Εκπαιδευτικός - συγγραφέας
Η πολιτική είναι όπως κι ο έρωτας. Στην αρχή έχει ορμή και πάθος. Έχει ένταση και φαντασίωση. Διαπνέεται από αισθήματα επαναστατικά κι αγαπά το ωραίο και το όμορφο. Με τον καιρό, όπως ο Έρωτας, έτσι κι αυτή, χάνει το πάθος της κι αναζητά νέους ορίζοντες, αφήνοντας πίσω της υποσχέσεις, που ντρέπονται και οι ίδιες, παραβιάζοντας κάθε έννοια εμπιστοσύνης.
Η πολιτική είναι όπως κι ένα μεταναστευτικό πουλί, που ακολουθεί τις εποχές του καιρού και τις στροφές του ανέμου. Ό,τι το προοδευτικό απέμεινε από το πάλαι ποτέ κραταιό, Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα του Ανδρέα, που είχε για ίνδαλμα τον Τσε Γκεβάρα, είναι το πούρο…. Όλα τ’ άλλα χάθηκαν.
«Μια δημοκρατία που θεσμικώς υπολειτουργεί, είναι ανάξια της εμπιστοσύνης των πολιτών» απεφάνθη πρόσφατα η Ένωση εισαγγελέων. Σε μια χώρα που η πολιτική Εξουσία βρίσκεται σε σχέση διαπλοκής με τον Τύπο, εκεί ξεθωριάζει και ξεπέφτει κάθε έννοια δημοκρατίας και δικαίου.
Μια κάστα ολιγαρχών τώρα λυμαίνεται και νέμεται τη χώρα, σε αγαστή συνεργασία με τους ιδιοκτήτες του Τύπου. Ο έλεγχος της κυβερνητικής πολιτικής από τον τύπο, ως τέταρτη Εξουσία, έχει ακυρωθεί και η αποκάλυψη των γεγονότων από την τηλεόραση έχει μετατραπεί σε συγκάλυψη. Ο πολίτης δεν πληροφορείται, αλλά παραπληροφορείται από την ίδια του την κυβέρνηση.
Όπου η πολιτική αυτονομείται από την κοινωνία και μετατρέπεται σε τζόγο, πλήττεται η δημοκρατία. Από τα 21 εκατομμύρια που χάρισε η κυβέρνηση στα ΜΜΕ το 99% πήγε σε φιλοκυβερνητικά Μέσα. Χώρια τα άλλα 21.000.000 που τους «χάρισε» για τη χρήση των τηλεοπτικών συχνοτήτων.
Ό,τι δεν πέτυχε η χούντα μέσω απαγορεύσεων, το πέτυχε και η σημερινή κυβέρνηση μέσω χρηματικών «ενέσεων». «Το σκυλίν εκεί που τρώει, υλάζ’» (ο σκύλος εκεί που τρώει γαβγίζει), λέμε εμείς οι Πόντιοι και όχι αδίκως.
Κι εσύ λαέ, που μήνες τώρα σε ταΐζουν με φόβο, λύγισες και γονάτισες. Τρόμαξες από τον ιό και κλείστηκες σπίτι σου. Και σαν έφθασε η ώρα να βγεις έξω στους δρόμους και να φωνάξεις, σου απαγόρευσαν τις συγκεντρώσεις. Ό,τι πέτυχε η χούντα δικτατορικά, το πετυχαίνει τώρα η Δεξιά, μαζί με το Κινάλ και την Ελληνική Λύση. Κάποιοι «αριστεροί» ως και το βρόμικο -89 το ξεχάσανε…
Όπου η πολιτική στηρίζεται στην πτώση των ηθών εκεί χωλαίνει η δημοκρατία. Τα ΜΜΕ μαζί με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου της Δημόσιας Τάξης πλάθουν το νέο τύπο του τρομοκρατημένου ανθρώπου . Του υπάκουου πολίτη που ζει μόνο σε αυταρχικά καθεστώτα. Το «Σοκ και Δέος» της Ναόμι Κλάιν, με την περιστολή των συνταγματικών δικαιωμάτων, βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή στη σημερινή Ελλάδα.
Όσοι μελέτησαν γραμματική γνωρίζουν ότι το μόνο σταθερό στο ρήμα είναι το θέμα του. Οι καταλήξεις και τα πρόσωπα αλλάζουν. Και πως το τελευταίο γράμμα του ρηματικού θέματος λέγεται «χαρακτήρας», γιατί δεν αλλάζει, όπως ακριβώς και ο χαρακτήρας του ανθρώπου, καθώς είναι εγχάρακτος στα γονίδιά του, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη. Ο ίδιος κανόνας ισχύει και στην πολιτική. Κάποια πράγματα βαθιά στον πυρήνα τους δεν αλλάζουν.
Όπου καταρρέει η ηθική, καταρρέει και η πολιτική. «Το ήθος της πόλης ταυτίζεται με το ήθος των πολιτικών που την κυβερνούν», τονίζει στον «Πανηγυρικό» του ο Ισοκράτης.
