"Η επίθεση κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου φέρνουν σε απόγνωση τα λαϊκά στρώματα. Η πτώχευση που τόσο συζητιέται αυτό το διάστημα που ξέσπασε η καπιταλιστική οικονομική κρίση, ήδη έχει οδηγήσει σε πτώχευση μεγάλη μερίδα των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Αυτό φαίνεται από την μεγάλη αύξηση της ανεργίας που λόγω της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης έδωσε την απαρχή στο να βγάλουν απ’ τα συρτάρια τους, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ τα πιο βάρβαρα και αντιλαϊκά μέτρα. Νομοθέτησαν τα πιο αντεργατικά μέτρα που σχεδιάσανε στις διάφορες συνθήκες (Μάαστριχ- Λισαβόνα- Λευκή Βίβλος κ.α). Το ίδιο έγινε και στον αγροτικό τομέα της οικονομίας που μέσα από τους διάφορους οργανισμούς (ΠΟΕ κ.α.) οδήγησαν στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων άνοιξε την πόρτα να μπουν μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι στο εμπόριο και στην βιομηχανία με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να φύγουν από την μέση και χιλιάδες μικροέμποροι και αυτοαπασχολούμενοι. Επιπλέον με τα μέτρα της κυβέρνησης που στο όνομα της αύξησης των εσόδων, ανέβασε το ΦΠΑ σε όλα τα είδη πλατιάς κατανάλωσης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση πολλών προϊόντων ευρείας λαϊκής κατανάλωσης, όπως ρούχα, υποδήματα, πετρέλαιο θέρμανσης, βενζίνη κ.α. και συνάρτηση με την μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και των νέων εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα, (μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, κ.α.) να οδηγήσει σε κατακόρυφη πτώση την αγορά.
Αυτές οι πολιτικές δεν άφησαν στο απυρόβλητο την νεολαία και τις γυναίκες. Και εκεί οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ χτύπησαν με σχέδιο. Στην νεολαία με την μόρφωση, με την νομοθέτηση της μερικής απασχόλησης, με την ναρκοκουλτούρα κ.α. την έβαλαν στην άκρη. Με τις γυναίκες στα πλαίσια της ισότητας των φύλων τις ανέβασαν τα χρόνια για την συνταξιοδότηση, καταργούνε ουσιαστικά την μητρότητα και πλασάρουν τα τετράωρα και την μερική απασχόληση.
Το ερώτημα που μπαίνει από σχεδόν παντού είναι, τώρα τι κάνουμε; Εδώ θα πρέπει να δώσουμε απαντήσεις σ’ όλους αυτούς που ρωτάνε το τι προτείνουμε ως ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Εμείς λέμε καθαρά ότι σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση δεν μπορούμε και δεν πρέπει να απαντήσουμε χώρια ο καθένας. Ένας τέτοιος αγώνας δεν θα έχει ουσιαστικά αποτελέσματα αν το δούμε ξεχωριστά, δηλαδή κατά κλάδο ή τομέα. Θα πρέπει να το δούμε ενιαία και βγάζοντας και πολιτικά συμπεράσματα από την εμπειρία όλων αυτών των χρόνων.
Στα πλαίσια αυτά δημιουργήθηκε το ΠΑΜΕ για απάντηση στις συμβιβασμένες και ξεπουλημένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που θέλουν να υποτάξουν τους εργαζόμενους στις ορέξεις των μεγαλοβιομηχάνων, των τραπεζιτών και του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Το ΠΑΜΕ έδωσε την κατεύθυνση σε αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό μέτωπο, βάζοντας και πολιτικούς στόχους πάλης για να πετύχουμε μόνιμες και σταθερές νίκες στα αιτήματα που βάζει το ταξικό εργατικό κίνημα, για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Αυτό για να αποκτήσει γερές βάσεις, πρέπει να δεθεί με την συγκρότηση του μετώπου που θα συσπειρώνει όλες τις εκμεταλλευόμενες τάξεις σε ενιαίο κοινό μέτωπο με τους εργάτες, δηλαδή την μικρομεσαία αγροτιά, τον μικρομαγαζάτορα, την νεολαία και τις γυναίκες, μέσα από τις αντιιμπεριαλιστικές- αντιμονοπωλιακές οργανώσεις, (ΠΑΣΥ- ΠΑΣΕΒΕ- ΜΑΣ και ΟΓΕ). Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να εργαστούμε όλοι μας, σε κάθε χώρο εργασίας, κατοικίας και ψυχαγωγίας. Όσο πιο γρήγορα το κάνουμε πράξη τόσο πιο γρήγορα θα είναι και τα αποτελέσματα αυτής της δουλειάς μας. Σε αυτή την μάχη δεν πρέπει να λείψει κανείς εργαζόμενος, που βλέπει να τον εξαθλιώνουν κάθε μέρα και περισσότερο, να τον καταργούν όλο και πιο πολύ ότι με αγώνες και θυσίες είχε κατακτήσει τα προηγούμενα χρόνια. Να αποτινάξει από τον σβέρκο του τις εργοδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες που είναι τα φερέφωνα, και οι γέφυρες για να περνάν τα μέτρα που θέλει η κυβέρνηση με την εργοδοσία.
