι ιδεολογικές βάσεις της οργάνωσης.

Τα στοιχεία αυτά έχουν ήδη δημοσιευτεί στο Διαδίκτυο, έχουν τύχει ευρύτατης δημοσιότητας, έχουν προκαλέσει μεγάλες συζητήσεις και έχουν αποκαλύψει την πραγματική φύση της Χρυσής Αυγής.

Αποκαλυπτικό είναι ένα εξώφυλλο του περιοδικού τους (Ιούλιος 1991) που βασίζεται σε μια «ηρωική» ναζιστική αφίσα εποχής, όπου ο νεαρός των SS φορώντας περιβραχιόνιο με τη σβάστικα σαλπίζει με μια σάλπιγγα από την οποία κρέμεται μια σημαία με τη σβάστικα, υπό το παγερό βλέμμα του κλασικού ναζιστικού αετού.

Επίσης, το βασικό σύμβολο της Χρυσής Αυγής πριν από την καταχρηστική προβολή του αρχαιοελληνικού μαιάνδρου ήταν το «Wolfsangel», ένα από τα βασικά ναζιστικά σύμβολα που δημιούργησε ο γενικός αρχηγός των SS Χάινριχ Χίμλερ, για να χρησιμοποιηθεί ως σύμβολο της μυστικής παραστρατιωτικής οργάνωσης «Werwolf».

Ο θρήνος του Μιχαλολιάκου και της οργάνωσής του για την ήττα των ναζί το 1945 έχει αποτυπωθεί με πολύ συγκεκριμένα άρθρα στο περιοδικό τους, όπως και οι τελικοί τους στόχοι.

Χαρακτηριστικό είναι το σχήμα με το οποίο προσεγγίζει τον Αδόλφο Χίτλερ. Τον θεωρεί ως τον προφήτη ενός νέου κόσμου που θα έρθει με όχημα «αυτούς», δηλαδή τους χρυσαυγίτες, οι οποίοι αγωνιζόμενοι για τη «Νέα Τάξη Πραγμάτων» θα πραγματώνουν το όραμα του Αδόλφου Χίτλερ (Ιανουάριος 1987).

Οσον αφορά τη ναζιστική επίθεση κατά της Ελλάδας, στα αφιερώματα που κάνουν καταγγέλλουν κυρίως την «αγγλόδουλη και σιωνιστική» πολιτική της Ελλάδας, καθώς και τη μη ανταπόκρισή της στις γερμανικές προτάσεις ουδετερότητας, τονίζουν τη «φιλεύσπλαχνη» στάση των Γερμανών κατακτητών και εμμέσως αιτιολογούν με πονηριά τα εγκλήματα που προκάλεσαν κατά του άμαχου πληθυσμού: «Κατακτητές ήταν, πόλεμο είχαμε, ήταν επόμενο να συμβούν όλα αυτά».

Μια ακραία στάση των ηγετών της οργάνωσης είναι η πρόσληψη της ναζιστικής ήττας του 1945 από τους Συμμάχους. Η ήττα αυτή θεωρείται και ήττα της Χρυσής Αυγής. Οταν αναφέρονται στη χρονιά αυτή χρησιμοποιούν τον όρο «μοιραίο 1945» για να περιγράψουν την ήττα του Χίτλερ. Η πολιτική προοπτική που φαίνεται να αποδέχονται είναι η μελλοντική ολοκλήρωση του χιτλερικού οράματος. Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος σε άρθρο τους (Ιούλιος ’82): «Χίτλερ για χίλια χρόνια».

Ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος θα γράψει τον Ιούλιο του ’91: «…πρέπει να αρχίσουμε χτυπώντας το κακό στη ρίζα του, γυρίζοντας στο μοιραίο εκείνο 1945… θα συνεχίσουμε την προσπάθεια για μια ανάστροφη πορεία της ιστορίας από το μοιραίο εκείνο 1945».

