Κιλκίς 2089 μ.Χ.
Γράφει ο Πάνος Μαύρος
Ο James Oliver όταν είδε τον πεζόδρομο της 25ης Μαρτίου ζήτησε επειγόντως ένα Ζωνιανίτικο από το «Καλό» για να ηρεμήσει……
Α!!! δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Τι πράγματα είναι αυτά.
Θα διαμαρτυρηθώ έντονα στο Δήμο και τη Νομαρχία. Καλά είχαμε τόσα χρόνια την ησυχία μας στο Κιλκίς. Μπελάδες στο κεφάλι μας βάλαμε. Kαλά δε ζούσαμε στη μιζέρια μας, τη γκρίνια μας, το μικρόκοσμο μας; Ποιος μάζεψε τόσο κόσμο στο Κιλκίς και δεν μπορούμε να ησυχάσουμε; Παγκόσμιο Φεστιβάλ Ποντιακής- Κιλκισιώτικης Κουζίνας και βλακείες. Καλά είμαστε με τα καλά μας;
Aπό που και ως που, η Ποντιακή και ειδικά η Κιλκισιώτικη κουζίνα να έχουν τέτοια απήχηση και να προβάλλονται τόσο πολύ; Μα από τότε που φτάσαμε στον πάτο και επιτέλους επινοήσαμε, δημιουργήσαμε, ελπίσαμε για ένα καλύτερο Κιλκίς για εμάς και ΚΥΡΙΩΣ τα παιδιά μας. Έτσι και εμείς επινοήσαμε αυτό το Φεστιβάλ. Τι κάναμε; Aπλές, μεθοδικές, συντονισμένες, μελετημένες κινήσεις.
Κατά αρχήν προσκαλέσαμε και φέραμε τους κορυφαίους και κυρίως αναγνωρίσιμους τηλεμάγειρες της χώρας μας, αλλά και της Ευρώπης. Και μόνο αυτή η κίνηση ήταν η αρχή της επιτυχίας του τολμηρού εγχειρήματός μας. Ένα μικρό πρόβλημα αντιμετωπίσαμε αλλά και αυτό λύθηκε χάρη στη μαλαγανιά μας. Και δεν αφορούσε την πληρωμή τους (τους τα σκάσαμε χοντρά για να έρθουν), αλλά το ότι δεν ήθελαν να συναντηθούν μεταξύ τους. Αυτό το χούι το έχουν γενικά οι επιτυχημένοι και «φτασμένοι» στον κάθε τομέα.
Στην κορυφή δεν θέλουν άλλους δίπλα τους… Τους πείσαμε ότι ο καθένας θα έχει την ευθύνη και «αρχηγία» σε διαφορετική θεματολογία. Ο Μαμαλάκης θα ήταν υπεύθυνος της κλασσικής Ποντιακής κουζίνας. Ο Παρλιάρος στα γλυκά. Ο Ευτύχης Μπλέτσας και ο Παπανδρέου επειδή ήταν «γλυκούληδες» θα έπιαναν τη νεολαία και ειδικά τα κορίτσια με σύνθημα «Μαμά και κόρες με φόρα, στην κουζίνα έτοιμες για όλα».
Ο Σταρόβας και ο Στάθης Παναγιωτόπουλος από το «Νηστικό αρκούδι» θα έπιαναν τους ροκάδες και τους ροκαμπίλι. Η Βέφα μούτρωσε στην αρχή που τη βάλαμε με τις γιαγιάδες από την Ευκαρπία και το Σεβαστό να κάνει φυλλωτά.
Όταν όμως ένιωσε το θαυμασμό τους και τις κολακείες τους, για το πόσο «στην τρίχα» είναι, παρόλο που είναι συνέχεια στην κουζίνα, και σε αυτή την ηλικία, άλλαξε γνώμη. Μέχρι και τον James Oliver φέραμε από την Αγγλία. Κανείς δεν τον καταλάβαινε, αλλά τη σημασία είχε. Και μόνο η παρουσία του έφερε το ΒΒC, το SKY NEWS και το CNN. Τον πήγαμε στο Space Monkeys,(μην ακούσω ποιο space Monkeys), τον «πλακώσαμε» στις μπύρες και σε λίγη ώρα ο πασίγνωστος, Βρετανός, ιδιόρρυθμος James φώναζε «I love this town. I will stay in Kilkis FOR EVER»!
