Γράφει ο Βασίλης Κωνσταντινίδης
Στην περιοχή της Σεβάστειας και του Ερζινγκιάν υπήρχαν ισχυρές ελληνικές κοινότητες με σχολεία και εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου. Μετά τον ρωσοτούρκικο πόλεμο και την ήτα της Ρωσίας το 1878 οι έλληνες φοβούμενη αντίποινα των Τούρκων εγκαταλείπουν μαζικά τα μέρη όπου έζησαν αιώνες οι πρόγονοι τους και αναζητούν πατρίδα ανατολικότερα στην περιοχή Καρς - Αρνταχάν, που το 1878 με την συνθήκη του Βερολίνου είχε παραχωρηθεί στην Ρωσία. Η Ρωσία επιδιώκοντας να ενισχύσει την περιοχή με χριστιανικό πληθυσμό παραχωρεί εδάφη στους Έλληνες του Πόντου να εγκατασταθούν. Στα τέλη του καλοκαιριού του 1878 εγκαθίστανται οι πρώτοι μετανάστες στο Φαχρέλ, προερχόμενοι απο το Τσαταχ της Αργυρούπολης. Εκεί τους περιμένει ο βαρύς χειμώνας του Καυκάσου και πάρα πολλές δυσκολίες. Αρχίζει ένας σκληρός αγώνας επιβίωσης. Σύντομα τα καταφέρνουν, βάζουν την ζωή τους σε μια σειρά. Στήνουν το σπιτικό τους, το σχολείο, την εκκλησία του Άι Γιώργη. Δένονται με τον νέο τόπο κατοικίας τους, ζωντανεύουν τον πολιτισμό τους, τα ήθη και τα έθιμα της μητροπολιτικής τους πατρίδας, αλλά πάντα έχουν στραμμένο το μυαλό τους στην μητροπολιτική πατρίδα τους, όπου έζησαν αιώνες οι πρόγονοι τους.