Ενα καλό ποντιακό ιστολόγιο (Πόντος και Αριστερά) υπό τον τίτλο «Οι Γκρίζοι Λύκοι είναι εδώ» έγραψε για το φαινόμενο αυτό: «Η αποθράσυνση των νεο-ναζί είναι πλέον γεγονός. Οργανώνονται με παραστρατιωτικό τρόπο και πιστεύουν ότι αυτοί είναι αποκλειστικά οι διάδοχοι και οι εγγυητές της αρίας φυλής των ΕΛ. Οι ηγέτες των νεο-ναζί, αξιοποιώντας τις ανοχές και τις ελλείψεις της δημοκρατικής κοινωνίας, τα κοινωνικά αδιέξοδα, την αδιαφορία της Αριστεράς για υπαρκτά ζητήματα, παρεμβαίνουν. Εκμεταλλεύονται ολιγόμυαλους και τους μετατρέπουν σε Μονάδες Εφόδου…».

Κρύβοντας το αληθινό πρόσωπο
Η πονηριά των ηγετών της νεοναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και η δίψα για εξουσία τούς οδηγεί σήμερα στην προσπάθεια υιοθέτησης ενός παραπλανητικού ψεύτικου μανδύα, που ουδόλως ανταποκρίνεται στην πραγματική φύση τους. Για παράδειγμα: ο φιλορθόδοξος λόγος, που εκφράζεται με διάφορες δηλώσεις αλλά και με τις γνωστές εκδηλώσεις κατά του θεατρικού έργου «Corpus Christi», καλύπτει τον πραγματικό σκληρό αντικληρικαλισμό και παγανισμό τους.

Σε κάποιες στιγμές ειλικρίνειας ο παγανισμός τους μετατρέπεται και σε σατανισμό, όπως στο άρθρο της 5ης Ιουνίου 2000 με τίτλο «Ο Λευκός Εωσφόρος του 21ου αιώνα», που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της νεολαίας τους («Αντεπίθεση»), όπου ο Μιχαλολιάκος μ’ έναν παραληρηματικό λόγο υμνεί τον… Εωσφόρο. Γράφει: «Μέσα στο παρηκμασμένο σκοτάδι… μια αιχμηρή – κοφτή γραμμή φωτός! Ο Ανίκητος Ηλιος! Ο Εωσφόρος! Αυτός που φέρνει το Λευκό Φως την Αυγή κάθε χιλιετία».

Επίσης, η αγαπημένη μουσική έκφραση στελεχών της οργάνωσης είναι η αιρετική μουσική black metal, που έχει έντονα αντιχριστιανικά και σατανιστικά στοιχεία.

Το βασικό στέλεχος του σατανιστικών τάσεων μουσικού συγκροτήματος «Naer Mataron» Γιώργος Γερμενής, που επελέγη από τον ίδιο τον «αρχηγό» και διορίστηκε στην Κεντρική Επιτροπή της Χρυσής Αυγής με προσωπική απόφαση του Νίκου Μιχαλολιάκου, δηλώνει ευθαρσώς ότι «το black metal είναι αντιχριστιανικό και παγανιστικό όσον αφορά τη μουσική και αναζητά την κατάργηση του χριστιανικού συστήματος και τη δημιουργία ενός καινούργιου».

Ο βουλευτής πλέον Γ. Γερμενής, που έχει το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Kaiadas», ετοιμάζει ήδη με το συγκρότημά του το νέο του άλμπουμ, που έχει τίτλο «Ζήτω ο θάνατος».

Στην ίδια γραμμή της απόκρυψης των πραγματικών θέσεων, κινούνται και όσον αφορά τη φιλοναζιστική θεώρηση της Ιστορίας, προβάλλοντας και χρησιμοποιώντας ως προπέτασμα καπνού έναν ιδεαλιστικό ελληνικό εθνικιστικό λόγο, που υποκριτικά ενσωματώνει κάθε πραγματική ανησυχία για τα εθνικά ζητήματα και επίσης υποκριτικά εκφράζει την απογοήτευση κάποιων ομάδων του πληθυσμού για την περιθωριοποίηση και την περιφρόνηση που τους επιφύλαξαν οι διάφορες ελίτ του ελληνικού πολιτικού συστήματος.