Όταν ξεμέθυσε όμως και είδε τον πεζόδρομο της 25ης Μαρτίου, ζήτησε επειγόντως Κιλκισιώτικο πατσά ψιλοκομμένο κοιλιά-πόδι, μισό-μισό, γιατί νόμιζε ότι είναι ακόμα σε κατάσταση μέθης…….. Αργότερα όταν του είπαμε ότι είναι έτσι εδώ και ένα χρόνο, και δεν είναι μεθυσμένος, ζήτησε ένα τρίφυλλο Ζωνιανίτικο από το «καλό» για να ηρεμήσει…….
Είχαμε καλέσει και τα δικά μας μεγάλα κανάλια, αλλά μας σνόμπαραν στην αρχή. Δεν είχε «αίμα και σπέρμα» η εκδήλωσή μας. Ούτε μυστακοφόρους, μουσάτους, έμπορους όπλων και χασίς, για να τους γλείφουν, οι μεγαλοδημοσιογράφοι των Αθηνών, μην τυχόν και τους γεμίσουν κουμπότρυπες τα κοπέλια….. Γιατί να έρθουν στο Κιλκίς; Για να βλέπουν πως γίνεται το χαβίτς και το συρόν;
Μόνο το Βεργίνα, το ΕURΟ ήρθαν. Όταν όμως είδαν τι «παίζεται» πλέον στο Κιλκίς, μας παρακαλάγανε. Ευπρόσδεκτοι, αλλά θα ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ. Και με αυτά τα χρήματα εμπλουτίζουμε και βελτιώνουμε κάθε χρόνο το ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ «ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΚΙΛΚΙΣ».
Σαν ανέκδοτο ακούγεται, αλλά είναι πλέον αλήθεια. Το Φεστιβάλ κρατάει μία εβδομάδα. Όλη η πόλη είναι μια απέραντη κουζίνα. Στους δρόμους, σε ειδικούς χώρους, μέσα σε Κιλκισιώτικα εστιατόρια και ταβέρνες γίνεται πανζουρλισμός. Επιδείξεις, σεμινάρια, διαγωνισμοί, και πολλά άλλα, με ΕΝΑ ΑΞΟΝΑ: Την προβολή, ανάδειξη, διαφήμιση της Ποντιακής κουζίνας, τόσο γευστικά, όσο και στην απλότητα της παρασκευής της, και την διατροφική, θρεπτική και υγιεινή αξία. Βασικοί χορηγοί ήταν μεγάλες εταιρείες τροφίμων και πρώτων υλών μαγειρικής. ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ.
Και εμείς, και αυτοί. Μέχρι και μεγάλες εταιρείες που φτιάχνουν καταψυγμένα, είτε φαγητά, είτε ζύμες μπήκαν δυνατά στο παιχνίδι της χορηγίας, με αντάλλαγμα να πάρουν τα δικαιώματα να παράγουν και να καταψύχουν ποντιακά φαγητά και να τα εξάγουν σε όλο τον κόσμο. Να βλέπεις σε όλα τα σούπερ μάρκετ του κόσμου κατεψυγμένα «ΩΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΛΚΙΣ» η «ΠΙΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ» και να νιώθεις περηφάνια.
Φτιάξαμε ειδικά στάντ, με τέλεια σκηνοθεσία και θεατρικό ύφος, όπου βάλαμε γιαγιάδες με τσεμπέρια, μαυροφορεμένες να κάθονται σε κιλίμια, με αληθινές φωτιές και έπιπλα της εποχής, και να κάνουν πως μαγειρεύουν, ή ετοιμάζουν ποντιακά φαγητά. Τις φέραμε από τη Βάθη, την Αντιγόνεια, το Παρόχθιο, το Ελληνικό, την Ποντοκερασιά και τόσα άλλα χωριά. Για πρώτη φορά στη ζωή τους ένιωθαν να είναι αληθινοί πρωταγωνιστές της ζωής και να είναι όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους.
