Κρατάς τα δυο σου χέρια ενωμένα, με τις παλάμες προς τον ουρανό, και περιμένεις μ’ αγωνία τη βροχή. Τα δάχτυλα σφιγμένα. Ετούτη τη φορά, δεν είναι δυνατόν να σου ξεφύγει.
Και βρέχει. Και το νερό, που τρέχει ορμητικά, γεμίζει τις παλάμες σου και χύνεται κι απ’ έξω. Κι ακολουθεί κι άλλο νερό. Κι άλλο… Και μες στον οργασμό αυτόν, ο ήχος κάθε καινούριας στάλας που προστίθεται, είναι μια νότα στο τραγούδι της ζωής…
Κάποτε όμως, όπως πάντα, σταματάει η βροχή. Κι εσύ, με αγωνία προσπαθείς να συγκρατήσεις όσο νερό έχει απομείνει μες στα χέρια σου. Μάταια όμως. Ανακαλύπτει τις μικρές εκείνες σχισμές, που αφήνουν τα σφιγμένα δάχτυλα, και χάνεται σιγά σιγά. Σε λίγο μένει μόνο η δροσιά, σαν το τραγούδι μιας ανάμνησης…
Κι αυτή, όμως, δεν κρατάει πολύ, κάτω απ’ το φως του ήλιου. Κι η ζεστασιά κάθε καινούριας ακτίνας που προστίθεται, είναι μια νότα στο τραγούδι της λησμονιάς…
Και να ‘σαι πάλι, να κρατάς τα δυο σου χέρια ενωμένα, καρτερώντας μ’ αγωνία τη βροχή. Τα δάχτυλα σφιγμένα. Την επόμενη φορά, δεν πρόκειται να σου ξεφύγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.