Από χθες και αφού δεν έγινε χθες, να ξεκινήσουμε από σήμερα να μιλάμε με τον αδερφό, τον γείτονα, τον ξάδερφο, τον κάθε εργαζόμενο, μικρό αγρότη, με τον κάθε μικρομαγαζάτορα και τον αυτοαπασχολούμενο, με τα παιδιά μας, με την νεολαία, τους μαθητές, τους σπουδαστές και φοιτητές, με τις γυναίκες και ειδικά με τις νέες γυναίκες, τα νέα ζευγάρια. Να οργανώσουμε την δράση μας για να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς δύναμης που υπάρχουν στα σωματεία, στους αγροτικούς συλλόγους, στις ομοσπονδίες των ελευθέρων επαγγελματιών, στους μαζικούς φορείς, παντού που συμμετέχουν εργαζόμενοι και φτωχά λαϊκά στρώματα, στις πόλεις και στα χωριά.
Να αξιοποιήσουμε την συσσωρευμένη πείρα που έχουμε ως εργαζόμενοι, απ’ όλα τα προηγούμενα χρόνια, από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, καθώς και των κομμάτων που είναι αναχώματα στις πολιτικές εξελίξεις που συντελούνται σήμερα, αφού δεν αφήνουν μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων που πάει να ριζοσπαστικοποιηθεί, οδηγώντας την στην ενσωμάτωση. Θα πρέπει να ανοίξουμε μέτωπο με αυτές τις δυνάμεις και να αποκαλύπτουμε καθημερινά και παντού τον ρόλο τους. Πάντα ξέραμε για το ρόλο του ρεφορμισμού μέσα στο κίνημα και δεν έχει αλλάξει, αλλά και ο ρόλος του οπορτουνισμού (π.χ. Αυτόνομη Παρέμβαση) είναι ακόμα χειρότερος, γιατί μιλάει σε μια γλώσσα που νομίζεις ότι είναι ενάντια στην εργοδοσία και στο κεφάλαιο, αλλά από την άλλη είναι οι πιο αξιόπιστοι συνομιλητές του κεφαλαίου. Παίζουν το ρόλο του δούρειου ίππου, για να καταφέρνει το κεφάλαιο και η εργοδοσία να δίνει χτυπήματα μέσα στο κίνημα. Για αυτό και έχουν σημαντική δύναμη μέσα σε σωματεία και δευτεροβάθμιες οργανώσεις αφού πριμοδοτούνται άμεσα από τις δυνάμεις του ρεφορμισμού.
Μελετώντας όλη την πορεία του παγκόσμιου συνδικαλιστικού κινήματος όλα τα προηγούμενα χρόνια και έχοντας την πείρα από την πορεία αυτή βλέπουμε ξεκάθαρα τον υπονομευτικό ρόλο του οπορτουνισμού και του ρεφορμισμού μέσα στο παγκόσμιο συνδικαλιστικό κίνημα και στην χώρα μας. Ήταν και παραμένει τροχοπέδη μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, που με τους δήθεν κοινωνικούς διαλόγους, παραχώρησε στην εργοδοσία και το κεφάλαιο ότι καταχτήθηκε με σκληρούς ταξικούς αγώνες μέχρι σήμερα. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε κοινωνικοί εταίροι, αλλά είμαστε η τάξη εκείνη που παράγει τον πλούτο. Ότι είμαστε η εργατική τάξη και ως τέτοια είμαστε στην απέναντι όχθη, δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε με τους εκμεταλλευτές μας, αφού είναι από την φύση τους συγκρουόμενα τα συμφέροντα μας. Ότι χωρίς εμάς όσα λεφτά και αν είχαν δεν θα είχαν καμία αξία αν δεν κινιόντουσαν τα γρανάζια των μηχανών τους. Και αυτοί που κινούμε τα γρανάζια των μηχανών τους είμαστε εμείς οι εργαζόμενοι.