Το απολάμβαναν, χαίρονταν, ήταν ευτυχισμένες. Μια ζωή ΑΦΑΝΕΙΣ ΗΡΩΕΣ, με προσφυγιές, φτώχιες, μεγάλωμα παιδιών και φροντίδα του άντρα τους αγόγγυστα, ταπεινά, ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΑ. Όχι όπως μια επισκέπτρια του Φεστιβάλ από μεγαλούπολη μάλλον, από αυτές που τα ξέρουν όλα, και έχουν άποψη για όλα. Από αυτές που θεωρούν υποτιμητικό να αφιερώσουν λίγο παραπάνω χρόνο για κάνουν ένα αξιοπρεπές σπιτικό φαγητό ή μια πίτα από τα χεράκια τους για τον άντρα τους.
Φτιαγμένο με αγάπη και μεράκι. Από αυτές που συντηρούν τα delivery, δήθεν χειραφετημένη τρομάρα της, που κόντεψε να τινάξει στον αέρα το Φεστιβάλ, Όταν ο άντρας της είπε για πλάκα: «Πάμε αγάπη μου εκδρομή, κάπου που δεν έχεις πάει ποτέ στη ζωή σου». «Που»; του λέει. « Στην κουζίνα»
…
Δεν το πολυκατάλαβε στην αρχή, αλλά μετά αφήνιασε. Μια άλλη φορά τον ρωτάει: «Τι έχει στην τηλεόραση;». Και τι απαντάει ο αθεόφοβος: «Σκόνη»… Τέλος πάντων, οι γιαγιάδες από τα χωριά ήταν «όλα τα λεφτά». Είχαν μπει τόσο στο πετσί του ρόλου τους (τι ρόλος δηλαδή, την πραγματική ζωή τους έδειχναν) που παρακαλούσαν ποια θα πρωτομπεί. Ο Κωστίκας ασό Αναβρυτό μια μέρα ενέσπαλε νε φερ την πεθεράν του τη Συμέλα, και τελευταία στιγμή έντυσε γριά, τον Γιωρίκα ασό Κιρέτς.
Να βλέπεις τον Γιωρίκα με το τσεμπέρι να απλώνει γιουφκάδες και να πεθαίνεις. Κάποια στιγμή «σκάει μύτη» και ο Γ. Αυτιάς του ΣΚΑΪ για ρεπορτάζ. Εκεί έγινε ο χαμός: Οι γριές να τσαίζνε έξαλλες: «Γουρπάν σην ψης πουλόπομ Γιωρίκα». Τον φιλούσαν, τον αγκάλιαζαν, τον ρωτούσαν για συντάξεις, δελτία κοινωνικού τουρισμού, για ΕΚΑΣ, επικουρικά, τα πάντα.
Κιλκίς 2089 μ.Χ. Πόλη να Ζεις !!!!!!!
ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΝΑ ΦΕΡΩ ΚΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΜΕΝΙΔΙ? ΝΤΟΛΜΑΔΕΣ ΜΕ ΜΑΥΡΑ ΛΑΧΑΝΑ!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΑΤΕ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΩ ΑΝΕΒΑΣΩ ΤΗ ΘΕΙΑ ΑΠΟ ΜΕΝΙΔΙ!!1ΝΤΟΛΜΑΔΕΣ ΜΕ ΜΑΥΡΟ ΛΑΧΑΝΟ..ΚΑΥΤΕΡΟΙ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.....ΑΛΛΑ ΤΟ 2089μ.χ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝ ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΦΑΓΗΤΑ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.....ΑΛΛΑ ΤΟ 2089 μ.χ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝ ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΦΑΓΗΤΑ....ΜΗΠΩΣ? ΝΑ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΙΟΥΣΑΜΕ ΝΩΡΙΤΕΡΑ?
ΑπάντησηΔιαγραφήκΑΤΕΡΙΝΑ, θα ειμαστε εμεις οι γιαγιαδες που με τη σειρα μας θα μαθητευουμε τις επομενες γενιες!!!!!Στηβ Μαγκαρετ
Διαγραφή