Η πολιτική και η ηθική είναι δυο έννοιες συνώνυμες. Δεμένες τόσο γερά μεταξύ τους, όπως οι δύο σελίδες σε μια κόλλα χαρτί, που δεν μπορείς να αποχωρίσεις τη μία από την άλλη. Το ίδιο ισχύει και στη σημερινή πολιτική, όπου το κράτος και το παρακράτος είναι τόσο σφιχτά δεμένα μεταξύ τους, που δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Και που συνυπάρχουν μαζί και στις διαδηλώσεις, σε ρόλους εμπρηστή και πυροσβέστη.
Θλίβομαι για τη χώρα εκείνη της οποίας η πολιτική αγνοεί τον άνθρωπο. Οργίζομαι για την πολιτική της χώρας που περιφρονεί και περιστέλλει την ελευθερία του πολίτη. Θλίβομαι για τους πρώην Αριστερούς, που ψήφισαν έναν χουντικό νόμο, που εμποδίζει τις διαδηλώσεις. Οργίζομαι που η κόρη του Γεννηματά απείλησε με διαγραφή το γιο του Ανδρέα, γιατί δεν ψήφισε νόμο του Μητσοτάκη!
Μα πιο πολύ θλίβομαι που το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, έχει μεταλλαχθεί τόσο πολύ. Που αφαίρεσε από το όνομά του το «Σ», του Σοσιαλισμού, και από αλλοτινό «Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα» έγινε σκέτο «Κίνημα Αλλαγής», χωρίς ξεκάθαρη ιδεολογική ταυτότητα. Και που στα πιο σημαντικά νομοθετήματα συμπορεύεται με τη Δεξιά. «Ειπώθηκαν ψέματα, που ντράπηκαν τα ίδια, μια και δεν ντράπηκαν τα στόματα του τα είπαν», λέει ο Λουντέμης και ισχύει ακόμη και τώρα.
«Ο λαός δεν σώζεται, αλλά σώζει», μάς θυμίζει ο Καζαντζάκης. Σώζει όμως όταν δεν φοβάται κι όταν ο νους του αγρυπνά. Όταν τολμά να υπερασπιστεί με αγώνες και θυσίες την ελευθερία του.
Η «σαβούρα» είναι μόνο για τα καράβια. Γιατί τα βοηθά να πλέουν σταθερά, όταν τα αμπάρια τους είναι άδεια. Στην πολιτική ωστόσο τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η σαβούρα σ’ αυτήν εύκολα μπορεί να βουλιάξει το καράβι του το λένε Ελλάδα.
Η πολιτική είναι όπως κι ένα μεταναστευτικό πουλί, που ακολουθεί τις εποχές του καιρού και τις στροφές του ανέμου. Ό,τι το προοδευτικό απέμεινε από το πάλαι ποτέ κραταιό, Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα του Ανδρέα, που είχε για ίνδαλμα τον Τσε Γκεβάρα, είναι το πούρο…. Όλα τ’ άλλα χάθηκαν.
«Μια δημοκρατία που θεσμικώς υπολειτουργεί, είναι ανάξια της εμπιστοσύνης των πολιτών» απεφάνθη πρόσφατα η Ένωση εισαγγελέων. Σε μια χώρα που η πολιτική Εξουσία βρίσκεται σε σχέση διαπλοκής με τον Τύπο, εκεί ξεθωριάζει και ξεπέφτει κάθε έννοια δημοκρατίας και δικαίου.
Μια κάστα ολιγαρχών τώρα λυμαίνεται και νέμεται τη χώρα, σε αγαστή συνεργασία με τους ιδιοκτήτες του Τύπου. Ο έλεγχος της κυβερνητικής πολιτικής από τον τύπο, ως τέταρτη Εξουσία, έχει ακυρωθεί και η αποκάλυψη των γεγονότων από την τηλεόραση έχει μετατραπεί σε συγκάλυψη. Ο πολίτης δεν πληροφορείται, αλλά παραπληροφορείται από την ίδια του την κυβέρνηση.
Όπου η πολιτική αυτονομείται από την κοινωνία και μετατρέπεται σε τζόγο, πλήττεται η δημοκρατία. Από τα 21 εκατομμύρια που χάρισε η κυβέρνηση στα ΜΜΕ το 99% πήγε σε φιλοκυβερνητικά Μέσα. Χώρια τα άλλα 21.000.000 που τους «χάρισε» για τη χρήση των τηλεοπτικών συχνοτήτων.
Ό,τι δεν πέτυχε η χούντα μέσω απαγορεύσεων, το πέτυχε και η σημερινή κυβέρνηση μέσω χρηματικών «ενέσεων». «Το σκυλίν εκεί που τρώει, υλάζ’» (ο σκύλος εκεί που τρώει γαβγίζει), λέμε εμείς οι Πόντιοι και όχι αδίκως.