Η δημιουργία του μετώπου είναι βασική προϋπόθεση για την επιτυχία του στόχου μας σαν τάξη, η οποία θα οδηγήσει στην ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και θα δώσει ώθηση για την εγκαθίδρυση για την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Και έτσι πρέπει να το βλέπει ο κάθε εργαζόμενος, εργαζόμενη, την ενότητα της τάξης της και την ενότητα σε όλα τα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας που μαστίζονται από τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ.
Σε αυτή την μάχη δεν πρέπει να λείψει κανένας εργαζόμενος, μικρός αγρότης, αυτοαπασχολούμενος και μικροέμπορος. Οργάνωση από τα κάτω με τα σύγχρονα αιτήματα που να ικανοποιούν τις λαϊκές ανάγκες των ιδίων και των οικογενειών τους. Με μεγαλύτερο πείσμα και αγώνα για να ενταχθούν όσο γίνεται περισσότεροι σ’ αυτόν τον αγώνα, που θα δίνει προοπτική και θα στηρίζεται σε γερές βάσεις αφού θα είναι λαϊκή. Εμπρός να δυναμώσουμε το ΠΑΜΕ στους εργαζόμενους, την ΠΑΣΥ στους αγρότες, την ΠΑΣΕΒΕ στους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς εμπόρους, το ΜΑΣ στους σπουδαστές και τους μαθητές και την ΟΓΕ στις γυναίκες.
Δεν πρέπει να μείνει κανένας πίσω, όσο πιο γρήγορα αντιδράσουμε τόσο πιο γρήγορα θα είναι και οι νίκες μας που θα δώσουν άλλο αέρα και άλλη προοπτική στους αγώνες. Αυτό θα είναι και ένα βήμα για να βγουν και άλλες δυνάμεις που σήμερα είναι διστακτικές, λόγω της τρομοκρατίας που υπάρχει στους εργασιακούς χώρους, αυτό θα γίνει το έναυσμα σε μεγάλη μερίδα της νεολαίας να κάνει και αυτή το βήμα για να πάει μπροστά το εργατικό λαϊκό κίνημα. Να ξεκινήσουμε άμεσα στην δημιουργία εργοστασιακών επιτροπών, επιτροπών αγώνα, όχι μόνο στα εργοστάσια, αλλά και στις συνοικίες και στα χωριά, να φτιάξουμε λαϊκές επιτροπές, να δημιουργήσουμε σωματεία κλαδικά ή εργοστασιακά, να αξιοποιήσουμε όλα τα πρωτοπόρα άτομα και να σταθούμε δίπλα τους. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα μιας που μία παροιμία του λαού μας λέει «ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται». Στον πόλεμο που κήρυξε κυβέρνηση – εργοδοσία – ΕΕ να απαντήσουμε με αντεπίθεση, με ανυπακοή, με ρήξη διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή εργασία, για δωρεάν παιδεία, υγεία και πρόνοια. Με μισθούς που να καλύπτουν τις βασικές ανάγκες μας.
Το δίκαιο είναι με το μέρος μας, το μέρος της εργατικής τάξης, που έτσι και αλλιώς εμείς είμαστε η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Οργάνωση τώρα για να μην απολυθεί κανένας, να μην κλείσει κανένα εργοστάσιο, να μην περάσουν οι εργασιακές σχέσεις που ψηφίσανε οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ με την στήριξη της ΝΔ και κάνουν την ζωή μας λάστιχο.
Το ΠΑΜΕ σας καλεί, πέρα από τα πολιτικά πιστεύω του καθένα, να οργανωθούμε σε κοινό ταξικό αγώνα που θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της μέχρι την τελική νίκη. Έχουμε πολλά κοινά και είναι πολύ λίγα αυτά που μας χωρίζουν. Σας καλούμε να οργανώσουμε σύσκεψη συζήτηση μέσα στον Απρίλη ώστε να οργανώσουμε καλύτερα την δουλειά μέσα στο εργατικό κίνημα και στην οργάνωση του μετώπου".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.