Βουλευτή Κιλκίς και υπεύθυνου Κ.Τ.Ε. Παιδείας ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής
Στην προσπάθεια του να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα το Υπουργείο Παιδείας με ανυπόγραφη ανακοίνωσή του, συνεχίζει να παραπλανά και να υποπίπτει σε προφανείς αντιφάσεις.
Ποια είναι τα δεδομένα που προέκυψαν κατά τη συζήτηση της σχετικής επίκαιρης ερώτησης μας στη Βουλή και καταδείξαμε με την χθεσινή ανακοίνωσή μας;
- Η Υπουργός Παιδείας για να υποστηρίξει τον Ν.5094/2024, ισχυρίστηκε εγγράφως ενώπιον του ΣτΕ και επί λέξει τα εξής: «ο ίδιος ο Ν. 5094/2024 (άρθρα 138-139) καθιστά υπόχρεο για την καταβολή αυτών [εγγυητικής επιστολής και παραβόλου] το μητρικό ίδρυμα αλλοδαπής και όχι ένα ημεδαπό κολλέγιο».
- Από τις αρχές Ιούλιου του 2025 ζητήσαμε μέσω κοινοβουλευτικής μας ερώτησης να μας γνωστοποιήσει το Υπουργείο Παιδείας τα ονόματα των φυσικών και νομικών προσώπων που έχουν υποβάλει εγγυητικές και καταβάλει τα παράβολα και αιτηθήκαμε να διαβιβασθούν στη Βουλή τα σχετικά έγγραφα. 70 ημέρες μετά η απάντηση στην ερώτησή μας αλλά και τα σχετικά έγγραφα παραμένουν άφαντα, παρότι έχει παρέλθει η ανώτατη προθεσμία που ορίζει ο κανονισμός της Βουλής κατά 45 μέρες!
- Για τον λόγο αυτό επανήλθαμε με επίκαιρη ερώτηση προς το Υπουργείο Παιδείας, μήπως φιλοτιμηθεί, έστω και τώρα, να μας δώσει τις απαντήσεις και τα στοιχεία που παραμένουν, ως επτασφράγιστα μυστικά στα συρτάρια του υπουργείου. Εκεί, ακούσαμε το αμίμητο από τον Υφυπουργό κ. Παπαιωάννου, ότι η απάντηση στην ερώτησή μας στάλθηκε αλλά παρουσίασε τεχνικά προβλήματα η….χελώνα που τα κουβαλούσε από το υπουργείο στη Βουλή.
Επιπρόσθετα, ομολόγησε και το εξής ενδιαφέρον: «Τα παράβολα κατατέθηκαν από φυσικά ή νομικά πρόσωπα που συνδέονται με το υπο σύσταση παράρτημα ΝΠΠΕ μέσω του καταστατικού, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στον 5094» και όχι ότι o νόμος «καθιστά υπόχρεο για την καταβολή αυτών [εγγυητικής επιστολής και παραβόλου] το μητρικό ίδρυμα αλλοδαπής» όπως διαβεβαιώσαν το ΣτΕ με το υπόμνημά τους.
- Και τι απαντάει το Υπουργείο; «Ότι το υπόμνημα του Υπουργείου που επικαλείται ο κ. Παραστατίδης αναφέρεται στην περίπτωση που το μητρικό ίδρυμα ελέγχει σύμφωνα με τον νόμο το ΝΠΠΕ μέσω της συμμετοχής του στο κεφάλαιο και τη διοίκηση αυτού, οπότε στην περίπτωση αυτή το μητρικό ίδρυμα καθίσταται υπόχρεο για την καταβολή του παραβόλου» και ότι αυτό, κατά την εκ των υστέρων «ερμηνεία» του νόμου, δεν ισχύει όταν το ΝΠΠΕ είναι προϊόν εκπαιδευτικής συμφωνίας (δηλαδή συμφωνίας πχ τύπου Franchise).
- Πέρα από την αποκάλυψη ότι στην πραγματικότητα τα «νέα» κολεγιακά πανεπιστήμια τους δεν είναι καν παραρτήματα ξένων πανεπιστήμιων αλλά στο πλαίσιο προϋφιστάμενων εμπορικών συμφωνιών κολλεγίων με αλλοδαπά εκπαιδευτικά ιδρύματα, το ερώτημα που δημιουργείται είναι, γιατί το ισχυρίζονται τώρα και «κατόπιν εορτής». Το υπόμνημα που κατέθεσε το Υπουργείο στο ΣτΕ δεν αφήνει περιθώριο αμφιβολίας. Δεν ειπώθηκε «εν τη ρύμη του λόγου». Είναι ένα υπογεγραμμένο έγγραφο που δεν κάνει καμία διάκριση ανάλογα με το αν το μητρικό ίδρυμα συμμετέχει στο κεφάλαιο ή μέσω εκπαιδευτικής συμφωνίας – σε κάθε περίπτωση αποδέχεται ότι το μητρικό πανεπιστήμιο είναι υπόχρεο.