Κι εσύ λαέ, που μήνες τώρα σε ταΐζουν με φόβο, λύγισες και γονάτισες. Τρόμαξες από τον ιό και κλείστηκες σπίτι σου. Και σαν έφθασε η ώρα να βγεις έξω στους δρόμους και να φωνάξεις, σου απαγόρευσαν τις συγκεντρώσεις. Ό,τι πέτυχε η χούντα δικτατορικά, το πετυχαίνει τώρα η Δεξιά, μαζί με το Κινάλ και την Ελληνική Λύση. Κάποιοι «αριστεροί» ως και το βρόμικο -89 το ξεχάσανε…
Όπου η πολιτική στηρίζεται στην πτώση των ηθών εκεί χωλαίνει η δημοκρατία. Τα ΜΜΕ μαζί με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου της Δημόσιας Τάξης πλάθουν το νέο τύπο του τρομοκρατημένου ανθρώπου . Του υπάκουου πολίτη που ζει μόνο σε αυταρχικά καθεστώτα. Το «Σοκ και Δέος» της Ναόμι Κλάιν, με την περιστολή των συνταγματικών δικαιωμάτων, βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή στη σημερινή Ελλάδα.
Όσοι μελέτησαν γραμματική γνωρίζουν ότι το μόνο σταθερό στο ρήμα είναι το θέμα του. Οι καταλήξεις και τα πρόσωπα αλλάζουν. Και πως το τελευταίο γράμμα του ρηματικού θέματος λέγεται «χαρακτήρας», γιατί δεν αλλάζει, όπως ακριβώς και ο χαρακτήρας του ανθρώπου, καθώς είναι εγχάρακτος στα γονίδιά του, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη. Ο ίδιος κανόνας ισχύει και στην πολιτική. Κάποια πράγματα βαθιά στον πυρήνα τους δεν αλλάζουν.
Όπου καταρρέει η ηθική, καταρρέει και η πολιτική. «Το ήθος της πόλης ταυτίζεται με το ήθος των πολιτικών που την κυβερνούν», τονίζει στον «Πανηγυρικό» του ο Ισοκράτης.
Η πολιτική και η ηθική είναι δυο έννοιες συνώνυμες. Δεμένες τόσο γερά μεταξύ τους, όπως οι δύο σελίδες σε μια κόλλα χαρτί, που δεν μπορείς να αποχωρίσεις τη μία από την άλλη. Το ίδιο ισχύει και στη σημερινή πολιτική, όπου το κράτος και το παρακράτος είναι τόσο σφιχτά δεμένα μεταξύ τους, που δεν μπορείς να τα χωρίσεις. Και που συνυπάρχουν μαζί και στις διαδηλώσεις, σε ρόλους εμπρηστή και πυροσβέστη.
Θλίβομαι για τη χώρα εκείνη της οποίας η πολιτική αγνοεί τον άνθρωπο. Οργίζομαι για την πολιτική της χώρας που περιφρονεί και περιστέλλει την ελευθερία του πολίτη. Θλίβομαι για τους πρώην Αριστερούς, που ψήφισαν έναν χουντικό νόμο, που εμποδίζει τις διαδηλώσεις. Οργίζομαι που η κόρη του Γεννηματά απείλησε με διαγραφή το γιο του Ανδρέα, γιατί δεν ψήφισε νόμο του Μητσοτάκη!
Μα πιο πολύ θλίβομαι που το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, έχει μεταλλαχθεί τόσο πολύ. Που αφαίρεσε από το όνομά του το «Σ», του Σοσιαλισμού, και από αλλοτινό «Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα» έγινε σκέτο «Κίνημα Αλλαγής», χωρίς ξεκάθαρη ιδεολογική ταυτότητα. Και που στα πιο σημαντικά νομοθετήματα συμπορεύεται με τη Δεξιά. «Ειπώθηκαν ψέματα, που ντράπηκαν τα ίδια, μια και δεν ντράπηκαν τα στόματα του τα είπαν», λέει ο Λουντέμης και ισχύει ακόμη και τώρα.
«Ο λαός δεν σώζεται, αλλά σώζει», μάς θυμίζει ο Καζαντζάκης. Σώζει όμως όταν δεν φοβάται κι όταν ο νους του αγρυπνά. Όταν τολμά να υπερασπιστεί με αγώνες και θυσίες την ελευθερία του.
Η «σαβούρα» είναι μόνο για τα καράβια. Γιατί τα βοηθά να πλέουν σταθερά, όταν τα αμπάρια τους είναι άδεια. Στην πολιτική ωστόσο τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η σαβούρα σ’ αυτήν εύκολα μπορεί να βουλιάξει το καράβι του το λένε Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η Γνώμη Κιλκίς- Παιονίας διευκρινίζει στους αναγνώστες της ότι θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα του σχολιασμού και της κριτικής έκφρασης, όταν αυτό φυσικά δεν στοχεύει στην απαξίωση, στην ύβρη και στην προσβολή ατόμων και θεσμών.
Το αναγνωστικό κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Γνώμη, επιδιώκοντας μια υγιή και αμφίδρομη επικοινωνία, δεν δημοσιεύει ανυπόγραφα σχόλια, αλλά ούτε και σχόλια ρατσιστικού, προσβλητικού και υβριστικού περιεχομένου.
Τα ενυπόγραφα άρθρα τέλος, εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας.