Ο Γιάννης Ρίτσος βίωσε πολλαπλές εξορίες στη ζωή του, λόγω του πολιτικού του φρονήματος. Το 1948 συλλαμβάνεται και εξορίζεται στο Κοντοπούλι της Λήμνου , όπου θα μείνει ως τον Αύγουστο του 1949. Μεταφέρεται μετά στη Μακρόνησο, νησί απέναντι από το Λαύριο Αττικής.
Ο επόμενος σταθμός της εξορίας του τον Αύγουστο του 1950 είναι ο Αη – Στράτης νησάκι κοντά στη Λήμνο απ΄ όπου απολύεται οριστικά τον Αύγουστο του 1952. Με την επιβολή της δικτατορίας του 1967 αρχίζει καινούργιος κύκλος εξοριών: Γυάρος, Λέρος και στη συνέχεια κατ’ οίκον περιορισμό στο Καρλόβασι Σάμου ως το τέλος του 1970. Και όμως αυτές οι ζοφερότατες, μαύρες περίοδοι της ζωής του μετατρέπονται σε έντονα δημιουργικότατες, παραγωγικότατες περιόδους κατά τις οποίες ζωγραφίζει ακουαρέλες, σκίτσα συγκρατουμένων του και το κυριότερο γράφει ασταμάτητα ποίηση, ολοκληρώνοντας συλλογές, ποιητικές συνθέσεις, έργα – ντοκουμέντα, έργα – μαρτυρίες, έργα που με ιδιαίτερες μηχανεύσεις κατορθώνει να περισώσει και να τα παραδώσει για την αιωνιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.