Παχουλά παιδιά, μια θλιβερή πραγματικότητα

Γράφει η Ασημένια Καναρίδου*
Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

Ο διαβήτης τύπου 2, η αρτηριοσκλήρωση και η υπέρταση μπορεί να προκύψουν από μόνα τους, ωστόσο το να είναι κανείς υπέρβαρος είναι συχνά προάγγελος αυτών των χρόνιων ασθενειών. Και όμως αυτόν τον απλό συσχετισμό ο περισσότερος κόσμος δεν μπορεί να τον καταλάβει. Οι σημερινοί άνθρωποι συχνά δεν συνδέουν την παχυσαρκία με την κακή υγεία και δεν συνειδητοποιούν πως ο κίνδυνος για κάποια αρρώστια ,ακόμα και το θάνατο, αυξάνεται με το υπερβολικό σωματικό βάρος. Προτρέπει τους γιατρούς και τους διαιτολόγους, να εξηγούν στους ασθενείς τους τη σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και των ασθενειών, της κακής ποιότητας ζωής και σε πολλές περιπτώσεις του πρόωρου θανάτου.

Αυτό ισχύει και για τα παιδιά. Επαληθεύεται συνεχώς από τις έρευνες ότι τα παχύσαρκα παιδιά γίνονται και παχύσαρκοι ενήλικοι. Για την ακρίβεια, πιστεύεται ότι το 80 % των υπέρβαρων παιδιών και εφήβων έχουν πιθανότητες να γίνουν υπέρβαροι ως ενήλικες. 

Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι τα παιδιά που παίρνουν πολύ βάρος πριν από την ηλικία των πέντε ετών έχουν τις διπλάσιες πιθανότητες να γίνουν υπέρβαροι ενήλικες. Άλλες μελέτες δείχνουν ότι το υπερβολικό πάχος είναι πολύ πιθανό να παραμείνει ή και να αυξηθεί κατά την ενηλικίωση.

Αν και λόγω της ποικιλίας των αποτελεσμάτων των ερευνών δυσκολευόμαστε να βγάλουμε ακριβή συμπεράσματα ,φαίνεται πώς, αν ένα παιδί είναι υπέρβαρο μεταξύ των πέντε και επτά ετών ή κατά την εφηβεία, η πιθανότητα παραμονής της παχυσαρκίας κατά την ενηλικίωση είναι μεγάλη. Αντιθέτως, ένα παχουλό μωρό δεν γίνεται απαραίτητα παχύσαρκο κάποια στιγμή αργότερα στη ζωή του.

"Υπερβολές! Η παχυσαρκία είναι μόνο ένα μικρό πρόβλημα,που δεν επηρεάζει πολλά παιδιά", μπορεί να σκέφτεστε. Αντιθέτως, ειδικοί στα θέματα υγείας σε όλο τον κόσμο θεωρούν την παιδική παχυσαρκία επιδημία του δυτικού κόσμου. 

Το κέντρο έρευνας για την παχυσαρκία στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Μπέρμιχαμ αποκαλύπτει ότι το 25% των νέων Αμερικανών είναι παχύσαρκοι. Το ένα τέταρτο της αμερικανικής νεολαίας οδεύει προς χρόνια προβλήματα υγείας.

Οι λόγοι που πρέπει να σώσουμε τα παιδιά μας από την επιδημία που λέγεται πάχος δεν είναι αισθητικοί. Όλα τα μεγέθη έχουν τη δική τους ομορφιά. Πράγματι, σε παλαιότερους καιρούς και μακρινούς πολιτισμούς, θαύμαζαν τις στρογγυλές, γεμάτες φιγούρες. 

Μερικοί ερευνητές και συγγραφείς διαφωνούν για το αν θα έπρεπε να βοηθήσουν τον κόσμο να δεχτεί το σώμα του ή να τον παροτρύνουμε να χάσει βάρος. Σε κάποιο βαθμό, αυτό είναι αλήθεια. Δεν πρέπει να κρίνουμε, αλλά να αγαπάμε άνευ όρων και να δεχόμαστε όλα τα παιδιά.

Το καθένα, ανεξάρτητα από το βάρος του, χρειάζεται ειλικρινή ευγένεια και αποδοχή. Αυτό με τη σειρά του, θα βοηθήσει ένα υπέρβαρο παιδί να νιώσει καλά με τον εαυτό του και να αναπτύξει υγιή αυτοεκτίμηση. Η αυτοεκτίμηση ευνοεί την απώλεια βάρους, ενώ η ανασφάλεια φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Επειδή οι κίνδυνοι για την υγεία που έχουν σχέση με το αυξημένο βάρος είναι αποδεδειγμένοι, δραστηριοποιηθείτε αμέσως. Δεχτείτε τα υπέρβαρα παιδιά, αλλά βοηθήστε τα να αποκτήσουν το βάρος που θα μειώσει τις πιθανότητες να προσβληθούν από χρόνιες ασθένειες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Εκτός από τα σωματικά, η παχυσαρκία μπορεί να συνοδεύεται και από ψυχολογικά προβλήματα. Το στίγμα του "χοντρούλη"  δυσκολεύει πολύ την κατάσταση. Αλλά δυστυχώς υπάρχει και συνέχεια.

Οι μεγαλύτερες επιπλοκές στην υγεία εμφανίζονται όταν μια πάθηση εμφανιστεί πριν από την ενηλικίωση. Η παχυσαρκία αποτελεί κύριο παράγοντα κινδύνου για το διαβήτη, μια μόνιμη κατάσταση που εξασθενεί τον οργανισμό και απειλεί όλο και περισσότερο τα παιδιά μας.

* Ασημένια Καναρίδου
Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
Πτυχιούχος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών
Μέλος του Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων
Καλούδη 32, Κιλκίς
Τηλ.: 23410 25902, ΚΙΝ.: 6974124648