Παραπλανούν λοιπόν απροκάλυπτα όσοι ερμηνεύουν, εκ των υστέρων και κατά το δοκούν τον Νόμο που οι ίδιοι ψήφισαν για να τον κάνουν λάστιχο, προς εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων.
Παραπλανούν απροκάλυπτα όσοι άλλα λένε στο ΣτΕ, άλλα λένε στον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο και άλλα όταν η Αξιωματική Αντιπολίτευση τους πιάνει με την γίδα στην πλάτη.
Η πρόθεσή τους είναι ολοφάνερη. Προσπαθούν με δημιουργικές ασάφειες, νομικίστικους νεολογισμούς και αμφιλεγόμενες ερμηνείες να δημιουργήσουν ένα δυσνόητο γρίφο, δυσεπίλυτο για τους πολίτες. Η λύση του γρίφου όμως είναι απλή.
Να δοθούν άμεσα στη δημοσιότητα τα σχετικά έγγραφα που έχουμε αιτηθεί και τότε θα κάτσει ο κάθε κατεργάρης στο πάγκο του.
- Και τι απαντάει το Υπουργείο; «Ότι το υπόμνημα του Υπουργείου που επικαλείται ο κ. Παραστατίδης αναφέρεται στην περίπτωση που το μητρικό ίδρυμα ελέγχει σύμφωνα με τον νόμο το ΝΠΠΕ μέσω της συμμετοχής του στο κεφάλαιο και τη διοίκηση αυτού, οπότε στην περίπτωση αυτή το μητρικό ίδρυμα καθίσταται υπόχρεο για την καταβολή του παραβόλου» και ότι αυτό, κατά την εκ των υστέρων «ερμηνεία» του νόμου, δεν ισχύει όταν το ΝΠΠΕ είναι προϊόν εκπαιδευτικής συμφωνίας (δηλαδή συμφωνίας πχ τύπου Franchise).
- Πέρα από την αποκάλυψη ότι στην πραγματικότητα τα «νέα» κολεγιακά πανεπιστήμια τους δεν είναι καν παραρτήματα ξένων πανεπιστήμιων αλλά στο πλαίσιο προϋφιστάμενων εμπορικών συμφωνιών κολλεγίων με αλλοδαπά εκπαιδευτικά ιδρύματα, το ερώτημα που δημιουργείται είναι, γιατί το ισχυρίζονται τώρα και «κατόπιν εορτής». Το υπόμνημα που κατέθεσε το Υπουργείο στο ΣτΕ δεν αφήνει περιθώριο αμφιβολίας. Δεν ειπώθηκε «εν τη ρύμη του λόγου». Είναι ένα υπογεγραμμένο έγγραφο που δεν κάνει καμία διάκριση ανάλογα με το αν το μητρικό ίδρυμα συμμετέχει στο κεφάλαιο ή μέσω εκπαιδευτικής συμφωνίας – σε κάθε περίπτωση αποδέχεται ότι το μητρικό πανεπιστήμιο είναι υπόχρεο.
Παραπλανούν λοιπόν απροκάλυπτα όσοι ερμηνεύουν, εκ των υστέρων και κατά το δοκούν τον Νόμο που οι ίδιοι ψήφισαν για να τον κάνουν λάστιχο, προς εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων.
Παραπλανούν απροκάλυπτα όσοι άλλα λένε στο ΣτΕ, άλλα λένε στον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο και άλλα όταν η Αξιωματική Αντιπολίτευση τους πιάνει με την γίδα στην πλάτη.
Η πρόθεσή τους είναι ολοφάνερη. Προσπαθούν με δημιουργικές ασάφειες, νομικίστικους νεολογισμούς και αμφιλεγόμενες ερμηνείες να δημιουργήσουν ένα δυσνόητο γρίφο, δυσεπίλυτο για τους πολίτες. Η λύση του γρίφου όμως είναι απλή.
Να δοθούν άμεσα στη δημοσιότητα τα σχετικά έγγραφα που έχουμε αιτηθεί και τότε θα κάτσει ο κάθε κατεργάρης στο πάγκο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.